Υπεύθυνη Λόγου του Πολιτιστικού Συλλόγου Μέσων Αποστόλων Κιλκίς
Η Έλενα Αρτζανίδου -εκ Μαυρονερίου Κιλκίς ορμώμενη- είναι μία από τις μεστότατες και εναργέστατες πένες του καιρού μας, με μία τριακονταετή θητεία στη συγγραφή παιδικών βιβλίων -ων ουκ έστι αριθμός- χωρίς να λείπει από το συγγραφικό ενεργητικό της και η λογοτεχνία ενηλίκων.
Η ειδοποιός διαφορά της από πολλούς ομοτέχνους της είναι ότι η Αρτζανίδου δεν είναι λογοτέχνης που απολαμβάνει μέσα από το άνετο και ασφαλές περιβάλλον του γραφείου της την επιτυχή πώληση των βιβλίων της.
Έχοντας σαν πνευματικό και ηθικό οπλοστάσιό της την πολυετή εκπαιδευτική της πείρα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση διδάσκει παιδική λογοτεχνία «Δημιουργώ από το μηδέν» σε εργαστήρια βιβλίου και οργώνει τις σχολικές ελληνικές αίθουσες παρουσιάζοντας στα παιδιά πρωτότυπες ασκήσεις δημιουργικής γραφής και ευφάνταστες δραστηριότητες και τρόπους εμπέδωσης και προώθησης της φιλαναγνωσίας, αυτής της μαγικής αναγνωστικής διαδικασίας, που είναι σημαντικότατο να εδραιωθεί μέσα σε μία παιδική ψυχή σαν πολύτιμο εφόδιο όλης της μετέπειτα ζωής τους.
Διαβάζοντας με προσοχή την περιληπτική παρουσίαση των βιβλίων της που κυκλοφορούν στο εμπόριο καταλαβαίνει αμέσως κανείς ότι η συγγραφέας είναι βαθιά γνώστρια της παιδικής ψυχολογίας και των προβλημάτων που μπορεί ν’ απασχολούν καίρια μία παιδική ζωή και πρωτεύων στόχος της είναι πάντα να δημιουργεί ένα αξιακό περιβάλλον ικανό να διαπαιδαγωγεί και ν’ ανυψώνει τους τρυφερούς αναγνώστες της, όπως γίνεται στο τελευταίο της βιβλίο για παιδιά, εφήβους και γιατί όχι ενήλικες ακόμη, με τίτλο: «Θα έδινα τα πάντα».
Είναι ένα αυθεντικό picture book, εικονοβιβλίο δηλαδή, όπου το κείμενό του -σύντομο, όπως απαιτεί το συγκεκριμένο είδος- και η εικονογράφισή του αλληλοσυμπληρώνονται αρμονικά και δημιουργικά -λόγος και εικόνα-, αναγνωρίζοντας και στηρίζοντας το ένα την ουσιαστικότητα του άλλου.
Η μαγική, ονειρεμένη, πραγματική, συμβολική και κάποτε υπερρεαλιστική εικονογράφηση του βιβλίου είναι έργο μοναδικό της εικονογράφου Έφης Λαδά.
Το βιβλίο αποτελείται από δεκατέσσερα ξεχωριστά, αυτοτελή μικροκείμενα, που έχουν όμως μια αρμονικότατη εσωτερική συνοχή και ο θεματικός τους άξονας είναι κοινός: αναφέρονται «σε ποια πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις, οι ήρωες ή οι μικρές ηρωίδες, διαφόρων πολιτισμικών αποχρώσεων, «Θα έδιναν τα πάντα», προκειμένου να υπάρχουν αυτά στην προσωπική τους ζωή ή στη ζωή γενικά, για να έχει αυτή ουσιαστικό νόημα και ξεχωριστή ομορφιά.
Υπάρχει μία μεγάλη ποικιλία αυτών για τα οποία οι μικροί ήρωες θα έδιναν τα πάντα για να τα έχουν -που ξεκινούν από την αναζήτηση ήρεμων καθημερινών στιγμών με οικεία πρόσωπα μέχρι την αναζήτηση της παγκόσμιας ειρήνης- πράγμα που οδηγεί τον αναγνώστη να σκεφτεί ότι τελικά τα ωραιότερα πράγματα και τα ουσιαστικότερα της ζωής μόνο οι αθώες, άδολες παιδικές ψυχές μπορούν να τα εντοπίσουν και να χαρούν πραγματικά την ομορφιά τους ή να σκεφτούν και τη σημαντικότητά τους για τους άλλους – τους ανυποψίαστους μεγάλους.
Τώρα αυτό «τα Πάντα, θα έδινα τα Πάντα» τι μπορεί να συμπεριλαμβάνει και το τι θα ήταν διατεθειμένος ο καθένας να δώσει προκειμένου να έχει αυτό το ακριβό και πολύτιμο που ζητάει στη ζωή του, με περισσή ευφυία η συγγραφέας το αφήνει τη φαντασία του μικρού ή μεγάλου να το προσδιορίσει. Άλλωστε μια μεγάλη προσφορά του βιβλίου στη διαμόρφωση της παιδικής προσωπικότητας είναι ότι το βιβλίο, δομημένο με τέχνη γλωσσική ξεχωριστή και ποιητική διάθεση σε συνδυασμό με την εκπληκτική υποστηρικτική εικονογράφηση δίνουν το έναυσμα στον αναγνώστη, τον τρυφερό κυρίως αλλά και τον ώριμο, να ταξιδέψει, να ονειρευτεί, ν’ ανοίξει, να πλατύνει τα φτερά της φαντασίας του και να θέσει σε ενέργεια την κριτική του σκέψη γύρω από μια ευρεία γκάμα ζητημάτων και προβλημάτων.
Έχοντας δει τη συγγραφέα «επί το έργον» μέσα σε σχολική τάξη και έχοντας διαβάσει αυτό το απολαυστικό, ευρηματικό βιβλίο με το επιβλητικό, σκληρόδετο εξώφυλλό του, σίγουρα «θα δίναμε τα πάντα» να την ακούσουμε να το διαβάζει η ίδια και να παίζει το δημιουργικό, υπέροχο παιχνίδι της μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.