Η Παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου γιορτάζεται στις 15 Φεβρουαρίου, όπως όρισε ο ΠΟΥ, για να ενημερώσει και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των παιδιών και των εφήβων έως 18 ετών με καρκίνο και των οικογενειών τους.
Σε όλο τον κόσμο ενώθηκαν οι Σύλλογοι οικογενειών παιδιών και εφήβων που πάσχουν από καρκίνο στο δίκτυο Childhood Cancer International – CCI, το οποίο δίνει ζωή σε επιστημονικές πρωτοβουλίες, συμβάλει στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, στην υποστήριξη και εγγύτητα στα παιδιά, στους εφήβους και στις οικογένειές τους.
Στόχος όμως των πρωτοβουλιών και του ΠΟΥ είναι να εξαλείψει τον πόνο και την ταλαιπωρία των παιδιών που μάχονται με τον καρκίνο και να επιτύχει τουλάχιστον 60% επιβίωση για όλα τα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο παγκόσμια έως το 2030.
Παρ’ όλη την εξαιρετική πρόοδο της κλινικής έρευνας τα τελευταία χρόνια, ο παιδικός καρκίνος εξακολουθεί να είναι η κύρια αιτία θανάτου που σχετίζεται με μη μεταδοτική ασθένεια στα παιδιά μετά το πρώτο έτος ζωής : κάθε τρία λεπτά πεθαίνει ένα παιδί ή νέος. 1 στα 650-700 παιδιά, μέχρι την ηλικία των 15 ετών, θα παρουσιάσουν καρκίνο και στην Ελλάδα περίπου 350 παιδιά, μέχρι 15 ετών, νοσούν κάθε χρόνο. 1 παιδί στις 600 γεννήσεις θα νοσήσει πριν την ηλικία των 20 ετών.
Μπορούν να προκύψουν πολλά προβλήματα συναισθηματικά κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία, στα παιδιά καθώς επίσης και στην οικογένεια, της οποίας όμως η στήριξη και υποστήριξη του άρρωστου παιδιού έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Βέβαια, πρέπει να πούμε πως ο παιδικός και εφηβικός καρκίνος είναι μία θεραπεύσιμη ασθένεια, αλλά είναι – μετά τις μολυσματικές ασθένειες – η κύρια αιτία θανάτου των παιδιών και εφήβων. Περίπου το 80% των παιδιατρικών ασθενών ζουν σε χώρες χαμηλού εισοδήματος και το 80% απ’ αυτούς πεθαίνουν από καρκίνο, επειδή δεν λαμβάνουν σωστή διάγνωση ή θεραπεία. Πάνω από 100.000 ασθενείς θα μπορούσαν να αναρρώνουν κάθε χρόνο, εάν είχαν και αυτοί εγγυημένη και έγκαιρη διάγνωση και πρόσβαση στη θεραπεία, όπως γίνεται στους συνομηλίκους τους στις ανεπτυγμένες χώρες.
Ακόμη, θα πρέπει να τονιστεί ότι οι ιατρικές και επιστημονικές πτυχές των παιδιατρικών καρκίνων θα πρέπει άμεσα να συνδέονται με μία σωστή οργάνωση υγειονομικής περίθαλψης, με ψυχοκοινωνικές πτυχές, οι οποίες απαιτούν άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των νεαρών ασθενών, των πρώην ασθενών και των οικογενειών τους.
Η ημέρα αυτή προωθεί ζητήματα και προκλήσεις σχετικά με τον παιδικό καρκίνο, για να υπογραμμίσει τον αντίκτυπο που έχει η ασθένεια στο κοινωνικό σύνολο, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη να εξασφαλιστεί περισσότερη και ίση πρόσβαση στη θεραπεία και φροντίδα για όλα τα άρρωστα παιδιά και νέους σε όλο τον κόσμο.
Όπως ειπώθηκε, τα είδη του παιδικού καρκίνου είναι κυρίως οι λευχαιμίες και τα λεμφώματα, για τα οποία έχουν επιτευχθεί εξαιρετικά επίπεδα θεραπείας, και οι όγκοι εγκεφάλου, νευροβλαστώματα, νεφροβλαστώματα, οστεοσαρκώματα και σαρκώματα μαλακών μορίων, όπου οι θεραπείες, δυστυχώς, δεν έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Όλα αυτά χρειάζονται μια θεραπευτική συμμαχία που θα ενώνει γιατρούς, ασθενείς, οικογένειες, αλλά και τους σχετικούς συλλόγους και οργανώσεις.
Αν και οι περισσότερες μορφές παιδικού καρκίνου έχουν άγνωστες αιτιολογίες, εν τούτοις μπορεί να υπάρξει έγκαιρη διάγνωση, η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπισή του καθώς και στην ίασή του.
Η παγκόσμια αυτή ημέρα στην ουσία αποτυπώνει την αποφασιστικότητα της παγκόσμιας κοινότητας να σταθεί δίπλα στα 300.000 και πλέον παιδιά που νοσούν κάθε χρόνο από καρκίνο.
Η ελληνική πολιτεία έχει χρέος και ευθύνη να σταθεί δίπλα σε κάθε παιδί που πάσχει από καρκίνο, για να έχει την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση, όπως επίσης και σε κάθε οικογένεια που έχει την ανάγκη στήριξης σε μια τέτοια δοκιμασία, με την πλήρη ψυχοσυναισθηματική της στήριξη.
Οφείλουμε όλοι να συνδράμουμε ώστε να εξασφαλιστούν οι απαραίτητοι πόροι για την παροχή υψηλού επιπέδου θεραπείας και περίθαλψης για τα παιδιά με καρκίνο. Έχουμε μια ηθική ευθύνη να σταθούμε δίπλα σε αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους προασπίζοντας τα δικαιώματά τους.
Να ακολουθήσουμε τον δρόμο που θα οδηγήσει σε λιγότερο πόνο και λιγότερες απώλειες.
Σε όλο τον κόσμο ενώθηκαν οι Σύλλογοι οικογενειών παιδιών και εφήβων που πάσχουν από καρκίνο στο δίκτυο Childhood Cancer International – CCI, το οποίο δίνει ζωή σε επιστημονικές πρωτοβουλίες, συμβάλει στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, στην υποστήριξη και εγγύτητα στα παιδιά, στους εφήβους και στις οικογένειές τους.
Στόχος όμως των πρωτοβουλιών και του ΠΟΥ είναι να εξαλείψει τον πόνο και την ταλαιπωρία των παιδιών που μάχονται με τον καρκίνο και να επιτύχει τουλάχιστον 60% επιβίωση για όλα τα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο παγκόσμια έως το 2030.
Παρ’ όλη την εξαιρετική πρόοδο της κλινικής έρευνας τα τελευταία χρόνια, ο παιδικός καρκίνος εξακολουθεί να είναι η κύρια αιτία θανάτου που σχετίζεται με μη μεταδοτική ασθένεια στα παιδιά μετά το πρώτο έτος ζωής : κάθε τρία λεπτά πεθαίνει ένα παιδί ή νέος. 1 στα 650-700 παιδιά, μέχρι την ηλικία των 15 ετών, θα παρουσιάσουν καρκίνο και στην Ελλάδα περίπου 350 παιδιά, μέχρι 15 ετών, νοσούν κάθε χρόνο. 1 παιδί στις 600 γεννήσεις θα νοσήσει πριν την ηλικία των 20 ετών.
Μπορούν να προκύψουν πολλά προβλήματα συναισθηματικά κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία, στα παιδιά καθώς επίσης και στην οικογένεια, της οποίας όμως η στήριξη και υποστήριξη του άρρωστου παιδιού έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Βέβαια, πρέπει να πούμε πως ο παιδικός και εφηβικός καρκίνος είναι μία θεραπεύσιμη ασθένεια, αλλά είναι – μετά τις μολυσματικές ασθένειες – η κύρια αιτία θανάτου των παιδιών και εφήβων. Περίπου το 80% των παιδιατρικών ασθενών ζουν σε χώρες χαμηλού εισοδήματος και το 80% απ’ αυτούς πεθαίνουν από καρκίνο, επειδή δεν λαμβάνουν σωστή διάγνωση ή θεραπεία. Πάνω από 100.000 ασθενείς θα μπορούσαν να αναρρώνουν κάθε χρόνο, εάν είχαν και αυτοί εγγυημένη και έγκαιρη διάγνωση και πρόσβαση στη θεραπεία, όπως γίνεται στους συνομηλίκους τους στις ανεπτυγμένες χώρες.
Ακόμη, θα πρέπει να τονιστεί ότι οι ιατρικές και επιστημονικές πτυχές των παιδιατρικών καρκίνων θα πρέπει άμεσα να συνδέονται με μία σωστή οργάνωση υγειονομικής περίθαλψης, με ψυχοκοινωνικές πτυχές, οι οποίες απαιτούν άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των νεαρών ασθενών, των πρώην ασθενών και των οικογενειών τους.
Η ημέρα αυτή προωθεί ζητήματα και προκλήσεις σχετικά με τον παιδικό καρκίνο, για να υπογραμμίσει τον αντίκτυπο που έχει η ασθένεια στο κοινωνικό σύνολο, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη να εξασφαλιστεί περισσότερη και ίση πρόσβαση στη θεραπεία και φροντίδα για όλα τα άρρωστα παιδιά και νέους σε όλο τον κόσμο.
Όπως ειπώθηκε, τα είδη του παιδικού καρκίνου είναι κυρίως οι λευχαιμίες και τα λεμφώματα, για τα οποία έχουν επιτευχθεί εξαιρετικά επίπεδα θεραπείας, και οι όγκοι εγκεφάλου, νευροβλαστώματα, νεφροβλαστώματα, οστεοσαρκώματα και σαρκώματα μαλακών μορίων, όπου οι θεραπείες, δυστυχώς, δεν έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Όλα αυτά χρειάζονται μια θεραπευτική συμμαχία που θα ενώνει γιατρούς, ασθενείς, οικογένειες, αλλά και τους σχετικούς συλλόγους και οργανώσεις.
Αν και οι περισσότερες μορφές παιδικού καρκίνου έχουν άγνωστες αιτιολογίες, εν τούτοις μπορεί να υπάρξει έγκαιρη διάγνωση, η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπισή του καθώς και στην ίασή του.
Η παγκόσμια αυτή ημέρα στην ουσία αποτυπώνει την αποφασιστικότητα της παγκόσμιας κοινότητας να σταθεί δίπλα στα 300.000 και πλέον παιδιά που νοσούν κάθε χρόνο από καρκίνο.
Η ελληνική πολιτεία έχει χρέος και ευθύνη να σταθεί δίπλα σε κάθε παιδί που πάσχει από καρκίνο, για να έχει την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση, όπως επίσης και σε κάθε οικογένεια που έχει την ανάγκη στήριξης σε μια τέτοια δοκιμασία, με την πλήρη ψυχοσυναισθηματική της στήριξη.
Οφείλουμε όλοι να συνδράμουμε ώστε να εξασφαλιστούν οι απαραίτητοι πόροι για την παροχή υψηλού επιπέδου θεραπείας και περίθαλψης για τα παιδιά με καρκίνο. Έχουμε μια ηθική ευθύνη να σταθούμε δίπλα σε αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους προασπίζοντας τα δικαιώματά τους.
Να ακολουθήσουμε τον δρόμο που θα οδηγήσει σε λιγότερο πόνο και λιγότερες απώλειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.