Η Charlotte και το καλάθι της νοικοκυράς ή ο Βαλσαμωμένος Γλάρος

Του Φώτη Μισόπουλου
....petite farce en trois images sur l'inattendu
.....πάρτε με ή καλύτερα κρύψτε με
HENRI MICHAUX [*]

1.
.......βήματα πίσω. Πουθενά. Ακολουθώντας τις αιχμές, τις άλυτες συντεταγμένες- έμενα πάλι με τον σκελετό μου δειπνοσοφώντας τα ειδωλόθυτα, κοντά στις παλλακίδες του Καιρού. Και ξάφνου: ''Γεννήστε τον Θεό''. Από παντού ψιθύριζαν ληξίαρχοι, κραδαίνοντας τα δάκτυλά τους, χωρίς περιστροφές. Και οι έρωτες: το υποπόδιο των μεταμφιεσμένων Νταντόν και Ροβεσπιέρων. Εγκαινιάζεται το θέατρο της Επανάστασης.
Ή O ΜΑΡΆ [προς τη Charlotte Corday,она, кто такая Раиса][1] : .....ΑΝΆΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΜΗΡΟΎΣ, ΕΚΕΊ ΌΠΟΥ ΈΧΕΙΣ ΤΑ ΜΥΑΛΆ ΚΑΙ ΤΙΣ ΨΕΊΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΩΤΊΑΣ ΣΟΥ. Το απόστημα της φαυλότητάς σου[2].-/ однажды ночью она заставила его лишиться девственности[3]. Ζαλισμένος νόμισε πως ονειρευόταν. Εκείνη γέλασε και του είπε: ''Τώρα θα ζούμε μαζί! Θ' απατούμε τον Δορυμέδοντα''[4]. Κι επειδή ο οικογενειακός γιατρός δεν είχε ακόμα ξυπνήσει, αναγκάστηκα να τον περιμένω έξω, καθισμένος στην πόρτα. Εδώ που με βλέπετε. Τελευταία φορά, που μάς είχε παραπλανήσει o αθεόφοβος. [Οι θεατές γιορτάζουν τον Γλάρο]
Α' ΗΘΟΠΟΙΌΣ: .....Δεν θυμάμαι το κείμενο[συλλογίζεται] Παίζω άλλο ρόλο[5] [Δεξιά, πίσω απ' τη σκηνή, ακούγεται ένας πυροβολισμός. Όλοι τινάζονται τρομαγμένοι].
ΚΆΠΟΙΟΣ ΘΕΑΤΉΣ: [αναστατωμένος] ......ΤΙ ΉΤΑΝ ΑΥΤΌ; [Ησυχία]-/
Β' ΣΚΗΝΗ, Δ' ΠΡΑΞΗ: [Οι κάτοικοι του κτιρίου εξετάστηκαν. Το τελευταίο πρόσωπο που χρησιμοποίησε τις ευκολίες του πλυντηρίου ήταν η κυρία Έψιλον. Σύζυγος του αξιωματούχου Έψιλον, που κατοικεί στο διαμέρισμα 14- κτίριο 325[6]. Περαιτέρω έρευνα απεκάλυψε ότι η φωτιά της 9ης Δεκεμβρίου άρχισε στο υπόγειο του κτιρίου αυτού. Περίπου κάτω απ' το κεφαλόσκαλο του 1ου και 2ου διαμερίσματος. Το κουτί Πρώτων Βοηθειών του ορόφου, άρχισε να καίγεται][7].
ΈΝΑΣ ΘΕΑΤΉΣ: .......πάρτε από δω με τρόπο την Ειρήνα Νικολάγιεβνα[8] [σε τόνο χαμηλότερο και σιγανή φωνή- τραγουδάει]: ''Στέκομαι μπροστά σου μαγεμένος ξανά''.
ΜΑΡΆ: .....ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ, ΕΥΝΟΎΧΟΙ, ΛΑΚΈΔΕΣ ΤΗΣ WALL STREET [σκοτάδι].

2.
.......ήρθα παραθέτοντας- χαραμίζοντας τα δευτερόλεπτά μου- καθώς ανίχνευα τους οιωνούς και οι σκιές νυχτοπατούσαν.
Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ [προς τον ταραγμένο Οχτώβρη: προβολή]: .....το αίμα σου αδειάζει τις δικές μας φλέβες. Το κρέας σου, η πείνα μας. Όσο για το σπέρμα που ανάβλυσε μέσα απ' την οδύνη: απόσταγμα νεκρών σωμάτων. Τώρα είσαι το Τίποτα. Μπορείς να πεθάνεις. ΘΑΨΤΕ ΤΟΝ. HAMLET THEATER IS CLOSED. Οι σκέψεις μου ρουφάνε το πλάσμα των εικόνων.
ΦΩΝΗ ΑΠ' ΤΟ ΥΠΟΒΟΛΕΊΟ: .......έτσι πήρα την εκδίκησή μου και δε στερήθηκα ποτέ τούς μακρινούς ήχους, σύντροφοι. Ή όπως μια λάμπα σ' ένα άδειο δωμάτιο γίνεται αψευδής μαρτυρία τού τι περάσαμε. Μεσάνυχτα, λέω, Φιόντορ Μιχαήλοβιτς.
ΘΕΑΤΉΣ [αναστατωμένος]: ......ΤΙ ΉΤΑΝ ΑΥΤΌ;
Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ: .....μην ανησυχείτε [βγαίνει από τη δεξιά πόρτα και σε μισό λεπτό επιστρέφει]. Αυτό ήταν- έσπασε το φιαλίδιο με τον αιθέρα. Να, ο,τι σάς έλεγα πρωτύτερα. [Βγάζει κάτω απ' το σακάκι τον Βαλσαμωμένο Γλάρο].[Παύση. Φως].-/

Στο δρόμο φοβήθηκε. Αισθανόταν αδύναμος. Η ομίχλη ζώνει την ακροποταμιά σαν φίδι. Ή πάλι. Δεν είναι εδώ τα μάτια. Εδώ δεν είναι μάτια. Στο λαγκάδι των άστρων που πεθαίνουν. Στο κούφιο αυτό λαγκάδι. Τούτη η χαμένη σιαγών απ' τις χαμένες βασιλείες μας[9].
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ....ΈΤΣΙ, ΔΕΝ ΞΈΡΕΙΣ, ΚΑΜΙΆ ΦΟΡΆ, ΌΣΑ ΔΕΝ ΦΈΡΝΕΙ Ο ΧΡΌΝΟΣ ΤΑ ΦΈΡΝΕΙ Η ΏΡΑ.....Φωνή είναι αυτή μπορεί και ν' αλλάξει. Συνηθισμένα πράγματα....Ψέματα;[10][παύση]-/
Η φωτιά ανακαλύφθηκε απ' τον κ. Π. Μια έρευνα στον τόπο της φωτιάς αυτής ωσαύτως παρουσίασε ίχνη λιωμένου κεριού και μιας λιπώδους ουσίας που ήταν παρόμοια με τα υλικά που βρέθηκαν στις άλλες φωτιές. Έγιναν πια τα πάντα. Ζήσαμε χωρίς ιστορία, σύντροφοι, σαν το Θεό. Καμιά φορά βγάζω το καπέλο έξω απ' το παράθυρο, τη νύχτα. Δε βρίσκω τα λόγια της προσευχής μου. Ζητιανεύοντας με την εντάφια προσωπίδα ανάμεσα στα δάχτυλα και το πρόσωπο. Μακριά από τιμές και δόξες, μέσα στον παφλασμό [Φως--Ήχοι].

3.
......μια καταχθόνια φιγούρα με μπλεγμένα πόδια ακουμπάει στον τοίχο. Ένα πρόσωπο άγνωστο. Στις φλέβες του κυλάει σκοτεινός υδράργυρος. Προσοχή στους πορτοφολάδες. Το παλιό κόλπο των λωποδυτών. Το σκούντημα. Με σκοπό να σού αρπάξουν το πορτοφόλι. Κρατηθείτε στο δεξί μέρος του δρόμου. Ράκη, τα βράδια. Πολύ πιθανό κλεπταποδόχοι. Ξαφνιασμένοι πάνω στ' αδύνατα πόδια τους. Ο Ντεμπυσόν στη Τζαμάικα. Ανάμεσα στα βυζιά της μαύρης ή στο Παρίσι ο Ροβεσπιέρος. Με σπασμένο σαγόνι[11]. Πάντα στο τέλος οι άγγελοι έρχονται. Τον καιρό της προδοσίας τα τοπία φαίνονται ωραία. Ο Οδυσσέας σε ταξίδι αναψυχής με τον Joyce ή τον Darwin, περιγράφοντας την Καταγωγή των Ειδών. Στο άκρο κάθε μύθου.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: .....κατά τη διάρκεια συναντήσεων με με τους ενοίκους, ζητήθηκε απ' αυτούς να προσέχουν ιδιαίτερα κάθε πρόσωπο που θα φαινόταν παραδόξως ερεθισμένο ή έστω που θα τριγύριζε κοντά στη φωτιά- πριν ή μετά. [μικρή παύση]
Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ: .....έτσι τελειώνει ο κόσμος, έτσι τελειώνει ο κόσμος- όχι μ' ένα βρόντο μα μ' ένα λυγμό[12][γελάει]. Γύρω-γύρω όλοι, στη μέση το φραγκόσυκο. Φραγκόσυκο στις πέντε την αυγή[[13]
ΜΑΡΆ: ....ΣΤΕΝΆΖΕΙ ΣΤΗ ΒΑΊ΄ΜΆΡΗ Ο ΦΑΟΥΣΤ. ΣΤΗ ΣΑΡΚΟΦΆΓΟ ΤΟΥ Ο ΓΚΑΊΤΕ, τραγουδάει τη Διεθνή κι αν πια δεν ζει ακόμη, τραγουδάει με τους παλιούς συντρόφους κάτω απ' τον πάγο. Ο ΠΛΑΝΉΤΗΣ ΓΕΜΊΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΎΡΑ ΤΕΤΡΆΓΩΝΑ ΤΟΥ ΜΆΛΕΒΙΤΣ.-/
''Ποιος είσαι;'' ρώτησα, ''είμαι ο επόμενος'', μου λέει. Άδεια φθινόπωρα που αφήνουν πάντα μια ρωγμή για τους παρείσαχτους- και μετά η προετοιμασία τι θα πω. Με τόσα ασυνήθιστα γεγονότα, πού να βρεις καιρό να φτιάξεις τη ζωή σου τελεσίδικα και μια για πάντα,- ενώ πεθαίνεις.
[ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΌ: ΤΡΊΤΗ ΠΡΆΞΗ: ........ύπαιθρο. Δεξιά στο βάθος φαίνεται το σπίτι με τη μεγάλη βεράντα. Αριστερά η λίμνη. Ο Β' ΗΘΟΠΟΙΌΣ ΈΧΕΙ ΣΤΑ ΓΌΝΑΤΆ ΤΟΥ ΈΝΑ ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΊΟ. ΟΙ ΘΕΑΤΈΣ ΤΗΣ ΠΡΏΤΗΣ ΣΕΙΡΆΣ ΘΑΥΜΆΖΟΥΝ ΤΟΝ ΒΑΛΣΑΜΩΜΈΝΟ ΓΛΆΡΟ]

ΑΥΛΑΊΑ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[*] Henri Michaux, Σκέψεις γύρω απ' το φαινόμενο της ζωγραφικής [εισαγωγή-μτφρ. Ι. Κωνσταντουλάκη-Χάντζου, Η ΛΕΞΗ, τ.38/1984]
[1] αυτή, που είναι η Ράισα, [Maxim Gorky, βλ. παρακάτω]
[2] Heiner Müller, ΔΥΣΤΗΝΟΣ ΆΓΓΕΛΟΣ, εισαγωγή- επιλογή, μτφρ.: Ελένη Βαροπούλου, ΆΓΡΑ 2001
[3] ένα βράδυ τον έκανε να χάσει την παρθενιά του. [Μaxim Gorky, βλ. παρακάτω]
[4] Maxim Gorky, Ο ΧΑΦΙΈΣ, μτφρ. Ορέστης Ορλώφ, ARS BREVIS / ΠΑΡΆ ΠΈΝΤΕ, αχρονολόγητο
[5] Άντον Τσέχωφ, Ο ΓΛΆΡΟΣ- ΘΕΑΤΡΙΚΆ ΈΡΓΑ, μτφρ. Λυκούργος Καλλέργης, ΓΚΌΝΗΣ 1960
[6] Δημ. Νικολαίδης, ΑΝΘΡΏΠΩΝ εξ ΑΝΘΡΏΠΩΝ, διηγήματα, ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ 1982
[7] ο.π.
[8] Άντον Τσέχωφ ο.π. [η μητέρα τού Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς Τρέπλεβ, ο οποίος αυτοκτονεί]
[9] Θ.Σ. ΈΛΙΟΤ, Οι κούφιοι άνθρωποι [βλ. Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ, μτφρ. Γιώργος Σεφέρης, ΙΚΑΡΟΣ 1997]
[10] Ευγένιος Ιονέσκο, ΡΙΝΌΚΕΡΟΣ, εισαγωγή-μτφρ. Γιώργος Πρωτοπαπάς [απ' τα γαλλικά], ΔΩΔΩΝΗ 1992
[11] Heiner Müller ο.π.
[12] Θ.Σ. ΕΛΙΟΤ ο.π.
[13] ο.π.

https://img09.rl0.ru/afisha/730x-/daily.afisha.ru/uploads/images/f/a1/fa13d4db83ba01af33451701ac8b4ffd.jpg

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU