Του Κώστα Μπούζα
Κρίσιμη ώρα στου αιώνα την έξαψη και ο χρόνος δειλά πισωπάτησε. Η ανάσα στο στήθος μαρμάρωσε και η φωνή στα χείλη κρεμάστηκε. Η ψυχή ταραγμένη αφουγκράστηκε. Ο ποιητής τον λόγο διέσωσε.
"Την γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική στις αμμουδιές του Ομήρου"
Άκουσα την φωνή του ποιητή. Τότε κι εγώ το ένοιωσα, στο αίμα μου κυλούν αυτές οι λέξεις. Λέξεις μικρές, χαριτωμένες, ζεστές και παιχνιδιάρικες σαν χάδι. Κι άλλες, μεγάλες και πομπώδεις, περήφανες κι αγέρωχες σαν βράχος. Λέξεις γλυκές σαν ψίθυρος. Πολλές, κρυστάλλινες σαν γάργαρο νερό, ή αστραφτερές σαν μάρμαρο αρχαίο. Πολλές πάλι ανύποπτες σαν φρέσκο αεράκι.
Λέξεις ακούραστες, που ήσυχες δεν μένουν. Με δύναμη ενώνονται και άλλες σχηματίζουν. Άλλοτε διαλύονται, σκορπίζουν, φτιάχνουν νέες. Κι ύστερα παίζουν όμορφα, αλλάζουν δίχως τέλος, εικόνες και ονόματα, μορφές και σημασίες. Λέξεις ευαίσθητες και εύθραυστες σαν ψέμα, αθάνατες και δυνατές σαν αίμα.
Όλη η έγνοια μου είναι αυτές εδώ οι λέξεις και τις προσέχω όσο καλύτερα μπορώ. Με νάμα ιερό τις ανασταίνω. Τροφή τους δίνω από όνειρα και σκέψεις. Τις ντύνω με οράματα κι ιδέες. Μ’ αγάπη τρυφερά τις αγκαλιάζω κι ανάσα τους προσφέρω απ’ την δικιά μου.
Ο θησαυρός μου είναι αυτές εδώ οι λέξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.