Λαμπροφόρεσε η Εκκλησία του Πολυκάστρου

Ανακοίνωση Ιεράς Μητροπόλεως Γουμενίσσης
Μετά το σεμνό φετινό πανηγύρι της Πεντηκοστής, για δεύτερη φορά φέτος πανηγύρισε η ενορία Αγίας Τριάδος Πολυκάστρου, με αφορμή τα εγκαίνια του περικαλλέστατου νέου Ναού 1000 τ.μ.! Ήταν άλλη μια προβολή χαρούμενης δημιουργικότητας και μια σπουδαία ευκαιρία εμψύχωσης του κόσμου μας στη συνοριακή κωμόπολη, για όλη την Παιονία, στις δύσκολες σημερινές περιστάσεις.

Η πολύτιμη συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Γρεβενών κ. Δαυΐδ και Σισανίου & Σιατίστης κ. Αθανασίου προσέδωσε (και) αισθητά στην όλη λαμπρή τελετουργία την μεγάλη ευλογία και την εξαίρετη αίσθηση για τους πιστούς του διακονουμένου μυστηρίου της εκκλησιαστικής ενότητος και πληρότητος.

Τα εγκαίνια του ιερού ναού Αγίας Τριάδος Πολυκάστρου διαδηλώνουν για άλλη μια φορά προς κάθε κατεύθυνση και σε όλους τους τόνους (είτε δοξολογίας είτε ταπεινώσεως-κενώσεως) ότι ο κόσμος μας εμπιστεύεται τους θεσμικούς φορείς εκκλησιαστικής διακονίας, συνεισφέρει εθελοντικά διαρκώς και με πολύ μεράκι στα εκκλησιαστικά έργα και προπαντός ταυτοποιείται με όλη του την καρδιά ως ενεργός στελέχωση του εκκλησιαστικού σώματος. 

Αυτό βεβαίως εποφείλεται στην αδιάκοπη εκατόχρονη ποιμαντική προσφορά και αδιάκοπη λαϊκή συμμετοχή (και) σ᾽ αυτήν την όμορφη συνοριακή κωμόπολη με τον προσφυγικό κυρίως Ελληνισμό. Όπως και στην αρτιότερη και περισσότερο οργανωμένη ποιμαντική διακονία από το 1991 μέχρι σήμερα, μετά την ανίδρυση της Μητροπόλεως Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου.

Ο ΠΡΟΟΙΜΙΑΚΟΣ ΤΩΝ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ

Ενωρίς το εσπέρας του Σαββάτου 18/9, στον αύλειο χώρο του Ναού, έγινε η υποδοχή των ιερών λειψάνων του εγκαινιασμού τα οποία μετέφερε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημήτριος. Πλήθος ιερέων, ο Δήμαρχος Παιονίας με εκπροσώπους του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Στρατηγός της 2ης Μεραρχίας (Εδέσσης) κ. Γ. Χατζηγεωργίου, ο Διοικητής της 33ης Μ/Κ Ταξιαρχίας κ. Γ. Στεφανίδης, ο εκπρόσωπος του Αστυνομικού Διευθυντή Κιλκίς, ο Πύραρχος-Δκτης της Π.Υ. Παιονίας κ. Χρ. Γκαντίδης και πλήθος πιστών οι οποίοι (τηρουμένων των μέτρων προστασίας για την πανδημία) συμμετείχαν στον Εσπερινό. Εφ᾽ εσπέρας και το πρωΐ έψαλε η βυζαντινή χορωδία του εξαίρετου ιεροψάλτου Ιω. Χασανίδη και στο αριστερό αναλόγιο ιεροψάλτες του ναού και της Μητροπόλεως.

Ο Ποιμενάρχης μας εισοδεύοντας ευλόγησε τους μετέχοντες με τη λειψανοθήκη και ανέφερε τα προς εναπόθεση αγιάσματα (ρινίσματα Τιμίου Ξύλου και ι. λειψάνου του Απ. Ανδρέα, αποτμήματα λειψάνων του αγίου Χαραλάμπους, του αγίου Ραφαήλ και της αγίας Μαρίνας). Υπέδειξε μάλιστα στους πιστούς να μη λησμονούν να επικαλούνται τις μεσιτείες της Παναγίας μας, τις ικεσίες των συγκεκριμένων Αγίων και την ευλογία του Τιμίου Σταυρού.

Αφορμώμενος από τα Αναγνώσματα των Εγκαινίων, τόνισε το λατρευτικό παλμό της προσφοράς και των δεήσεων προς τον Θεό, αλλά και τις απαραίτητες προϋποθέσεις του θείου φόβου (της αμετακίνητης η της μετανοούσης υπακοής στο θείο θέλημα) και της ελεήμονος διαθέσεως προς τους συνανθρώπους. Δίχως ανθρωπιά στο ήθος και φιλανθρωπία στην πράξη, ο άνθρωπος δεν γίνεται εισακουστός και δεκτικός της θείας Χάριτος. 

Όταν ενυπάρχουν αυτά τα προαπαιτούμενα, τότε θα ήταν περιττά τα λαμβανόμενα μέτρα προστασίας. Επειδή όμως άπαντες πταίομεν πολλάκις ενώπιον των οφθαλμών του Κυρίου, δεν δικαιούμαστε να μην έχουμε συναίσθηση για την αναξιότητά μας. Και μόνον η ψευδαίσθηση ότι είμαστε αναμάρτητοι και καθαροί, αυτό αποτελεί οίηση και υπερηφάνεια, εις τρόπον ώστε να ομοιάζουμε περισσότερο στον φαρισαίο της παραβολής του Κυρίου παρά στον τελώνη, του οποίου εισακούστηκε η δέηση. Γι᾽ αυτό παρεκάλεσε να τηρούνται επακριβώς τα μέτρα αυτοπροστασίας.

Στο τέλος του Εσπερινού ευχαρίστησε τον προσελθόντα Κιλκισιώτη Υφυπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Γ. Γεωργαντά και εκ νέου το Δήμαρχο Παιονίας κ. Κων. Σιωνίδη και τους ένστολους των Αρχών. Αναφέρθηκε με ευχαριστίες σε όλους τους Πολυκαστρινούς που αγάπησαν και επισυνέτρεξαν τόσα χρόνια “την ευπρέπειαν του ναού” και ειδικά στην προσελθούσα αρχιτέκτονα Παρασκευή Ράπτη για την προσφορά του συζύγου της Άλκη Ράπτη (+) και της ιδίας στην δομική και καλλιτεχνική ολοκλήρωση του ναού (τέμπλο και Αγία Τράπεζα, δάπεδο, κιονίσκοι, αναβαθμοί, εξωτερικές επενδύσεις) και του περιβάλλοντος χώρου. 

Όπως επίσης και τον κατασκευαστή κ. Ηρακλή Τομπουλίδη για την καθοριστική συμβολή του στην ολοκλήρωση του σκελετού του ναού. Επήνεσε τέλος τον συμμετέχοντα πρωτοπρ. Γεώργιο Μίλκα από τον Εύοσμο για την πολυετή φιλότιμη συμπαράστασή του (και του Σεβ. Νεαπόλεως & Σταυρουπόλεως Βαρνάβα) στη φιλοξενία των κατασκηνωτικών διοργανώσεων για παιδιά και νέους, μια προσφορά εξαιρετικά σημαντική για την υγιή και εκκλησιαστική κοινωνικοποίηση της νέας γενιάς, με οργανωτική διακονία του αρχιμ. Δωροθέου Πάπαρη.

Ευχαρίστησε επίσης το πρώτο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του νέου Ναού, με πρόεδρο τον π. Βησσαρίωνα Βάσσου, που έβαλαν τις βάσεις ώστε να θεμελιωθεί ο καινούριος ναός και να αποπερατωθεί ο σκελετός του. Στην εύλογη αντίδραση μάλιστα του τότε Δημάρχου ότι ο κόσμος δεν θέλει να γκρεμισθεί ο παλαιός ναός, διότι ήταν έργο των πατέρων τους, το αφοπλιστικό επιχείρημα του Σεβασμιωτάτου ήταν ότι μετά τους σεισμούς της Βόλβης (1978 και 1990) ο ναός είχε σοβαρά προβλήματα στατικότητος. Και όπως οι ίδιοι –είπε–φρόντισαν τα πρώτα σπίτια που έκτισαν να τα αντικαταστήσουν με καινούρια, έπρεπε το ίδιο να γίνει και για το ναό τους. Σήμερα όμως, κατά την παρουσία του στα εγκαίνια, εξεδήλωσε την μεγάλη του χαρά για την ευτυχή κατάληξη του έργου.

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΠΛΗΡΟΤΗΤΟΣ

Μετά το πέρας του Εσπερινού, παρασχέθηκε δεξίωση σε κληρικούς, ιεροψάλτες και στις Αρχές, στο παρακείμενο Αρχονταρίκι της Ενορίας, τόσο όμορφα αναμορφωμένο κι αυτό, όπως και όλος ο αύλειος χώρος, μια εικόνα νοικοκυρεμένης φροντίδας για τα κοινά. Οι συνεφημέριοι του ναού, π. Εμμανουήλ Λεβαντής και π. Αθανάσιος Παπαδόπουλος ο καθένας στις υπευθυνότητές του, απέδωσαν φιλοτίμως τα άριστα στην διακονία τους.

Η Ενορία ακολούθως προσέφερε στον ανοικτό αύλειο χώρο μια μουσική πανδαισία από το μουσικό τμήμα, μια καρποφόρα προσπάθεια που επιμελήθηκε ο συνεφημέριος π. Αθανάσιος, άμισθος κληρικός και αστυνομικός.

Τη φροντίδα της παρουσίασης και των ενδιάμεσων παραινετικών παρεμβάσεων προς τους ενορίτες-θεατές, όπως και του όλου πολυσυνθετικού προγραμματισμού των τελετών και του συνακόλουθου κοινωνικού εορτασμού είχε η οργανωτική ψυχή της ενορίας αρχιμ. Δωρόθεος Πάπαρης. Ακούραστος, θαρραλέος και εκκλησιοπρεπής σε όλα του επί δεκαετίες, όπως και άξιος θαυμαστικών επαίνων για το αξιόζηλο ναοδομικό αποτέλεσμα, το λειτουργικό και κατηχητικό έργο και το όλο ποιμαντικό πρόγραμμα της Ενορίας.

Αρκετοί Πολυκαστρινοί παρακολούθησαν και καταχειροκρότησαν το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, επικροτώντας τις πλούσιες ενοριακές ποιμαντικές δράσεις.

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΚΑΙΝΙΣΜΟΥ

Η κυρίως ημέρα των Εγκαινίων είχε μιαν λειτουργική (κατανυκτική και συνάμα πανηγυρική) πληρότητα. Μετά το Μεσονυκτικό, τελέστηκε ο Όρθρος από τους Ιερείς.

Την τελετουργία των Εγκαινίων και τη θεία Λειτουργία τέλεσαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Γρεβενών κ. Δαυΐδ και Σισανίου & Σιατίστης κ. Αθανάσιος με προεξάρχοντα τον Ποιμενάρχη μας, με συλλειτουργούς εννέα Ιερείς και τέσσερις Διακόνους. Για τη συμμετοχή του εκκλησιάσματος προσφερόταν ο εξαιρετικά ευρυχωρότατος Ναός, με την εσωτερική περιμετρική ανωδομή του επίσης ευρύχωρου γυναικωνίτη. Την τελετουργία μετέδιδε απευθείας ο τηλεοπτικός σταθμός 4Ε. Μεγάλες γιγαντοοθόνες πρόβαλλαν χάριν των πιστών και στον εξωνάρθηκα τα τελούμενα. 

Προσήλθαν και συμμετείχαν στην κοινή ενοριακή χαρά και εκκλησιαστική ευλογία ο Υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Γεώργ. Γεωργαντάς, ο Δήμαρχος κ. Κων. Σιωνίδης με πολλά στελέχη του Δημοτικού Συμβουλίου, μεταξύ των οποίων και ο πρ. Δήμαρχος Πολυκάστρου κ. Δημ. Κουλίνας και ο πρ. Δήμαρχος Παιονίας κ. Χρ. Γκουντενούδης, εκ δε των λοιπών Αρχών ο Βουλευτής Κιλκίς κ. Γεώργ. Φραγγίδης, ο Ταξίαρχος της 33ης Μ/Κ Ταξιαρχίας κ. Γεώρ. Στεφανίδης και ο Πύραρχος-Δκτης της Π.Υ. Παιονίας κ. Χρ. Γκαντίδης.

Παρά τη διάρκεια και το επίπονο της όλης τελετουργίας, για τους τελετουργούς Ιεράρχες και τους συλλειτουργούς εκ του ιερού καταλόγου, αλλά και για τους μετέχοντες πιστούς, με την κοινή λιτανεία πέριξ του Ναού, με τη σπάνια θέαση των τελουμένων και την καρδιακή ενήχηση των κατανυκτικών τελεστικών Ευχών και τέλος με την πανηγυρική θεία Λειτουργία, παρασχέθηκε μια ασυνήθης ευλογημένη ευκαιρία σε όλους να προσφερθούν σαν ένα σώμα με μια καρδιά στην ευδοκία της φιλανθρωπίας του Αγίου Τριαδικού Θεού. 

Όλα ενθύμιζαν άλλες εποχές, όταν η ομόψυχη λατρεία του Θεού αποτελούσε την εναργέστερη εμψύχωση της κοινωνικής ενότητας και ενεργοποποιούσε τον πολιτισμό “της αρχοντιάς, της λεβεντιάς και του φιλότιμου” κατά το ρηθέν του αγίου Παϊσίου.

Βεβαίως κάθε θεία Λειτουργία δεν παύει να είναι μια μοναδική θεουργική αναφορά και εκκλησιαστική ταυτοποίηση, την οποία επιτελεί ο Αρχιερεύς και δι᾽ ευχών του οι λειτουργοί με φόβο Θεού και οι συνεστώτες πιστοί με επιπόθηση Θεού. Όμως, τα τελευταία χρόνια το έλλειμμα του λατρευτικού ζήλου και η τωρινή ταλαιπωρία της πανδημίας καταπληγώνουν το λατρευτικό ήθος “ενότητας της πίστεως και κοινωνίας του Αγίου Πνεύματος”.

ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Το Πολύκαστρο ελεήθηκε, ώστε με το δεύτερο αυτό ιερό λατρευτικό πανηγύρι των εγκαινίων να “εμψυχωθεί” και να αποζητεί το γεγονός της θείας λειτουργίας ως τόπου-τρόπου-χρόνου θείας κοινωνίας, της μόνης που μπορεί να δώσει και δίνει νόημα και προοπτική θεάρεστης δημιουργικότητας στην καθημερινή πορεία, ακόμη και μέσα στις νέες προοδευτικές “φόρμες” του μεταβολισμένου πολιτισμού.

Όλα αυτά τα ενσήμανε ο Σεβασμιώτατος, ευχαριστώντας ιδιαίτερα τον κοινό ενθουσιασμό που σε τόσα λίγα χρόνια υλοποίησε το δικό του φιλότιμο ποιμαντορικό πρόγραμμα. Χάρη σ᾽ αυτό, και οι άλλες δύο κωμοπόλεις της επαρχίας μας εκτός της Γουμένισσας απέκτησαν ήδη το δικό τους ευρύχωρο και μεγαλοπρεπή Ναό, κυρίως λειτουργικό Ναό, σύμβολο ενότητος και ταυτότητος για το συνοριακό μας κόσμο, κάτι που αποδείχθηκε και πρακτικά τόσο αναγκαίο στις τωρινές έκτακτες συνθήκες εκκλησιασμού.

Την αισθητοποίηση και την ιερουργία της εκκλησιαστικής πληρότητος και του εκκλησιαστικού μυστηρίου φιλοτίμως χάρισαν σε όλους οι μετασχόντες άγιοι Αρχιερείς. Η παρουσία τους έδωσε σε όλους την αίθηση ότι η Εκκλησία είναι σώμα που το απαρτίζουν μέλη εκ μέρους, και το διακονούμε οι Επίσκοποι με ποικιλία ταλάντων τα οποία πασχίζουμε να τα πολυπλασιάσουμε εις δόξαν Θεού και οικοδομήν του σώματος.

Γι᾽ αυτό και τους ευχαρίστησε εκθύμως και τους επαίνεσε κατά χρέος ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας για την ευγενική έλευση και πολύτιμη συμμετοχή τους, όπως και για την εν γένει γόνιμη εκκλησιαστική προσφορά τους. Στη Θεσσαλονίκη του Σεβασμιωτάτου Γρεβενών για χρόνια ως ηγουμένου της περιωνύμου Μονής Αγίας Θεοδώρας και εξομολόγου και στα Γρεβενά ως Ποιμενάρχου και οργανωτού της όλης ποιμαντικής διακονίας ακόμη και μεταξύ των φυλακισμένων. Στην Καστοριά του Σεβασμιωτάτου Σισανίου ως πρωτοσυγκέλλου με παραδοσιακό εκκλησιοπρεπές και ασκητικό φρόνημα δίπλα στο μακαριστό Καστορίας Σεραφείμ, και τώρα στη Σιάτιστα επαξίου και σεμνού διαδόχου διαδοχικών Ιεραρχών ανάλογου ιερού ήθους και δυναμισμού.

Στη θεία μετάληψη προσήλθαν πολλά παιδάκια και μεγαλύτεροι, ωσεί καρδιά του όλου εκκλησιαστικού σώματος, αιμοδοτούσα με την ενθέωση της θείας κοινωνίας την μεγάλη ενοριακή κοινότητα. Δείγμα και αυτό μιας μακράς ευλαβικής εκκλησιο-ήθειας και πιστότητος του παραδοσιακού Πολυκάστρου. Απόδειξη και της συνεχούς κατηχητικής, εξομολογητικής, φιλανθρωπικής και προπαντός λατρευτικής και λειτουργικής ποιμαντικής που προσφέρεται εις δόξαν Θεού και οικοδομήν του σώματος του Χριστού.

Μετά από μικρή δεξίωση, παρασχέθηκε γεύμα στη Λέσχη Αξιωματικών.

ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΝΑΠΛΙ ΣΤΟ ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟ

Σε όλους τους μετασχόντες εκ του ιερού κλήρου και του λαού διανεμήθηκε στο τέλος η ευλογία από των Εγκαινίων με ένα εύχρηστο δίφυλλο φυλακτήριο (με την Αγία Τριάδα του παλαιού ένοριακού Ναού και λιτή εύστοχη υπόμνηση) και ένα μεγάλο πολύπτυχο με φωτογραφίες ιστορικής σημασίας από τον παλαιότερο και το σημερινό Ναό και περιγραφή του όλου ιστορικού.

Μέχρι το 1991 στο Πολύκαστρο λειτουργούσε ο παλαιός ομώνυμος Ναός που ξεκίνησαν να τον ανεγείρουν οι πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία στα τέλη της δεκαετίας του 1930 (1934-1941) με εφημέριο τότε τον π. Φώτιο Βασιλειάδη. Τον αφιέρωσαν στη φερωνυμία της ιστορικής Μονής Αγίας Τριάδος Ανατολικής Ρωμυλίας, που βρισκόταν σε ύψωμα της περιοχής Σιναπλί και έτσι δέσποζε περιβαλλόμενη από πολλούς ολόγυρα οικισμούς. 

Το “ξαναστήσιμο” του φερώνυμου αρχικού Ναού στο Πολύκαστρο αναθέρμαινε αυτήν την ευλαβική αναφορά στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδος, όπως και η ιστορική εικόνα της Αγίας Τριάδος (που μετέφεραν Σιναπλιώτες πρόσφυγες στη Ραχώνα της περιοχής Γιαννιτσών). Ήταν η “ταυτότητα” της ύπαρξης και της ενότητάς τους εκεί, ξανάγινε η “ταυτότητα” των νέων οικισμών στην Ελλάδα, ένας από τους οποίους και το σημερινό Πολύκαστρο.

Ο πρώτος ναός εγκαινιάστηκε το 1950 από το Μητροπολίτη Πολυανής & Κιλκισίου Ιωακείμ. Πραγματικά εντυπωσιακός και καλαίσθητος, αρχοντικός στην αρχιτεκτονική του μορφή, με τις μεγάλες ωραίες εικόνες αναγεννησιακού τύπου. Όμως, δεν επαρκούσε για την παραδοσιακή θρησκευτικότητα του Πολυκαστρινού λαού.

Το 1991 ξεκίνησαν οι διαδικασίες αδειοδότησης για την κατεδάφιση, κατεδαφίστηκε το 1998, και τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς θεμελιώθηκε ο σημερινός νέος Ναός των 1000 τ.μ., με ημιϋπόγειο που ολοκληρώθηκε το 1999 και λειτουργούσε ως ημι-ισόγεια εκκλησία των Αγίων Πάντων.

Οι εργασίες συνεχίστηκαν στην ανωδομή και στα 2013 έγιναν τα θυρανοίξια του κυρίως ναού της Αγίας Τριάδος μεγάλης χωρητικότητος με το νέο προϊστάμενο.

Κοπιώδεις και συνεχείς φροντίδες για την ολοκλήρωσή του, παράλληλα με ένα πρόγραμμα ενοριακής προσφοράς προς όλους με κάθε πρόσφορο τρόπο (μαθητές με δωρεάν φροντιστήρια, νέα ζευγάρια με συναντήσεις ποιμαντικής, απόρους με μόνιμη φροντίδα, επισκέψεις κατακοίτων και ασθενών, εξομολόγηση και κατήχηση παιδιών και ωρίμων, κατασκηνώσεις παιδιών).

Όλα αυτά απέδωσαν την εμπιστοσύνη και τον εθελοντισμό προσφοράς των Πολυκαστρινών, κυρίως δε την εμπέδωση του εκκλησιαστικού φρονήματος και ήθους.

Σ᾽ αυτούς τους συλλογικούς κατ᾽ επιμερισμόν ευθύνης κόπους συγκαταβαίνοντας ο Κύριος, ευλόγησε μιαν ευλογημένη εικόνα και αίσθηση ολοκλήρωσης, ώστε να τελεσθούν τα προγραμματισμένα Εγκαίνια του Ναού. Και να προσφέρεται η Εκκλησία αυτή στους Πολυκαστρινούς ακόμη και εν εικόνι, ως θέα καθημερινή και σύμβολο ενότητος και πληρότητος, μέσα στην κύρια λατρευτική και εκκλησιοποιό λειτουργία της.

Αυτά τόνισε στα εγκαίνια του Ναού και τονίζει διαρκώς ο Σεβασμιώτατος. Αυτά επευλόγησαν με την προσωπική λατρευτική και τελετουργό πολύτιμη συνηγορία τους οι Σεβ. Μητροπολίτες Γρεβενών κ. Δαυΐδ και Σισανίου & Σιατίστης κ. Αθανάσιος.