Του Φώτη Μισόπουλου
«Αυτή είναι η τελευταία δημόσια συγκέντρωση […] Στρατός έχει κυκλώσει την πόλη μας. Κάθε είσοδος και έξοδος απαγορεύεται. Μέχρι χτες ήμασταν ελεύθεροι, όμως από σήμερα είμαστε σε καραντίνα […] Γυρίστε στα σπίτια σας και μείνετε εκεί. Θα βγείτε μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης».
ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΙΟΝΕΣΚΟ [1]
......φωνή δεν απάντησε η πέτρα που κατρακύλησε ήταν τυχαίο ή από αστοχία τι νόημα είχε να συνεχίζεις τα πράγματα που δεν άξιζαν να διαρκέσουν αποτελούσαν μέρος της περασμένης σου ιστορίας όπως συχνά αγαπούμε ο,τι καταφρονήσαμε [2]
- το όραμα δυναμίτιζε το ρεαλισμό εγκαινιάζοντας την εποχή στην οποία αντί να μιμείσαι τον κόσμο θα αποτραβιόμουν μέσω του ονείρου στα ενδότερα - για την ώρα το κάπως απελπισμένο σχέδιό μου ήταν ν' αποφύγω τις παρόδους - δεν ήξερες τι μπορούσαν να κρύβουν - ή τους καλούς παλιούς καιρούς που ξαναγύρισαν - και δε θα είμαι ο άνθρωπός τους -
Πόσο είχαν αλλάξει τα πράγματα για σένα -
O κόσμος βρίσκεται σε διαρκή εκκρεμότητα οι λέξεις διαπερνούσαν τα πάντα σαν εκκρίσεις κρυφές - Ναι - αποκρίθηκε κοιτάζοντας την πόρτα : Τα συνωμοτικά παράσιτα που θα εξακριβώσουν το γεγονός ενώ τυλίγεις το ποίημα με σκοτεινές γενικότητες
- Ο κύριος κι εγώ είμαστε παλιοί γνωστοί - έκανε -
εκείνο το βράδυ την ερωτεύτηκε - ο Θεός ξέρει τι με αθωώνει - φαινόταν ότι έπεφτα από κάποιο βουνό : Δε λέγομαι έτσι - απάντησα -
σάς είπα ψέμματα για να κάνω καλό στην ανθρωπότητα -/ Κάποιος που επρόκειτο να μείνει εδώ : Άρχιζε η καταστροφή του -
ωστόσο λίγο πιο πέρα η φύση είναι εξαίσια όπως ένα χαρούμενο χερουβικό δάσος:
- Θα είναι σκιές ή μάχη με σκιές - υποθέτω -
ο ίλιγγος γυροφέρνει όταν ακούς κοινοτοπίες - Μαρία Φιλίπποβνα [3] ήθελα να κοροϊδέψω όλους αυτούς και ν' αποτραβηχτώ από σκηνής -
ετοιμάζω κάτι αποφασιστικό εγκωμιαστικό χάρη στη στοργική παρουσία του αιφνίδιου-
.....η μάχη με τον άγγελο ήταν στα χέρια του Πιερ Λεβεργκό [4] - πρώην στρατιώτης νυν ζωγράφος εκκεντρικός και σκανδαλώδης στα όρια της εκπόρνευσης των πάντων η ομίχλη είχε διαλυθεί και πεθαίνουμε τελικά άγνωστοι στην πιο ευημερούσα γωνιά της αφήγησης
- σύντροφε Φιόντορ Μιχαήλοβιτς η πράξη του έργου ξετυλίγεται σε άλλη στάθμη -/ οι καθρέφτες πολλαπλασίαζαν τις εντυπώσεις και τα είδωλα
- Είναι ίσως λίγο νωρίς περάστε όμως πρώτα στο μπαρ το θέαμα δε θ' αργήσει ΦΙΟΝΤΟΡ ΜΙΧΑΗΛΟΒΙΤΣ: ....ξέρω πως η ιστορία βρίσκει από μόνη της τα πάντα.-/ Νύχτα.
ΣΚΗΝΙΚΌ: [ξεμακραίνει το βλέμμα από τα σπίτια βλέπεις κορυδαλλούς που αρμενίζουν στους ουρανούς χελιδόνια λίγο πιο πάνω απ' τα κεφάλια των περαστικών] ΜΗΔΕΙΑ: ......Jason and the golden fleece in America - by Kafka -/ Γινόταν κουβέντα για μακρινά κι αβέβαια ταξίδια διάδρομοι αντηχούσαν όλο και πιο παράξενα το άδειο Τότε ποιος πάτησε το κουμπί που άνοιξε την πόρτα ; -/ Θαρρώ πως είναι εκεί μέσα - κάποιος τέλος πάντων είναι εκεί μέσα [παύση - φωνάζει δυνατά]: Ήρθαμε να σε δούμε Θα περιμένουμε λοιπόν Το τέλος θα είναι απλό. Θεόσταλτο.
.......η πρόταση ήταν ιδιαίτερα δελεαστική είχε περάσει τόσο άσχημα την προηγούμενη νύχτα - συγκινησιακή παραφορά καθώς συνεχίζεις να διηγείσαι τη ζωή και πoυ άφησες τα χείλη της ν' αγγίξουν τα δικά σου - οι βαθιές ρυτίδες αυλακώνουν τον Κρόνο. Δεν μετάνιωσες ; Όχι - θα μιλούσα επιτέλους διάβαζα την αινιγματική γραφή λεπτομέρειες θαμμένες στον κόρφο τής Μαρίας Φιλίπποβνα ή εκείνο το μεγάλο ντεκολτέ όπως τα ιδιωτικά κοιμητήρια - σύντροφοι - με άνθη κλεμμένα Κυριακή πρωί στο τέλος της παραφροσύνης -
αντίθετα τα πάντα ήταν ανύπαρκτα και δεν έμοιαζαν με τίποτα ας περάσουμε σ' ένα άλλο θέμα θα ζητήσω τη γνώμη σας και τη συ-γνώμη όχι τη συμβουλή σας - τέτοιες στιγμές σού χτυπάει κάποιος τον ώμο. Κάποιος. Μάλιστα μου έδειξε τα δημόσια ουρητήρια εγώ ξέθαβαπροϊστορικές εξεγέρσεις ώστε η αγχόνη στη μέση του δρόμου να φαίνεται λιγότερο απελπιστικά - απ' τη μεριά που στάθηκε ο κουρέας βέβαια - αμίλητος και αιωρούμενος - Θα μπείτε από κει θα κατεβείτε τα σκαλιά μου λέει τα υπόλοιπα ανήκουν στη θεολογία της εξουσίας μου. Άφησε την πιο γλαφυρή ιστορία για το τέλος - ακριβώς όπως κάνουν οι δήμιοι.
Ασυνήθιστο είδος ευθανασίας θα μπορούσε να πει κανείς μονάχα η ποίηση φτάνει στην αυθεντική υποψία των γεγονότων - τότε αντίο δεσποινίς Μπλανς [5] -ποιο είδωλο ; - η μέρα ξανάρχιζε γελοία και διεστραμμένη - στην πραγματικότητα ένοιωθα το λεξιλόγιό μου να συστέλλεται - ένα τέρας - οπισθοχώρησα σε φριχτά ενάρετα πράγματα οράματα - παροράματα - της νύχτας : εκείνη ούτε που κατάλαβε ότι ήμουν νεκρός γιατί στο μεταξύ είχα αλλάξει μορφή - the last form was of Jason in the occult writing of the Great Carbuncle [6] του 1835 ως ο παρείσακτος αγνώστων λοιπών στοιχείων. Δικαιοσύνη.
Η Μήδεια είναι ανικανοποίητη Στις έντεκα το βράδυ τα τελευταία χρόνια συναντά τη Μαρία Φιλίπποβνα - την επομένη ή ξημέρωμα το κόκκινο βγαίνει μόνο του 22 φορές συνέχεια - δαιμόνιο δίχως δόντια και με κομμένη ουρά - κουβάλησαν το τεράστιο σώμα μέσα στην καταιγίδα ποιος τον έσυρε; χωρίς αμφιβολία κάποιος που είχε αυτοκίνητο - οι αντίπαλοι του Ιάσονα διέδιδαν μια γελοία ιστορία σαν τη φτωχή βιογραφία ενός ανέντιμου πρίγκηπα [;] η εκκεντρική αδελφότητα φλέγονταν από απληστία για το Μεγάλο Ρουμπίνι -
πάνω στα κεφάλια τους υπήρχε το μαύρο όριο όπου τα βουνά αποβάλλουν τον μανδύα των δέντρων ο χαιρετισμός και το καπέλο στο χέρι μόλις που τράβηξαν στην αρχή την προσοχή τους κατευθύνθηκα προς την πόρτα - κοιμάσαι στο σκοτάδι ή με τα φώτα αναμμένα ;- το πρωί της αξιομνημόνευτης εκείνης μέρας παρουσιάστηκα ως πρόσωπο μυθιστορηματικό και αποξενωμένο δίχως ν' αποτελειώσω τις ηλικίες μου δολοφονώντας πάντα κάτι άλλο κι επίσης οι κάτοικοι του κτιρίου 1125 εξετάσθηκαν τελευταίοι για την διαπίστωση πως δεν είναι φορείς - ή μήπως είχε αποκοιμηθεί ; Ο κ. ΊΓΚΣΜΠΟΝΤ ΠΊΓΚΣΝΟΡΤ [7] : ....κύριοι - έχω εγκαταλείψει τον Οδυσσέα - ανήκω στην ομήγυρή σας, ο Τζόυς δε διαφώνησε με την κατασκευή απομιμήσεων - Κολάσιμο - Αφού τον είχε χαστουκίσει στεκόταν όρθια μπροστά του και τον κοίταζε - κείνο το βράδυ την ερωτεύτηκε : Jason, however, will also be with us . -/ Είναι όμορφη έτσι νομίζω τουλάχιστον - δεν είμαι ο μόνος που έχει ξετρελάνει ψηλή καλοφτιαγμένη πατημασιά μακριά και στενή Βασανιστική - αυτή είναι η λέξη. Θα έχει κόκκινες ανταύγειες στα μαλλιά μετά το φόνο ! Φταίει η Μαρία Φιλίπποβνα - για όλα Ο καθρέφτης χαμογελούσε περιφρονητικά με την τρέλα των άλλων που περίμεναν καλύτερη τύχη.
ΤΕΛΟΣ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1] Το παιγνίδι της σφαγής, διαδίκτυο : https://www.in.gr/2020/04/01/culture/anatrixiastika-profitiko-paixnidi-tis-sfagis-tou-ionesko/
[2] Θ.Σ. Ελιοτ, Φονικό στην εκκλησιά, μτφρ. Γ.Σεφέρη, Κέδρος όγδοη έκδοση 1974
[3] μια γυναίκα, - Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι, Ο παίχτης, μτφρ. Α. Βρανά, προλεγόμενα Δ. Κωστελένου, επίλογος Στάθης Πρωταίος, ΑΘΗΝΑ αχρονολόγητο
[4] ένα πρόσωπο, - Μάριο Βάργκας Λιόσα, Ο Παράδεισος στην άλλη γωνία, μτφρ. από τα ισπανικά Κώστας Αθανασίου, Καστανιώτης 2006
[5] μια γυναίκα, - Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι ο.π.
[6] [το Μεγάλο Ρουμπίνι] Ναθάνιελ Χόθορν, Τρεις γοτθικές αλληγορίες, μτφρ. Γιώργος Μπαρουξής, Ποικίλη Στοά 2018
[7] ένα πρόσωπο - σΤο Μεγάλο Ρουμπίνι ο.π.
ΦΩΤΟ
1. https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/04/p1c672aobm1ei11eicd9dt0s12u5g_1170x600-1024x525.jpg
2. https://i.pinimg.com/564x/8c/51/c9/8c51c9a6dd077ef2324bdf017e442b26.jpg
3. https://i.pinimg.com/564x/f5/ae/e0/f5aee083e4fb40d8c3f7b3c125dfab0c.jpg
ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΙΟΝΕΣΚΟ [1]
......φωνή δεν απάντησε η πέτρα που κατρακύλησε ήταν τυχαίο ή από αστοχία τι νόημα είχε να συνεχίζεις τα πράγματα που δεν άξιζαν να διαρκέσουν αποτελούσαν μέρος της περασμένης σου ιστορίας όπως συχνά αγαπούμε ο,τι καταφρονήσαμε [2]
- το όραμα δυναμίτιζε το ρεαλισμό εγκαινιάζοντας την εποχή στην οποία αντί να μιμείσαι τον κόσμο θα αποτραβιόμουν μέσω του ονείρου στα ενδότερα - για την ώρα το κάπως απελπισμένο σχέδιό μου ήταν ν' αποφύγω τις παρόδους - δεν ήξερες τι μπορούσαν να κρύβουν - ή τους καλούς παλιούς καιρούς που ξαναγύρισαν - και δε θα είμαι ο άνθρωπός τους -
Πόσο είχαν αλλάξει τα πράγματα για σένα -
O κόσμος βρίσκεται σε διαρκή εκκρεμότητα οι λέξεις διαπερνούσαν τα πάντα σαν εκκρίσεις κρυφές - Ναι - αποκρίθηκε κοιτάζοντας την πόρτα : Τα συνωμοτικά παράσιτα που θα εξακριβώσουν το γεγονός ενώ τυλίγεις το ποίημα με σκοτεινές γενικότητες
- Ο κύριος κι εγώ είμαστε παλιοί γνωστοί - έκανε -
εκείνο το βράδυ την ερωτεύτηκε - ο Θεός ξέρει τι με αθωώνει - φαινόταν ότι έπεφτα από κάποιο βουνό : Δε λέγομαι έτσι - απάντησα -
σάς είπα ψέμματα για να κάνω καλό στην ανθρωπότητα -/ Κάποιος που επρόκειτο να μείνει εδώ : Άρχιζε η καταστροφή του -
ωστόσο λίγο πιο πέρα η φύση είναι εξαίσια όπως ένα χαρούμενο χερουβικό δάσος:
- Θα είναι σκιές ή μάχη με σκιές - υποθέτω -
ο ίλιγγος γυροφέρνει όταν ακούς κοινοτοπίες - Μαρία Φιλίπποβνα [3] ήθελα να κοροϊδέψω όλους αυτούς και ν' αποτραβηχτώ από σκηνής -
ετοιμάζω κάτι αποφασιστικό εγκωμιαστικό χάρη στη στοργική παρουσία του αιφνίδιου-
.....η μάχη με τον άγγελο ήταν στα χέρια του Πιερ Λεβεργκό [4] - πρώην στρατιώτης νυν ζωγράφος εκκεντρικός και σκανδαλώδης στα όρια της εκπόρνευσης των πάντων η ομίχλη είχε διαλυθεί και πεθαίνουμε τελικά άγνωστοι στην πιο ευημερούσα γωνιά της αφήγησης
- σύντροφε Φιόντορ Μιχαήλοβιτς η πράξη του έργου ξετυλίγεται σε άλλη στάθμη -/ οι καθρέφτες πολλαπλασίαζαν τις εντυπώσεις και τα είδωλα
- Είναι ίσως λίγο νωρίς περάστε όμως πρώτα στο μπαρ το θέαμα δε θ' αργήσει ΦΙΟΝΤΟΡ ΜΙΧΑΗΛΟΒΙΤΣ: ....ξέρω πως η ιστορία βρίσκει από μόνη της τα πάντα.-/ Νύχτα.
ΣΚΗΝΙΚΌ: [ξεμακραίνει το βλέμμα από τα σπίτια βλέπεις κορυδαλλούς που αρμενίζουν στους ουρανούς χελιδόνια λίγο πιο πάνω απ' τα κεφάλια των περαστικών] ΜΗΔΕΙΑ: ......Jason and the golden fleece in America - by Kafka -/ Γινόταν κουβέντα για μακρινά κι αβέβαια ταξίδια διάδρομοι αντηχούσαν όλο και πιο παράξενα το άδειο Τότε ποιος πάτησε το κουμπί που άνοιξε την πόρτα ; -/ Θαρρώ πως είναι εκεί μέσα - κάποιος τέλος πάντων είναι εκεί μέσα [παύση - φωνάζει δυνατά]: Ήρθαμε να σε δούμε Θα περιμένουμε λοιπόν Το τέλος θα είναι απλό. Θεόσταλτο.
.......η πρόταση ήταν ιδιαίτερα δελεαστική είχε περάσει τόσο άσχημα την προηγούμενη νύχτα - συγκινησιακή παραφορά καθώς συνεχίζεις να διηγείσαι τη ζωή και πoυ άφησες τα χείλη της ν' αγγίξουν τα δικά σου - οι βαθιές ρυτίδες αυλακώνουν τον Κρόνο. Δεν μετάνιωσες ; Όχι - θα μιλούσα επιτέλους διάβαζα την αινιγματική γραφή λεπτομέρειες θαμμένες στον κόρφο τής Μαρίας Φιλίπποβνα ή εκείνο το μεγάλο ντεκολτέ όπως τα ιδιωτικά κοιμητήρια - σύντροφοι - με άνθη κλεμμένα Κυριακή πρωί στο τέλος της παραφροσύνης -
αντίθετα τα πάντα ήταν ανύπαρκτα και δεν έμοιαζαν με τίποτα ας περάσουμε σ' ένα άλλο θέμα θα ζητήσω τη γνώμη σας και τη συ-γνώμη όχι τη συμβουλή σας - τέτοιες στιγμές σού χτυπάει κάποιος τον ώμο. Κάποιος. Μάλιστα μου έδειξε τα δημόσια ουρητήρια εγώ ξέθαβαπροϊστορικές εξεγέρσεις ώστε η αγχόνη στη μέση του δρόμου να φαίνεται λιγότερο απελπιστικά - απ' τη μεριά που στάθηκε ο κουρέας βέβαια - αμίλητος και αιωρούμενος - Θα μπείτε από κει θα κατεβείτε τα σκαλιά μου λέει τα υπόλοιπα ανήκουν στη θεολογία της εξουσίας μου. Άφησε την πιο γλαφυρή ιστορία για το τέλος - ακριβώς όπως κάνουν οι δήμιοι.
Ασυνήθιστο είδος ευθανασίας θα μπορούσε να πει κανείς μονάχα η ποίηση φτάνει στην αυθεντική υποψία των γεγονότων - τότε αντίο δεσποινίς Μπλανς [5] -ποιο είδωλο ; - η μέρα ξανάρχιζε γελοία και διεστραμμένη - στην πραγματικότητα ένοιωθα το λεξιλόγιό μου να συστέλλεται - ένα τέρας - οπισθοχώρησα σε φριχτά ενάρετα πράγματα οράματα - παροράματα - της νύχτας : εκείνη ούτε που κατάλαβε ότι ήμουν νεκρός γιατί στο μεταξύ είχα αλλάξει μορφή - the last form was of Jason in the occult writing of the Great Carbuncle [6] του 1835 ως ο παρείσακτος αγνώστων λοιπών στοιχείων. Δικαιοσύνη.
Η Μήδεια είναι ανικανοποίητη Στις έντεκα το βράδυ τα τελευταία χρόνια συναντά τη Μαρία Φιλίπποβνα - την επομένη ή ξημέρωμα το κόκκινο βγαίνει μόνο του 22 φορές συνέχεια - δαιμόνιο δίχως δόντια και με κομμένη ουρά - κουβάλησαν το τεράστιο σώμα μέσα στην καταιγίδα ποιος τον έσυρε; χωρίς αμφιβολία κάποιος που είχε αυτοκίνητο - οι αντίπαλοι του Ιάσονα διέδιδαν μια γελοία ιστορία σαν τη φτωχή βιογραφία ενός ανέντιμου πρίγκηπα [;] η εκκεντρική αδελφότητα φλέγονταν από απληστία για το Μεγάλο Ρουμπίνι -
πάνω στα κεφάλια τους υπήρχε το μαύρο όριο όπου τα βουνά αποβάλλουν τον μανδύα των δέντρων ο χαιρετισμός και το καπέλο στο χέρι μόλις που τράβηξαν στην αρχή την προσοχή τους κατευθύνθηκα προς την πόρτα - κοιμάσαι στο σκοτάδι ή με τα φώτα αναμμένα ;- το πρωί της αξιομνημόνευτης εκείνης μέρας παρουσιάστηκα ως πρόσωπο μυθιστορηματικό και αποξενωμένο δίχως ν' αποτελειώσω τις ηλικίες μου δολοφονώντας πάντα κάτι άλλο κι επίσης οι κάτοικοι του κτιρίου 1125 εξετάσθηκαν τελευταίοι για την διαπίστωση πως δεν είναι φορείς - ή μήπως είχε αποκοιμηθεί ; Ο κ. ΊΓΚΣΜΠΟΝΤ ΠΊΓΚΣΝΟΡΤ [7] : ....κύριοι - έχω εγκαταλείψει τον Οδυσσέα - ανήκω στην ομήγυρή σας, ο Τζόυς δε διαφώνησε με την κατασκευή απομιμήσεων - Κολάσιμο - Αφού τον είχε χαστουκίσει στεκόταν όρθια μπροστά του και τον κοίταζε - κείνο το βράδυ την ερωτεύτηκε : Jason, however, will also be with us . -/ Είναι όμορφη έτσι νομίζω τουλάχιστον - δεν είμαι ο μόνος που έχει ξετρελάνει ψηλή καλοφτιαγμένη πατημασιά μακριά και στενή Βασανιστική - αυτή είναι η λέξη. Θα έχει κόκκινες ανταύγειες στα μαλλιά μετά το φόνο ! Φταίει η Μαρία Φιλίπποβνα - για όλα Ο καθρέφτης χαμογελούσε περιφρονητικά με την τρέλα των άλλων που περίμεναν καλύτερη τύχη.
ΤΕΛΟΣ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1] Το παιγνίδι της σφαγής, διαδίκτυο : https://www.in.gr/2020/04/01/culture/anatrixiastika-profitiko-paixnidi-tis-sfagis-tou-ionesko/
[2] Θ.Σ. Ελιοτ, Φονικό στην εκκλησιά, μτφρ. Γ.Σεφέρη, Κέδρος όγδοη έκδοση 1974
[3] μια γυναίκα, - Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι, Ο παίχτης, μτφρ. Α. Βρανά, προλεγόμενα Δ. Κωστελένου, επίλογος Στάθης Πρωταίος, ΑΘΗΝΑ αχρονολόγητο
[4] ένα πρόσωπο, - Μάριο Βάργκας Λιόσα, Ο Παράδεισος στην άλλη γωνία, μτφρ. από τα ισπανικά Κώστας Αθανασίου, Καστανιώτης 2006
[5] μια γυναίκα, - Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι ο.π.
[6] [το Μεγάλο Ρουμπίνι] Ναθάνιελ Χόθορν, Τρεις γοτθικές αλληγορίες, μτφρ. Γιώργος Μπαρουξής, Ποικίλη Στοά 2018
[7] ένα πρόσωπο - σΤο Μεγάλο Ρουμπίνι ο.π.
ΦΩΤΟ
1. https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/04/p1c672aobm1ei11eicd9dt0s12u5g_1170x600-1024x525.jpg
2. https://i.pinimg.com/564x/8c/51/c9/8c51c9a6dd077ef2324bdf017e442b26.jpg
3. https://i.pinimg.com/564x/f5/ae/e0/f5aee083e4fb40d8c3f7b3c125dfab0c.jpg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.