Τιμάμε σήμερα την 101η επέτειο της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, κατά τη διάρκεια της οποία εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, ενάμιση εκατομμύριο ψυχές πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, βίωσαν στο πετσί τους την εξαθλίωση, τις αρρώστιες και το ρατσισμό. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν φτωχοί εργάτες και αγρότες, που αντιμετωπίστηκαν απαξιωτικά ως άνθρωποι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας από το ελληνικό αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του.
Αντιμετώπισαν την περιφρόνηση και το μίσος μερίδας «εθνικοφρόνων γηγενών» που τους στιγμάτιζαν ως «τουρκόσπορους», επιτίθονταν στους συνοικισμούς, απαιτούσαν τον «εξαγνισμό» της χώρας από την παρουσία τους και άλλα. Οι απόγονοι αυτών σήμερα, εθνικιστικές και φασιστικές οργανώσεις, είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να καπηλευτούν τα γνήσια αισθήματα του ποντιακού ελληνισμού. Γι' αυτό το σύνολο του ποντιακού πληθυσμού, ολόκληρος ο λαός, πρέπει να τους απομονώσει.
Οι κομμουνιστές έδωσαν τότε μια τιτάνια μάχη καταγγέλλοντας τις διαχωριστικές γραμμές που ήθελε να επιβάλει ο αστικός κόσμος μεταξύ προσφύγων και γηγενών εργαζομένων στη λογική του «διαίρει και βασίλευε».
Το Κομμουνιστικό Κόμμα, λόγω της διεθνιστικής και ταξικής αντίληψής του, ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που στάθηκε ειλικρινά δίπλα στους πρόσφυγες από την πρώτη στιγμή.
Το ΚΚΕ λαμβάνοντας υπόψη τις δοσμένες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν, προσεγγίζει τις αιτίες που οδήγησαν στη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού με τέτοιο τρόπο που ακυρώνει κάθε προσπάθεια συγκάλυψης ή διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας.
Ποιες ήταν αυτές οι αιτίες;
α) Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και συγκρούσεις στην περιοχή, καθιστώντας τον ποντιακό ελληνισμό ένα από τα πιο τραγικά θύματα, σε συνθήκες αποσύνθεσης της κλυδωνιζόμενης τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας.
β) Η άνοδος του τουρκικού αστικού εθνικισμού που εξυπηρετούσε τότε την τουρκική αστική τάξη στα σχέδια για τη συγκρότηση του έθνους – κράτους της κόντρα στην κυριαρχία της ελληνικής και αρμενικής αστικής τάξης.
γ) Η στροφή των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης στην πλούσια περιοχή της Μικρά Ασίας που οδήγησε όχι μόνο στην εγκατάλειψη των Ελλήνων και άλλων λαών του Πόντου, αλλά και στη χρησιμοποίησή τους ως αντιπερισπασμό και μέσο πίεσης των δικών της ανταγωνιστικών συμφερόντων.
δ) Οι επιλογές της άρχουσας τάξης του Πόντου για αναζήτηση λύσης στο ποντιακό ζήτημα από την παρέμβαση των λεγόμενων μεγάλων δυνάμεων και όχι από τις δυνάμεις του ποντιακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής.
Οι αντίπαλες αστικές τάξεις ελληνική και τουρκική δεν έμειναν αμέτοχες. Στοιχίθηκαν πίσω από αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα της Αντάντ και των Κεντρικών Δυνάμεων αντίστοιχα, μετατρέποντας τους λαούς σε πιόνια και διαπραγματευτικά χαρτιά σε μια γεωστρατηγική σκακιέρα.
Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μία συγχρονισμένη παγκόσμια οικονομική καπιταλιστική κρίση, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους λαούς όπου γης, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν ξανά τα σπασμένα για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο.
Αντιμετώπισαν την περιφρόνηση και το μίσος μερίδας «εθνικοφρόνων γηγενών» που τους στιγμάτιζαν ως «τουρκόσπορους», επιτίθονταν στους συνοικισμούς, απαιτούσαν τον «εξαγνισμό» της χώρας από την παρουσία τους και άλλα. Οι απόγονοι αυτών σήμερα, εθνικιστικές και φασιστικές οργανώσεις, είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να καπηλευτούν τα γνήσια αισθήματα του ποντιακού ελληνισμού. Γι' αυτό το σύνολο του ποντιακού πληθυσμού, ολόκληρος ο λαός, πρέπει να τους απομονώσει.
Οι κομμουνιστές έδωσαν τότε μια τιτάνια μάχη καταγγέλλοντας τις διαχωριστικές γραμμές που ήθελε να επιβάλει ο αστικός κόσμος μεταξύ προσφύγων και γηγενών εργαζομένων στη λογική του «διαίρει και βασίλευε».
Το Κομμουνιστικό Κόμμα, λόγω της διεθνιστικής και ταξικής αντίληψής του, ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που στάθηκε ειλικρινά δίπλα στους πρόσφυγες από την πρώτη στιγμή.
Το ΚΚΕ λαμβάνοντας υπόψη τις δοσμένες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν, προσεγγίζει τις αιτίες που οδήγησαν στη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού με τέτοιο τρόπο που ακυρώνει κάθε προσπάθεια συγκάλυψης ή διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας.
Ποιες ήταν αυτές οι αιτίες;
α) Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και συγκρούσεις στην περιοχή, καθιστώντας τον ποντιακό ελληνισμό ένα από τα πιο τραγικά θύματα, σε συνθήκες αποσύνθεσης της κλυδωνιζόμενης τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας.
β) Η άνοδος του τουρκικού αστικού εθνικισμού που εξυπηρετούσε τότε την τουρκική αστική τάξη στα σχέδια για τη συγκρότηση του έθνους – κράτους της κόντρα στην κυριαρχία της ελληνικής και αρμενικής αστικής τάξης.
γ) Η στροφή των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης στην πλούσια περιοχή της Μικρά Ασίας που οδήγησε όχι μόνο στην εγκατάλειψη των Ελλήνων και άλλων λαών του Πόντου, αλλά και στη χρησιμοποίησή τους ως αντιπερισπασμό και μέσο πίεσης των δικών της ανταγωνιστικών συμφερόντων.
δ) Οι επιλογές της άρχουσας τάξης του Πόντου για αναζήτηση λύσης στο ποντιακό ζήτημα από την παρέμβαση των λεγόμενων μεγάλων δυνάμεων και όχι από τις δυνάμεις του ποντιακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής.
Οι αντίπαλες αστικές τάξεις ελληνική και τουρκική δεν έμειναν αμέτοχες. Στοιχίθηκαν πίσω από αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα της Αντάντ και των Κεντρικών Δυνάμεων αντίστοιχα, μετατρέποντας τους λαούς σε πιόνια και διαπραγματευτικά χαρτιά σε μια γεωστρατηγική σκακιέρα.
Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μία συγχρονισμένη παγκόσμια οικονομική καπιταλιστική κρίση, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους λαούς όπου γης, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν ξανά τα σπασμένα για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο.
Σ’ αυτές τις συνθήκες οξύνονται περαιτέρω οι ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των αγορών, και ιδιαίτερα των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, όπως η διαμάχη που λαμβάνει χώρα μεταξύ των δύο ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη, ΗΠΑ και Κίνας, με φόντο την αντιπαράθεση για την προέλευση του νέου κορωνοϊού.
Στο πλαίσιο αυτό των ανταγωνισμών, οξύνεται και η αντιπαράθεση των αστικών τάξεων Τουρκίας και Ελλάδας, τροφοδοτείται η τουρκική επιθετικότητα με τη στήριξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, καθώς και η προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να πάρει μέρος στο μοίρασμα της λείας από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών στην περιοχή.
Ο ελληνικός λαός και οι γειτονικοί λαοί πρέπει να επαγρυπνούν απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις, κόντρα στον εφησυχασμό που καλλιεργούν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αποδεικνύουν περίτρανα ότι η ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ δεν προσφέρει στους λαούς καμία ασφάλεια, αλλά αντίθετα τους εμπλέκει στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και επεμβάσεις.
Εξαιτίας αυτών των ιμπεριαλιστικών πολέμων που διεξάγονται με ευθύνη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σήμερα στην Ελλάδα βρίσκονται εγκλωβισμένοι κάτω από άθλιες συνθήκες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους. Τεράστιες ευθύνες έχει και η ελληνική κυβέρνηση, διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις που παίρνουν ενεργά μέρος σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς, μετατρέποντας τη χώρα μας σε μία απέραντη Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή βάση, δίνοντας γη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών.
Για το ΚΚΕ η μεγαλύτερη τιμή για τη μνήμη και την ιστορία του ποντιακού λαού είναι η πάλη για να μην ζήσει ποτέ ξανά κανείς λαός αυτά που υπέστη ο ποντιακός και μικρασιάτικος ελληνισμός, ο αγώνας ενάντια στους φορείς και τα γενεσιουργά αίτια των πολέμων και της προσφυγιάς, ενάντια στο δηλητήριο του σοβινισμού, του εθνικισμού και του φασισμού.
Το ΚΚΕ δεσμεύεται να σταθεί δίπλα στον οργανωμένο ποντιακό χώρο, σε κάθε δίκαιη διεκδίκησή του, για την ανάδειξη και διατήρησή της πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς των Ποντίων, τις προσπάθειες που κάνουν για τη Διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων.
Στεκόμαστε στο πλευρό των χιλιάδων ομογενών που ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την καπιταλιστική παλινόρθωση εγκαταστάθηκαν στην πατρίδα μας και συνεχίζουν μετά από τόσα χρόνια να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αποκατάστασης.
Πάντα θα θυμόμαστε και πάντα θα τιμούμε τους Πόντιους και τις Πόντιες που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για τα υψηλά ιδανικά τους.
Ο ελληνικός λαός και οι γειτονικοί λαοί πρέπει να επαγρυπνούν απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις, κόντρα στον εφησυχασμό που καλλιεργούν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αποδεικνύουν περίτρανα ότι η ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ δεν προσφέρει στους λαούς καμία ασφάλεια, αλλά αντίθετα τους εμπλέκει στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και επεμβάσεις.
Εξαιτίας αυτών των ιμπεριαλιστικών πολέμων που διεξάγονται με ευθύνη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σήμερα στην Ελλάδα βρίσκονται εγκλωβισμένοι κάτω από άθλιες συνθήκες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους. Τεράστιες ευθύνες έχει και η ελληνική κυβέρνηση, διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις που παίρνουν ενεργά μέρος σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς, μετατρέποντας τη χώρα μας σε μία απέραντη Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή βάση, δίνοντας γη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών.
Για το ΚΚΕ η μεγαλύτερη τιμή για τη μνήμη και την ιστορία του ποντιακού λαού είναι η πάλη για να μην ζήσει ποτέ ξανά κανείς λαός αυτά που υπέστη ο ποντιακός και μικρασιάτικος ελληνισμός, ο αγώνας ενάντια στους φορείς και τα γενεσιουργά αίτια των πολέμων και της προσφυγιάς, ενάντια στο δηλητήριο του σοβινισμού, του εθνικισμού και του φασισμού.
Το ΚΚΕ δεσμεύεται να σταθεί δίπλα στον οργανωμένο ποντιακό χώρο, σε κάθε δίκαιη διεκδίκησή του, για την ανάδειξη και διατήρησή της πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς των Ποντίων, τις προσπάθειες που κάνουν για τη Διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων.
Στεκόμαστε στο πλευρό των χιλιάδων ομογενών που ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την καπιταλιστική παλινόρθωση εγκαταστάθηκαν στην πατρίδα μας και συνεχίζουν μετά από τόσα χρόνια να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αποκατάστασης.
Πάντα θα θυμόμαστε και πάντα θα τιμούμε τους Πόντιους και τις Πόντιες που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για τα υψηλά ιδανικά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.