Παγκόσμια Μέρα των Δασών και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει προκλητικά την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, οργανώνει φιέστες προσπαθώντας να πείσει ότι “έλαβε το μάθημά της”, από το διαχρονικό έγκλημα όλων των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αυτό της εμπορευματοποίησης της γης και των δασών.
Η πολιτική αυτή είχε αποτέλεσμα το περασμένο καλοκαίρι την απώλεια 100 ανθρώπων, τις τεράστιες καταστροφές λαϊκής περιουσίας στην Αττική και δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων δασών σε όλη την Ελλάδα.
Το πόρισμα της επιτροπής για τις δασικές πυρκαγιές που συνέστησε η κυβέρνηση παρά τις όποιες σωστές επισημάνσεις, δεν αναδεικνύει το βασικό αυτό ζήτημα της εμπορευματοποίησης, με τις ιδιαίτερες διαστάσεις του στην Ελλάδα ως στοιχείο της καπιταλιστικής ανάπτυξής της.
Πολύ αποπροσανατολιστική συζήτηση γίνεται περι ευαισθησίας της ΕΕ, στην “πράσινη” οικονομία, τη βιοποικιλότητα, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενεργείας κλπ, στρατηγική της ΕΕ που έχει συνδιαμορφωθεί με την ευθύνη των κυβερνήσεων των κρατών μελών, που με συνέπεια υλοποιεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα είναι ο μανδύας της πολιτικής περαιτέρω της εμπορευματοποίησης των δασών και άλλων γαιών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, διευκολύνει την αλλαγή χρήσης τους εξασφαλίζοντας και το απαραίτητο χωροταξικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο. Είναι χαρακτηριστικό οτι με τους δασικούς χάρτες, στο όνομα της δήθεν προστασίας των δασών επιδιώκεται να λυθούν σε βάρος των μικροϊδιοκτητών γης, των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, ιδιοκτησιακά προβλήματα και αλλαγές στη χρήση των δασών, που για 10ετιες έγιναν με ευθύνη των κυβερνήσεων, διευκολύνοντας κυρίως τις επιχειρηματικές επενδύσεις, και τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια.
Διατηρεί και επεκτείνει το νομικό πλαίσιο που ευνοεί παραπέρα και διευρύνει τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα, δίνοντάς τους και τη διαχείριση, προσφέροντάς τους νέο πεδίο κερδοφόρας δράσης.
Αυτή την πολιτική υπηρετεί και η πολυδιαφημιζόμενη Εθνική Στρατηγική για τα Δάση.
Η κατάσταση των δασικών οικοσυστημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο είναι επίσης αποτέλεσμα της υποταγής τους στο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, του ανταγωνισμού των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών κρατών.
Η Έκθεση της Παγκόσμιας Εκτίμησης Δασικών Αποθεμάτων (FRA), του FAO (18 Γενάρη 2019), αναφέρει ότι “η αποψίλωση δασώνσυνεχίζεται, ώστε τα δάση να αποτελούν το 30,6% της έκτασης της γης, είναι υπόλογη για το 20% περίπου όλων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου - ένα ποσοστό υψηλότερο ακόμη και από ολόκληρο τον τομέα μεταφορών του πλανήτη!”
Δεν αρκούν διαπιστώσεις όπως της μείωσης των δασών κατά 1.290 εκατομμύρια στρέμματα από το 1992 – 2017 (FAO 2018), έκτασης που αντιστοιχεί με αυτήν της Νότιας Αφρικής.
Η δήθεν ευαισθητοποίηση των διακρατικών ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και των ΜΚΟ - απάτη δεν μπορεί να κρύψει, ότι με πρόσχημα την προστασία των δασών και την αντιμετώπιση της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής, επιδιώκουν με ελάχιστο κόστος για το κεφάλαιο, την εκμετάλλευση όλων των φυσικών πόρων και των δασών, ως πρώτη ύλη και ως γη για κερδοφόρες επενδύσεις.
Σε αυτήν τη βάση υπογράφονται και αναθεωρούνται οι διάφορες διεθνείς συμφωνίες, μέσα από αντιθέσεις και συμβιβασμούς των ιμπεριαλιστικών κέντρων, που εκτός των άλλων συγκαλύπτουν την επίθεση απέναντι στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Είναι φανερές οι αντιφάσεις του καπιταλισμού που σαπίζει, καταστρέφοντας λόγω του ανταγωνισμού για το κέρδος, λαούς και το φυσικό περιβάλλον. Βρίσκεται στον αντίποδα της προστασίας και της αξιοποίησης των δασών, προς όφελος των λαϊκών αναγκών, της σχεδιασμένης και ισόρροπης βιομηχανικής ανάπτυξης.
Το ΚΚΕ απαιτεί την κατάργηση όλου του νομικού πλαισίου για τα δάση και τη χρήση της γης γενικότερα, που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και τις κερδοφόρες επιδιώξεις του. Βάζει στο στόχαστρο την αιτία που οξύνει τα προβλήματα των δασικών οικοσυστημάτων, της δασικής γης, όλων των φυσικών πόρων, που είναι ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.
Η ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασών στη βάση των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, το δρόμο της εργατικής εξουσίας, που με την κοινωνική ιδιοκτησία του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, της βιομηχανίας, του τουρισμού, των δασών, γενικότερα της γης και των φυσικών πόρων, και με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να διασφαλίσει την ισόρροπη επίδραση του εργαζόμενου ανθρώπου στη φύση και την ανάπτυξη της παραγωγής με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.
Η πολιτική αυτή είχε αποτέλεσμα το περασμένο καλοκαίρι την απώλεια 100 ανθρώπων, τις τεράστιες καταστροφές λαϊκής περιουσίας στην Αττική και δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων δασών σε όλη την Ελλάδα.
Το πόρισμα της επιτροπής για τις δασικές πυρκαγιές που συνέστησε η κυβέρνηση παρά τις όποιες σωστές επισημάνσεις, δεν αναδεικνύει το βασικό αυτό ζήτημα της εμπορευματοποίησης, με τις ιδιαίτερες διαστάσεις του στην Ελλάδα ως στοιχείο της καπιταλιστικής ανάπτυξής της.
Πολύ αποπροσανατολιστική συζήτηση γίνεται περι ευαισθησίας της ΕΕ, στην “πράσινη” οικονομία, τη βιοποικιλότητα, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενεργείας κλπ, στρατηγική της ΕΕ που έχει συνδιαμορφωθεί με την ευθύνη των κυβερνήσεων των κρατών μελών, που με συνέπεια υλοποιεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα είναι ο μανδύας της πολιτικής περαιτέρω της εμπορευματοποίησης των δασών και άλλων γαιών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, διευκολύνει την αλλαγή χρήσης τους εξασφαλίζοντας και το απαραίτητο χωροταξικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο. Είναι χαρακτηριστικό οτι με τους δασικούς χάρτες, στο όνομα της δήθεν προστασίας των δασών επιδιώκεται να λυθούν σε βάρος των μικροϊδιοκτητών γης, των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, ιδιοκτησιακά προβλήματα και αλλαγές στη χρήση των δασών, που για 10ετιες έγιναν με ευθύνη των κυβερνήσεων, διευκολύνοντας κυρίως τις επιχειρηματικές επενδύσεις, και τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια.
Διατηρεί και επεκτείνει το νομικό πλαίσιο που ευνοεί παραπέρα και διευρύνει τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα, δίνοντάς τους και τη διαχείριση, προσφέροντάς τους νέο πεδίο κερδοφόρας δράσης.
Αυτή την πολιτική υπηρετεί και η πολυδιαφημιζόμενη Εθνική Στρατηγική για τα Δάση.
Η κατάσταση των δασικών οικοσυστημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο είναι επίσης αποτέλεσμα της υποταγής τους στο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, του ανταγωνισμού των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών κρατών.
Η Έκθεση της Παγκόσμιας Εκτίμησης Δασικών Αποθεμάτων (FRA), του FAO (18 Γενάρη 2019), αναφέρει ότι “η αποψίλωση δασώνσυνεχίζεται, ώστε τα δάση να αποτελούν το 30,6% της έκτασης της γης, είναι υπόλογη για το 20% περίπου όλων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου - ένα ποσοστό υψηλότερο ακόμη και από ολόκληρο τον τομέα μεταφορών του πλανήτη!”
Δεν αρκούν διαπιστώσεις όπως της μείωσης των δασών κατά 1.290 εκατομμύρια στρέμματα από το 1992 – 2017 (FAO 2018), έκτασης που αντιστοιχεί με αυτήν της Νότιας Αφρικής.
Η δήθεν ευαισθητοποίηση των διακρατικών ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και των ΜΚΟ - απάτη δεν μπορεί να κρύψει, ότι με πρόσχημα την προστασία των δασών και την αντιμετώπιση της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής, επιδιώκουν με ελάχιστο κόστος για το κεφάλαιο, την εκμετάλλευση όλων των φυσικών πόρων και των δασών, ως πρώτη ύλη και ως γη για κερδοφόρες επενδύσεις.
Σε αυτήν τη βάση υπογράφονται και αναθεωρούνται οι διάφορες διεθνείς συμφωνίες, μέσα από αντιθέσεις και συμβιβασμούς των ιμπεριαλιστικών κέντρων, που εκτός των άλλων συγκαλύπτουν την επίθεση απέναντι στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Είναι φανερές οι αντιφάσεις του καπιταλισμού που σαπίζει, καταστρέφοντας λόγω του ανταγωνισμού για το κέρδος, λαούς και το φυσικό περιβάλλον. Βρίσκεται στον αντίποδα της προστασίας και της αξιοποίησης των δασών, προς όφελος των λαϊκών αναγκών, της σχεδιασμένης και ισόρροπης βιομηχανικής ανάπτυξης.
Το ΚΚΕ απαιτεί την κατάργηση όλου του νομικού πλαισίου για τα δάση και τη χρήση της γης γενικότερα, που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και τις κερδοφόρες επιδιώξεις του. Βάζει στο στόχαστρο την αιτία που οξύνει τα προβλήματα των δασικών οικοσυστημάτων, της δασικής γης, όλων των φυσικών πόρων, που είναι ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.
Η ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασών στη βάση των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, το δρόμο της εργατικής εξουσίας, που με την κοινωνική ιδιοκτησία του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, της βιομηχανίας, του τουρισμού, των δασών, γενικότερα της γης και των φυσικών πόρων, και με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να διασφαλίσει την ισόρροπη επίδραση του εργαζόμενου ανθρώπου στη φύση και την ανάπτυξη της παραγωγής με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.