Σήμερα 18 Ιουλίου 2018, στον Δημοτικό Θερινό Κινηματογράφο “Δημήτριος Ζωηρός” θα προβληθεί η ταινία “IDA”
Σκηνοθεσία:Pawel Pawlikowski
Σενάριο:Pawel Pawlikowski, Rebecca Lenkiewicz
Πρωταγωνιστούν:Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska, Dawid Ogrodnik
Χώρα:Πολωνία, Δανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο
Διάρκεια:82'
Έτος:2013
Είδος ταινίας: Δραματική
Βραβεία: Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας,καλύτερη ταινία από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, βραβείο BAFTA καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας
Σύνοψη:
Το 1962 η νεαρή δόκιμη μοναχή Άννα συναντά λίγο προτού δώσει τους όρκους της τη μόνη ζωντανή συγγενή της, την αδελφή της μητέρας της Βάντα. Εκείνη της αποκαλύπτει πως είναι εβραϊκής καταγωγής και την παίρνει μαζί της σε ένα ταξίδι ανεύρεσης του τάφου αλλά και του τρόπου θανάτου των γονιών της κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
athinorama.gr
Κριτική του Χρήστου Μήτση
Μπαίνοντας στη δεκαετία του ’60, μια εποχή σφοδρών πανευρωπαϊκών αλλαγών, η Πολωνία εξακολουθεί να στέκει διχασμένη ανάμεσα στον καθολικισμό και τον κομουνισμό, το βαρύ χθες και το αβέβαιο μέλλον. Εκείνη την εποχή η Άννα είναι μια νεαρή δόκιμη μοναχή που προετοιμάζεται να δώσει τους όρκους της, όταν η ηγουμένη του μοναστηριού τής ανακοινώνει ότι πρέπει πρώτα να τακτοποιήσει τις εκκρεμότητές της με τον έξω κόσμο και να συναντήσει τη μοναδική ζωντανή συγγενή της.
Η αδερφή της μητέρας της Βάντα την υποδέχεται στωικά στην αρχή, ανακοινώνοντάς της πως είναι κόρη Εβραιοπολωνών, οι οποίοι σκοτώθηκαν στον πόλεμο, και το βαφτιστικό όνομά της είναι Ίντα.
Το λιτό και διάρκειας μόλις 82 λεπτών «Ida» όμως αποδεικνύεται τελικά κάτι πολύ πολυπλοκότερο. Γεννημένος στη Βαρσοβία, ο 57χρονος Πάβελ Παβλικόφσκι ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα στη Μεγάλη Βρετανία και κέρδισε φήμη με τα «Το Τελευταίο Καταφύγιο» και «Το Καλοκαίρι του Έρωτά μου».
Επισκεπτόμενος κινηματογραφικά για πρώτη φορά την πατρίδα του, επιστρέφει στην γκρίζα και μελαγχολική μεταπολεμική της πραγματικότητα, η οποία είναι πολύ πιο ανήσυχη απ’ όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως.
Ο χώρος, απειλητικός ακόμη και όταν η κάμερα περιπλανιέται στην εξοχή, και ο χρόνος, τελετουργικά αργοκίνητος, αναδεικνύονται σε πρωταγωνιστές και καθορίζουν με ιστορική ακρίβεια τα κίνητρα και τη συμπεριφορά των δύο ηρωίδων.
Σκηνοθεσία:Pawel Pawlikowski
Σενάριο:Pawel Pawlikowski, Rebecca Lenkiewicz
Πρωταγωνιστούν:Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska, Dawid Ogrodnik
Χώρα:Πολωνία, Δανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο
Διάρκεια:82'
Έτος:2013
Είδος ταινίας: Δραματική
Βραβεία: Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας,καλύτερη ταινία από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, βραβείο BAFTA καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας
Σύνοψη:
Το 1962 η νεαρή δόκιμη μοναχή Άννα συναντά λίγο προτού δώσει τους όρκους της τη μόνη ζωντανή συγγενή της, την αδελφή της μητέρας της Βάντα. Εκείνη της αποκαλύπτει πως είναι εβραϊκής καταγωγής και την παίρνει μαζί της σε ένα ταξίδι ανεύρεσης του τάφου αλλά και του τρόπου θανάτου των γονιών της κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
athinorama.gr
Κριτική του Χρήστου Μήτση
Μπαίνοντας στη δεκαετία του ’60, μια εποχή σφοδρών πανευρωπαϊκών αλλαγών, η Πολωνία εξακολουθεί να στέκει διχασμένη ανάμεσα στον καθολικισμό και τον κομουνισμό, το βαρύ χθες και το αβέβαιο μέλλον. Εκείνη την εποχή η Άννα είναι μια νεαρή δόκιμη μοναχή που προετοιμάζεται να δώσει τους όρκους της, όταν η ηγουμένη του μοναστηριού τής ανακοινώνει ότι πρέπει πρώτα να τακτοποιήσει τις εκκρεμότητές της με τον έξω κόσμο και να συναντήσει τη μοναδική ζωντανή συγγενή της.
Η αδερφή της μητέρας της Βάντα την υποδέχεται στωικά στην αρχή, ανακοινώνοντάς της πως είναι κόρη Εβραιοπολωνών, οι οποίοι σκοτώθηκαν στον πόλεμο, και το βαφτιστικό όνομά της είναι Ίντα.
Η Άννα αιφνιδιάζεται, αλλά συμφωνεί να ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι στον τόπο που χάθηκαν τα ίχνη των συγγενών τους και να ανακαλύψουν τι πραγματικά τους συνέβη, σε ένα κινηματογραφικό οδοιπορικό που θα μπορούσε να εξελιχτεί σε ψυχολογικό θρίλερ, κοινωνικό δράμα ή ιστορικό χρονικό.
Το λιτό και διάρκειας μόλις 82 λεπτών «Ida» όμως αποδεικνύεται τελικά κάτι πολύ πολυπλοκότερο. Γεννημένος στη Βαρσοβία, ο 57χρονος Πάβελ Παβλικόφσκι ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα στη Μεγάλη Βρετανία και κέρδισε φήμη με τα «Το Τελευταίο Καταφύγιο» και «Το Καλοκαίρι του Έρωτά μου».
Επισκεπτόμενος κινηματογραφικά για πρώτη φορά την πατρίδα του, επιστρέφει στην γκρίζα και μελαγχολική μεταπολεμική της πραγματικότητα, η οποία είναι πολύ πιο ανήσυχη απ’ όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως.
Τα γεωμετρικά, ακίνητα και ασπρόμαυρα κάδρα του την αναβιώνουν με έναν… ονειρικό ρεαλισμό, αποπνέοντας μια αίσθηση μοντέρνου στιλιζαρίσματος και ταυτόχρονα ταινίας εποχής.
Ο χώρος, απειλητικός ακόμη και όταν η κάμερα περιπλανιέται στην εξοχή, και ο χρόνος, τελετουργικά αργοκίνητος, αναδεικνύονται σε πρωταγωνιστές και καθορίζουν με ιστορική ακρίβεια τα κίνητρα και τη συμπεριφορά των δύο ηρωίδων.
Η μία από αυτές αντιπροσωπεύει ένα τυφλά ταγμένο στην πίστη, ξεκομμένο από τις ρίζες του μέλλον, στο οποίο όμως το αύριο ανήκει δικαιωματικά, και η άλλη (δικαστής σε δίκες πολιτικών εκκαθαρίσεων κατά τη δεκαετία του ’50) ένα γεμάτο ενοχές παρελθόν που καταλαβαίνει πως δεν έχει καμιά θέση στην καινούργια ημέρα που ξημερώνει.
Περνώντας μέσα από το τέλος των ιδεολογιών, την επώδυνη εθνική «ενηλικίωση» και τα αδιέξοδα διλήμματα της πολιτικής, το «Ida» επικεντρώνεται με κινηματογραφική σοφία και αφηγηματική απλότητα στη σχέση δύο παγιδευμένων στις ψευδαισθήσεις τους γυναικών.
Περνώντας μέσα από το τέλος των ιδεολογιών, την επώδυνη εθνική «ενηλικίωση» και τα αδιέξοδα διλήμματα της πολιτικής, το «Ida» επικεντρώνεται με κινηματογραφική σοφία και αφηγηματική απλότητα στη σχέση δύο παγιδευμένων στις ψευδαισθήσεις τους γυναικών.
Μέσα στο βλέμμα τους (αριστουργηματικό το τελευταίο μονοπλάνο, στο οποίο κάμερα και ηρωίδα επιτέλους «κινούνται») συμπυκνώνει ιστορικά ψέματα και αλήθειες ζωής. Πικρές, μα παρήγορες, τραγικές όσο κι αισιόδοξες. Ενώ περιγράφει με απόλυτη ακρίβεια ένα αυστηρό εκεί και τότε, παραμένει διαχρονικό και απόλυτα επίκαιρο.
tvxs.gr
«H «Ida» είναι μια ταινία για την ταυτότητα, την οικογένεια, την πίστη, την ενοχή, τον σοσιαλισμό και τη μουσική. Ήθελα να κάνω μια ταινία για την ιστορία, η οποία δεν θα ήταν ιστορική. Μια ηθική, αλλά όχι διδακτική ταινία. Ήθελα να πω μια ιστορία στην οποία ο καθένας «έχει τους λόγους του», μια ιστορία πιο κοντά στην ποίηση παρά στην αφήγηση.
tvxs.gr
«H «Ida» είναι μια ταινία για την ταυτότητα, την οικογένεια, την πίστη, την ενοχή, τον σοσιαλισμό και τη μουσική. Ήθελα να κάνω μια ταινία για την ιστορία, η οποία δεν θα ήταν ιστορική. Μια ηθική, αλλά όχι διδακτική ταινία. Ήθελα να πω μια ιστορία στην οποία ο καθένας «έχει τους λόγους του», μια ιστορία πιο κοντά στην ποίηση παρά στην αφήγηση.
Περισσότερο απ' όλα όμως, ήθελα να αποστασιοποιηθώ από τη συνήθη ρητορική του Πολωνικού Κινηματογράφου. Η Πολωνία στην «Ida» παρουσιάζεται από έναν "αουτσάιντερ", φιλτραρισμένη μέσα από τη προσωπική μνήμη και το συναίσθημα, τους ήχους και τις εικόνες της παιδικής ηλικίας...» - Πάβελ Παβλικόφσκι (Pawel Pawlikowski)
Να σημειώσουμε πως λόγω τεχνικών προβλημάτων η ταινία “Ο καλός στρατιώτης Σβέικ” δεν θα προβληθεί στις 26 Ιουλίου. Στη θέση της θα παρακολουθήσουμε την πολυβραβευμένη ταινία “Το όνομα του Ρόδου” βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο.
Να σημειώσουμε πως λόγω τεχνικών προβλημάτων η ταινία “Ο καλός στρατιώτης Σβέικ” δεν θα προβληθεί στις 26 Ιουλίου. Στη θέση της θα παρακολουθήσουμε την πολυβραβευμένη ταινία “Το όνομα του Ρόδου” βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.