Η εποχή μας αλαζονεύεται για τα διεθνώς “διασφαλισμένα” και αναγνωρισμένα “δικαιώματα” φυσικών (ακόμη και “παραφυσικών”) ατομι(κιστι)κων δικαιωμάτων. Η μόνη τους “κοινοτική λειτουργισιμότητα” είναι η προβολή και η κατοχύρωση της μικρής ή της μεγάλης μαζικότητας ανάλογων δικαιωμάτων.
Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι: αν η αναλογική/δημοκρατική αναγνώριση και η ατομική διασφάλιση των πολυειδών ιδιαιτεροτήτων βοηθάει στην κοινωνική οργάνωση και στην κοινωνική/ατομική αρτιοποίηση με πρόταγμα/σημαία αυτά τα δικαιώματα και τον ετήσιο εορτασμό τους σαν διεθνικό ημεροδρόμιο πολιτισμού. Η απάντηση στην πράξη είναι οδυνηρά αρνητική. Και τις αποδείξεις τις έχουμε τελικά μέσα στο … σπίτι μας, στο συνοριακό τ.ε. προσφυγο-χώρό μας, περί τον οποίο όλοι απασχολούνται, αλλά κανείς διεθνώς δεν τον πονάει σαν το δικό του σπίτι.
Τα πολλαπλά διεθνικά, διακρατικά, διαπολιτισμικά, διακοινωνικά και (τελικώς) διατομικά προβλήματα που συνιστούν τον “καμβά” της ανθρωπινής και της κοινωνικής αποδόμησης στο δικό μας σήμερα του 2016, είναι η μια όψη της θλιβερής “προόδου” που καρπούμεθα οι πάντες και την κληροδοτούμε στα παιδιά μας.
Ποιος αγωνιά σήμερα για τη θεραπεία των πολλαπλασιασμένων αδιεξόδων των συνανθρώπων και της πανανθρωπότητος; Απλά, με τους διαφόρους ανθρωπιστικούς ή λοιπούς Συλλόγους, προσπαθούμε να δώσουμε έναν γλυκασμό τυπικής ανθρωπιάς στον κόσμο μας, να βελτιώσουμε την όψη του. Κατά βάθος δεν έχουμε ούτε την εσωτέρα καθαρή-ολοτελή διάθεση ούτε τη δύναμη να αλλάξουμε την ουσία του.
Πάνω σ᾽ αυτά τα προβλήματα της πανανθρώπινης τραγικότητας ως ακοσμίας θέλησε και μίλησε “κατηχητικά” ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημήτριος, στον Κατανυκτικό Εσπερινό ανήμερα της Κυριακής της Ορθοδοξίας, στην Ι. Μονή Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου & Ειρήνης Γουμενίσσης (Γρίβας).
Και μίλησε απευθυνόμενος κυρίως σε ένα νέο αθλητή αληθινής κοινωνικής (δηλαδή εκκλησιαστικής) προσφοράς, όπως ουσιαστικά είναι κάθε στρατευμένο νέο στέλεχος της εκκλησιαστικής ζωής.
Ένας νέος μοναχός, γιός Ιερέως (εξομολόγου με πείρα ιεραποστολική στην Αυστραλία και τώρα στη Θεσσαλονίκη), με στρατιωτική υπηρεσία στην ΕΛ.ΔΥ.Κ., με διδακτορικό στη θεολογία υπό τον Καθηγητή-Πρωτοπρ. Νικόλαο Λουδοβίκο, με θείο μακαρίτη κληρικό της προσφοράς στα μέρη μας (τον π. Φώτιο Βασιλειάδη), ο Δημήτριος Βασιλειάδης έγινε μοναχός και εντάχθηκε στο ομολογημένο εκ δευτέρου (μετά το Βάπτισμα) άθλημα της άσκησης και της προσευχής, της ολοτελούς λατρείας του ζώντος Θεού και της προσευχής υπέρ του εκκλησιαστικού σώματος και όλου του κόσμου. Η εκκλησιαστική ζωή ως μυστήριο θεοκοινωνίας και θυσίας είναι η μοναδική κοσμιότητα απέναντι στη συλλογική ακοσμία την οποία αλαζονικά τρέφουμε όλοι, είπε ο Μητροπολίτης.
Και ευχήθηκε στο νέο μοναχό και μελλοντικό κληρικό, του οποίου διατήρησε το όνομα του θεσσαλονικέως μεγαλομάρτυρα αγίου Δημητρίου του μυροβλύτου, να ευαρεστήσει τον Κτίστη και Σωτήρα μας Κύριο Ιησού Χριστό με την προστασία της Παναγίας μας και τις ευλογίες των Νεοφανών Μαρτύρων και του Αγίου του, που από παιδάκι τον διέσωσε και τον κράτησε σ᾽ αυτήν τη ζωή, για να προσφέρει κι αυτός σήμερα τον εαυτό του.
(Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Ιερά Μονή του Αγίου Ραφαήλ Γρίβας, στις 5 η ώρα το απόγευμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.