Του Όμηρου Σαββίδη*
Η τροφή αποτελεί για τον άνθρωπο βασική καθημερινή ασχολία. Εκτός της βιολογικής ανάγκης που καλύπτει, αποτελεί ευκαιρία να βρεθούν μαζί τα μέλη της οικογένειας ή να συναντηθούν φίλοι. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρουσιάστηκε μια κατηγορία νοσημάτων πολύ δύσκολα αντιμετωπίσιμη, αυτή των διαταραχών πρόσληψης τροφής. Προσβάλει κυρίως γυναίκες, ως επί το πλείστον έφηβες, αν και τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται και σε μεγαλύτερες ηλικίας άτομα ακόμη και στους άντρες.
Οι παράγοντες που συμβάλουν στην εμφάνιση των διαταραχών αυτών είναι κυρίως γενετικοί, ψυχολογικοί και περιβαλλοντικοί, (όπως μόδα, τηλεόραση, λάθος πρότυπα).
Οι πιο συνήθεις διαταραχές είναι η ψυχογενής ανορεξία, η ψυχογενής βουλιμία και η επεισοδιακή υπερφαγία. Συνήθως αυτά συνοδεύονται από ακραία συναισθήματα όπως κατάθλιψη καθώς και λανθασμένη εικόνα του σώματος.
Ψυχογενής Ανορεξία
Αποτελεί μια σοβαρή και επικίνδυνη για τη ζωή ασθένεια, κατά την οποία το άτομο μειώνει σημαντικά την πρόσληψη τροφής. Ασχολείται συνεχώς με το τι τρώει και την μέτρηση των θερμίδων. Υπάρχει διαταραγμένη εικόνα του σώματος και παρόλο που το άτομο είναι λιποβαρές, θεωρεί πως πρέπει να χάσει κι άλλο βάρος. Από το μειωμένο βάρος προκαλείται συχνά αμηνόρροια (απουσία περιόδου).
Συνήθως η ψυχογενής ανορεξία ξεκινά έπειτα από δίαιτα και ενώ το άτομο έχει χάσει το επιθυμητό βάρος συνεχίζει τη δίαιτα. Το άτομο αυτό έχει το αίσθημα της πείνας, αλλά αρνείται πεισματικά να φάει γιατί θα παχύνει. Πολλές φορές γίνεται χρήση διουρητικών και καθαρτικών, πρόκληση εμετών και έντονη σωματική άσκηση.
Οι επιπτώσεις στη σωματική υγεία είναι πολύ σοβαρές και μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στο θάνατο.Τα άτομα με ψυχογενή ανορεξία δεν αναζητούν μόνα τους βοήθεια και σαν ασθενείς δεν συνεργάζονται. Η θεραπεία τους κρατάει χρόνια και περιλαμβάνει νοσηλεία και ψυχοθεραπεία.
Ψυχογενής Βουλιμία
Επίσης σοβαρή ασθένεια, κατά την οποία ο ασθενής καταναλώνει ανεξέλεγκτα υπερβολική ποσότητα τροφής σε σύντομο χρόνο. Μπορεί να τρώει οτιδήποτε παχυντικό ή μη, όπως γλυκά τσιπς, τροφές πλούσιες σε λιπαρά. Χαρακτηριστικό είναι πως τη στιγμή της βουλιμίας, είναι αδύνατο να σταματήσει το φαγητό. Αμέσως έρχεται το αίσθημα της ενοχής και έντονης δυσφορίας και ξεκινά διάφορα μέτρα αντιμετώπισης, όπως πρόκληση εμετού, χρήση φαρμάκων και καθαρτικών, τα οποία μπορεί να κρατάει κρυφά. Το βάρος του ατόμου αυτού βρίσκεται συνήθως σε φυσιολογικά όρια.
Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν συχνά, συναισθηματικές διαταραχές και πολλές φορές συνυπάρχει κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή.
Εδώ όπως και στην ψυχογενή ανορεξία, είναι πολλές οι επιπτώσεις στην υγεία του ασθενούς, όπως σάπισμα δοντιών, έλκος στον οισοφάγο, καρδιακή ανεπάρκεια, λόγω των οξέων του στομάχου. Ακόμη και εγκεφαλικό μπορεί να προκληθεί, λόγω της πίεσης να κάνει εμετό.
Επεισοδιακή Υπερφαγία
Η Επεισοδιακή Υπερφαγία αναγνωρίστηκε μόλις πρόσφατα ως ασθένεια, αλλά αποτελεί τη συχνότερη από τις τρεις ασθένεια. Χαρακτηριστικό της είναι η ανεξέλεγκτη υπερφαγία. Συνοδεύεται πάλι από ενοχές, χωρίς όμως να προκαλείται εμετός ή άλλες αντιρροπιστικές συμπεριφορές. Το άτομο αυτό αυξομειώνει το βάρος του ανά χρονικά διαστήματα.
Εμφανίζεται συνήθως, μετά από δίαιτα, η οποία μετά το τέλος της δίνει τη θέση της στην πολυφαγία. Κάποια από τα αίτια είναι το άγχος, η ανησυχία για μια σχέση, προβλήματα στο οικογενειακό ή εργασιακό περιβάλλον, η κατάθλιψη.
Επειδή στην πλειοψηφία τους οι πάσχοντες είναι παχύσαρκοι, θεωρούν ως πρόβλημα την παχυσαρκία και όχι την επεισοδιακή υπερφαγία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να αναζητούν βοήθεια για την καταπολέμηση του συμπτώματος μόνο, (παχυσαρκία) και όχι της ρίζας του προβλήματος (άγχος, κατάθλιψη κτλ.). Συνεπώς, κάνουν συνεχώς δίαιτες χάνουν κάποια κιλά και έπειτα παίρνουν πάλι πολύ γρήγορα βάρος.
Χαρακτηριστικά της είναι τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια. Π.χ. μέσα σε 2 ώρες να καταναλώνεται πολύ μεγάλη ποσότητα τροφής, μέχρι να νιώσει άβολα, ακόμη και αν δεν πεινάει. Αποφεύγει να τρώει με άλλους γιατί ντρέπεται για την ποσότητα που τρώει. Είναι συχνά αγχωμένος, καταθλιπτικός και δεν του αρέσει ο εαυτός του.
Η επεισοδιακή πολυφαγία είναι θεραπεύσιμη με ψυχοθεραπεία και πιθανώς μαζί με χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.
Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής αποτελούν μια ομάδα παθήσεων που θα συναντάμε όλο και πιο συχνά τα επόμενα χρόνια. Είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση ώστε να υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες αντιμετώπισης. Επειδή πάντα η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία, ας αναλογιστεί ο καθένας τι πρότυπα προωθούνται στην εποχή μας και ας αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητες μας αλλά και τη φιλοσοφία μας για τη ζωή γενικότερα.
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Facebook
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Twitter
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Pinterest
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Google+
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Dailymotion
Οι παράγοντες που συμβάλουν στην εμφάνιση των διαταραχών αυτών είναι κυρίως γενετικοί, ψυχολογικοί και περιβαλλοντικοί, (όπως μόδα, τηλεόραση, λάθος πρότυπα).
Οι πιο συνήθεις διαταραχές είναι η ψυχογενής ανορεξία, η ψυχογενής βουλιμία και η επεισοδιακή υπερφαγία. Συνήθως αυτά συνοδεύονται από ακραία συναισθήματα όπως κατάθλιψη καθώς και λανθασμένη εικόνα του σώματος.
Ψυχογενής Ανορεξία
Αποτελεί μια σοβαρή και επικίνδυνη για τη ζωή ασθένεια, κατά την οποία το άτομο μειώνει σημαντικά την πρόσληψη τροφής. Ασχολείται συνεχώς με το τι τρώει και την μέτρηση των θερμίδων. Υπάρχει διαταραγμένη εικόνα του σώματος και παρόλο που το άτομο είναι λιποβαρές, θεωρεί πως πρέπει να χάσει κι άλλο βάρος. Από το μειωμένο βάρος προκαλείται συχνά αμηνόρροια (απουσία περιόδου).
Συνήθως η ψυχογενής ανορεξία ξεκινά έπειτα από δίαιτα και ενώ το άτομο έχει χάσει το επιθυμητό βάρος συνεχίζει τη δίαιτα. Το άτομο αυτό έχει το αίσθημα της πείνας, αλλά αρνείται πεισματικά να φάει γιατί θα παχύνει. Πολλές φορές γίνεται χρήση διουρητικών και καθαρτικών, πρόκληση εμετών και έντονη σωματική άσκηση.
Οι επιπτώσεις στη σωματική υγεία είναι πολύ σοβαρές και μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στο θάνατο.Τα άτομα με ψυχογενή ανορεξία δεν αναζητούν μόνα τους βοήθεια και σαν ασθενείς δεν συνεργάζονται. Η θεραπεία τους κρατάει χρόνια και περιλαμβάνει νοσηλεία και ψυχοθεραπεία.
Ψυχογενής Βουλιμία
Επίσης σοβαρή ασθένεια, κατά την οποία ο ασθενής καταναλώνει ανεξέλεγκτα υπερβολική ποσότητα τροφής σε σύντομο χρόνο. Μπορεί να τρώει οτιδήποτε παχυντικό ή μη, όπως γλυκά τσιπς, τροφές πλούσιες σε λιπαρά. Χαρακτηριστικό είναι πως τη στιγμή της βουλιμίας, είναι αδύνατο να σταματήσει το φαγητό. Αμέσως έρχεται το αίσθημα της ενοχής και έντονης δυσφορίας και ξεκινά διάφορα μέτρα αντιμετώπισης, όπως πρόκληση εμετού, χρήση φαρμάκων και καθαρτικών, τα οποία μπορεί να κρατάει κρυφά. Το βάρος του ατόμου αυτού βρίσκεται συνήθως σε φυσιολογικά όρια.
Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν συχνά, συναισθηματικές διαταραχές και πολλές φορές συνυπάρχει κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή.
Εδώ όπως και στην ψυχογενή ανορεξία, είναι πολλές οι επιπτώσεις στην υγεία του ασθενούς, όπως σάπισμα δοντιών, έλκος στον οισοφάγο, καρδιακή ανεπάρκεια, λόγω των οξέων του στομάχου. Ακόμη και εγκεφαλικό μπορεί να προκληθεί, λόγω της πίεσης να κάνει εμετό.
Επεισοδιακή Υπερφαγία
Η Επεισοδιακή Υπερφαγία αναγνωρίστηκε μόλις πρόσφατα ως ασθένεια, αλλά αποτελεί τη συχνότερη από τις τρεις ασθένεια. Χαρακτηριστικό της είναι η ανεξέλεγκτη υπερφαγία. Συνοδεύεται πάλι από ενοχές, χωρίς όμως να προκαλείται εμετός ή άλλες αντιρροπιστικές συμπεριφορές. Το άτομο αυτό αυξομειώνει το βάρος του ανά χρονικά διαστήματα.
Εμφανίζεται συνήθως, μετά από δίαιτα, η οποία μετά το τέλος της δίνει τη θέση της στην πολυφαγία. Κάποια από τα αίτια είναι το άγχος, η ανησυχία για μια σχέση, προβλήματα στο οικογενειακό ή εργασιακό περιβάλλον, η κατάθλιψη.
Επειδή στην πλειοψηφία τους οι πάσχοντες είναι παχύσαρκοι, θεωρούν ως πρόβλημα την παχυσαρκία και όχι την επεισοδιακή υπερφαγία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να αναζητούν βοήθεια για την καταπολέμηση του συμπτώματος μόνο, (παχυσαρκία) και όχι της ρίζας του προβλήματος (άγχος, κατάθλιψη κτλ.). Συνεπώς, κάνουν συνεχώς δίαιτες χάνουν κάποια κιλά και έπειτα παίρνουν πάλι πολύ γρήγορα βάρος.
Χαρακτηριστικά της είναι τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια. Π.χ. μέσα σε 2 ώρες να καταναλώνεται πολύ μεγάλη ποσότητα τροφής, μέχρι να νιώσει άβολα, ακόμη και αν δεν πεινάει. Αποφεύγει να τρώει με άλλους γιατί ντρέπεται για την ποσότητα που τρώει. Είναι συχνά αγχωμένος, καταθλιπτικός και δεν του αρέσει ο εαυτός του.
Η επεισοδιακή πολυφαγία είναι θεραπεύσιμη με ψυχοθεραπεία και πιθανώς μαζί με χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.
Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής αποτελούν μια ομάδα παθήσεων που θα συναντάμε όλο και πιο συχνά τα επόμενα χρόνια. Είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση ώστε να υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες αντιμετώπισης. Επειδή πάντα η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία, ας αναλογιστεί ο καθένας τι πρότυπα προωθούνται στην εποχή μας και ας αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητες μας αλλά και τη φιλοσοφία μας για τη ζωή γενικότερα.
* ΟΜΗΡΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ
ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ-ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΣ
ΚΑΛΟΥΔΗ 32
2341075445-6972095222
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Twitter
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Pinterest
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Google+
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Dailymotion
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.