Η Ρ Ω Ε Σ - ΔΙ.ΑΣ.

Γράφει

ο Κώστας Στεφανίδης

Πριν περίπου ένα χρόνο από σήμερα και μετά περίπου από ένα χρόνο από την ίδρυση, τη λειτουργία και την εμφάνιση στους δρόμους μικρών, μεσαίων και μεγάλων αστικών κέντρων της Ελλάδας, των δικυκλιστών αστυνομικών της επονομαζόμενης ομάδας  ΔΙ.ΑΣ., ενημέρωσα, ως όφειλα, τους θεσμικά αρμοδίους ότι βάση δημοσιογραφικών πληροφοριών, τα μέλη της νεοσυσταθείσας ομάδας αποτελούσαν στόχο τρομοκρατικών κυρίως ενεργειών και θα ήταν φρόνιμο για καθαρά προληπτικούς λόγους να πρόσεχαν περισσότερο και να ήταν σε αυξημένη ετοιμότητα.

Η οδηγία δεν αναφέρονταν στην εγκληματικότητα διότι αποτελεί εξ’ ορισμού το αντικείμενο της ομάδας και εκεί που έφτασαν τα πράγματα τα τελευταία χρόνια τείνει διαρκώς αυξανόμενη και επομένως η ετοιμότητα απέναντί της θα πρέπει να είναι διαρκώς αυξανόμενη. Μάλιστα στην οδηγία γίνονταν λόγος κυρίως για την επαρχία λόγω των υφιστάμενων αυστηρών μέτρων που ήδη υπήρχαν στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, εξ αιτίας των γεγονότων της περιόδου που αναφέρομαι.

Με ικανοποίησε και με καθησύχασε το γεγονός ότι διαπίστωσα μία πιο συνετή συμπεριφορά των μελών της ΔΙ.ΑΣ. και όσο περνούσε ο καιρός και δε συνέβαινε κανένα σοβαρό γεγονός, ευχόμουν τελικά οι πληροφορίες μου να ήταν αβάσιμες όπως και έγινε μέχρι πριν δέκα περίπου ημέρες όπου καταγράφηκε η εν ψυχρώ δολοφονία δύο μελών της και ο τραυματισμός άλλων δύο συναδέλφων τους. Τα γεγονότα πλέον, όσον αφορά στην τρομοκρατία – εγκληματικότητα στη χώρα μας, εξελίσσονται με απόλυτα εικονική υποκριτική πιστότητα τέλειας ερμηνείας ενός τέλειου από κάθε άποψης σεναρίου κινηματογραφικής αστυνομικής υπερπαραγωγής.

Εξηγώ αμέσως τι εννοώ για να προλάβω τους πάσης φύσης κακόβουλους η κακοπροαίρετους που καιροφυλακτούν να ικανοποιήσουν την αρρωστημένη φαντασία τους και τις κάθε είδους σκοτεινές σκοπιμότητες που εξυπηρετούν.

Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που υπηρετούν στην ομάδα ΔΙ.ΑΣ. είναι νεαρά άτομα που έχουν πάθος, εμπειρία και ικανότητα στην οδήγηση δίκυκλων πολύ πριν καταταγούν στις δυνάμεις των ειδικών φρουρών της αστυνομίας. Η όποιας μορφής εκπαίδευση έρχεται να επιβεβαιώσει και να επικυρώσει την καταλληλότητα του νεαρού υποψήφιου προς ένταξη στην ομάδα. Αποτελεί μειοψηφία το ποσοστό των υποψηφίων που απορρίπτεται λόγω μειωμένης ικανότητας οδήγησης του δικύκλου το οποίο όμως προσδίδει στον οδηγό του μειωμένη δυνατότητα να αμυνθεί σε περίπτωση που δεχθεί επίθεση κατά τη διάρκεια κάποιας καταδίωξης, όπως έγινε στο τραγικό γεγονός στου Ρέντη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα διότι οι δολοφόνοι έχοντας αντιληφθεί ότι έχουν να κάνουν με έμπειρα, θαρραλέα και ικανά παλικάρια, αφού κατάφεραν να αποκτήσουν κάποιο πλεονέκτημα απόστασης, τα έστησαν καρτέρι θανάτου. Έτσι κατάφεραν να διαφύγουν σκοτώνοντας δύο και τραυματίζοντας άλλους δύο αστυνομικούς.

Η συμπεριφορά των δολοφόνων δείχνει ξεκάθαρα ότι πρόκειται για πωρωμένους, αδίστακτους και αποφασισμένους εγκληματίες όπως αποδεικνύεται κάθε ημέρα και περισσότερο με τα στοιχεία που ανακαλύπτονται.

Κατά την γνώμη μου το μοιραίο λάθος ήταν η μετατροπή της ομάδας παρακολούθησης και καταδίωξης σε ομάδα κρούσης και αντιμετώπισης επίθεσης με βαρύ οπλισμό. Γιατί δεν εμφανίστηκαν κατά την διάρκεια της καταδίωξης, η οποία σημειωτέον διήρκησε δεκαπέντε λεπτά της ώρας, περιπολικά με αστυνομικούς βαριά οπλισμένους ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν επικίνδυνους κακοποιούς. Πιστεύω ότι όλα έχουν την εξήγησή τους .

Τα παλικάρια που χάθηκαν δεν γυρίζουν πίσω. Ας εξυπηρετήσει ο άδικος χαμός τους τουλάχιστον να προβληματίσει και να συνετίσει όσους στο μέλλον θα συντονίσουν ανάλογες περιπτώσεις. Το γεγονός ότι δέκα ημέρες μετά το συμβάν, πολίτες αφήνουν λουλούδια και τιμούν τους νεκρούς αποδεικνύει τα συναισθήματά τους απέναντι στα μέλη της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. τα οποία κατάφεραν να ανατρέψουν τις μέχρι προ ολίγων ετών απόψεις γενικά περί αστυνομίας στην Ελλάδα