Μεσημέρι, πάω να πάρω το βλαστάρι μου από το σχολείο. Με το που με βλέπει ξελαρυγγιάζεται από μακριά… μαμά τι έχουμε για φαγητό; Πριν ανοίξω το στόμα μου να απαντήσω… άσε, άσε δεν πεινάω.
Αφού με χει φορτώσει με τσάντα και μπουφάν, κάνει κατοστάρι μέχρι το σπίτι και μου χει βγει η γλώσσα να τον φτάσω. Μπαίνοντας εκσφενδονίζει παπούτσια και ρούχα από δω και από κει και σαν ανεμοστρόβιλος χαλάει ότι πάλευα όλο το πρωινό να φτιάξω.
Αδειάζει μισό μπουκάλι κρεμοσάπουνο στο νεροχύτη, παίζει με τις σαπουνόφουσκες και πλατσουρίζει στα νερά. Αλλάζει δυο ζευγάρια πυτζάμες και καταλήγει ότι η στολή του superman του πάει πιο πολύ, που την φοράει και πετάει. Κυριολεκτικά! Τρώει γκρινιάζοντας τρεις πιρουνιές φαί και σκαρφαλώνει στα ντουλάπια να φτάσει σοκολάτα.
Φοράει άλλη στολή, του νίντζα και αρχίζει τις πολεμικές επιδείξεις. Η προπόνηση τηρείται πιστά και καθημερινά συνήθως στα έπιπλα και ενίοτε πάνω μας. Όταν αρχίζει να σουρουπώνει, ανοίγει τσάντα. Παίρνει μπροστά του όλα τα βιβλία, όλα τα τετράδια την κασετίνα και ξύνει όλα τα μολύβια, όλες τις μπογιές και παίζει με τα ξύσματα.
Αφού έχει γεμίσει όλο το χαλί, έχει κόψει μια σβήστρα στην μέση και έχει μασουλήσει από καπάκια μαρκαδόρων μέχρι νύχια, φτάνει η μεγάλη η στιγμή!Πιάνει με ευλάβεια το μικροσκοπικό μολυβάκι. Ο χρόνος σταματά! Όλα πάνε αργά. Τον παρακολουθώ από μακριά και νιώθω μια απέραντη χαρά να με πλημμυρίζει.
Ο Θεός είναι μεγάλος! Επιτέλους θα γίνει η αντιγραφή! Την ώρα που ετοιμάζομαι να ζητωκραυγάσω, τον βλέπω να ζωγραφίζει στο μπλοκ! Μετά από κανα μισάωρο… μαμά κοίτα σε ζωγράφισα…. έλα μανούλα μη κλαίς… εντάξει βγήκες λίγο χοντρούλα... θα κάνω και άλλες ζωγραφιές μέχρι να σε πετύχω…
Και εγώ που νόμιζα ότι μόνο στο δικό μας σπίτι συμβαίνουν αυτά........Πόσο με παρηγορείς!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρύσα