Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Το ΚΚΕ αποκατέστησε και τον Άρη Βελουχιώτη

Μετά τον Νίκο Ζαχαριάδη, το ΚΚΕ αποκατέστησε και τον Άρη Βελουχιώτη! Ο πολέμαρχος-σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης εξακολουθούσε να είναι σε κομματική δυσμένεια 66 χρόνια μετά τον θάνατό του, επειδή είχε αντιταχθεί στη Συμφωνία της Βάρκιζας!
Η εκδήλωση αποκατάστασης του ηγέτη του ΕΛΑΣ, έγινε στην πλατεία Λαού της Λαμίας, εκεί όπου βρίσκεται και ο ανδριάντας του πρωτοκαπετάνιου της Αντίστασης. Μεταξύ των εκατοντάδων μελών και στελεχών του ΚΚΕ, που παραβρέθηκαν από την ευρύτερη περιοχή, ήταν και η γενική γραμματέας του, Αλέκα Παπαρήγα.


Κεντρικός ομιλητής ήταν το μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ, Τηλέμαχος Δημουλάς, ο οποίος αναφερόμενος στην απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης που έγινε τον Ιούνη, τόνισε ότι αυτή "δεν αποτελεί διόρθωση κάποιων λαθών της ηγεσίας του ΚΚΕ εκείνης της περιόδου, αλλά είναι το αποτέλεσμα μιας πολύχρονης συστηματικής μελέτης αρχειακού υλικού και συλλογικής συζήτησης σε όλο το κόμμα". Ο Άρης Βελουχιώτης έγινε θρύλος και αναδείχτηκε σε ηγετική προσωπικότητα του λαϊκού κινήματος μέσα στις συγκεκριμένες συλλογικές και ιδεολογικές δομές του ΚΚΕ, είπε ο κ. Δημουλάς. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι "η διαφωνία του Άρη με τη Συμφωνία της Βάρκιζας δε δικαιώνει τη στάση του απέναντι στη συλλογική θέση του Κόμματος και την παραβίαση από αυτόν της κομματικής πειθαρχίας".
Ο Άρης Βελουχιώτης γεννήθηκε στη Λαμία σε εύπορη και ευυπόληπτη οικογένεια της ρουμελιώτικης αυτής πόλης. Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο πολέμησε ως λοχίας πυροβολικού. Τον Ιανουάριο του 1942, σε συννενόηση με το ΚΚΕ, ανέβηκε στο βουνό για τη συγκρότηση αντάρτικων ομάδων. Υπήρξε ηγέτης του ΕΛΑΣ (του αντάρτικου σώματος του ΕΑΜ) κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της Ελλάδας από τους Γερμανούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά τις απαρχές του Εμφυλίου που ακολούθησε ανάμεσα στους κομμουνιστές αντιστασιακούς και τον αστικό πολιτικό κόσμο.
Η υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας από το ΚΚΕ στις αρχές του 1945, οδήγησε στην παράδοση μεγάλου αριθμού όπλων και τη διάλυση του ΕΛΑΣ και σήμανε την έναρξη διώξεων αριστερών αντιστασιακών. Ο Άρης Βελουχιώτης ήρθε τότε σε ανοιχτή σύγκρουση και ρήξη με το ΚΚΕ εξαιτίας της άρνησής του να παραδώσει τα όπλα μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Ο Βελουχιώτης και ύστερα από την σύναψη της συμφωνίας της Βάρκιζας συνέχισε την αγωνιστική δράση του, ιδρύοντας το Μέτωπο Εθνικής Ανεξαρτησίας (ΜΕΑ) και τον νέο ΕΛΑΣ με στόχο τον αγώνα εναντίον των Άγγλων και της νέας ελληνικής κυβέρνησης.Το ΚΚΕ τον κατήγγειλε ανοιχτά με κατηγορίες όπως "τυχοδιωκτικό και ύποπτο στοιχείο" βγάζοντας απόφαση με σύνθημα "ούτε φαϊ, ούτε νερό στον Μιζέρια" (προπολεμικό παρατσούκλι του Άρη). Στο τέλος το ΚΚΕ τον διέγραψε και από μέλος του. Η απόφαση του ΚΚΕ για διαγραφή του Βελουχιώτη ανακοινώθηκε την ίδια μέρα με την αυτοκτονία του στη Μεσούντα (περιοχή του Αχελλώου) δηλαδή στις 16 Ιουνίου 1945. Το κεφάλι του Άρη μεταφέρθηκε «σε τορβά» στα Τρίκαλα. Εκεί κρεμάσθηκε σε κεντρικό φανοστάτη και στήθηκε γλέντι με νταούλια και κλαρίνα. Εκεί πήγε ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, Ναπολέων Ζέρβας για να επιβεβαιώσει την ταυτότητα (είχαν μακρινή συγγένεια), και στη συνέχεια το κεφάλι μεταφέρθηκε στην Αθήνα και είναι άγνωστο τι απέγινε.

1 σχόλιο:

  1. Αποκατάσταση μέν, όχι δικαίωση δέ.
    Ξεκάθαρα πράγματα!
    Ο άνθρωπος, ανεξάρτητα αν συμφωνούμε ή όχι ιδεολογικά μαζί του, αφιέρωσε την ζωή του χρόνια ολόκληρα στην αντίσταση κατά των Ιταλών και των Γερμανών κατακτητών. Αυτόν τον άνθρωπο που ήταν και στέλεχος του ΚΚΕ και η αιχμή του δόρατος στην αντίσταση του ΕΛΑΣ, το ίδιο του το κόμμα, εν μία νυκτί, τον κατήγγειλε άκουσον άκουσον, ως "τυχοδιωκτικό και ύποπτο στοιχείο", καταδικάζοντάς τον με το αισχρό σύνθημα "ούτε φαί, ούτε νερό στον Μιζέρια", προσπαθώντας να τον εξοντώσει φυσικά και ηθικά. Οπως δηλαδή και οι κατακτητές.
    ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ!
    Και άφησαν να τον εξεφτελίσουν μετά θάνατον, με τον πιό βάρβαρο και αποτρόπαιο τρόπο, οι φυσικοί και ιδεολογικοί αντίπαλοί του κόβοντας και εξαφανίζοντας το κεφάλι του. Αυτό δεν το έκαναν ποτέ στο παρελθόν οι πρόγονοί μας. Μετά το τέλος της όποιας μάχης, έκαναν ολιγοήμερη ανακωχή για να θαφτούν οι νεκροί εκατέρωθεν. Υπήρχε ιερός σεβασμός στούς νεκρούς.
    Και πέρασαν 66 ολόκληρα χρόνια για να αποκατασταθεί...κατα το ήμιση (δεν περίμεναν καλύτερα να τα 100στήσει;).
    Λέει λοιπόν το ΚΚΕ οτι, "η αποκατάσταση δεν αποτελεί διόρθωση κάποιων λαθών της ηγεσίας του ΚΚΕ εκείνης της περιόδου,αλλά ...είναι αποτέλεσμα συζήτησης σε όλο το κόμμα",... μεταξύ τυριού και αχλαδιού, θα προσέθετα εγώ.
    Αν ζούσε ο Αρης Βελουχιώτης σήμερα, πιστεύω ακράδαντα πως με τον χαρακτήρα και την περηφάνεια πού'χε, θα τούς έφτυνε στα μούτρα.
    Αλί και τρισαλί, τζάνουμ ΚΚΕ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.