Σε αναγνώρισα – και σε γνώρισα – ψυχή. Και ανακάλυψα ότι δεν είσαι μια τυφλή δύναμη, μια άλογη πνοή, καθώς κάποιοι πιστεύουν, μα συνείδηση προσωπική. Είσαι ένα πρόσωπο μοναδικό. Είσαι εγώ. Κι αφού εσύ είσαι εγώ, αυτή σου η πραγματικότητα είναι για μένα μια αλήθεια. Μια επιβεβαίωση για το είναι μου, για το ότι υπάρχω.
Απ΄ όταν σε αντιλήφθηκα, στιγμή δε σ΄ έχω χάσει από τα μάτια μου. Σε βλέπω να κινείσαι, αδιάκοπα, απ΄ το ένα νόημα στο άλλο, απ΄ το ένα βίωμα στο άλλο. Να ζεις με ορμή. Κι έπειτα να προχωράς, απ΄ την άμεση γνωριμία και αντίληψη, στην έμμεση κατανόηση και γνώση. Από την είδηση στην συνείδηση κι ακόμη παραπέρα στην αυτοσυνείδηση.
Ναι τώρα το κατάλαβα, ψυχή, πως δεν ήσουν ανεπτυγμένη κι έτοιμη απ΄ την αρχή. Κάθε μέρα αναπτύσσεσαι μέσα από αισθήσεις και παραστάσεις, από νοήματα και νόηση, από βούληση και φαντασία, από συναισθήματα. Αυτοί είναι οι τρόποι σου. Μ΄ αυτούς ανοίγεις δρόμους: γνωστικό, πρακτικό, αισθητικό, θρησκευτικό. Μέσα απ’ αυτούς έρχεσαι, ως ενέργεια, στην πραγματικότητα. Μέσα απ’ αυτούς, όμως, ανοίγεις και οικοδομείς και κόσμους πνευματικούς.
Αναπτύσσεσαι λοιπόν διαρκώς, και πρώτα απ΄ όλα προς τα έξω. Και ποθείς όλο τον κόσμο ν΄ αγκαλιάσεις. Μάταια, κατανοείς πως αυτός δεν έχει όρια. Τότε, ποθώντας για το απόλυτο, γυρνάς στον εαυτό σου, γυρεύοντας του είναι σου τη ρίζα. Και κει, όμως, πέρας δε βρίσκεις. Αυτό που συναντάς είναι ένα αδιάκοπο ανάβλυσμα ζωής, χωρίς αρχή και τέλος. Το εσωτερικό πνευματικό σου ανάπτυγμα, το υποψιάζεσαι, απεριόριστο. Μονάχα από την ενσυνείδηση και την εξέλιξή σου, που δεν γνωρίζει τέρμα, φαίνεται να εξαρτάται.
Τότε λοιπόν, κι εσύ, συγκεντρώνεσαι στον ίδιο τον πυρήνα της ύπαρξής σου και συναισθάνεσαι την πολυσχιδή παρουσία σου, ηθική, λογική, πνευματική. Και αφουγκράζεσαι έναν κόσμο άλλο. Σ΄ αυτόν δεν υπάρχουν η διαφορά και η διαίρεση. Υπάρχει η ενότητα και ψυχές που, ως πνευματικές παρουσίες, αναπαύονται σε μια πραγματικότητα ανώτερη κι ασύλληπτη.
Καθώς το όραμα τούτο γλιστράει μακριά σου σαν πνοή, στον κόσμο τον γνώριμό σου επιστρέφεις. Και στοχάζεσαι ότι και σ΄ αυτόν είσαι μέλος μιας πολιτείας πνευματικής, και συμπολίτες σου οι άλλες ψυχές. Όλες, αιώνια σημεία ευθύνης και ελευθερίας. Πρόσωπα αληθινά, με πόνο για την αθανασία, με έρωτα για την αιωνιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.