Την δεκαετία του 2010 είχε κυριαρχήσει ο ο όρος «pasokification» για να περιγράψει την μεγάλη πτώση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη, με το ΠΑΣΟΚ να αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το Κίνημα από το 43,92% και την ισχυρή αυτοδυναμία το 2009 βρέθηκε το 2015, μόλις 6 χρόνια μετά, στο 4,68% με μόλις 13 βουλευτές.
Η πορεία του κόμματος τα επόμενα χρόνια ως «Ελιά», «Δημοκρατική Συμπαράταξη», «Κίνημα Αλλαγής» και εν τέλει ξανά ΠΑΣΟΚ καθώς και οι μεγάλες προσπάθειες για ανασυγκρότηση του είναι γνωστές. Να σταθούμε όμως σε μια άλλη παράμετρο.
Πλέον βιώνουμε το λεγόμενο «pasokification» αντιστρόφως ή το «depasokification». Το ΠΑΣΟΚ πλέον βρίσκεται στην θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μετά την απώλεια βουλευτών από τον ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα η παγίωση του προς ώρας σε ποσοστά πέριξ του 20% δείχνει την επιστροφή του δικομματισμού για πρώτη φορά μετά το 2009.
Αυτή η προσπάθεια όμως που επετεύχθη τα τελευταία χρόνια, ο αγώνας των ανθρώπων που στα δύσκολα παρέμεναν στο Κίνημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να ατονήσει με μια απλή αλλαγή συσχετισμών, αλλά με μια ολοκληρωμένη αποκατάσταση της σχέσης του με την βάση, με τους προοδευτικούς πολίτες της χώρας. Και αυτό οφείλει να το πράξει αξιακά.
Το Κίνημα οφείλει στην ιστορία του να μιλήσει για ιδέες, να πορευτεί με ιδέες, να πράξει με προμετωπίδα τις ιδέες. Δεν είναι γραφικότητα οι ιδεολογίες. Είναι ο θεμέλιος λίθος κάθε πολιτικού οικοδομήματος και και της δημοκρατικής παράταξης.
Δεν είναι στάσιμες οι ιδεολογίες. Εξελίσσονται και μέσω αυτής της εξέλιξης δίνονται λύσεις στα αδιέξοδα του παρόντος και του μέλλοντος. Δεν είναι κενολόγια οι ιδεολογίες. Είναι οι διαφορές της προόδου από τον ζόφο των άκρων.
Ο νομπελίστας συγγραφέας, Τόμας Μαν έλεγε χαρακτηριστικά ότι «οι ιδέες δεν επιβιώνουν, αν δεν έχει κανείς την ευκαιρία να παλέψει γι’αυτές». Το ΠΑΣΟΚ τώρα την έχει την ευκαιρία. Είναι ώρα να της δώσει «σάρκα και οστά». Αυτό είναι άλλωστε το μεγάλο στοίχημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.