Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στον καλό κινηματογράφο.
Με την τελευταία ταινία (2023) του δύο φορές νικητή του Χρυσού Φοίνικα,
το κύκνειο άσμα του Κεν Λόουτς.
Μια ταινία πολλαπλής απελευθέρωσης, ανθρωπιστική με δεξιοτεχνική σεναριακή ισορροπία, αφηγηματική ευαισθησία και πλήθος φεστιβαλικών διακρίσεων με το κοινωνικά συνειδητό πνεύμα του Κεν Λόουτς να είναι τόσο ζωντανό όσο ποτέ.
Ο Κεν Λόουτς έχει ανακοινώσει ότι το «The Old Oak» είναι η τελευταία του ταινία για το σινεμά. Κι αν αυτό ισχύσει, θα έχει κλείσει τη φιλμογραφία του με μια ταινία που τον αντιπροσωπεύει απόλυτα.
Σήμερα, σ' ένα χωριό της βορειοανατολικής Αγγλίας, κάποτε τόπο ανθρακωρύχων, τώρα παρηκμασμένο και φτωχό, ζει ο Τίτζεϊ, ιδιοκτήτης της τελευταίας παμπ της περιοχής. Το «The Old Oak», η παλιά βελανιδιά, είναι λίγο σαν και τον ίδιο: απαράλλαχτη τις τελευταίες δεκαετίες, αποκούμπι για τους ντόπιους, μισοχαλασμένη, λίγο θλιβερή.
Οταν στο χωριό φθάνουν πρόσφυγες από τη Συρία, ο Τίτζεϊ γνωρίζει τη νεαρή Γιάρα που έχει αγάπη για τη φωτογραφία και τους ανθρώπους. Στον εφιάλτη του τραμπουκισμού των Σύρων από τους ντόπιους κάθε ηλικίας, η Γιάρα έχει την απάντηση: να διοργανώσουν, μαζί, συσσίτιο για Άγγλους και πρόσφυγες, για όποιους έχουν ανάγκη, γιατί το φαγητό είναι η μόνη δραστηριότητα που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να μονιάσουν.
Και να το κάνουν, φυσικά, στον πίσω χώρο της παμπ, που μαζί θα ανακαινίσουν. Όμως οι συντοπίτες του Τίτζεϊ δεν βλέπουν αυτή την ιδέα με καλό μάτι.
Μ' ένα σενάριο γραμμένο και πάλι, φυσικά, παρέα με τον Πολ Λάβερτι, με διάλογους διατυπωμένους με απλοϊκότητα.
Ο Ντέιβ Τέρνερ δίνει μια ζωντανή παράσταση ως ιδιοκτήτης παμπ που προσπαθεί να κάνει το σωστό. Η Σύρια Εμπλα Μαρί (πρόταση στον Λόουτς από την Παλαιστίνια σκηνοθέτη Ανμαρί Τζασίρ), έχει ένα πρόσωπο μαγνητικό.
Ο Κεν Λόουτς, με μια υπογραφή που αναγκάζει τον (κινηματογραφικό) κόσμο να τον ακούσει, γνωρίζει καλά πώς να θίξει τα επίκαιρα και κατακρίνει, εδώ, με την επαγωγική μέθοδο, την αντιμετώπιση του προσφυγικού από τη Μεγάλη Βρετανία, την αυξημένη ξενοφοβία που εκδηλώθηκε με το Brexit, την απώλεια της ομόνοιας στις μικρές κοινωνίες, τον ρατσισμό. Ήρεμα, τρυφερά, με μια ίσως αδικαιολόγητη, ίσως σκόπιμη απλοϊκότητα και με μια δυνατή φωνή που δεν έχει τίποτα να φοβηθεί.
Δύναμη, αλληλεγγύη και αντίσταση σε μια ζωτική, συγκινητική κοινωνική παραβολή.
Μια ιστορία για το πώς η αγάπη και η κατανόηση μπορούν να γεννήσουν φως στο σκοτάδι.
Υπάρχει ελπίδα, Υπάρχει φως, Υπάρχει αγάπη, Υπάρχει κατανόηση.
Έστω κι ένας άνθρωπος να αλλάξει, υπάρχει ελπίδα!
«Ελπίζω ότι αυτή δεν είναι η τελευταία ταινία του Λόουτς, αλλά αν είναι, ολοκλήρωσε με μια ηχηρή δήλωση πίστης στη συμπόνια για τους καταπιεσμένους».
(Peter Bradshaw, The Guardian)
«Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΜΠ» \ The Old Oak
Βέλγιο, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, 2023
Σκηνοθεσία: Κεν Λόουτς (Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ)
Σενάριο: Πολ Λάβερτι
Μουσική: Τζορτζ Φέντον
Πρωταγωνιστούν: Ντέιβ Τέρνερ, Έμπυα Μάρι
Διάρκεια: 113 λεπτά
Τρίτη 13 και Τετάρτη 14 Αυγούστου 2024 στις 9:30μ.μ. οι δρόμοι οδηγούν στο Στέκι της ΤΕΧΝΗΣ στο Μεταλλικό για μεγάλες απολαύσεις με όμορφες παρέες.
Παγωμένη μπυρίτσα, ποτάκια, κρύα νεράκια, τσαγάκια και αναψυκτικά, με ή χωρίς ζάχαρη και συνοδεία αλμυρών σνάκ θα βρείτε στο ανανεωμένο κυλικείο μας.
Και να το κάνουν, φυσικά, στον πίσω χώρο της παμπ, που μαζί θα ανακαινίσουν. Όμως οι συντοπίτες του Τίτζεϊ δεν βλέπουν αυτή την ιδέα με καλό μάτι.
Μ' ένα σενάριο γραμμένο και πάλι, φυσικά, παρέα με τον Πολ Λάβερτι, με διάλογους διατυπωμένους με απλοϊκότητα.
Ο Ντέιβ Τέρνερ δίνει μια ζωντανή παράσταση ως ιδιοκτήτης παμπ που προσπαθεί να κάνει το σωστό. Η Σύρια Εμπλα Μαρί (πρόταση στον Λόουτς από την Παλαιστίνια σκηνοθέτη Ανμαρί Τζασίρ), έχει ένα πρόσωπο μαγνητικό.
Ο Κεν Λόουτς, με μια υπογραφή που αναγκάζει τον (κινηματογραφικό) κόσμο να τον ακούσει, γνωρίζει καλά πώς να θίξει τα επίκαιρα και κατακρίνει, εδώ, με την επαγωγική μέθοδο, την αντιμετώπιση του προσφυγικού από τη Μεγάλη Βρετανία, την αυξημένη ξενοφοβία που εκδηλώθηκε με το Brexit, την απώλεια της ομόνοιας στις μικρές κοινωνίες, τον ρατσισμό. Ήρεμα, τρυφερά, με μια ίσως αδικαιολόγητη, ίσως σκόπιμη απλοϊκότητα και με μια δυνατή φωνή που δεν έχει τίποτα να φοβηθεί.
Δύναμη, αλληλεγγύη και αντίσταση σε μια ζωτική, συγκινητική κοινωνική παραβολή.
Μια ιστορία για το πώς η αγάπη και η κατανόηση μπορούν να γεννήσουν φως στο σκοτάδι.
Υπάρχει ελπίδα, Υπάρχει φως, Υπάρχει αγάπη, Υπάρχει κατανόηση.
Έστω κι ένας άνθρωπος να αλλάξει, υπάρχει ελπίδα!
«Ελπίζω ότι αυτή δεν είναι η τελευταία ταινία του Λόουτς, αλλά αν είναι, ολοκλήρωσε με μια ηχηρή δήλωση πίστης στη συμπόνια για τους καταπιεσμένους».
(Peter Bradshaw, The Guardian)
«Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΜΠ» \ The Old Oak
Βέλγιο, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, 2023
Σκηνοθεσία: Κεν Λόουτς (Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ)
Σενάριο: Πολ Λάβερτι
Μουσική: Τζορτζ Φέντον
Πρωταγωνιστούν: Ντέιβ Τέρνερ, Έμπυα Μάρι
Διάρκεια: 113 λεπτά
Τρίτη 13 και Τετάρτη 14 Αυγούστου 2024 στις 9:30μ.μ. οι δρόμοι οδηγούν στο Στέκι της ΤΕΧΝΗΣ στο Μεταλλικό για μεγάλες απολαύσεις με όμορφες παρέες.
Παγωμένη μπυρίτσα, ποτάκια, κρύα νεράκια, τσαγάκια και αναψυκτικά, με ή χωρίς ζάχαρη και συνοδεία αλμυρών σνάκ θα βρείτε στο ανανεωμένο κυλικείο μας.
Αντικουνουπικά μην ξεχάσετε. Το θρόισμα των δέντρων προσφέρεται αφειδώς.
Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στον καλό κινηματογράφο.
Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στον καλό κινηματογράφο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.