Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2024

Ο τρίτος θεατής



Του Φώτη Μισόπουλου

....ωστόσο υπάρχουν ακόμα τα ρούχα που αγκαλιάζουν τόσο καλά το κορμί κι είναι έτσι να πούμε αχώριστα σε καιρό ειρήνης
ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΕΚΕΤ [1]


α.
[........οδηγημένος από μια ομπρέλα-ξίφος στα χαμηλά φώτα του παρασκήνιου
Η πόρτα του γραφείου ψιθύρισε: έεε, κρέεε
Παρατηρούσαν τα γόνατα τα πόδια τα παπούτσια- να εξαφανίζονται Πάντα βάζουν τη μια πόρτα απέναντι στην άλλη έτσι που ο άνεμος να. Είσοδος Έξοδος . Τρέχαμε παράλληλα οι σκιές μας έτρεχαν παράλληλα στον τοίχο και μετά από λίγο προσπεράσαμε πέρα τα δέντρα με το απόγεμα γερμένο πάνω τους και οι λέξεις που με κύκλωναν κι εγώ παράτησα κάθε προσπάθεια να σταματήσω τα γέλια ή τα πουλιά καθώς ήταν ανήσυχα κι όταν πήρε ένα απ' αυτά στο χέρι η καρδιά του τόσο μικρή ελάχιστη χτυπούσε σαν τρελή-
είπε: τα πουλιά τσιμπολογούν μόνα τα πόδια τους μέχρι να γίνουν καλά[2] Στέκονταν ακόμα με δυσκολία Ενώ όλα έρημα Η αρμαθιά με τα κλειδιά τεράστια ζυγίζει πάνω από μισό κιλό και δεν υπάρχει κλειδαριά ή συρτάρι στο σπίτι που το κλειδί τους να μη με συνοδεύει όπου κι αν πάω Τα κουβαλώ στη δεξιά τσέπη του σακακιού στο παντελόνι μια χοντρή αλυσίδα περασμένη στην τιράντα μου δεν αφήνει να τα χάσω Στάθηκε κι αγόρασε δυο σιμίτια έσπασε την εύθραυστη ζύμη σε κομμάτια και τα πέταξε στο νερό Οι γλάροι όρμησαν αθόρυβα από τα ύψη πρώτα ένας, τρείς, ύστερα όλοι έπεσαν στη λεία δεν έμεινε ψίχουλο γνώριζε την απληστία και την πονηριά τους τίναξε τα τρίμματα απ' τις παλάμες του έστεκε δίπλα τα μάτια της παγιδευμένοι αρουραίοι τότε έτρεξα προς το σταχτί σκοτάδι που μύριζε βροχή τα τριζόνια πριονίζουν το γρασίδι σε νησίδες σιωπής- να με κοιτάζει από κει- ο φράχτης πιτσιλωτός σαν πάπλωμα απλωμένο στο σύρμα αναπνοές που ταξιδεύουν σε καθρέφτη θολώνοντας το τοπίο τη φανταζόταν τυλιγμένη στο εκτυφλωτικό φως ενός καλοκαιριάτικου μεσημεριού Ονειρευόταν τα οικόσιτα ζώα του και τα πουλιά, εκείνο το καλάθι με τα λουλούδια. Κουνιόμουν ασταμάτητα στην πολυθρόνα έφερνα τα χέρια μου στο πρόσωπο σταύρωνα και ξεσταύρωνα τα πόδια μου και τα ρέστα Ο κόσμος είχε κιόλας αλλάξει χρώμα και βάρος. Μερικές στιγμές γαλήνης. Ο ήχος της νύχτας].

β.
[......ξανάκουσε το σύρσιμο των ποδιών της στο ξύλο: .......ήταν το παρατράγουδο που δεν μπορούσα ν' αποφύγω Έπρεπε να βασιλεύει μια αξεδιάλυτη σύγχυση είχα κινδυνέψει πολλές φορές σε κάποια περίοδο της ζωής μου πλουσιότερη σε αυταπάτες από αυτήν που διηγούμαι εδώ ή οι κύκνοι που έρχονται κάποτε μέχρι την όχθη της λίμνης για να γυαλίσουν το φτέρωμά τους μεγάλες λέξεις για κοινά πράγματα μόνο και μόνο εξ αιτίας του ήχου-
θα πρέπει να φταίει το καινούριο φεγγάρι πάντα χειροτερεύει τότε- τα μάτια της στυλώθηκαν έντρομα στα δικά μου κι όμως γελαστά Με ξύπνησε μέσα στη νύχτα έβλεπε όνειρο όταν με άγγιζαν πέθαινα- αυτά τα ίδια- πρέπει να φύγουμε μακριά και θα σου πω πώς έγινε- μια στιγμή- θα βάλω τα δυνατά μου να μην πονέσεις το χέρι της απλώθηκε δεν κουνήθηκα ψαχούλευε παντού το σώμα μου κι απίθωσε απλωμένη την παλάμη πάνω στο στήθος η καρδιά της χτυπούσε δυνατά γύρισε το πρόσωπο κατά τον ουρανό που είχε χαμηλώσει- προπαντός το αγιόκλημα- πολιορκούσε την αναπνοή Όλα είναι κοίμηση].

ΦΩΝΗ ΑΠ' ΤΟ ΦΟΥΑΓΙΕ: ........η κουκουβάγια με κοιτάζει μάτια ορθάνοιχτα από θυμό γυρίζει γύρω γύρω το μισοκρυμμένο κεφάλι της κροταλίζει το ράμφος και βγάζει σφυριχτούς θυμωμένους ήχους περνάει τη νύχτα παίζοντας μαζί μου ανταγωνιστικά παιχνίδια δύναμης
ΕΝΕΣ ΘΕΑΤΗΣ: ......ας δοκιμάσουμε να δούμε λίγο καθαρότερα μες σ' αυτό το δίλημμα- για την ώρα μου διαφεύγουν οι στατιστικές και πάντα θα μου διαφεύγουν μ' αφήνει αιώνια αδιάφορο αυτή η πλευρά του ζητήματος [παύση] Σ' αυτό το σημείο σας διαβεβαιώνω πως η θάλασσα έρχεται να πλύνει τα πόδια της πολιτείας μας Τα ξεπλένει η βροχή η αδερφή μας Τα στεγνώνει ο αδερφός μας ο άνεμος Καμιά διαστροφή ως εδώ της αλήθειας
ΕΝΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ [φεύγοντας]: .......νάτος ο σκηνοθέτης κι ο βοηθός του- ολόφτυστος στοιχειωμένο πρόσωπο Αυτό λέγεται σύμπτωση, βέβαια,
εκατοντάδες φορές κανείς σκέφτεται κάποιον και δεν τον συναντάει όπως εγώ που υπνοβατώ και δεν μ' αναγνωρίζει κανείς Υπνοβατώ ολόφτυστος
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΕΑΤΗΣ: [γελά δυνατά] ........φορώντας τρίκωχο καπέλο ξυρισμένος κόντρα με κολώνιες και πούδρες [μικρή παύση] για χάρη της πεθαίνω για χάρη της ξανά και ξανά Κάθε που συμβαίνει αυτό ναι όταν ύψωσα το χέρι ένοιωθα ακόμη ανακατωμένα ξερόκλαδα και γρασίδι να μου καίνε την παλάμη έβλεπα λευκούς κύκλους γύρω απ' την κόρη των ματιών καθώς έμπλεκε τα δάχτυλα στα γόνατα στα μαλλιά ή μεταξύ τους, αργά
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ: .....η παράξενη επίδραση που ασκούσε πάνω του κάθε διάσταση η γοητεία της παρακμής που απέπνεε το κορμί της [φως]
ΤΡΙΤΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ: ........ανώφελες περιστροφές, η απόφαση είναι αμετάκλητη μέσα μου η θέση άλλωστε του φεγγαριού την δικαιολογούσε- έκανα όπως όταν δεν μπορούσα να κλείσω μάτι Έκοβα βόλτες στο μυαλό μου- αργά- σημαδεύοντας κάθε λεπτομέρεια του λαβύρινθου [μικρή παύση]
Η ΤΑΞΙΘΕΤΡΙΑ: .......στα τόσο γνωστά μονοπάτια σαν εκείνα που είναι στον κήπο του καθενός ατέλειωτα έρημα ή γεμάτα ζωή από παράξενες συναντήσεις Έχω καιρό έχω καιρό ν' ακούσω τα μακρινά κύμβαλα Ακατανόητα πράγματα πότε βράχοι πότε φάρος Πρέπει να υπάρχει κάποιο κόλπο σ' αυτή την συναλλαγή [δείχνει με το δάχτυλο] κάτι που συσσωρεύτηκε μες στις πόλεις και ξεθώριασε με τους αιώνες Πυραμίδες στην άμμο χτισμένες με ψωμί και κρεμμύδι το Σινικό Τείχος Η Βαβυλώνα οι σκλάβοι όσοι σώθηκαν μετρημένοι στους ογκόλιθους
ΤΡΙΤΟΣ ΘΕΑΤΉΣ: .......ολόφτυστος υπνοβατώ [γελάει] σαν να κατάπια σάπιο αυγό- δεν φυτεύουν ποτέ αυγά βραστά σ' ένα φάντασμα για μάτια- κείνα τα μάτια που τους παγώνουν δεν πάνε πέντε λεπτά που τάισα τα πουλιά τις έγκυες σκέψεις μου καθώς περιμένω τα καταφύγια της νύχτας ή η πάχνη που ανεβαίνει σε διαγώνιες γραμμές Ακίνητοι Μπορείτε να μπείτε μόλις ετοιμαστείτε η περιέργεια η αμηχανία που νοιώθετε στην πρεμιέρα μάς εγκαταλείπουν.-

ΑΥΛΑΊΑ




ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[1] Σάμουελ Μπέκετ, ΜΟΛΛΌΥ, μτφρ. Β.& Λιλίκα Γεωργίου, ΔΩΡΙΚΟΣ 1970
[2] Γιασουνάρι Καουαμπάτα, Το Σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών [διηγήματα], Έφη Κουκουμπάνη-Πολυτίμου, Καστανιώτης 2010

1./ https://static.themoscowtimes.com/image/article_1360/ee/3544e33b855b4741aef783a621227243.jpg


2./ https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.