Η πανήγυρη του “Άξιόν Εστιν” στην Αξιούπολη

†Ο Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
«Ως κρήνη αείροος των εκ Θεού δωρεών εικών σου η πάντιμος και αξιώνυμος νυν τη ποίμνη σου δέδοται· χαίρε διό βοώμεν, αξιόθεε Κόρη, χαίρε δι' ης ηνώθη ο Θεός τοις ανθρώποις, χαίρε της Αξιουπόλεως φρουρός τε και καύχημα». (σχετικό Απολυτίκιο αναφερόμενο στην Παναγία της και ως “Άξιόν εστι” επονομαζομένης)

Χαρά και καύχημά μας ανά την Ορθοδοξία –εν συνόλω είτε κατά τόπους– η συμμετοχή σε εορτολογικούς σταθμούς που μας κληροδοτήθηκαν, κι εμείς μετέχουμε στην εορτολογική τους διάρκεια.

Ενίοτε πλουτίζουμε τον κληρονομημένο εορτασμό τοπικά, εθιμικά, ευλαβικά με νεότερους ναούς, με νεότερα εορταστικά ή προσκυνηματικά έθιμα, με νεότερες ιερές αφηγήσεις προς τις ιερές αναμνήσεις. Όλα “αισθητοποιούν” μιάν αδιάκοπη άμεση σχέση του εκκλησιαστικού πληρώματος με το τιμώμενο ιερό πρόσωπο ή το εορταζόμενο ιερό γεγονός.

Η ΕΙΔΙΚΗ ΑΞΙΩΝΥΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ

Αυτό συμβαίνει για αρκετά χρόνια με την Αξιούπολη και το νεότερο ενοριακό της κέντρο, τον αρχιτεκτονικά πολυεπίπεδο και ολοφώτεινο Ναό της Παναγίας “Άξιόν Εστιν”, συμβατό προς την φερωνυμία της κωμόπολης. Η Ενορία δεν παύει βεβαίως να προσβλέπει ευλαβικά στον άγιο Δημήτριο και το μεταβυζαντινό ναό του, στους αγίους Αναργύρους του παλαιού οικισμού στο Ντρέβενο και στο νέο παρεκκλήσι του νεότερου συνοικισμού, στον άγιο Φανούριο και το νεότερο πανέμορφο παρεκκλήσι στις παρυφές της κωμοπόλεως.

Ωστόσο, από την τελευταία κυρίως δεκαετία του 20ου αι., η Αξιούπολη ολοκλήρωσε ένα νέο βασικό ενοριακό κέντρο, που εξωραίζει πολλαπλώς την πλατεία στο σημείο όπου υπήρχε η Λέσχη Αξιωματικών, παραπλεύρως του Παρεκκλησίου επ᾽ ονόματι του Αγίου Μηνά. Με ανταλλαγές οικοπέδων και την συμπληρωματική επιπληρωμή, η ενοριακή πλέον ιδιοκτησία της ενιαίας έκτασης σήμερα καταλαμβάνεται από ένα ναοδομικό κόσμημα για την Αξιούπολη και όλη την επαρχία μας.

Κηρύσσοντας αφ᾽ εσπέρας τα προς την εορταστική Σύναξη επίκαιρα, εμνήσθην όλων αυτών, που κάποτε συνιστούσαν μια προσδοκία και σήμερα αποτελούν ευλαβική ανάμνηση για τους παλαιότερους και ευλαβική θέα και μέθεξη για τους νεότερους ενορίτες και προσκυνητές. Ο πολυεπίπεδος Ναός της Παναγίας, το ενσωματωμένο Βαπτιστήριο-Παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, τα κάτωθεν Παρεκκλήσια του Αγίου Μηνά και της Αγίας Μαρίνης με την ημιισόγεια ευρυχωρότατη αίθουσα ποιμαντικών εκδηλώσεων και δεξιώσεων, αρτιωμένα και εξοπλισμένα, αποτελούν καταφύγιο ευλάβειας, “εντοπιότητα” της απερινόητης θείας συγκατάβασης προς τις λειτουργικές αναφορές, χώρο κατηχητικών επισκέψεων εκπαιδευτηρίων της Παιονίας (και όχι μόνο), βάση λειτουργίας της εγχριστωμένης εκκλησιαστικής ενσωμάτωσης, διαρκές κάλεσμα εκκλησιοποίησης προς τον κόσμο.

ΜΑΚΡΑΙΩΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

Στην Αξιούπολη (όπως και στο Πολύκαστρο με την νεόκτιστη εκκλησία της Αγίας Τριάδος και τον δομικά συμπληρωμένο Άγιο Αθανάσιο, αλλά και στη Γουμένισσα με τους αποκατεστημένους μεγαλοπρεπείς μεταβυζαντινούς ναούς της Παναγίας και του Αγίου Γεωργίου και στη Γρίβα με το μοναστηριακό καθολικό του Αγίου Ραφαήλ) –σε δύο με τρεις συνολικά δεκαετίες– ο ποιμενάρχης, ο κλήρος και ο λαός εγκαυχώμεθα εν Κυρίω για την ενθουσιώδη συμμετοχή πάρα πολλών, τη συνεχιζόμενη συμμετοχική φροντίδα και την εμπρέπουσα ιερή αίγλη τόσων εκκλησιών.

Επισκέπτες Μητροπολίτες σε εόρτιες ή προσκυνηματικές ευκαιρίες διατυπώνουν τον ειλικρινή τους ενθουσιασμό για τόσα και τέτοια έργα-μεγάφωνα προσφοράς, που βεβαίως απηχούν μια διαρκή δυναμική ποιμαντική παρουσία και μια αξιέπαινη και αξιόζηλη λαική ανταπόκριση και ενεργό συμμετοχή εδώ στην παραμεθόρια περιοχή.

Όλα αυτά ασφαλώς εκφράζουν εν σμικρώ μια μακραίωνη λειτουργικότητα εκκλησιαστικής ζωής, εκκλησιαστικής ταυτοποίησης, εκκλησιαστικής πορείας, που ζωογονεί πνευματικά και συνέχει λατρευτικά την κοινωνική και εθνική ιστορία, στη συνοριακή γραμμή, όπως και σε όλη την πατρίδα μας.

Υποδείγματα οι Άγιοι που συνεορτάζονται και τιμώνται συλλογικά την μεθέορτη της Πεντηκοστής Κυριακή των Αγίων Πάντων.

ΟΙ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ

Εφέτος, έχουμε εορτολογικές συμπτώσεις που δείχνουν περιεκτικά την εκκλησιαστική διάρκεια και ενότητα.

Στην Αξιούπολη ειδικά τελείται η σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ “εν τω Άδειν”, η διδασκαλία του καθιερωμένου θεομητορικού ύμνου “Άξιόν Εστιν” προ της γνωστής εικόνος στο Άγιον Όρος.

Ο θεομητορικός αυτός ειδικός εορτασμός συμπίπτει με την ετήσια μνήμη των Αποστόλων Βαρθολομαίου εκ των Δώδεκα και Βαρνάβα εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι.) και του ομολογητού Ιεράρχη αγίου Λουκά Συμφερουπόλεως του ιατρού (20ος αι.). Άγιοι μιάς μακράς διαχρονίας εκδιδάσκουν και φανερώνουν την Αγιοπνευματική ζωντάνια και καρποφορία της Εκκλησίας μας.

Εμνήσθημεν με συγκίνηση της φερωνύμου εορτής της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, προτρέποντας όλους και συνευχόμενοι με όλους την εξάκουστη καρποφορία της μαρτυρικής και ακοιμήτου μαρτυρίας του.

Την ίδια μέρα πανορθόδοξα τιμώνται με εορτολογική σύναξη οι Άγιοι πάντες, καρπός της Πεντηκοστής. Αφορμώμενοι από τα προφητικά αναγνώσματα του Εσπερινού και την καθιερωμένη αποστολική περικοπή της Κυριακής, με βάση κυρίως την συνεπαρμένη περιγραφική κυριολεξία της προς Εβραίους, τονίσαμε την ιστορική μνημοσύνη και αγιολογική παρακαταθήκη του παραδείγματος των Αγίων.

Στην Παλαιά Διαθήκη των κοινωνών της συγκαταβάσεως του Ασάρκου Λόγου (προπομπών προφητείας, στην προοπτική της θείας ενανθρωπήσεως).

Και στην Καινή Διαθήκη των κοινωνών της θεανθρώπινης οικονομίας της σωτηρίας (αποστόλων και διαχρονικών ιεραποστόλων της καινής κτίσεως και της μετεχόμενης εσχατολογικής βασιλείας του Θεού).

Με “κλειδί” κατανόησης όλων την πίστη, το “διά πίστεως” της ζωής των Δικαίων και των Αγίων. Πίστη όχι ως απλή ανθρώπινη δράση ή διάδραση, αλλά ως τρόπο τέλεια και ανυποχώρητης και θυσιαστικής αναφοράς και σχέσης και κοινωνίας με το ζώντα Θεό της διαιώνιας αποκαλύψεως, με το Θεό της φιλανθρωπίας, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

ΘΕΣΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΠΛΟΙ ΣΥΜΠΑΡΟΝΤΕΣ, ΜΕ ΕΞΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Αυτά τονίσαμε περιεκτικά προς το εκκλησίασμα του πανηγυρικού Εσπερινού στην Αξιούπολη, εν μέσω πολλών Εφημερίων μας και πολλών ευλαβών συνεορταστών, με συμμετέχοντες φορείς των θεσμικών πολιτικών και δημοτικών και λοιπών διακονημάτων.

Παρόντες ο τ. Υπουργός Αγροτικής Πολιτικής κ. Γεώργιος Γεωργαντάς, ο υποψήφιος Βουλευτής κ. Πέτρος Παππάς, ο Δήμαρχος Παιονίας κ. Κωνσταντίνος Σιωνίδης, επικεφαλής των κ.κ. Αντιδημάρχων και της Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κας Γαρυφαλλιάς Καρβουνιάρη, ο επικεφαλής της δημοτικής μειοψηφίας κ. Χρήστος Γκουντενούδης και ο υποψήφιος κ. Θεόφιλος Τιρεκίδης, ο Πρόεδρος της Δ.Κ. Αξιουπόλεως κ. Κύρος Καλαβάζης, ο Διοικητής της 33ης Μ/Κ Ταξιαρχίας Ταξίαρχος κ. Θεόδωρος Ελευθεριάδης, ο Υποδιευθυντής της Π.Υ. Κιλκίς κ. Χρήστος Γκαντίδης, ο Διοικητής του Α.Τ. Γουμένισσας Αστ. Υποδιευθυντής κ. Αντώνιος Λιακόπουλος.

Πολλοί οι ψάλλοντες και συμψάλλοντες “εν τη καρδία αυτών τω Κυρίω”. Όμως, την εύλογη συγκίνηση των μετεχόντων ειδικά στον Εσπερινό κέρδισε η παρουσία και συνεκφώνηση του Τρισαγίου από παιδιά, ένα πολυδύναμο κήρυγμα συμμετοχής, που όλοι μας χρειαζόμεθα, για να ενθυμούμεθα και να ανταποκρινόμεθα στην ακοίμητη ικετευτική μεσιτεία της Παναγίας μας ως κατά Χάριν παιδιά Της.

Μετά την ευλογία της αρτοκλασίας και των κολλύβων, χειροθετήσαμε σε αναγνώστες δύο διακρινομένους για τον εκκλησιαστικό τους φρόνημα, αλλά και τον αξιέπαινο ζήλο για το ναό και τα τελούμενα σε αυτόν. Ο ένας εξ αυτών, Κωνσταντίνος Κουτσογιάννης, κατάγεται από την Αξιούπολη. Είναι έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών. Πρώην βιοτέχνης, ασχολείται εδώ και τέσσερα χρόνια με το αναλόγιο, εξυπηρετώντας τις ανάγκες των ναών της Μητροπόλεώς μας. Παρακολουθεί μαθήματα βυζαντινής μουσικής στο Ωδείο του Πολυκάστρου. Ο άλλος, Αντώνιος Μιχαλόπουλος, κατάγεται από την πόλη του Αποστόλου Ανδρέα, την Πάτρα. Γιός ιερέα, έγγαμος και πατέρας δύο μικρών παιδιών, υπηρετεί ως στρατιωτικός στο Πολύκαστρο στην 33η Μ/Κ Ταξιαρχία. Τα τελευταία τρία χρόνια προσφέρει τη διακονία του στο αναλόγιο και παράλληλα, τους τελευταίους μήνες του ανατέθηκαν και καθήκοντα εκκλησιαστικού επιτρόπου στην ενορία της Αξιούπολης. Παρακολουθεί επίσης μαθήματα βυζαντινής μουσικής.

Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΩΣ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

Την κυριώνυμη ημέρα, τελέστηκε η θεία Λειτουργία, που ήταν μία “πανήγυρις” της Αξιουπόλεως και εν μέρει όλης της Παιονίας.

Η θεία Λειτουργία ως γεγονός εορτασμού και μυστήριο αγίας αναφοράς ασφαλώς και αποτελούσε το επίκεντρο του όλου εορτασμού, την “καρδιά” και αυτής της φετινής Θεομητορικής Συνάξεως.

Η ενορία δεξιώθηκε αφ᾽ εσπέρας και το πρωί τους μετασχόντες της ιεράς αυτής πανηγύρεως.

Αντάξιοι των προσδοκιών μας ο δραστήριος εφημέριος π. Ιγνάτιος Καλογεράκης, γενικός αρχιερατικός επίτροπός μας, και το πλήθος των εθελοντών και εθελοντριών της ενοριακής ζωής και δράσεως.