Προεκλογικά προγράμματα, μετεκλογική απογοήτευση;

Γράφει ο Χρήστος Σπίγκος
Σε λίγους μήνες θα καλωσορίσουμε το 2023 και τις ποικιλόχρωμες υποσχέσεις του. Μια χρονιά με την περιοδική ιδιαιτερότητα των προεκλογικών υποσχέσεων και δεσμεύσεων πολυάριθμων υποψηφίων στις επικείμενες δημοτικές, περιφερειακές και βουλευτικές εκλογές. 

Πρόκειται για τα γνωστά προεκλογικά προγράμματα, που στο διάβα του πολιτικού μας βίου έχουν εκφυλιστεί σε γράμματα με συγκεκριμένους αποστολείς, πολυπληθείς παραλήπτες και σχεδόν ανύπαρκτους αναγνώστες. Η σιγουριά, είτε της οπαδικής προσήλωσης είτε της προκατειλημμένης αντιπαλότητας, περιφρονεί τον προεκλογικό κόπο ευφάνταστων γραφίδων, και το μελάνι που αφειδώς χύθηκε, για να προ(δια)γραφούν ελπίδες και προσδοκίες της αγωνιούσας ανωνυμίας.

Το επόμενο Φθινόπωρο θα στηθούν κάλπες για Δήμους και Περιφέρειες. Φερέλπιδες υποψήφιοι κάθε λογής θα επικοινωνήσουν με διπλανούς και απέναντι, προκειμένου να αποδείξουν, ότι η τυχόν ψήφος εμπιστοσύνης στα προγράμματά τους αποτελεί εγγύηση λύσεων και όχι διαλύσεων.

Ειδικότερα σε δημοτικό επίπεδο, όπου ίδια προβλήματα αφορούν στον διπλανό και στον απέναντι, το κριτήριο της ψήφου αποκτά, κατά το μάλλον ή ήττον, προσωπικά χαρακτηριστικά με τις εν πολλοίς αδιάβαστες προεκλογικές εξαγγελίες να καταλήγουν σε αναμνήσεις των συντακτών τους, και μετεκλογική απογοήτευση των λιγοστών αναγνωστών τους.

Ως πολίτης του Κιλκίς θα ήθελα να κουβεντιάσω με όλους τους συντάκτες των δημοτικών προγραμμάτων που αφορούν στον τόπο μου.

Ο Δήμος Κιλκίς, πόλη και οικισμοί, διαχρονικά αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που δημιουργεί η γειτνίασή του με τη Θεσσαλονίκη, το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Βόρειας Ελλάδας, και δεύτερο της χώρας μετά την Αθήνα. Δίπλα μας βρίσκουμε μια ζωή με απαντήσεις στις ανάγκες ενός πολίτη μιας μεγάλης πόλης. Για κάποιους αυτό αποτελεί μειονέκτημα, και για κάποιους άλλους αναπτυξιακό συγκριτικό πλεονέκτημα. 

Οι πρώτοι εγκλωβίζονται σε μια ιδιότυπη μοιρολατρική και εσωστρεφή αντίληψη του δέοντος γενέσθαι, και, ακολουθώντας πεπατημένες πρακτικές, εμποδίζουν το νοσταλγικό παρελθόν να καταστεί δάσκαλος του μέλλοντος. Οι δεύτεροι συνομιλούν τακτικά με τη νεανική φαντασία, που επιθυμεί να απαντήσει στις ανάγκες του αύριο, οπλισμένη με τις αναγνωρισμένες πατρογονικές αξίες, και τα εφόδια που προσφέρει η καινοτόμα σκέψη, ο πειραματισμός και η τόλμη της βελτιωτικής αμφισβήτησης.

Μια συζήτηση με νεαράς ηλικίας συντοπίτες μας που φοιτούν, εργάζονται ή κατοικούν στη Θεσσαλονίκη θα βοηθήσει τους επόμενους υποψήφιους δημοτικούς μας άρχοντες να κατανοήσουν, γιατί το όμορφο Κιλκίς δεν αποτελεί ελκυστικό τόπο κατοικίας για νέα άτομα. Και όταν το κατανοήσουν, τότε και μόνο τότε θα πρέπει να αρχίσουν να γράφουν το προεκλογικό τους πρόγραμμα, που θα απαντά στο πρόβλημα χρησιμοποιώντας τα γνωστά σε άλλες πόλεις εργαλεία της σύγχρονης ζωής.

Με τον τρόπο αυτό ενδέχεται κάποια προγράμματα σε ορισμένα ζητήματα να συγκλίνουν, γιατί ο αριθμός των προτάσεων της κοινής λογικής δεν είναι υποχρεωτικά μεγαλύτερος ή ακόμα και ίσος με εκείνον των υποψηφιοτήτων. Κι αυτό που αποτελεί σήμερα απευκταίο ενδεχόμενο για τους προγραμματίζοντας τις ζωές μας, επιτρέψτε μου εγώ να το θεωρώ ευεργετικό. 

Μια πιθανή ταύτιση κάποιων, έστω και λίγων, προεκλογικών στόχων προοιωνίζει και μια μετέπειτα ειδικού σκοπού εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ παρατάξεων στο Δημοτικό Συμβούλιο, και άρα μια ενισχυμένη διεκδικητική στάση της μελλοντικής δημοτικής μας αρχής επ’ ωφελεία του τόπου και όχι των πάσης φύσεως χαρακωμάτων.

Καιρός λοιπόν οι υποψήφιοι δήμαρχοι να μη διστάσουν να αποδεχθούν μια κοινή διάγνωση και έναν grosso modo κοινό τρόπο αντιμετώπισης μιας πολύ συγκεκριμένης αρνητικής πτυχής της τοπικής πραγματικότητας, και τότε, οι επόμενες δημοτικές εκλογές θα παρουσιάσουν ξεχωριστό ενδιαφέρον.