Δευτέρα 18 Ιουλίου 2022

H οσκαρική ταινία «Ο πατέρας» με τον Άντονι Χόπκινς, στο Σινεμά της ΤΕΧΝΗΣ Κιλκίς

Δελτίο τύπου ΤΕΧΝΗΣ Κιλκίς
Οι προβολές στο θερινό σινεμά στο Στέκι της Τέχνης στο Μεταλλικό συνεχίζονται την Τρίτη 19 και την Τετάρτη 20 Ιουλίου στις 9.30 το βράδυ με μια ταινία που θα σας ξεναγήσει σε όλα τα σκοτεινά, καλοκλειδωμένα αμπάρια του μυαλού σας, για να σας κάνει να νιώσετε πόσο τυχεροί είστε που το έχετε ακόμα.

Στην οσκαρική ταινία «Ο πατέρας» ο υπέροχος Άντονι Χόπκινς δίνει ένα ακόμη ρεσιτάλ υποκριτικής τέχνης.

«Δεν χρειάζομαι βοήθεια από κανέναν» ξεσπά θυμωμένα ο Άντονι στη βουρκωμένη κόρη του, Αν. Εκείνη του έχει μόλις ανακοινώσει ότι θα μετακομίσει στο Παρίσι γιατί γνώρισε κάποιον και θα τον ακολουθήσει για να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Μόνο που δεν μπορεί να αφήσει τον πατέρα της μόνο του, χρειάζεται βοήθεια και πρέπει να προσλάβουν μία καινούργια κοπέλα.

Την προηγούμενη, ο 80χρονος, που πάσχει από άνοια, την έδιωξε. Όπως και την προηγούμενη πριν από αυτήν. Και την προηγούμενη. Ο συνταξιούχος μηχανικός είναι σίγουρος ότι τον έκλεβαν. Για παράδειγμα, πού είναι το ρολόι του;

Ολα στο μεγαλοαστικό, λονδρέζικο διαμέρισμά του μοιάζουν με λαβύρινθο.

Παρόμοιο με το γεμάτο κόμπους κουβάρι του μυαλού του. Τι ώρα είναι; Τι του λέει η κόρη του; Ποιο Παρίσι, δεν είναι ακόμα παντρεμένη; Ποια είναι αυτή η άγνωστη γυναίκα που ισχυρίζεται ότι είναι η κόρη του; Κι αυτός ο άντρας; Που του συστήνεται απαξιωτικά ως ο Πολ, ο άντρας της;

«Θυμάσαι;» Ενα ρήμα που χρησιμοποιούμε με ανάλαφρη βεβαιότητα στον καθημερινό μας λόγο. Κι όμως, για τους ανθρώπους που παλεύουν με τον εκφυλισμό του μυαλού και της ταυτότητάς τους, ένα ρήμα εχθρικό, επιθετικό, τραυματικό. «Ναι, φυσικά» απαντά με σπαρακτική αμηχανία ο Άντονι, ενώ τα υγρά του μάτια προδίδουν πόσο πιο άγρια είναι η αλήθεια του.

Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας Φλοριάν Ζελέρ παίρνει το (βραβευμένο με Molière) έργο του «Le Père» και το μεταμορφώνει, με νατουραλιστική ευκολία έμπειρου κινηματογραφιστή, σε οσκαρική ταινία.

Ενα σπαραχτικό ψυχόδραμα για την απώλεια του πατέρα μας ενώ είναι ακόμα ζωντανός. Ο Ζελέρ ενορχηστρώνει μία τρικυμία του μυαλού, κρατώντας ταυτόχρονα με αυτοπεποίθηση το χαλινάρι.

Τίποτα δεν ξεφεύγει στο εύκολο, το σχηματικό, το μελό.

Το μεγαλύτερο ατού του βέβαια είναι οι ερμηνείες. Από την Ολίβια Κόλμαν που θα εμφυσήσει βουβά την απελπισία της κόρης, χαμένης ανάμεσα στην λαχτάρα να βοηθήσει τον γονιό της και να ζήσει τη ζωή της, μέχρι το μικρό πέρασμα του Ρούφους Σιούελ, που προσωποποιεί το θυμό και την αγανάκτηση των τρίτων απέναντι στην αρρώστια και τα γηρατειά - όλοι οι ηθοποιοί, ανεξαρτήτως φιλμικού χρόνου, παραδίδουν καλοκουρδισμένες ερμηνείες.

Ένας όμως είναι ο αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής. Ο Σερ Άντονι Χόπκινς κερδίζει δικαιωματικά το Όσκαρ Α΄Ανδρικού με ένα masterclass καλοζυγισμένου μεγαλείου.

Η ερμηνεία του έχει τόσες υφές, όσες και οι διακλαδώσεις ενός αναλυτικού εγκεφάλου. Εκνευρισμό, ταραχή, αφέλεια, αξιοπρέπεια, οργή, σκληρότητα, ανάγκη, ανασφάλεια, φόβο. Ο Χόπκινς πάντα δούλευε το σώμα με μία σχεδόν απειλητική ακινησία, συγκεντρώνοντας όλη του την ενέργεια από τους ώμους και πάνω.

Το εκφραστικό του πρόσωπο, το διαπεραστικό του βλέμμα, η αλάνθαστα τονισμένη εκφορά του λόγου.

Εδώ, μοιάζει να θέλει να παίξει με όλο του το κορμί, για να επιδείξει το ολοκληρωτικό σβήσιμο της ταυτότητας ενός ανθρώπου. Κυρτώνει, εναντιώνεται, τινάσσεται ή παραμένει μουδιασμένος, σχεδόν άπνοος απέναντι στην επίθεση του μυαλού. Ίσως αν σταματήσει εντελώς να κινείται, να ξυπνήσει. Να επιστρέψει στην οικειότητα. Στη ζωή του. Όταν η ταινία κορυφώνεται στο τελευταίο αγωνιώδες πεντάλεπτο, ο Χόπκινς μαζεύει τα άκρα του σε εμβρυακή στάση και απογειώνεται σε κάτι επώδυνο να κοιτάς, ενώ ταυτόχρονα δεν μπορείς να πάρεις το βλέμμα σου από πάνω του.

Γαλλία, Βρετανία, 2021

- Σκηνοθεσία: Φλόριαν Ζέλερ

Σενάριο: Φλόριαν Ζέλερ, Κρίστοφερ Χάμπτον

Μοντάζ: Γιώργος Λαμπρινός

Πρωταγωνιστούν: Αντονι Χόπκινς, Ολίβια Κόλμαν, Μαρκ Γκάτις, Ιμοτζεν Πουτς, Ρούφους Σίγουελ, Ολίβια Γουίλιαμς

Διάρκεια: 97΄

Τρίτη 10 και Τετάρτη 20 Ιουλίου και ώρα 9.30 οι δρόμοι οδηγούν στο Στέκι της ΤΕΧΝΗΣ στο Μεταλλικό για μεγάλες απολαύσεις με όμορφες παρέες.

Παγωμένη μπυρίτσα, κρύα νεράκια, τσαγάκια και αναψυκτικά, με ή χωρίς ζάχαρη και συνοδεία αλμυρών ή γλυκών σνάκ θα βρείτε στο ανανεωμένο κυλικείο μας
.

 Αντικουνουπικά μην ξεχάσετε. Το θρόισμα των δέντρων προσφέρεται αφειδώς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.