Πέμπτη 7 Απριλίου 2022

Η παλίρροια λεγόταν Ντόριαν Γκρέυ



Του Φώτη Μισόπουλου
Αν σ' αρέσουν τ' αρώματα: Εγώ βάζω μόνο λίγη βανίλια πίσω απ' τ' αυτιά μου.
TRUMAN KAPOTE [1]


1.
.....πάλευα να μη συλλογίζομαι την αποβάθρα. Τους κέδρους. Τις μυστικές επιθυμίες. Την κομμένη ανάσα. Όπου, άρχισε να κλαίει και της λέω εντάξει. Ένοιωθα αδύναμος. Ίσως και να ήμουν. Βγήκα παραπατώντας στο εκτυφλωτικό φως. Κάποια μέρα η γυναίκα μού έκανε μια πρόταση. Είπε είχε επείγουσα ανάγκη από μετρητά. Αν μπορούσα να τής δώσω προκαταβολή έξι μηνών. Θα μείωνε τότε το ενοίκιο κατά το ένα τέταρτο στη διάρκεια της περιόδου. Ή κάτι τέτοιο. Let my moon arise [2]. Έφυγα. Ο άνεμος έμεινε. Κύλησα στο άσπρο σκοτάδι. Χνάρια περασμένων ή μελλοντικών που σβήνουν. ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ: [ΕΦΗΒΕΙΑ]: ΑΠΟΣΠΩΝΤΑΣ ΜΕ ΑΠ' ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ. Πότε θάρθεις απλώνοντας το χέρι Σου; Την ώριμη στιγμή της πραγματικής απελπισίας. Φόβος. Μεγαλοπρέπεια απ' το λεπιασμένο κορμί των λέξεων. Των εικόνων. Το γελοίο κόσμο. Θάρθεις αν υπάρχεις κοντά. Δελεασμένος απ' τα ερείπια της αυτονομίας μου. Πετώντας το σπίρτο Σου στην Απεραντοσύνη της μακρόθυμης Ύπαρξης. Και αντίο. [παύση]. ΗΜΟΥΝ Ο ΝΤΟΡΙΑΝ ΓΚΡΈΙ: ΣΤΕΚΟΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΑ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ. Γυναίκες με βραχνές φωνές και άγριο γέλιο φώναζαν διάφορα. Αγαπούσαν το χρυσοκόκκινο της ηλιόπετρας. Τη μαργαρώδη λευκότητα του φεγγαριού. Το σπασμένο ουράνιο τόξο του γαλακτερού οπάλιου[3]. ΣΤΗΡΙΞΑ ΤΗ ΜΥΤΗ ΤΗΣ ΛΑΜΑΣ ΣΤΟ ΛΑΡΥΓΓΙ ΤΗΣ: ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΦΤΑΝΕΙ. Και ύστερα η σειρά μου. Μπορώ να κάνω το ίδιο και σ' εμένα. Αμέσως μετά. Η ΣΥΜΠΙΛ ΒΕΗΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ. Νυν και αεί. ΑΚΙΝΗΤΗ. Τα μάτια ανοιχτά. Κοιτούσαν πέρα απ' το κεφάλι μου προς τον ουρανό. Ήταν το ΥΠΕΡ-ΘΕΑΜΑ της εσπερίδας: εμφανίζεται ελάχιστα. ΜΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΠΈΛΟ.
Το σχέδιο ναυαγούσε πάντα ήρεμα. Τελευταία στιγμή. Θα πει: ΕΧΩ ΔΕΙ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟ ΝΑ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ.
Όπως εγώ μασάω τον καπνό. -/
Ένοιωθα τα στήθη της όλο άρωμα ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑΙ. ΕΙΠΑ. ΘΕΛΩ. ΝΑΙ. Απ' τα δροσερά ρουθούνια των αλόγων ανέβαινε ατμός. Το μειονέκτημα αφορούσε ότι το μικρό μου κεφάλαιο εξανεμιζόταν. Μια ωραία πρωία, λίγο μετά απ' αυτήν τη συναλλαγή, ξύπνησα. Από έναν άντρα που μου τράνταζε τον ώμο. Πρέπει η ώρα να ήταν περίπου έντεκα. Μόνο μη με προειδοποιήσεις για την ημέρα αναχώρησής σου. Στο ίδιο τρένο. Νούμερο 17. Ξέρω το μέρος όπου τής έχουν κλείσει θέση. ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ: ΣΤΟ ΥΠΕΡΘΥΡΟ. ΔΥΟ ΦΩΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΘΛΙΒΟΝΤΑΙ. Η ταχύτατη φευγαλέα σύγκρουση που εξαφανίστηκε στο πρόσωπό της. Και το δικό μου. ΤΟ ΒΛΕΠΩ. ΤΟ ΕΙΔΑ. ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΕΙΔΑ..... Αντίο στέγαστρο, όπου δεν τρώει κανείς τώρα. ΑΔΕΙΟ. Ο δρόμος μέσα σε σκοτάδι. Και σε σιωπή. ΤΟ ΣΠΊΤΙ. Υπάρχει πάντα κάτι κωμικό στα πάθη των ανθρώπων που έχουμε πάψει ν' αγαπάμε. ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ Ή ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ. Το νερό ειρηνικό και γοργό. Δίχως αποχαιρετισμούς. ΧΩΡΙΣ ΕΧΕΤΕ ΓΕΙΑ.-/
ΣΥΜΠΙΛ ΒΕΗΝ:......ΝΤΟΡΙΑΝ! ΝΤΟΡΙΑΝ! ΜΗ Μ' ΑΦΗΝΕΙΣ! Λυπάμαι που δεν έπαιξα καλά. Εσένα είχα συνέχεια στο μυαλό. Μου.-/
Ένα βογκητό ξέφυγε απ' τα χείλη της. Έπεσε στα πόδια του. Έμεινε εκεί να τρέμει σαν το φύλλο. [σκοτάδι-φως]
ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΑΡΧΙΖΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΕΤΣΙ: ΚΟΙΝΟΤΥΠΑ: Βροχερό απριλιάτικο πρωινό του 197τόσο. Περπατώ κατά μήκος..... Η οποία βρίσκεται δίπλα μου. Προσπαθεί να κρατήσει την ομπρέλα πάνω απ' τους δυο μας. ΜΠΟΡΩ Ν' ΑΠΟΔΩΣΩ ΤΟΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΗΧΟ ΤΗΣ ΣΠΑΣΜΕΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΠΟΡΤΡΕΤΩΝ. Όπως οι σεμνότητες του Τρούμαν Καπότε [4]-/
Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΥΖΕΙ: ......ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΥΡΗ. ΕΙΜΑΙ ΚΑΦΕ. ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΑΝΟΙΧΤΟΚΆΣΤΑΝΗ ΕΓΧΡΩΜΗ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΓΧΡΩΜΟΥΣ ΠΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ ΜΑΥΡΟΥΣ. Στοπ.
Η CECILIE LOEWEID, στο τοπικό πλοιάριο εκείνη τη μέρα. Είχε γίνει κομμάτια η μουσική του DAVID BOWIE: ο χειμώνας- αυτός ο αμνός που τινάζει το δέρας του. Πού πλάγιαζες όταν ήρθες κοντά μας; [5] Μόνο ο hydropicus απαλλάσσει τη Σελήνη απ' το θυμό. Για λίγο φως. Kαι έλεος.

2.
......SYMPIL VAIN VORWÄRTS ZUR GEBROCHENEN WAND VON BERLIN [6]. Το λεωφορείο με μετέφερε στην εξοχή. Κάθισα σ' ένα χωράφι. Μέσα στον ήλιο. Όμως νομίζω ότι αυτό έγινε πολύ αργότερα. Σφήνωσα φύλλα κάτω απ' το καπέλο ολόγυρα, για αντήλιο. Η νύχτα ήταν κρύα. Περιπλανήθηκα ώρες. Θυμήθηκα τους παλιούς στίχους τής Ε. Σόου: Η ΖΑ-ΖΑ ΓΚΑΜΠΟΡ ΕΙΝΑΙ 305 ΧΡΌΝΩΝ/ ΤΟ ΞΕΡΩ/ ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΡΗΣΑ/ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΑ ΤΗΣ [7] LET MY MOON ARISE- Έσβησα το φως και γύρισα. Οι κουρτίνες κινήθηκαν αργά σαν κάποιος που ανασαίνει στον ύπνο. Ύστερα επέστρεφαν στα σκοτάδια με αργή αναπνοή. Δεν με άγγιζαν. ΣΤΕΝΑΖΕΙ ΣΤΗ ΒΑ'Ι'ΜΑΡΗ Ο ΝΤΌΡΙΑΝ ΓΚΡΈΥ. Ο ΜΠΥΧΝΕΡ ΣΤΗ ΣΑΡΚΟΦΑΓΟ ΤΟΥ ΓΚΑΙΤΕ. Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΒΌΥΣΕΚ ΣΤΕΚΕΙ ΜΌΝΙΜΑ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΆ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Είχα ασχοληθεί με την μελέτη πολυτίμων λίθων. Στον χορό μεταμφιεσμένων εμφανίστηκα ως ο ναύαρχος της Γαλλίας Αν ντε Ζουαγιέζ: Η στολή μου είχε πεντακόσια εξήντα μαργαριτάρια [8] Ανάμεσα στους κορμούς των δέντρων τα ζώα. Διέσχιζα κάποιο δάσος. ΟΝΕΙΡΟ. Με κρότους του ονείρου ο,τι βλέπω. Η συστάδα των πεύκων κινείται καταπάνω μου. ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΜΠΡΕΧΤ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝΤΡΟ ΔΑΜΑΣΚΗΝΙΑΣ [9]. Ίσως ανταμώσω τον ΜΟΛΛΌΥ. Το γόνατό μου πάει καλύτερα. Θα περπατάω πιο γρήγορα. Τότε θα είναι καλά. Θα μάθω. Ό,τι είχα να πουλήσω το πούλησα. Μα είχα μεγάλα χρέη. Δεν ανάβω πια αυτή τη λάμπα. Στοχάζομαι τις μεγάλες μέρες του Μάη. Του Ιούνη. Μπορούσα να διαβάσω τους τίτλους των βιβλίων στα ψηλότερα ράφια. ......305 ΧΡΌΝΩΝ ΤΟ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΡΗΣΑ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΊΔΙΑ ΤΗΣ. Είναι σαν να μην σ' έχω ξαναδεί.
Κι όμως είχα το νύχι σου στο μάτι μου όλη νύχτα. Έζησα εδώ. Περίπου μια γενιά. Και την αφήνω στους άλλους. Λοιπόν: ήταν δυνατό να διακρίνω από χαμηλά ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΑ του ΕΛΛΙΟΤ, ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΕΛ. Στην Αίγυπτο ο θεός της γνώσης είχε κεφαλή πιθήκου. ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΚΤΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ. ΣΙΩΠΗ.

ΑΥΛΑΙΑ



ANAΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[1] TRUMAN KAPOTE, βλ. σημ. [4]
[2] άφησε το φεγγάρι σου να ανατείλει
[3] ΌΣΚΑΡ ΟΥΆΙΛΝΤ, ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΝΤΟΡΙΑΝ ΓΚΡΈΥ, μτφρ. Βασιλική Κοκκίνου [προσφορά της εφημ. ΑΓΟΡΑ- αχρονολόγητο]
[4] TRUMAN KAPOTE, ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑ, εισαγωγή-μτφρ. Ρούμπη Θεοφανοπούλου, η λέξη, τ.38/ 1984
[5] CECILIE LOEWEID, [Νορβηγική Ποίηση], απόδοση: Γιώργος Κεντρωτής/ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ τ.10-11/1984
[6] H ΣΥΜΠΙΛ ΒΕΗΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
[7] TRUMAN KAPOTE ο.π.
[8] ΟΣΚΑΡ ΟΥΆΙΛΝΤ ο.π.
[9] Heiner Müller, ΔΥΣΤΗΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, εισαγωγή-επιλογή-μτφρ. Ελένη Βαροπούλου, ΆΓΡΑ 2001


https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcE4zSNMyq4JzoZxCnHQPZm5cIFZQghu6l7hbv8pVWWHH0Ahey8o6_su1GvUMZUdnoY3Jt8JO2hYMwSX_sVBd8tfl2GiQSlrl3tjH3JdAWtduxItflugNKjpuBVXK94AE-wfq6RRTAp8E/s1600/maquina+hamlet.jpg

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.