Όλα τα τροπάρια του αρξαμένου Πεντηκοσταρίου, µέ µιάν εκστατική πνευµατική αγαλλίαση, διερµηνεύουν όλων µας την εσώψυχη καταφυγή-ελπίδα, την έλλογη καρδιακή πίστη και την ενθεωτική αγάπη προς την “Ζωήν και την Ανάστασιν ηµών».
Εκφράζουν την ολοτελή αυτοπαράδοση στη βίωση του σωτηριώδους γεγονότος του ΠΑΣΧΑ, του συντελεσθέντος υπέρ της κόσμου ζωής και σωτηρίας: «Πάσχα η παρούσα Εορτή· Πάσχα µυστικόν, Πάσχα θείον, Πάσχα σωτήριον· Πάσχα προς αθάνατον ζωήν µετάγον ηµάς· Πάσχα πάσαν κατήφειαν εξαίρον εκ µέσου· Πάσχα την ευφρόσυνον χάριν διδόν Μαθηταίς…» (Τετάρτη του Θωµά απόγευµα).
Και το θαυμαστό είναι ότι ο εορτασμός της διάρκειας του Πάσχα ―συνάμα― εκφράζει πάλι τη συγκατάβαση της άμετρης αγάπης του Θεού, στα μέτρα της δικής μας μέθεξής της.
Το Πάσχα είναι δικό Του, για να γίνεται δικό μας. Συντελέσθηκε από το Σωτήρα, για να συντελείται και να μετέχεται από μας.
Οδός και αλήθεια και ζωή ο ίδιος ο Κύριος.
Οδός και αλήθεια και ζωή ο Κύριος της Εκκλησίας.
Τι σημαίνει η θεολογική οροθεσία “ο Κύριος της Εκκλησίας;
Η ανερμήνευτη ενανθρώπηση του Υιού του Θεού συντελέσθηκε συγκαταβατικά-ενανθρώπινα προσλαμβάνοντας τα μέτρα μας, για να γίνουμε η Εκκλησία Του, το σώμά Του.
Και η ανάστασή Του συντελέσθηκε ενθεωτικά, ώστε να γίνεται προσληπτή από τα μέτρα μας, αφού είμαστε η Εκκλησία Του, το σώμά Του, οι μέτοχοι της ενανθρωπήσεως, της σταυρώσεως και της αναστάσεως, της θείας βασιλείας Του.
Οι κατά μέρος εορτασμοί του Πεντηκοσταρίου (Ζωοδόχος Πηγή, ομολογία του Θωμά, έπαινος των Κηδευτών και των Μυροφόρων, Μεσοπεντηκοστή και Απόδοσις Πάσχα) είτε τα Ευαγγελικά αναγνώσματα των κατά μέρος Κυριακών (θέα της θεραπείας του παραλύτου και του εκ γενετής τυφλού) όλα απηχούν την κοινωνία μας με τον Χριστό ως “το καινόν Πάσχα” που γίνεται και “ημέτερον Πάσχα”, δική μας καινουργός μετάβαση στο εσχατολογικό μυστήριο της θείας βασιλείας Του.
Ο Κύριος σταδιακά αποκαλυπτόταν αναστάς εκ νεκρών (πρώτα-πρώτα στην Παναγία Μητέρα Του και ύστερα στον όμιλο των Μαθητών και των Μαθητριών· πρώτα δια του Αγγέλου η των δύο Αγγέλων του κενού-καινού μνημείου και έπειτα αυτοπροσώπως στη Μαγδαληνή και τις άλλες Μυροφόρες· πρώτα στη συνοδοιπορία με “την καιομένη καρδιά” του Λουκά και του Κλεόπα και ύστερα στη θεογνωσία τους δια “των διανοιγέντων οφθαλμών” κατά το δείπνο· πρώτα στο Σίμωνα και έπειτα σε μια ομάδα των Μαθητών επί της θαλάσσης· πρώτα εν μέσω όλων των Μαθητών ερήμην του δυσπίστου Θωμά και ύστερα επί παρουσία του πιστεύσαντος αυτόπτη Θωμά…).
Και αυτό το “σταδιακά” κατά την ανεξιχνίαστη θεία βουλή δεν ήταν κάτι άλλο, από την διαρκή αυτοπροσφορά Του στα μέτρα μας, ώστε να βρισκόμαστε στα μέτρα της θείας οικονομίας Του. «Τα πάντα δι᾽ ημάς», όπως θεολογεί ο απόστολος Παύλος.
Το ΠΑΣΧΑ του ΧΡΙΣΤΟΥ, που µάς το χάρισε ΟΛΟΚΛΗΡΟ δικό µας, είναι ο αρξάμενος και μηδέποτε λήγων Παράδεισος της Καινής Διαθήκης. Μετέχεται εκκλησιαστικά μέσα στη λατρευτική ένταση και στη μυστηριακή καταξίωση ως δικό μας “ανθρώπινο δικαίωµα στη ζωή του Χριστού”, ως δικό μας “εκκλησιαστικό δικαίωµα στο σταυρό και στην ανάσταση του Χριστού”.
Με αυτήν την αίσθηση (στο βαθμό που θα μπορούσε ο καθείς να μετάσχει και να μετέχει) μας προσέφερε κι εφέτος ο Θεός την ορθόδοξη χριστιανική (την εκκλησιαστική) βίωση στα σωτήρια Πάθη και την εκούσια Ταφή και στη Ζωοποιό Του Έγερση.
Ακόμη και η λαογραφία των επιταφίων ιερών εθίμων κατά τόπους συνεργεί στην αφύπνιση της συλλογικής λατρευτικής ανάτασης προς τον προσφερόμενο Σωτήρα.
Έτσι κι εμείς, στην έδρα της Μητροπόλεώς μας, συνοδεύσαμε με πολλούς κληρικούς μας και πλήθος λαού την περιφορά και τη συνάντηση των τριών Επιταφίων (του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Γεωργίου, της Παναγίας Γουμένισσας και του Νοσοκομειακού Ναού του Αγίου Σάββα). Απευθύναμε λόγους αφυπνίσεως και παρακλήσεως στον κόσμο μας, εκφωνήσαμε ικετευτικά από της εξέδρας της κεντρικής πλατείας την επί τούτω συνταχθείσα δοξολογική και ικετευτική Ευχή και επανεκάμψαμε στους Ναούς, με τα περίφημα “Χάλκινα” της Γουμένισσας που παιάνιζαν διαρκώς τις τρεις στάσεις των Εγκωμίων.
Είχα επιβάλει στους μουσικούς μας, για να μπορούν να συμμετάσχουν με τα χάλκινα, την απαρέγκλητη συμμόρφωση την μεν Μεγάλη Παρασκευή να ακούγονται τα Εγκώμια, την δε περίοδο του Πάσχα το “Χριστός Ανέστη”. Υιοθέτησαν πλήρως το αίτημά μου και μετά πολλής χαράς και επεκράτησαν των άλλων μουσικών ακουσμάτων.
Με αυτήν την προετοιμασία εισήλθαμε στη φετινή Αναστάσιμη περίοδο, στην εκκλησιαστική μέθεξή της μέσα στις διαδρομές του βίου. Το απόγευμα του Πάσχα, Ποιμενάρχης και κληρικοί λιτανύσαμε την εικόνα της Αναστάσεως του Κυρίου από το Επισκοπείο-Ιερά Μονή Παναγίας Γουμένισσας προς το Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου, για τον πανηγυρισμό του μεγαλομάρτυρος της Αναστάσεως. Προστάντες του Εσπερινού, με την ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου σε πολλές γλώσσες κατά το ιερόν έθος, προέστημεν και της λιτανείας της ιεράς εικόνος του Πάσχα και των ι. λειψάνων του Μεγ. Βασιλείου και του Αγ. Γεωργίου στις οδούς της κωμοπόλεως, πάλι με τη συνοδεία των “Χάλκινων” που παιάνιζαν το “Χριστός ανέστη”. Ωσάν να διαλαλούσαμε την ατέλειωτη διάρκεια του σωτηρίου Πάσχα, ως θεανθρώπινου δώρου στην πανανθρωπότητα, προσδεκτού μεν από τους πιστεύοντες, προσφερόμενου όμως δυνάμει προς τον σύμπαντα κόσμο από τον Κύριο και Θεό του παντός, τον Αναστάντα και φωτίσαντα τα σύμπαντα.
Ο κυριώνυμος εορτασμός “πληρώθηκε” με την πανηγυρική θεία Λειτουργία και μετ᾽ αυτήν ακολούθησε γεύμα αγάπης προς τους κληρικούς και τους λαϊκούς οι οποίοι διακονούν την εκκλησιαστική προσφορά στον ακριτικό μας τόπο, απαραίτητα όμως και προς τους πενομένους Γουμενισσιώτες. Καθιερωμένη φιλοτιμία από ετών, ματαιωμένη τα δύο τελευταία έτη, επαναλήφθηκε εφέτος και χαροποίησε τους πάντες.
Ώσπου προφθάσαμε στους “μεγαλοκήρυκες της Αναστάσεως”, τους νεοφανείς Μάρτυρες Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, από τους πρώτους νεομάρτυρες μετά την Άλωση, από τους πρώτους νεοφανείς Αγίους των νεότερων χρόνων, δώρο του Αναστάντος Χριστού μας, χάρισμα ουράνιο, δώρημα τέλειο θείας εμπνεύσεως, πριν τα νεότερα τωρινά χρόνια των πολυειδών δοκιμασιών και πειρασμών της ιστορίας.
Αφορμώμενοι από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της προς Εμμαούς συμπορεύσεως και τελικής αποκαλύψεως του Κυρίου, τονίσαμε τις αναλογίες της ιερής ιστορίας όλων των Αγίων με την εποχή τους, ως φανερωτών και εξαγγέλων της θείας Αναστάσεως.
Απαριθμήσαμε συνοπτικά την ιερή ιστορία των νεοφανών Μαρτύρων της Λέσβου, που έχουν γίνει γνωστοί στα πέρατα του κόσμου και θαυματουργούν. Και εξηγήσαμε ότι θαυματουργώντας εν Κυρίω οι Άγιοι αυτοί της ουρανίου συμβασιλείας, οι τέως αφανείς για τους πολλούς επί γης, φανερώνουν την δεσποτεία του Αναστάντος Κυρίου. Προφανερώνουν την εσχατολογική Του αποκάλυψη, που ξεκίνησε από την ενανθρώπηση και θα ολοκληρωθεί στη Β παρουσία Του, όταν δεν θα υπάρχει η αναπηρία των πολιτισμών, αλλά η τελειότητα της θείας βασιλείας Του. Και όλα τα αναγράφουμε ως γεγονότα και τα ερμηνεύουμε θεολογικά ως δεδομένα στα βιβλία μας για την ιστορική αποκάλυψη των Νεοφανών μαρτύρων (παλαιότερα το συνοπτικότερο βιβλίο μας “Η ζωή εκ τάφων” και από το 2013 την αρξάμενη νέα εκτενέστερη παρουσίαση με τον Α τόμο της Αποκαλύψεως και των Εμφανίσεων των Νεοφανών Αγίων και στον Β´ τόμο που θα επακολουθήσει σε λίγους μήνες).
Πλήθος παιδιών και αρκετοί ωριμότεροι προσήλθον στη θεία Κοινωνία. Και ακολούθησε η λιτάνευση των ιερών λειψάνων (της χειρός του Μεγ. Βασιλείου, αποτμήματος της τιμίας Κάρας του αγίου Ραφαήλ, πυρικαύστου πλευράς της αγίας Ειρήνης) και της ιεράς εικόνος κατάφορτης με αφιερώματα (τεκμήρια ευγνωμοσύνης είτε αφιερώματα ικεσίας από πολλών ετών στη δια των Αγίων ευεργετούσα φιλανθρωπία του Θεού μας). Συνόδευαν και πάλι αντιπροσωπία από τα “Χάλκινα” της Γουμένισσας παιανίζοντας το “Χριστός ανέστη”, ενώ στον εορτασμό έψαλε η εξαίρετη χορωδία του πρωτοψάλτη Ιωάννη Χασανίδη.
Συμμετείχαν ο Υπουργός Αγροτικής ᾽Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Γεώργιος Γεωργαντάς, ο Δήμαρχος Παιονίας κ. Κων/νος Σιωνίδης με Αντιδημάρχους και φερώνυμα στελέχη του Δήμου και του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς κ. Ανδρέας Βεργίδης, ο Δκτης της 33ης Ταξιαρχίας Ταξίαρχος κ. Γεώργιος Στεφανίδης, ο νέος Αστυνομικός Διευθυντής Κιλκίς κ. Δημήτριος Μικρός με τον Δκτη του Α.Τ. Γουμένισσας κ. Αντώνιο Λιακόπουλο, ο Δκτης της Π.Υ. Γουμένισσας πύραρχος κ. Χρήστος Γκαντίδης, ο τ. Δήμαρχος κ. Χρήστος Γκουντενούδης, οι Πρόεδροι του Δ.Δ. Γουμένισσας κ. Αστέριος Τάτσης και Γρίβας κ. Δημήτριος Μπακάλης, ο Δασάρχης Γουμένισσας κ. Αντώνιος Τζάκος.
Είχε προηγηθεί στη Γουμένισσα ο καθιερωμένος τοπικός εορτασμός με λιτανεία της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Γουμενίσσης, με προεξάρχοντα τον καθηγούμενο αρχιμ. Αγαθάγγελο Σφονδυλιά, τον και Πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, τελέσαμε τον Εσπερινό και Αγιασμό δι᾽ αποτμημάτων των τιμίων ήλων και του τιμίου ξύλου της σωτηρίου Σταυρώσεως ενώπιον πλήθους προσκυνητών. Εξηγήσαμε σε όλους τη σημασία της ιεράς παραδόσεως της Εκκλησίας, να επευλογεί, να αγιάζει και να ευρεργητεί τη ζωή μας δια του αγιασμού των βασικών προσληπτών αγαθών, όπως το ύδωρ της πόσεως και του δροσισμού. Αγιαζόμενα και μετεχόμενα από τον άνθρωπο δια πίστεως, όπως όλοι οι μέχρι σήμερα Άγιοι της Εκκλησίας υποδείκνυαν, παρέχουν την ευλογία και την βίωση της σωστικής (ακόμη και από τις δοκιμασίες του βίου) ευεργεσίας του Θεού, που μας χάρισε (χαρίζει) την ύπαρξη, τη ζωή, την διάρκεια της εναθλούσης βιοτής, το δώρο και δικαίωμα της θεομεθεξίας δια του Χριστού, δια της Εκκλησίας.
Δι᾽ όλων αυτών “ανοιχθήκαμε” η μάλλον “ανοιγόμαστε” κι εμείς ποιμαντικά στην “κοινή βασιλεία” του Αναστάντος Κυρίου μας ως σώμα της τοπικής Εκκλησίας, ως συμμέτοχοι της χαράς του Πάσχα.
Με αυτήν την προετοιμασία εισήλθαμε στη φετινή Αναστάσιμη περίοδο, στην εκκλησιαστική μέθεξή της μέσα στις διαδρομές του βίου. Το απόγευμα του Πάσχα, Ποιμενάρχης και κληρικοί λιτανύσαμε την εικόνα της Αναστάσεως του Κυρίου από το Επισκοπείο-Ιερά Μονή Παναγίας Γουμένισσας προς το Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου, για τον πανηγυρισμό του μεγαλομάρτυρος της Αναστάσεως. Προστάντες του Εσπερινού, με την ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου σε πολλές γλώσσες κατά το ιερόν έθος, προέστημεν και της λιτανείας της ιεράς εικόνος του Πάσχα και των ι. λειψάνων του Μεγ. Βασιλείου και του Αγ. Γεωργίου στις οδούς της κωμοπόλεως, πάλι με τη συνοδεία των “Χάλκινων” που παιάνιζαν το “Χριστός ανέστη”. Ωσάν να διαλαλούσαμε την ατέλειωτη διάρκεια του σωτηρίου Πάσχα, ως θεανθρώπινου δώρου στην πανανθρωπότητα, προσδεκτού μεν από τους πιστεύοντες, προσφερόμενου όμως δυνάμει προς τον σύμπαντα κόσμο από τον Κύριο και Θεό του παντός, τον Αναστάντα και φωτίσαντα τα σύμπαντα.
Ο κυριώνυμος εορτασμός “πληρώθηκε” με την πανηγυρική θεία Λειτουργία και μετ᾽ αυτήν ακολούθησε γεύμα αγάπης προς τους κληρικούς και τους λαϊκούς οι οποίοι διακονούν την εκκλησιαστική προσφορά στον ακριτικό μας τόπο, απαραίτητα όμως και προς τους πενομένους Γουμενισσιώτες. Καθιερωμένη φιλοτιμία από ετών, ματαιωμένη τα δύο τελευταία έτη, επαναλήφθηκε εφέτος και χαροποίησε τους πάντες.
Ώσπου προφθάσαμε στους “μεγαλοκήρυκες της Αναστάσεως”, τους νεοφανείς Μάρτυρες Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, από τους πρώτους νεομάρτυρες μετά την Άλωση, από τους πρώτους νεοφανείς Αγίους των νεότερων χρόνων, δώρο του Αναστάντος Χριστού μας, χάρισμα ουράνιο, δώρημα τέλειο θείας εμπνεύσεως, πριν τα νεότερα τωρινά χρόνια των πολυειδών δοκιμασιών και πειρασμών της ιστορίας.
Αφορμώμενοι από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της προς Εμμαούς συμπορεύσεως και τελικής αποκαλύψεως του Κυρίου, τονίσαμε τις αναλογίες της ιερής ιστορίας όλων των Αγίων με την εποχή τους, ως φανερωτών και εξαγγέλων της θείας Αναστάσεως.
Απαριθμήσαμε συνοπτικά την ιερή ιστορία των νεοφανών Μαρτύρων της Λέσβου, που έχουν γίνει γνωστοί στα πέρατα του κόσμου και θαυματουργούν. Και εξηγήσαμε ότι θαυματουργώντας εν Κυρίω οι Άγιοι αυτοί της ουρανίου συμβασιλείας, οι τέως αφανείς για τους πολλούς επί γης, φανερώνουν την δεσποτεία του Αναστάντος Κυρίου. Προφανερώνουν την εσχατολογική Του αποκάλυψη, που ξεκίνησε από την ενανθρώπηση και θα ολοκληρωθεί στη Β παρουσία Του, όταν δεν θα υπάρχει η αναπηρία των πολιτισμών, αλλά η τελειότητα της θείας βασιλείας Του. Και όλα τα αναγράφουμε ως γεγονότα και τα ερμηνεύουμε θεολογικά ως δεδομένα στα βιβλία μας για την ιστορική αποκάλυψη των Νεοφανών μαρτύρων (παλαιότερα το συνοπτικότερο βιβλίο μας “Η ζωή εκ τάφων” και από το 2013 την αρξάμενη νέα εκτενέστερη παρουσίαση με τον Α τόμο της Αποκαλύψεως και των Εμφανίσεων των Νεοφανών Αγίων και στον Β´ τόμο που θα επακολουθήσει σε λίγους μήνες).
Πλήθος παιδιών και αρκετοί ωριμότεροι προσήλθον στη θεία Κοινωνία. Και ακολούθησε η λιτάνευση των ιερών λειψάνων (της χειρός του Μεγ. Βασιλείου, αποτμήματος της τιμίας Κάρας του αγίου Ραφαήλ, πυρικαύστου πλευράς της αγίας Ειρήνης) και της ιεράς εικόνος κατάφορτης με αφιερώματα (τεκμήρια ευγνωμοσύνης είτε αφιερώματα ικεσίας από πολλών ετών στη δια των Αγίων ευεργετούσα φιλανθρωπία του Θεού μας). Συνόδευαν και πάλι αντιπροσωπία από τα “Χάλκινα” της Γουμένισσας παιανίζοντας το “Χριστός ανέστη”, ενώ στον εορτασμό έψαλε η εξαίρετη χορωδία του πρωτοψάλτη Ιωάννη Χασανίδη.
Συμμετείχαν ο Υπουργός Αγροτικής ᾽Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Γεώργιος Γεωργαντάς, ο Δήμαρχος Παιονίας κ. Κων/νος Σιωνίδης με Αντιδημάρχους και φερώνυμα στελέχη του Δήμου και του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς κ. Ανδρέας Βεργίδης, ο Δκτης της 33ης Ταξιαρχίας Ταξίαρχος κ. Γεώργιος Στεφανίδης, ο νέος Αστυνομικός Διευθυντής Κιλκίς κ. Δημήτριος Μικρός με τον Δκτη του Α.Τ. Γουμένισσας κ. Αντώνιο Λιακόπουλο, ο Δκτης της Π.Υ. Γουμένισσας πύραρχος κ. Χρήστος Γκαντίδης, ο τ. Δήμαρχος κ. Χρήστος Γκουντενούδης, οι Πρόεδροι του Δ.Δ. Γουμένισσας κ. Αστέριος Τάτσης και Γρίβας κ. Δημήτριος Μπακάλης, ο Δασάρχης Γουμένισσας κ. Αντώνιος Τζάκος.
Είχε προηγηθεί στη Γουμένισσα ο καθιερωμένος τοπικός εορτασμός με λιτανεία της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Γουμενίσσης, με προεξάρχοντα τον καθηγούμενο αρχιμ. Αγαθάγγελο Σφονδυλιά, τον και Πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, τελέσαμε τον Εσπερινό και Αγιασμό δι᾽ αποτμημάτων των τιμίων ήλων και του τιμίου ξύλου της σωτηρίου Σταυρώσεως ενώπιον πλήθους προσκυνητών. Εξηγήσαμε σε όλους τη σημασία της ιεράς παραδόσεως της Εκκλησίας, να επευλογεί, να αγιάζει και να ευρεργητεί τη ζωή μας δια του αγιασμού των βασικών προσληπτών αγαθών, όπως το ύδωρ της πόσεως και του δροσισμού. Αγιαζόμενα και μετεχόμενα από τον άνθρωπο δια πίστεως, όπως όλοι οι μέχρι σήμερα Άγιοι της Εκκλησίας υποδείκνυαν, παρέχουν την ευλογία και την βίωση της σωστικής (ακόμη και από τις δοκιμασίες του βίου) ευεργεσίας του Θεού, που μας χάρισε (χαρίζει) την ύπαρξη, τη ζωή, την διάρκεια της εναθλούσης βιοτής, το δώρο και δικαίωμα της θεομεθεξίας δια του Χριστού, δια της Εκκλησίας.
Δι᾽ όλων αυτών “ανοιχθήκαμε” η μάλλον “ανοιγόμαστε” κι εμείς ποιμαντικά στην “κοινή βασιλεία” του Αναστάντος Κυρίου μας ως σώμα της τοπικής Εκκλησίας, ως συμμέτοχοι της χαράς του Πάσχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.