Γράφει η Μόνικα Σωτηριάδου
Με ανάμικτα συναισθήματα θα βρεθεί ο επισκέπτης σε ένα από τα γνωστά χωριά στην Ελλάδα που βρίσκεται στον νομό Κιλκίς και είναι η Ξηρόβρυση.
Όπως μου αρέσει να ταξιδεύω στα όμορφα χωριά μας αφήνω ελεύθερη την σκέψη μου και ζω την κάθε στιγμή για να μπορέσω να περιγράψω και να μεταφέρω διαφορετικά την εικόνα του από αυτά που έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε σε τουριστικούς χάρτες και να βλέπουμε φωτογραφίες με τοπία και ντοκιμαντέρ.
Θέλω να ακούσω τους ανθρώπους που ζουν εκεί, να μάθω κάτι από τις συνήθειες τους, κάτι από την ιστορία τους.
Έτσι και αυτή την φορά και με αυτές τις σκέψεις βρίσκομαι στο χωριό Ξηρόβρυση.
Όπως οδηγώ αργά δεν συναντώ κανέναν, νιώθω μια περίεργη μοναξιά να φέρνουν τα πολλά δέντρα και οι λόφοι που υπάρχουν γύρω σαν να θέλουν να προστατέψουν το μικρό χωριό.
Στην άκρη του δρόμου μια άσπρη παραδοσιακή βρύση από το 1929 μοιάζει σήμα κατατεθέν ίσως και να έχει σχέση με το όνομα του χωριού.
Λίγο πιο κάτω ξεχωρίζει ένα πανέμορφο μικρό παρκάκι που μοιάζει να περιμένει ένα ζευγαράκι, λίγους φίλους, ένα παππού.
Ο καιρός αρχίζει να χαλάει και δημιουργεί στην ατμόσφαιρα χιλιάδες χρώματα του φθινοπώρου να δένουν όμορφα με τους φανοστάτες.
Ο Θεός για κάποιο λόγο τα έκανε έτσι.
Να τα βλέπουν οι άνθρωποι και να ζούνε ήρεμα και ειρηνικά.
Στον ίδιο και μεγάλο κεντρικό δρόμο ξεχωρίζει η Εκκλησία στολίδι του χωριού φροντισμένη με Αγάπη.
Άρχισε το ψιλόβροχο..
Όπως βλέπω αριστερά ένα όμορφο και μεγάλο κτίριο στεγάζει τον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού.
Η βροχή πέφτει αργά και μελαγχολικά.
Πλησιάζω ένα μνημείο που υπάρχει στον προαύλιο χώρο.
Ίσως η βροχή δεν ήτανε τυχαία την ώρα εκείνη.
Διαβάζω για νεκρούς διαβάζω για παιδιά για νέους ανθρώπους όλοι θύματα.
Ένα μνημείο από αυτά που είναι γεμάτος ο τόπος μας σε όλα τα χωριά σε όλες τις πλατείες.
Στεφάνια λουλούδια ημερομηνίες και μνημόσυνα σκιάζουν τις πικρές μέρες του λαούς μας ο τόπος μας γεμάτος με νεκρούς και αίμα.
Όχι δεν ξέρω τι μπορεί να φταίει.
Ως πότε όμως;
Δεν ξέρω αν μέσα σε όλο αυτό το ψιλόβροχο ο Θεός το σκέφτηκε για να το κάνει συμβολικό δάκρυ πικρό.
Επιστρέφω όταν συναντώ εντελώς τυχαία ένα καλό φίλο.
Ακούω κάτι πολύ ωραίο από τον ίδιο και σας το μεταφέρω.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ιστορία μας.
Από τα λάθη της πρέπει να διδαχθούμε.
Ευχαριστώ τον κύριο Κώστα Παπαδάκη πρώην πρόεδρο της θρακικής Εστίας Κιλκίς για την απρόοπτη και ευχάριστη συνάντηση και για όλα όσα μου περιέγραψε με Αγάπη για το χωριό
Ευχαριστώ όσους διαβάζουν αυτές τις λίγες σειρές αφιερωμένες στα όμορφα χωριά μας.
Και φυσικά ευχαριστώ την καλή μου φίλη βασιλική για την βοήθεια στις φωτογραφίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.