Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2021

Ανασχηματισμός, εξοστρακισμός ή αλαζονεία;


Γράφει η Σοφία Ψαρρά
Μέλος ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κιλκίς

Ο εκάστοτε ανασχηματισμός εμπεριέχει δυσκολία για την εκάστοτε κυβέρνηση. Αποτελεί διαδικασία αυτοκριτικής και ανάλυσης λαθών ή αστοχιών, η οποία καταλήγει στην επανεκκίνηση. Ο Πρωθυπουργός έκανε χρήση του “εργαλείου” αυτού μετά από ένα καλοκαίρι πανδημίας, εγκληματικότητας και πυρκαγιών. Οι πολιτικές επιλογές λαμβάνουν χώρα σε ένα πλαίσιο συνθηκών, που εν προκειμένω διαμορφώθηκε στους τρεις προαναφερθέντες τομείς. Εκεί, στόχευσε ο κ. Μητσοτάκης.

Συγκεκριμένα, μετακίνησε τον κ. Κικίλια αντικαθιστώντας τον με τον κ. Πλεύρη, απέσυρε τον κ. Χρυσοχοΐδη από Υπουργό Προστασίας του Πολίτη θέτοντας τον κ. Θεοδωρικάκο και δημιούργησε Υπουργείο για την Πολιτική Προστασία με κεφαλή τον κ. Αποστολάκη και τον κ. Χαρδαλιά στο Αμύνης.

Έχουμε, λοιπόν, μία παραδοχή, μία αποδοχή και μία διαφυγή.

Η αποδοχή της ανεπάρκειας στην πανδημία και της ακροδεξιάς διεξόδου, η παραδοχή της αποτυχίας στα ζητήματα της ασφάλειας και της εγκληματικότητας και η διαφυγή μέσω της απόταξης των ευθυνών του ίδιου Πρωθυπουργού στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας με την επιλογή κ. Αποστολάκη.

Ερώτημα 1ο : Απευθύνθηκε σε διαφορετικά ακροατήρια;

Ναι, τοποθετώντας στο κρίσιμο Υπουργείο Υγείας τον κ. Πλεύρη ως υπουργό, συμπληρώνοντας την ισχυρή ακροδεξιά ομάδα των κ.κ. Γεωργιάδη και Βορίδη. Ο κ. Μητσοτάκης όμως, στην προσπάθειά του να καλλιεργήσει τον μύθο του υπερκομματικού πρωθυπουργού, απευθύνθηκε σε υπουργό της προηγούμενης συνεργατικής κυβέρνησης, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Του υποσχέθηκε υπουργικό θώκο στο νεοπαγές υπουργείο Πολιτικής Προστασίας εξασφαλίζοντας δήθεν την ικανοποίηση του μοναδικού όρου που έθεσε ο κ. Αποστολάκης, δηλαδή την εξασφάλιση διακομματικής συναίνεσης, τουλάχιστον, από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ.

Ερώτημα 2ο : Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε την προσπάθεια συναίνεσης του Πρωθυπουργού;

Ο κ. Μητσοτάκης, πιστός στην οικογενειακή του παράδοση, αθέτησε την υπόσχεσή του για εξασφάλιση της συναίνεσης των ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, και προχώρησε στην ανακοίνωση της υπουργοποίησης του κ. Αποστολάκη, αδιαφορώντας για τις πολιτικές συνέπειες μιας τόσο ανάρμοστης πράξης για αρχηγό κόμματος και πρωθυπουργό.

​Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε αμέσως για πρόσκληση σε αποστασία και επιστροφή σε πολιτικές συνθήκες, που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε. Μετά τις γνωστές εξελίξεις και την αποκατάσταση της πολιτικής τάξης εκ μέρους του κ. Αποστολάκη, πολλοί μίλησαν για υποκριτική συμπεριφορά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ονομάζοντας την κομματική ένταξη στελεχών του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ αποστασία. 

Ξεχνούν όμως, ότι, της μετακίνησης των στελεχών αυτών, προηγήθηκε η μεγάλη μεταστροφή του εκλογικού σώματος προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ηγέτη του, Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012. Δηλαδή πρώτα ο κόσμος έδειξε με την ψήφο του, πού θέλει να εναποθέσει την ελπίδα του για ένα καλύτερο αύριο, χωρίς μνημόνια και λαθροχειρίες, και μετά ακολούθησε η έλευση των σημερινών συντρόφων μας από το στελεχικό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ και άλλων γειτονικών με αυτό πολιτικών χώρων.

Ερώτημα 3ο : Τι έπεται;

Δεν γνωρίζουμε αν τελεσφορήσει το άνοιγμα στον ακροδεξιό χώρο. Διαβεβαιώνουμε, όμως, ότι προς δυστυχίαν του κ. Μητσοτάκη και άλλων νοσταλγών του αλήστου μνήμης παρελθόντος, η όποια προσπάθεια προσέλκυσης στελεχών από τον προοδευτικό χώρο, εξαγοράζοντας συνειδήσεις με πάσης φύσεως καθρεφτάκια εφήμερης εξουσίας, θα πέσει με εκκωφαντικό κρότο στο κενό, παρασύροντας στην παταγώδη αποτυχία τις φρούδες ελπίδες των κυβερνώντων για ανεύρεση ομογάλακτων στον κόσμο των αξιών και των ιδεών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.