Σάββατο 26 Ιουνίου 2021

Κριτική προσέγγιση του βιβλίου "Κυματοθραύστες" του Κιλκισιώτη δημοσιογράφου Γιάννη Παπαδόπουλου


Γράφει η θεοδώρα Θεοδωρίδου
Μάρτιος 2020: Πανελλαδικό κλείσιμο εκπαιδευτικών δομών, καταστημάτων εμπορικών και εστίασης, χώρων λατρείας, σημαντικοί περιορισμοί στην κυκλοφορία και μετακίνηση πολιτών σ ’ολόκληρη την Επικράτεια. Η ζωή στην Ελλάδα - η ζωή των περισσότερων Ελλήνων - σε χειμερία νάρκη, λόγω πανδημίας.

Όμως, ο Κιλκισιώτης δημοσιογράφος Γιάννης Παπαδόπουλος – ένας από τους κορυφαίους δημοσιογράφους της νεότερης γενιάς, σύμφωνα με τον γνωστότατο και καταξιωμένο διευθυντή της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» Αλέξη Παπαχελά, στην οποία ο Γιάννης Παπαδόπουλος εργάζεται από το 2014 -, αφουγκράζεται και ερευνά με ιερή προσήλωση κάθε πτυχή, κάθε λεπτομέρεια της καινούργιας αυτής πραγματικότητας, ακόμη και ό,τι συμβαίνει έσωθεν, στα άδυτα των κεκλεισμένων θυρών, των απαγορευμένων σ’ όλους – όπως των μονάδων ειδικευμένων στην περίθαλψη ασθενών COVID και τα καταγράφει, για να ενημερώσει την αποσβολωμένη από τα άγνωστα γι’ αυτήν νέα δεδομένα κοινή γνώμη και να υπηρετήσει τους υψηλούς στόχους της έγκυρης ειδησεογραφίας, στους οποίους νιώθει τον εαυτό του ταγμένο.

Προϊόν δε όλου αυτού του εξονυχιστικού, ερευνητικού δημοσιογραφικού έργου είναι το καινούργιο, πρώτο βιβλίο του «ΚΥΜΑΤΟΘΡΑΥΣΤΕΣ», οκτώ ιστορίες προσώπων της εποχής αυτής του κορωνοϊού, προσώπων που πράγματι – όπως το παρουσιάζει ο τίτλος του βιβλίου - προβάλλουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, αποτελεσματική αντίσταση στις παντοειδείς επιθέσεις του ιού, που έχει την ορμή και τη διαδοχικότητα των κυμάτων, αντίσταση, η οποία αποτελεί και πηγή δύναμης και αισιοδοξίας για τον αναγνώστη .

Πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι φυσικά ο καθένας από όλα αυτά τα επώνυμα πρόσωπα, που με ευφυία επέλεξε ο δημοσιογράφος – συγγραφέας, σαν τις καταλληλότερες πηγές για ν’ αντλήσει τις πληροφορίες του και που με ηρωισμό τα συναντάει εκ του σύνεγγυς – όπου δρουν και εργάζονται στην πρώτη γραμμή (παίρνοντας βέβαια σχολαστικά όλα τα δυνατά μέτρα προστασίας), καθώς ομολογεί:

« … συνήθως αποφεύγω τις τηλεφωνικές συνεντεύξεις. Είναι πάντοτε καλύτερα να βλέπεις κάποιον από κοντά . Μπορείς με μεγαλύτερη άνεση ν’ ανιχνεύσεις τον όποιο ενδοιασμό, να προσαρμόσεις τις ερωτήσεις σου, να νιώσεις μικρότερη αμηχανία στις παύσεις μιας κουβέντας …»

Ομολογία ενός αξιοθαύμαστου επαγγελματία, ο οποίος γνωρίζει και το αποδεικνύει ότι η πρόσωπο με πρόσωπο συνέντευξη, με την κατάλληλη επιλογή των ερωτήσεων, το ύφος και το ήθος τους και κυρίως τις γνώσεις του δημοσιογράφου, που αποκτιόνται με κατάλληλη προετοιμασία πριν την συνέντευξη, θα δώσουν τα ουσιώδη και ενδιαφέροντα στοιχεία για την πλήρη και εμπεριστατωμένη παρουσίαση του άρθρου του.

Το βιβλίο δείχνει την απόλυτη εξοικείωση του συγγραφέα – προϊόν σίγουρα προσωπικού μόχθου - με τις απαραίτητες λόγω θέματος ιατρικές ορολογίες, αποδιδόμενες με σαφήνεια, για να είναι εύληπτες από το κοινό.

Αν και σε πρώτο πλάνο παρουσιάζονται στο βιβλίο η ζωή και η δράση των οκτώ κυρίως επιλεγόμενων προσώπων, εν τούτοις η παρουσία του δημοσιογράφου - συγγραφέα - ο οποίος κινεί τα νήματα όλων αυτών των επαφών και αποτελεί το συνδετικό τους κρίκο μαζί με τα προβλήματα που δημιουργεί ο ιός (πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς) - είναι εμφανέστατη και μάλιστα παρ’ όλη την αντικειμενικότητα της παρουσίασης των ιστοριών, ο δημοσιογράφος Γιάννης Παπαδόπουλο, κάτω από το βάρος το μεγάλο των περιστάσεων, δεν διστάζει να δείξει και την ανθρώπινή του πλευρά, με την οποία φαίνεται ότι δεν μπορεί παρά να συμπάσχει σ΄ όλο αυτό το εξωλογικό που συμβαίνει γύρω του και το οποίο επηρεάζει βαθιά και τον ίδιο και ομολογεί:

« … η πανδημία και οι διαφορετικές πτυχές και συνέπειες στις ζωές μας, είναι το κύριο θέμα στη δουλειά μου στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και η μονοθεματική κάλυψη από ένα σημείο και έπειτα με κούρασε .Μια σισύφεια δοκιμασία, η πανδημία …» , « … τι θα έκανα αν τύχαινε να βρεθώ στη θέση αυτών των ανθρώπων;» διερωτάται, αλλά το δημοσιογραφικό πάθος αναπτερώνει το ηθικό του και τον καλεί σε δράση: «… υπάρχουν τόσο πολλές ιστορίες ακόμη που περιμένουν να ειπωθούν…» μονολογεί και πανέτοιμος τρέχει στις απαγορευμένες κόκκινες γραμμές του μετώπου, άφοβος και απτόητος να καταγράψει και να ενημερώσει .

Εκείνο που κατορθώνεται δεξιοτεχνικά στο βιβλίο είναι ότι - μέσα από τη μαεστρία της προ ηγηθείσης συνέντευξης και την παρουσίαση των πορτρέτων των συνεντευξιαζόμενων - διακινούνται και αναδεικνύονται θέματα σημαντικά, τα οποία ίσως να μην βρίσκονταν στη σφαίρα αντίληψης του αναγνώστη, όπως π. χ. :

-οι τεράστιες τεχνικές δυσκολίες λειτουργίας μιας νεοσύστατης νοσοκομειακής μονάδας και της επάνδρωσής της με το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό και κυρίως οι οδυνηρές συνθήκες κάτω από τις οποίες χρησιμοποιείται ο απαραίτητος προστατευτικός τους εξοπλισμός

-η στελέχωση επαρχιακών νοσοκομείων στη λειτουργία των οποίων απλώνεται και η έρευνα του βιβλίου με ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του κέντρου ή άλλων περιοχών, που πρόθυμα εγκαταλείπουν τον τόπο τους για να συνδράμουν στην εύρυθμη λειτουργία νοσοκομείων άλλων περιοχών - οι συνθήκες ταφής θυμάτων του κορονοϊού και οι ψυχολογικές επιπτώσεις στους συγγενείς των θυμάτων και πολλά άλλα, πάρα πολύ ενδιαφέροντα θέματα .

Εκείνο που πρέπει να τονιστεί επίσης και αποδεικνύει τη μεγάλη δημοσιογραφική αυτοπεποίθηση και το φυσικό ταλέντο του συγγραφέα είναι η θαυμαστή λιτότητα γραφής, η έλλειψη περιττών λέξεων, αχρείαστων υποδείξεων, που δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να λειτουργήσει μέσα στο κείμενο και ο ίδιος, να σκεφτεί, να φιλτράρει κάποια πράγματα και αλήθειες μόνος του. Ο τίτλος του βιβλίου καθώς και η τιτλοφόρηση των οκτώ επί μέρους θεμάτων διατυπώνονται είτε μονολεκτικά ,είτε με δύο λέξεις. Τι θαυμάσιος τρόπος δημοσιογραφικής επικοινωνίας και αποτελεσματικότητας.

Η ευφυής και άκρως επιμελημένη παρουσίαση του εξώφυλλου – με καθαρά προσωπικές προσλαμβάνουσες για τον κάθε αναγνώστη- τον προϊδεάζει επίσης ότι το περιεχόμενο του βιβλίου θα αποτελέσει το έναυσμα για βαθύτερη ανάλυση και προβληματισμό, πέρα των εξωτερικών ευκόλως εννοούμενων φαινομένων .

Το βιβλίο του Γιάννη Παπαδόπουλου « ΚΥΜΑΤΟΘΡΑΥΣΤΕΣ», δεν είναι σίγουρα ένα βιβλίο, για να περάσει ευχάριστα και ανέμελα την ώρα του ο αναγνώστης.

Πρέπει να οπλιστεί μα θάρρος και δύναμη και να το πάρει στα χέρια του, για να ενημερωθεί αντικειμενικά, έγκυρα και αξιόπιστα, από το καταλληλότερο και ικανότερο πρόσωπο στο είδος του, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες και τα πρόσωπα με τα οποία διεξήχθη και δεν γνωρίζουμε ως πότε θα διεξάγεται αυτός ο άγριος πόλεμος εναντίον ενός κατά τα άλλα αόρατου εχθρού, που λέγεται κορωνοϊός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.