Πέμπτη 20 Μαΐου 2021

Ε. Αγαθοπούλου:: «Δεν ξέρω, δεν απαντώ, δεν ακούω» του Υπουργού Δικαιοσύνης

Σημεία ομιλίας Ε. Αγαθοπούλου, αναπλ. Τομεάρχισσας Δικαιοσύνης της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην Ολομέλεια, στη συζήτηση του ν/σ για το Οικογενειακό Δίκαιο
Κατά την συζήτηση του ν/σ για το Οικογενειακό Δίκαιο στην Ολομέλεια, για μια ακόμη φορά, η βουλεύτρια Κιλκίς και αν. τομεάρχισσα Δικαιοσύνης, αρμόδια για θέματα ισότητας, Ε. Αγαθοπούλου, τόνισε εμφατικά τόσο την ανάγκη ριζικών αλλαγών που πρέπει να γίνουν όσο και τη διαρκή άρνηση του Υπουργού και της ΝΔ να συναινέσουν προς αυτές. Αλλαγές, που η πλειοψηφία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, των φορέων, των οργανώσεων - ελληνικών και ευρωπαϊκών -, του νομικού κόσμου, αλλά και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής συμφωνούν πως πρέπει να γίνουν και έχουν θέσει μεθ΄ επιτάσεως καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης του ν/σ.

Απευθυνόμενη στον Υπουργό και τους βουλευτές της ΝΔ, που τοποθετήθηκαν υπέρ του νομοσχεδίου, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Κ. Υπουργέ, δεν ακούσατε τίποτε, ούτε τις σοβαρότατες καταγγελίες για τις πιέσεις που δέχτηκε το Υπουργείο από ισχυρά λόμπι, τα οποία ξόδεψαν εκατομμύρια για διαφημίσεις και υποχρέωσαν και δημόσιους φορείς να τους κάνουν χορηγία διαφημίσεις; Γιατί δεν μπήκατε καν στον κόπο να τις σχολιάστε, ούτε εσείς ούτε οι βουλευτές σας; Η σιωπή σημαίνει συνενοχή;»

Ως προς τον υποκρύπτοντα ψόγο του Υπουργού στην αναφορά του περί βιωματικών προσεγγίσεων των βουλευτριών της ΝΔ, κ.κ Γιαννάκου και Κεφαλογιάννη, οι οποίες διαφωνούν ριζικά με το ν/σ θέτοντας μάλιστα και ζήτημα ηθικής τάξης, δήλωσε η βουλεύτρια: «σύμφωνα με εσάς δεν πρέπει να νομοθετούμε βάσει προσωπικών βιωμάτων και αναφορών. Αλήθεια; Και σας ρωτώ: Μήπως στην Νομοπαρασκευαστική Τέντε υπήρχαν – τουλάχιστον – 2 μέλη που προσπάθησαν να νομοθετήσουν βάσει προσωπικών βιωμάτων; 2 μέλη τα οποία είχαν ασυμβίβαστο με το ρόλο τους στην επιτροπή; Μήπως ήταν αυτά τα 2 μέλη που μειοψήφησαν στις ψηφοφορίες εντός της επιτροπής για τα σημαντικά άρθρα του νομοσχεδίου, όπως ακούσαμε στην ακρόαση των φορέων, με το συντριπτικό 16/2, αλλά που τελικά τις δικές τους προτάσεις αποδεχτήκατε σαν Υπουργείο; Θα απαντήσετε σε αυτό;»

Τέλος έστρεψε τα πυρά της, για μα ακόμη φορά, στην εκκωφαντική απουσία της αρμόδιας Υφυπουργού για ζητήματα οικογενειακής πολιτικής και ισότητας, η οποία, κατά δήλωση του Υπουργού Δικαιοσύνης συνεργάστηκε μαζί του και κατέθεσε προτάσεις και άρα, «η κ. Συρεγγέλα δεν τοποθετείται δημόσια, όχι γιατί διαφωνεί με το νομοσχέδιο τελικά, αλλά γιατί συμφωνεί με το νομοσχέδιο και προσπαθεί να αποφύγει την κοινωνική κατακραυγή και το στίγμα της μοναδικής κυβερνητικής εκπροσώπου αρμόδιας για θέματα ισότητας από τη μεταπολίτευση και μετά που παράγει πολιτικές αντίθετες προς την ισότητα των φύλων!»

Στο κλείσιμο της ομιλίας της, η Ε. Αγαθοπούλου αναφέρθηκε στα ερωτήματα που τέθηκαν από την Επιτροπή CEDAW προς την κυβέρνηση, που αφορούν και στο οικογενειακό δίκαιο, όπως αντίστοιχα ανάλογα ερωτήματα, όπως είπε, θα τεθούν αναμφισβήτητα και από την GREVIO, δεδομένου ότι το ν/σ παραβιάζει ρητά τη σύμβαση της Κων/πολης για την ενδοοικογενειακή βία.

Το πλήρες περιεχόμενο της ομιλίας

Κ. Υπουργέ, σήμερα, περιμέναμε, μετά και τις δηλώσεις της κ. Πελώνη ότι εξετάζετε τις προτάσεις της αντιπολίτευσης και μπορεί να κάνετε δεκτές κάποιες τροπολογίες, να έρθετε να εισηγηθείτε κάποιες από τις αλλαγές που σας εισηγηθήκαμε τόσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης, βουλευτές του κόμματός σας, η επιστημονική υπηρεσία της βουλής (Ξανθόπουλος), ο Συνήγορος του Πολίτη, σύλλογοι δικηγόρων, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η ΕΕΔΑ, η Διεθνής Αμνηστία, γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό (καταθέτω το έγγραφο, έχουμε γίνει θέμα διεθνώς) – που ώ του θαύματος, όλοι όσοι σας ανέφερα παραπάνω συμφωνούμε σε βασικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Στην κατάργηση του «εξίσου» από το αρ.1513. Στην κατάργηση του αριθμητικού τεκμηρίου του χρόνου επικοινωνίας, στην αλλαγή του στενού ορισμού του συμφέροντος του τέκνου του αρ. 1511 και στα θέματα ενδοοικογενειακής βίας, αυτά είναι τα βασικά για εμάς.

Αντί να λάβετε λοιπόν υπόψη τις κοινές προτάσεις κομμάτων και φορέων και να τοποθετηθείτε επί αυτών, δεν εισηγηθήκατε καμία αλλαγή μέχρι στιγμής, αντίθετα, και όσοι βουλευτές σας τοποθετήθηκαν μέχρι στιγμής υπέρ του νομοσχεδίου είναι φανερό ότι δεν έχουν παρακολουθήσει τον διάλογο που διεξάγεται όλες αυτές τις ημέρες, απλά ήρθαν να διαβάσουν το Nonpaper του υπουργείου. Δεν άκουσαν ούτε τις αντιρρήσεις των φορέων, ούτε τις καταγγελίες για ομάδες συμφερόντων που εξυπηρετεί το νομοσχέδιο, ούτε για τα υπάρχοντα προβλήματα που δεν λύνει και δεν απάντησαν σε τίποτε από αυτά..

Επίσης, κ. υπουργέ, κι εσείς δεν ακούσατε τίποτε, ούτε τις σοβαρότατες καταγγελίες για τις πιέσεις που δέχτηκε το Υπουργείο από ισχυρά λόμπι, τα οποία ξόδεψαν εκατομμύρια για διαφημίσεις και υποχρέωσαν και δημόσιους φορείς να τους κάνουν χορηγία διαφημίσεις; Γιατί δεν μπήκατε καν στον κόπο να τις σχολιάστε, ούτε εσείς ούτε οι βουλευτές σας, δεν ξέρω εάν αυτή η σιωπή σημαίνει συνενοχή, εδώ είστε όμως, μπορείτε να διαψεύσετε.

Από την άλλη, δεν παραλείψατε να αναφερθείτε δημόσια στις κ. Γιαννάκου και Κεφαλογιάννη και να πείτε ότι αντιδρούν στο νομοσχέδιο βάσει προσωπικών βιωμάτων τους, και τις κρίνατε γι’ αυτό, διότι σύμφωνα με εσάς δεν πρέπει να νομοθετούμε βάσει προσωπικών βιωμάτων και αναφορών.

Αλήθεια;

Και σας ρωτώ: Μήπως στην Νομοπαρασκευαστική Τέντε υπήρχαν – τουλάχιστον – 2 μέλη που προσπάθησαν να νομοθετήσουν βάσει προσωπικών βιωμάτων; 2 μέλη τα οποία είχαν ασυμβίβαστο με το ρόλο τους στην επιτροπή; Μήπως ήταν αυτά τα 2 μέλη που μειοψήφησαν στις ψηφοφορίες εντός της επιτροπής για τα σημαντικά άρθρα του νομοσχεδίου, όπως ακούσαμε στην ακρόαση των φορέων, με το συντριπτικό 16/2, αλλά που τελικά τις δικές τους προτάσεις αποδεχτήκατε σαν Υπουργείο;; Θα απαντήσετε σε αυτό;

Αισθάνομαι ότι ό,τι ήταν να πούμε σε εσάς το είπαμε. Και όχι μόνο εμείς, η επιστημονική υπηρεσία της βουλής, κοκ. Δεν ακούτε, δεν θέλετε να ακούσετε είστε σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Θέλω να απευθυνθώ στην Υφυπουργό Εργασίας, αρμόδια για θέματα ισότητας και οικογενειακής πολιτικής, που θα έπρεπε να είναι σήμερα εδώ, αλλά η απουσία της είναι εκκωφαντική. Μέχρι εχθές νομίζαμε ότι απουσίαζε από τον διάλογο αυτό, γιατί διαφωνούσε με διατάξεις του νομοσχεδίου και δεν ήθελε να διαταράξει τη συνοχή της κυβέρνησης. Την προδώσατε εχθές και είπατε ότι έχει συνεργαστεί μαζί σας και έχει καταθέσει και προτάσεις.

Εάν αυτό ισχύει είναι ακόμη χειρότερο από την αρχική μας υπόθεση. Διότι εάν η Υφυπουργός αρμόδια για θέματα ισότητας συμφωνεί με ένα νομοσχέδιο, το οποίο έχουν καταδικάσει και ζητούν την απόσυρσή του γυναικείες οργανώσεις από όλο το πολιτικό φάσμα, από την Δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά, κάτι πάει πολύ λάθος με τις πολιτικές που διαμορφώνει το Υπουργείο που είναι αρμόδιο για την έμφυλη ισότητα. Και άρα η κ. Συρεγγέλα δεν τοποθετείται γιατί συμφωνεί με το νομοσχέδιο και προσπαθεί να αποφύγει την κοινωνική κατακραυγή και το στίγμα της μοναδικής κυβερνητικής εκπροσώπου αρμόδιας για θέματα ισότητας από τη μεταπολίτευση και μετά που παράγει πολιτικές αντίθετες προς την ισότητα των φύλων!

Σήμερα, ήρθε και ο Σύλλογος εργαζομένων της ΓΓΙΦ, να πει κάτι ακόμη πιο σοβαρό: ότι ουδέποτε ζητήθηκε από το προσωπικό της υπηρεσίας να συμμετάσχει στον διάλογο για το οικογενειακό δίκαιο διότι σύμφωνα με την Υφυπουργό, ο διάλογος αυτός αφορούσε μόνο το παιδί και όχι την ισότητα των φύλων. Σοβαρά;

Η δική σας αιτιολογική έκθεση γράφει ότι με τις διατάξεις του παρόντος νόμου καθιερώνεται η αρχή της ισότητας των γονέων στις ευθύνες και τα δικαιώματα έναντι του τέκνου.
Και θεωρείτε ότι η ισότητα των γονέων απέναντι στα παιδιά τους – εντός και εκτός του γάμου – δεν είναι θέμα ισότητας των φύλων, αλλά είναι στεγνά θέμα ενός νομοσχεδίου που ορίζει την επιμέλεια των παιδιών; Ουδέν αναχρονιστικότερο!

Για του λόγου το αληθές, σας καταθέτω στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ερευνητικού Ινστιτούτου για την ισότητα των φύλων, για την Ελλάδα:

Ασχολίες με τα παιδιά:

Μαγείρεμα κλπ:

Θέλω να σας πω εδώ κ. Υπουργέ επίσης, ότι το 86% των γάμων που λύνονται συναινετικά, όπως σας ανέφερε ο κ. Ραγκούσης και άλλοι ομιλητές, που αποφασίζουν οι γονείς εάν η μητέρα ή ο πατέρας θα έχει την επιμέλεια, πάλι η μητέρα την παίρνει στη συντριπτική πλειοψηφία. Και όχι γιατί το λέει κάποιος νόμος ή κάποιος δικαστής. Αλλά γιατί με αυτά τα πρότυπα οικογένειας μεγαλώνουμε στην ελληνική κοινωνία. Μακάρι να ήταν αλλιώς, να είχαν και οι γυναίκες περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό τους και οι άνδρες να συμμετείχαν εντός και εκτός του γάμου περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών τους. Όλοι το θέλουμε αυτό. Αλλά αυτό που σας λέμε από την πρώτη επιτροπή είναι ότι αυτό δεν γίνεται απλά πατώντας ένα κουμπί, απλά αλλάζοντας ένα νόμο. Η από κοινού επιμέλεια δεν μπορεί να είναι υποχρεωτική. Δεν είναι πουθενά στην Ευρώπη υποχρεωτική.

Το νομοσχέδιο λοιπόν ακουμπά σε θέματα ισότητας φύλων. Εάν δεν το έκανε, ηCEDAW, η επιτροπή παρακολούθησης της σύμβασης του ΟΗΕ για την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών, δεν θα έθετε ερωτήματα στη χώρα μας ΚΑΙ για το οικογενειακό δίκαιο. ανάμεσα στα ερωτήματα που στέλνει στη χώρα μας και ζητά απαντήσεις,

1. Ρωτά εάν υπάρχουν διατάξεις που να συμπεριλαμβάνουν και τα ομόφυλα ζευγάρια στις ρυθμίσεις του οικογενειακού δικαίου

2. για τη θέσπιση καταβολής διατροφής τέκνου από την πολιτεία σε περιπτώσεις που δεν καταβάλλεται η εκδικασμένη διατροφή.

Αυτά τα ερωτήματα τα ξέρατε πριν νομοθετήσετε. Γιατί δεν τα λάβατε υπόψη;

Επίσης, και η επιτροπή GREVIO, αρμόδια για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης της Κων/πολης, τον Σεπτέμβρη που θα σας στείλει ερωτηματολόγιο για την αξιολόγηση, να περιμένετε να σας ρωτά για το οικογενειακό. Γιατί παραβιάζεται η σύμβαση της Κων/πολης με αυτό το νομοσχέδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.