Ο δημοσιογράφος Γιώργος Πιέρρος μιλά στη Γνώμη, στους Μαρκόπουλο Θωμά και Νικολοπούλου Αναστασία

H συνέντευξη δόθηκε στους, Μαρκόπουλο Χ. Θωμά και Νικολοπούλου Αναστασία

Σήμερα, έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε έναν νέο, ακμαίο, ορμητικό, δουλευταρά και σοβαρό κύριο, Δημοσιογράφο, Ρεπόρτερ, Αναλυτή, Παρουσιαστή και Ραδιοφωνικό Παραγωγό. Τον κο. Πιέρρο Γιώργο. Το Γιώργο μπορεί να παρακολουθήσει κανείς σε αρκετά ΜΜΕ της πατρίδας μας, πολυγραφότατος και με ''χειρουργική ακρίβεια'' στις δημοσιογραφικές τοποθετήσεις του και... αλλά... ας μας πει τα υπόλοιπα εκείνος.

Αρχικά τα βασικά για σένα αγαπητέ Γιώργο: Καταγωγή, ηλικία, επάγγελμα, σπουδές, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, καθημερινότητα.

Η καταγωγή πιάνει Ιθάκη και Κρήτη από την πλευρά του πατέρα μου και της μητέρας μου αντίστοιχα, είμαι γέννημα θρέμμα Πειραιώτης όμως. Το κοντέρ στην ηλικία γράφει 32.

Σπούδασα Πληροφορική και ΜΜΕ, συμμετείχα σε έρευνες για τα social media και την επίδραση τους στην δημοσιογραφία, όταν ακόμα τα παραδοσιακά μέσα κυριαρχούσαν.

Όταν δεν εργάζομαι βλέπω ταινίες, κάνω βόλτες με το ποδήλατο κοντά στη θάλασσα, ακούω ρεμπέτικα και πριν την πανδημία περνούσα τον ελεύθερο χρόνο μου με φίλους στο κέντρο της Αθήνας.

Είσαι ένας έμπειρος δημοσιογράφος, ρεπόρτερ και παρουσιαστής στην τηλεόραση και φυσικά στο ραδιόφωνο… ποια είναι για σένα, στην μέχρι τώρα όμορφη και ανοδική πορεία σου, η πιο φωτεινή στιγμή και η πιο σκοτεινή;

Νιώθω πολύ τυχερός που κάνω το επάγγελμα που αγαπώ, εργάζομαι κυριολεκτικά μέχρι το βράδυ περνώντας από το σάιτ μας το Daily Post, τα “Παραπολιτικά” και το Action 24, τελευταία δοκιμάζω και το you tube με μια νέα πλατφόρμα το Timeline.

Μέσα από όλα αυτά έχω και καλές και κακές αναμνήσεις. Θυμάμαι στιγμές που με γέμιζαν χαρά, όταν έβλεπα πως η ανάδειξη θεμάτων για άτομα με αναπηρία από τις εκπομπές μου, οδηγούσε στην ικανοποίηση βασικών αιτημάτων τους. Υπάρχουν όμως και σκοτεινές, όπως το ρεπορτάζ για τους ανθρώπους που έχασαν την μάχη με τον κορωνοϊό, οι απώλειες που ανακοινώνουμε κάθε μέρα δεν είναι απλοί αριθμοί, έχουν πίσω τους οικογένειες που βυθίζονται στο πένθος.

Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; Επαγγελματικά, Κοινωνικά και κυρίως Πολιτικά.

Το διαγενεακό είναι τεράστιο ζήτημα που ουσιαστικά δεν υπάρχει στην ατζέντα των κομμάτων, άρα δεν υπάρχει και συντονισμένη προσπάθεια για την ένταξη των νέων στην επαγγελματική και κατά συνέπεια και στην κοινωνική ζωή. 

Ας μην το βλέπουμε μοιρολατρικά όμως, δεν είναι ζήτημα ετοιμότητας των μεγαλύτερων να μας αποδεχθούν αλλά δικό μας, να προσφέρουμε κάτι διαφορετικό και κυρίως να ανοίξουμε νέους δρόμους. Κανείς δεν χαρίζει τίποτα σε κανέναν, σημασία έχει με σεμνότητα, μετριοπάθεια αλλά και δυναμική που να βασίζεται στην εργατικότητα, να διεκδικήσουμε τον χώρο μας.

Είσαι κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κ.λπ.;

Τα ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον, τα ζώα και τα δικαιώματα με απασχολούν. Όσο διευρύνεται η πράσινη ατζέντα σε συνδυασμό με αυτή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο ανοίγει και το βάδισμα για κοινωνική πρόοδο. 

Είναι δείγμα ποιότητας της ίδιας της δημοκρατίας η ενασχόληση με αυτά τα ζητήματα, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα. Δεν είμαστε σίγουρα μια “πράσινη” χώρα αλλά τα τελευταία νομοσχέδια για το περιβάλλον με την απολιγνιτοποίηση και για την προστασία των αδέσποτων, δίνουν αισιοδοξία.

Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; Τι σε ταλαιπωρεί; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην απλή σου ζωή.

Την βιώνω όπως όλοι της γενιάς μας, αμέσως μετά την εφηβεία έζησα την κρίση και τις συνέπειες της. Με έχει πάρει από κάτω αρκετές φορές όπως όλους μας, όμως έχω συνειδητοποιήσει ότι χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για να πετύχουμε ότι τα προηγούμενα χρόνια έμοιαζε εύκολο. Είναι σίγουρα άδικο, αλλά το ζήτημα είναι να καταναλώνουμε ενέργεια και χρόνο όχι για να αναλύουμε προβλήματα, αλλά για να τα λύνουμε.

Πως αντιμετωπίζεις της ακραίες επιθέσεις, λεκτικές και πρακτικές, προς τον κλάδο σου και το κανάλι που εργάζεσαι;

Πρόσφατα το κανάλι που εργάζομαι, το Action24 δέχθηκε επίθεση από υποστηρικτές του Κουφοντίνα ενώ πριν είχαμε στοχοποιηθεί από πένες που θέλουν να λέγονται δημοσιογραφικές, αλλά μόνο αυτό δεν είναι. Στο παρελθόν έχουμε δεχθεί και άλλες επιθέσεις. Τις αντιμετωπίζω χωρίς να καλύπτω ούτε το πρόσωπο, ούτε την δουλειά, ούτε τις αξίες μου, οι κουκούλες είναι για τους δειλούς.

Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 και τα αποτελέσματα του;

Σκληρά και επώδυνα, για εμάς δεν υπάρχει “Μένουμε σπίτι”, πρέπει να ενημερώνουμε κάθε μέρα και κατά συνέπεια να είμαστε εκτεθειμένοι στον κίνδυνο της διασποράς του ιού. Ακριβώς επειδή δεν μένω σπίτι, δεν μπορώ να δω συγγενείς, φίλους, δεν μπορώ να πάψω να ανησυχώ. Όμως η υποχώρηση δεν έχει κανένα νόημα, όλοι μαζί το βιώνουμε αυτό.

Που θα μας βγάλει το -και- ελληνικό πλέον κίνημα του #metoo;

Θα μας βγάλει σε μια καθοριστική αλλαγή, πλέον θα φοβούνται οι θύτες και όχι τα θύματα.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει. Κάτι φωτεινό για την νέα χρονιά.

Έχω μια μεγάλη αγάπη στον Καζαντζάκη, η φράση που με παρακινεί είναι από την “Ασκητική”: “Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!”