Άφραγκη ατμόσφαιρα

Της Παναγίτσας Μιχαήλου

Οι γιορτές πλησιάζουν. Οι φωτισμένες πόλεις κινούνται σε ρυθμούς covid ενώ η καθημερινότητα μας ρυθμίζεται ανάλογα με την εισαγωγή στις εντατικές.
Γιατί αυτός ο ιός εκτός που δοκιμάζει τις αντοχές των υποδομών υγείας λειτουργεί σαν καταλύτης που ανακατανέμει οικονομικά δεδομένα βάζει λουκέτα φέρνει αναστολές εργασίας φτωχοποιεί κι αλλάζει την καθημερινότητα πολλών επαγγελματιών του θεάματος της διασκέδασης της εστίασης.

Κι όποιος βασίζεται στο σίγουρο μισθό του και νομίζει ότι θα μείνει έξω από αυτό το ντόμινο των αλλαγών γελιέται.

Γιατί ακόμα και στους σίγουρους μισθούς προκύπτουν έκτακτα έξοδα.  Π.χ. ταμπλετ για την τηλεκπαίδευση αν υπάρχουν παιδιά Scanner κι εκτυπωτές για την τηλεργασία.

Για να μη μιλήσω για την επίδραση που έχει στην ψυχολογία των μαθητών το απότομο άνοιγμα και κλείσιμο.

Γιατί το σωστό διάβασμα προϋποθέτει σταθερότητα κι όχι μια καθημερινότητα κινούμενη άμμο κι απρόβλεπτη ανά πάσα στιγμή.

Πριν λίγες μέρες παρενέβη σε πρωινή εκπομπή γνωστός σεφ ιδιοκτήτης εστιατορίων και μεταξύ άλλων είπε πως, δεν τον συμφέρει να γεμίσει ψυγεία και να ενεργοποιήσει τόσο προσωπικό μόνο για δεκαπέντε μέρες. Γιατί στις επιχειρήσεις της εστίασης τα πάγια έξοδα είναι τεράστια και δεν υπάρχει περίπτωση να ισορροπήσουν μόνο με τα έσοδα των εορτών.

Μέχρι λοιπόν να βγούμε απ' αυτή την περιπέτεια όλο και περισσότερος κόσμος θα εξαρτάται από την κρατική ενίσχυση για να μπορεί να ανταπεξέρχεται σε κάποιες από τις ανάγκες της επιχείρησης του.

Σίγουρα οι αναστολές πληρωμών δεν λύνουν το πρόβλημα. Γιατί κάποτε όλες οι οφειλές θα "ρθουν μπροστά σου μαζεμένες.

Ούτε η επιδότηση της αναστολής εργασίας αλλά η επιδότηση της εργασίας είναι ίσως ένας τρόπος να περιοριστεί σε ένα βαθμό η επερχόμενη αύξηση της ανεργίας.
Αλλά ακόμα και εκεί πάντα θα χωράει η παρέμβαση των πελατειακών πολιτικών που εξυπηρετούν κομματικές εκδουλεύσεις. Γιατί μόνο έτσι θα συντηρούνται στο προσκήνιο οι ίδιοι και οι ίδιοι

Κι αυτό είναι μια από τις μεγαλύτερες παθογένειες της χώρας μας πολύ πριν covid.
Αυτές οι γιορτές βρίσκουν τον κόσμο μουδιασμένο και γεμάτο περιορισμούς στις μέχρι τώρα στοιχειώδεις ελευθερίες του, τις εντατικές γεμάτες και την αγορά κλειστή.

Ο Χριστουγεννιάτικος φωτισμός από μόνος του είναι αυτός που κάνει ότι μπορεί για να μας ανεβάσει την ψυχολογία και να βρούμε την δύναμη να ξορκίσουμε με γιορτινή διάθεση τον χρόνο που φεύγει σε λίγες βδομάδες.

Ένας χρόνος δύσκολος με πολλά μαζεμένα.

Ένας χρόνος που άλλαξε την καθημερινότητα των ανθρώπων κι εκανε το αύριο πολλών πολύ πιο αβέβαιο.

Ένας χρόνος που εκείνο που μας έμαθε είναι να εκτιμάμε αυτά που μέχρι τώρα θεωρούσαμε δεδομένα κεκτημένα σταθερά. Ένας χρόνος με δραματικές αλλαγές στα οικονομικά μεγάλου ποσοστού και με μεγάλη αύξηση στο ποσοστό της ανεργίας.

Όμως αυτό που έχει σημασία μέσα σε όλα αυτά είναι να μη χάσουμε τον εαυτό μας τις αξίες μας και τη δύναμη να διεκδικούμε. Αλλά προπάντων το χιούμορ μας που σ" όλα τα δύσκολα είναι η υγιέστερη άμυνα.

Έτσι σαν επίλογος μου ήρθε η διαδικτυακή παράφραση μιας ατάκας του Ηλιόπουλου από Ελληνική ταινία.

Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά είμαστε όλοι μια άφραγκη ατμόσφαιρα.