H ιδεολογία μας να διαφημίζεται τα δικά μας να κάνουμε κι όλα τα άλλα να πάνε να…

Του Θέμη Ναούμη

Αγαπημένοι μου φίλοι,

Είναι αλήθεια πως έχω πάρα μα πάρα πολύ καιρό να γράψω κάποιο κείμενο, μια άποψη, μια σκέψη μου. Σε αυτή την απόφαση, με οδήγησε η τροπή των επιδημιολογικών δεδομένων, τόσο στην χώρα, αλλά και στην πόλη μας. Με έπιασε θλίψη, απογοήτευση και πίκρα. Θλίψη γιατί ξαναγυρίσαμε στην καραντίνα που πανηγυρικά είχαμε αφήσει πίσω μας την άνοιξη. 

Απογοήτευση, γιατί και πάλι όπως και τότε αποδείξαμε ότι είμαστε ικανοί για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο ταυτόχρονα. Η πίκρα μου έχει να κάνει με το ότι τα θύματα του ιού είναι πλέον πολλά και οι ανακοινώσεις νέων κρουσμάτων πάμπολλες. Η όλη κατάσταση θυμίζει πόλεμο! Κανείς δεν ξέρει όμως πως και πότε θα τελειώσει.

Τα παραπάνω συναισθήματά μου, ήρθαν να κατευνάσουν οι ανακοινώσεις δύο εταιριών, οι οποίες ήταν πολύ ενθαρρυντικές σχετικά με την παραγωγή αποτελεσματικού και ασφαλούς εμβολίου. Ξαφνικά αισθάνθηκα πως υπάρχει μια ηλιαχτίδα φωτός στο σκοτάδι που έχει απλώσει το πέπλο του γύρω μας! Ναι! Υπάρχει ελπίδα! Ναι! Ίσως τελικά όντως εφόσον όλα πάνε καλά αυτός ο άτιμος, απρόσκλητος και ενοχλητικός επισκέπτης σταματήσει να μας σκοτώνει. Να μας απομακρύνει μεταξύ μας! Ίσως καταφέρουμε τελικά να αγκαλιαστούμε και πάλι με όλους όσους αγαπάμε χωρίς φόβο.

Όλα αυτά μέχρι τις 17 Νοεμβρίου, που όλως τυχαίως στο δελτίο ειδήσεων, βλέπω έναν φαλακρό και αντιδραστικό τύπο να τσακώνεται με την αστυνομία. Διαμαρτυρότανε λέει γιατί η αστυνομία έκανε συστάσεις τόσο σε αυτόν όσο και σε αυτούς που τον ακολουθούσαν λόγω της ημέρας(επέτειος του Πολυτεχνείου), να μην προχωρήσουν άλλο, γιατί απαγορεύεται να γίνει οποιαδήποτε πορεία. Έπειτα με περίσσιο θράσος του λέει ότι είναι βουλευτής κι επειδή είναι βουλευτής δεν μπορεί κανείς να του πει τι θα κάνει! Μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι! 

Πιέσεις και ζάχαρα έχουν ξεφύγει, ενώ νιώθω ότι το εγκεφαλικό έρχεται. Βρε που τον ξέρω σκέφτομαι. Καθαρίζω τα γυαλιά μου και τι να δω: Ήταν ο Γιάννης! Το δικό μας παιδί! Το παιδί του λαού, αυτός ο αντιδραστικός τύπος με το σακίδιο και τα πουκάμισα έξω. Ο Γιάννης με το ένα «ν» όμως όχι με τα δύο. Εκείνος που έκανε το μάγκα πριν κάποια χρόνια και κατάφερε να βγάλει έξω από τα ρούχα τους τους Ευρωπαίους. Εκείνος που παρά τρίχα να βγάλει και την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έκανε τον μάγκα στους αστυνομικούς. 

Εν μέσω πανδημίας, εγκλεισμού θανάτων. Κι όλο αυτό γιατί; Γιατί του έκαναν συστάσεις. Τόσο σε αυτόν όσο και στην παρεούλα του που ήθελε να κάνει πορεία στην Αμερικανική Πρεσβεία. Την ώρα που όλοι εμείς οι απλοί πολίτες για να βγούμε να περπατήσουμε ή να πάμε στο γιατρό πρέπει να γράψουμε μήνυμα. Την ώρα που συζητιούνται νέα μέτρα πιο αυστηρά, ο Γιάννης με ένα «ν» πουλάει τρέλα. 

Εκεί που πάω να ηρεμήσω αφού έχω πιει και λίγο νερό, έρχεται η άλλη μορφή της αντίδρασης. Ο Δημήτρης της καρδιάς μας, το άλλο λαϊκό παιδί. Τον βλέπω και αυτόν εκνευρισμένο μπροστά στις κάμερες, να διαμαρτύρεται για την παρουσία αστυνομικών στο σημείο όπου βρισκόταν αυτός μαζί με άλλα μέλη του ΚΚΕ να τιμήσουν την ημέρα.

Με όλα αυτά λοιπόν αρχίζουν πάλι να με ζώνουν τα φίδια κι έχω μερικές πολύ σοβαρές απορίες προς λύση:

1) Κύριοι τις πολιτικής, έχετε καταλάβει τι γίνεται γύρω σας;

2) Έχετε αντιληφθεί ότι αυτή τη στιγμή η υγειονομική κρίση που βιώνουμε δεν επιτρέπει να κάνουμε πορείες αλλά και οποιαδήποτε άλλη συνάθροιση;

3) Έχετε καταλάβει ότι ο νόμος δεν κάνει διακρίσεις;

4) Στο κεφάλι σας μέσα έχει γίνει αντιληπτό, ότι ο λαός τον οποίο λέτε ότι εκπροσωπείτε αλλά και υπηρετείτε έχει περάσει μια πρώτη φάση εγκλεισμού τον Μάρτιο πιέστηκε ζορίστηκε και τώρα ξαναπερνά τα ίδια; Έχετε καταλάβει με απλά λόγια ότι ο κόσμος καίγεται κι εσείς χαριεντίζεστε πνιγμένοι στις ψευτοεπαναστατικές σας ιδέες, οι οποίες δεν είναι σημαντικότερες από την υγεία μας και τους νόμους μας;

5) Κύριοι της πολιτικής ποιοι νομίζετε ότι είστε για να κουνάτε το δάχτυλο στα όργανα της τάξεως και του νόμου;

6 ) Μήπως θυμάστε ότι ο λαός δεν έκανε Πάσχα πέρσι; Που ήσασταν τότε κύριε Γιάννη με ένα «ν»;

7) Που ήσασταν κύριε Κουστούμπα τον περασμένο Μάρτιο για να διαμαρτυρηθείτε με το ίδιο σθένος που δεν έγινε παρέλαση την 25η Μαρτίου αλλά και δε γιορτάστηκε η φετινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου;

8) Θέλετε αμφότεροι να τιμήσετε την επέτειο του Πολυτεχνείου εν μέσω πανδημίας. Με ποιον τρόπο ακριβώς δείχνετε το σεβασμό σας στους γιατρούς και σε όλους τους εργαζόμενους στον τομέα της Υγείας που παλεύουν για να ‘το παίζετε εσείς νταήδες;

9) Με ποιον τρόπο τιμάτε και σέβεστε τους χιλιάδες νεκρούς από covid στη χώρα όταν μας διδάσκετε πώς να αντιδράμε στους νόμους και γίνεστε ενδεχομένως υπαίτιοι διασποράς του ιού που τους σκότωσε;

10) Θα υποστηρίζατε έναν παραβάτη της καραντίνας(απλό λαϊκό άνθρωπο) αν η αστυνομία τον σταματούσε και τον έβαζε να πληρώσει πρόστιμο γιατί μπορεί να είναι αγανακτισμένος και κουρασμένος ψυχικά απ’ όλα όσα έχει περάσει από πέρσι το Μάρτιο μέχρι και σήμερα και δεν έστελνε μήνυμα;

11) Πού είναι η φιλανθρωπία σας αλλά και η αριστερή ιδεολογία σας που λέτε ότι είναι κοντά στον άνθρωπο, όταν εσείς οι ίδιοι γράφετε στα παλιά των υποδημάτων σας τον νόμο και διακινδυνεύετε τη δημόσια Υγεία με συνωστισμούς και με πορείες;

Οι απαντήσεις είναι εύκολες νομίζω. Για αυτούς τους δυο κυρίους της πολιτικής, αλλά και όλους όσους τους ακολούθησαν σήμερα, τι να πιάσει η πανδημία μπρος στο κόμμα και στην ιδεολογία τους; Λίγη σημασία έχει που έχουν κλείσει σχολεία, τα Πανεπιστήμια κι ότι τα παιδιά μας μπαίνουν σε μια υποτυπώδη για ακόμη μια χρονιά εκπαιδευτική διαδικασία( εξ αποστάσεως εκπαίδευση). Ακόμη πιο μικρή σημασία έχει ότι τα μαγαζιά είναι κλειστά, οι εκκλησίες άδειες.

Θα χρησιμοποιήσω για κλείσιμο μια φράση ενός παλαιού παράγοντα του ποδοσφαίρου ελαφρώς αλλαγμένη γιατί θεωρώ πως ταιριάζει: «Δε βαριέσαι η ιδεολογία μας να διαφημίζεται, η δουλειά μας να γίνεται κι όλα τ΄ άλλα να πάνε να….