Υστεροφημία

Του Φώτη Μισόπουλου

.....έρποντας από το ένα σήμερα στο άλλο 

ως την έσχατη συλλαβή του χαρτογραφημένου χρόνου
ΣΑΙΞΠΗΡ, ΜΑΚΜΠΈΘ [1]

1.

.....ξέρει κάθε σκληρή λέξη που του κόβει τον ύπνο - αντρογυναίκα σύζυγος στρατηγού και τέως προέδρου οπλαρχηγού κι επαγγελματία συνωμότη η χοντρούλα που αγαπούσα κάθισε σαν αυτόματο στον πάγκο - Παρακαλώ μη μου κάνετε καμιά ερώτηση - ικέτευσα - εκείνο που χρειάζεται είναι η μέρα της αναχώρησης - εισβάλουν οι απρόσκλητες εικόνες στο μυαλό ή το κορίτσι έχοντας παραλύσει από την έκπληξη : χειρονομία ακατάληπτη σταμάτησε και κοίταξε το δάπεδο μπρος του - μα δεν ήταν έτσι - απεναντίας - ο παράδεισος συνυπάρχει στην άλλη γωνία με κάθε συναίνεση. Έλεος.

Αν τούτη τη νύχτα σε αγαπήσω θα νιώθω αλήθεια αναστημένος - ομολόγησε - Μάς εμπιστεύεται ακόμα μια φορά σε αντίθεση με την ενήλικη στρογγυλάδα του κορμιού της - όταν τέλειωσε σκούπισε το στόμα με το χέρι ξέσπασε σε αναφιλητά μωρού παιδιού σουφρώνοντας τα μούτρα η κραυγή υψώθηκε ακομμάτιαστη αμετάπτωτη δεν έμοιαζε να βγαίνει από άνθρωπο αλλά από κάποιο κακοπαθημένο μουσικό όργανο Τα φώτα είχαν κατέβει ως τη θάλασσα επωφελούμενα το σκοτάδι - παρέμενα ένας μεγάλος μάστορας που αποσπά τα μυστικά του κόσμου κι ας είχα ξεχάσει τα πάντα - απολαμβάνοντας μια χλευαστική αντιφώνηση προς τους περίεργους που στέκονταν στην προκυμαία - ίλιγγος γυροφέρνει όταν ακούς τη μυρωδιά της συνοικίας το αίμα κυλά στις φλέβες αργό πηχτό σκουροκόκκινο ψαχουλεύεις το σφυγμό και τα μηνίγγια χτυπάνε - Κάνετε μεγάλο λάθος - έλεγε - μανιασμένος - ανίκανος να κρυφτεί απ' τη χαραμάδα της πόρτας - όλα ήταν άγνωστα. Πέστε ο,τι θέλετε : Καληνύχτα με τη συγκίνηση του αναμενόμενου - τελεία και παύλα.

Η αγανάκτηση παραχωρούσε τη θέση της στη ματαιοδοξία άλλοτε στον αποκρυφισμό της κοκεταρίας Μονάχα εσάς εμπιστεύτηκα παραδέχτηκε - θελκτική ικανή να ερεθίζει τους αδένες η πόρτα έκλεισε με βρόντο - τα ελαφρά χτυπήματα δεν τα λαμβάνει κανείς υπόψη. Το φεγγάρι φωτίζει όπως έμαθε στη διάρκεια της αθανασίας

2.

....γυάλισε το μάτι του στη θέα του χαρτονομίσματος - ορκίστηκα λοιπόν να κοινολογήσω αυτήν την ιστορία όπως άξιζε σε αληθινούς ενόχους - το στοίχημα πως τον περίμενε η πρόσφατη αρραβωνιαστικιά ήταν ψέμα - πίσω από ένα γαλαζωπό πέπλο οι σκιές πύκνωναν ή τρεμόπαιζαν ανάμεσα στις καλαμιές τα τούβλα και τους φράχτες - πράγματι έτεινε το χέρι αν και δεν είχε γυρίσει να κοιτάξει - Κι εγώ δεν ξέρω αν θα συγκρατηθώ ξανά όπως απόψε - σκέφτηκα - Δεν είχα πρόθεση ν' αντικρούσω τα λόγια τους -είπε ο συνήγορος - περίμενα περισσότερη κρίση από σάς παρά από τους άλλους Θα είχα δική μου αξιοπιστία ; - ο άγνωστος γινόταν εισβολέας στη μυχιότητα της ιδιωτικής μου ζωής κάτι σαν διαχυτικός δεσμοφύλακας -από την πρώτη στιγμή τα πάντα λειτούργησαν άσχημα - αρχίζοντας με την ακαταστασία του χώρου - ο εαυτός μου αποτελούσε το φυσικό στοιχείο μέσα στο οποίο κινιόταν ο Χ. Αυτό το πρόσωπο με σαγήνευσε - εξήψε τη φαντασία μου όσο κανένα άλλο στο παρελθόν - ας αφήσουμε κατά συνέπεια την πραγματική αθώωση - είναι σχεδόν αβάσταχτη όπως εκείνος στην όχθη : Κοιτάζοντας. Απάντησα σε όσα με ρώτησαν κατ' οικονομία Aρρωστημένη περιέργεια και μόνο οι περιπλανήσεις υπάρχουν ανυπολόγιστες γι' αυτό στα μεγάλα κρύα βάζω μπουκάλια με ζεστό νερό και ζεσταίνω το κρεβάτι και στη διαδρομή μέχρι εκείνη τη γεμάτη πέτρες ερημιά η Μαρία Φιλίπποβνα [2] έμοιαζε εγγαστρίμυθη σκιά -Τι να σάς πω μόνο ο θάνατος είναι οριστικός -απάντησε : όπως εκείνος στην όχθη. Κοιτάζοντας.

Από δω και κάτω το κείμενο παρουσιαζόταν διαγραμμένο ο αποθανών ασφαλώς και είχε υπάρξει διαβόητος αμαρτωλός η γυναίκα παραλύει από την έκπληξη - όπου και να το πιάσεις είμαστε στους έσχατους καιρούς - περίπου αμέσως μετά η τεταμένη συγκρατημένη εχθρότητα - έπεφτε σ' αυτήν η ευθύνη να επιλέξει : το παν έπρεπε να θαφτεί το συντομότερο δυνατό η κάθε είδους αποσύνθεση προκαλεί συμφορές Σκόπευα να ζήσω τα ψέματά της : Delusions. Έβηχε ξερά . 

3.

.....μια σφαίρα στο κεφάλι ήταν αρκετή μέθυσε ο ίδιος μέθυσε και τους άντρες του αυτές ήταν οι διαταγές μου ύστερα από εκρήξεις οργής γεμάτες κατάρες - κι εγώ δεν έχω την πολυτέλεια να σπαταλώ τον δικό μου χρόνο παρατηρούσα τη φωτογραφία όπου φαινόταν η Μαρία Φιλίπποβνα τριγυρισμένη από αμμόλοφους και χαρουπιές εντέλει με είδε να γυρνάω προς το μέρος της ΜΑΡΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΒΝΑ : ........τι σημαίνει αυτό το ''ζωής ή θανάτου'' ; Ο ΆΛΛΟΣ : ....ή μήπως θέλετε να συζητήσουμε τις υποθέσεις αυτές απ' το τηλέφωνο ; .....

-/ Με βρίσκαν απροετοίμαστο - περίμενε να της δώσω ήσυχα το νυχτικό της εμποτισμένο σε κολόνια η οποία ενόσω εξατμιζόταν κρατούσε μακριά τα ζωύφια - η διαδικασία επέτρεπε να μη σε πάρει ο ύπνος κι η ίδια προσποιούνταν ότι δεν καταλάβαινε. Ο ΑΛΛΟΣ αποτραβήχτηκε στη γωνιά με την καρέκλα και το τραπέζι κατά τρόπο εμβληματικό και συνάμα συμβολικό -/ ΜΑΡΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΒΝΑ : .....αν το επιθυμείτε βέβαια μπορούμε μια χαρά να συνενωθούμε πάλι - θα σάς ταίριαζε θαυμάσια η πρώτη σειρά του ακροατηρίου την αξία μιας τέτοιας επίσκεψης μονάχα ένας μυημένος μπορεί να εκτιμήσει -/ Φαινόταν στο βάθος η μικρή κάμαρη όπου συνήθως κοιμόμουν έπειτα από τα ξενύχτια στο πέλαγος Ο ΑΛΛΟΣ : .....συγνώμη δε σάς σύστησα από δω ο φίλος μου ειδικός εντεταλμένος της Εταιρείας Υδάτων ΜΑΡΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΒΝΑ : [γελάει]......μα όσο για το περίεργο που λέτε είναι ευκολονόητο - έπρεπε βέβαια ν' ακούσω πρώτα τις φλυαρίες των απόντων -/ στο εκτυφλωτικό φως έμοιαζε σαν από στιγμή σε στιγμή να εξαϋλωθεί οι ψίθυροι βούλιαζαν στο μαλακό έδαφος - ο τελευταίος ισχυρισμός της. Εκεί στην παραλία ανάμεσα στις αραγμένες βάρκες η όποια μορφή ξεπρόβαλε έντονα ΜΑΡΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΒΝΑ : ....όταν κάνει κρύο βάζω μπουκάλια με ζεστό νερό και ζεσταίνω το κρεβάτι μου [σκοτάδι-φως]

4.

........είχε σπρώξει πέρα την καρέκλα έστεκε στητός με τα χέρια στις τσέπες - Τώρα βλέπω πως παρ' όλ' αυτά δε μου έχετε εμπιστοσύνη - μονολόγησα - η ματιά της διασταυρωνόταν με την ματιά του ενός ή του άλλου το χαμόγελο που προσπαθούσε έβγαινε ψεύτικο κι έμοιαζε γκριμάτσα ποια ήταν η αληθινή ιστορία και ποιος ο μύθος δεν θα το εξακρίβωνες ποτέ - μέσα σε ένα βράδυ πέρασαν πολλά χρόνια από πάνω μας - σημείωνε - η όποια είδηση την έκανε να σκάσει στα γέλια - της έφτιαχνε τη διάθεση - Είναι ολότελα άσκοπο να εκτίθεστε στο κρύο είπα - χαμογελούσε με έκπληξη. Μεσάνυχτα.

Γυάλισε το μάτι του στη θέα του χαρτονομίσματος ΜΕΝΤΒΕΝΤΕΝΚΟ [3] : Κλειδώστε τις πόρτες μπορεί να 'ρθει κανείς Διάφορα υπομνήματα ήταν σοφά το παραδέχομαι αλλά κενά περιεχομένου για μένα - Αυτό είναι πολύ σημαντικό [γελάει] : Το αυτεγκώμιο ενός συνηγόρου [γελάει πιο δυνατά]- τον βρήκαν ήδη νεκρό ''λόγω συγγενούς βλάβης του αναπνευστικού''[φεύγει] Ο ΑΛΛΟΣ : ....στεκόμουν στο παράθυρό σου σαν ζητιάνος - η μεταξύ μας διαφορά είναι η κάθε φαινομενική αθώωση ΜΑΡΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΒΝΑ : [παύση] .....τον τελευταίο καιρό με έχει απόλυτα παραμελημένη - του απαγόρεψα να μιλήσει για όλ' αυτά σε άλλον είχε μάλιστα ξεχάσει και τα γενέθλιά μου Ο ΑΛΛΟΣ : Θαρρώ πως με μισείς θα χρειαστώ ένα γλάρο

ΜΕΝΤΒΕΝΤΕΝΚΟ : [επανέρχεται]......θαυμάσια στην πρώτη σειρά του ακροατηρίου λοιπόν μ' έναν γλάρο στα χέρια [τραγουδάει γελώντας]

-/ Η ανημπόρια δεν ήταν παρά ένας τρόπος να διώξει κάποιος τους επισκέπτες Υποχρεώθηκα να παραστώ σ' αυτό το δράμα Δεν έκλαιγα όμως δεν μπορούσα να σταματήσω - ούτε η γη έστεκε ακίνητη και τότε άρχισα να κλαίω Ο ΑΛΛΟΣ : ....πόσο συγκινητικό θα πρέπει να ήταν - τώρα αντίο αγαπητοί σύντροφοι θα ξανάρθω να σάς δω την Κυριακή Τρανταζόταν ζωηρά πράγματι δεν υπάρχει τίποτα πιο ευκίνητο από τ' αγρίμια - μ' ένα γλάρο ή το πιστόλι στο χέρι θ' άλλαζε η υστεροφημία και το αυτεγκώμιο - θα μπορούσα να πω ''πάρτε από δω με τρόπο την Ειρήνα Νικολάγεβνα

- ο Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς αυτοκτόνησε'' [4]

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[1] μτφρ. Παύλος Μάτεσις

[2] σημαντικό πρόσωπο Στον Παίχτη του Ντοστογιέφσκι

[3] ΜΕΝΤΒΕΝΤΕΝΚΟ Συμεών Συμεώνοβιτς, -δάσκαλος- πρόσωπο στον Γλάρο του Α. Τσέχωβ

[4] η τελευταία φράση στον Γλάρο

ΦΩΤΟ

https://mcf.gr/wp-content/uploads/images/pictures/original/b_10155_or_img_7536a_emploi_web.jpg

https://www.reader.gr/sites/default/files/styles/reader_l/public/wp-content/galliko-theatro-a-la-greque-650.jpg?itok=PHqetYFt

https://blogs.sch.gr/eu-pdede/files/2018/07/rvmaio-5.jpg