οι λευκές νύχτες της Ιοκάστης

του φωτη μισοπουλου

Όλοι βγήκαμε από το Παλτό του Gogol

Φ.M. Nτοστογιέφσκι [1]

1.

πρέπει να ξέρω τι όνειρο παίρνω μαζί μου σε λίγο έδυε ο ήλιος ακουγόταν ο βρυχηθμός της θάλασσας στις αρχαίες κρεβατοκάμαρες -Αφήστε με να σάς βοηθήσω -Μην ενοχλείστε περιμένει ο άντρας κάτω -/ Τα βήματα πλησιάζουν και τώρα φτάνουν και δε φτάνουν να πείσω τον εαυτό μου πώς υπάρχω ή ότι η ανυπαρξία ενεδρεύει την εχθρότητα - έτσι - πρέπει να με πιστέψετε άλλωστε περνούσα τη νύχτα μακριά απ' το σπίτι - εννοώ κάθε λευκή νύχτα - είχα βρεθεί στο δωμάτιο με τη Γυναίκα - μορφάζοντας κοίταξα μακριά ακούγοντας τις ομιλίες και τα γέλια που ενορχήστρωνε η φωνή της - κάθε στιγμή μέχρι την ώρα που θα πεθαίνω - βιώνουμε ένα αίσθημα ανεπιθύμητο - όπως το δάχτυλο ενώ διατρέχει κατακόρυφα τη στήλη που διάβαζα ''Αγαπητέ και νεαρέ ανεψιέ μου για όσα ψέμματα δεν ξέρω ποιος τα έσπειρε θα είσαι υπόλογος εσύ'' υποψίες ιδρώτα στο μέτωπο σε μια τόσο κρύα νύχτα. Για την. Ιοκάστη. Καθισμένος ανάμεσα στους νεκρούς ενός δρόμου Αξεχώριστος Όταν λιώσουν οι πάγοι θα εξαναγκαστεί - να οργώσουν πάλι : να γίνει ο αγρός που υπήρξε πριν χιλιάδες χρόνια - αναμάρτητος - Εκείνο το βράδυ πέρασε ο Πρώτος Ένοικος [2] : - Πολύ χλωμός είστε σήμερα σύντροφε - είπα - Ο τρόμος ανήκει στο ρομαντισμό των φαντασμάτων απάντησε γελώντας κι έφυγε για την γέφυρα Καλίνκιν [3] πιάνοντάς της σφιχτά το χέρι - η ίδια παραδόθηκε χωρίς μεγάλη αντίσταση Έτσι με μια γραβάτα φανταχτερή έφτασε Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΝΟΙΚΟΣ : ....θυμήσου ότι ο χρόνοςείμαι εγώ κι επομένως για μένα ο,τι πρόκειται να συμβεί έχει ήδη συμβεί - όσα έχουν συμβεί συμβαίνουν κάθε μέρα [4] -/ [παύση] Το φως του δειλινού φαινόταν ακόμα στον χειμωνιάτικο ουρανό η μόνη διαφορά ήταν το βαρύ άρωμα που ερχόταν από κάποιο λουλούδι που άνθιζε αλλού σε άλλη εποχή σε κάποιον άλλον κήπο με κάποιο άλλο όνομα Τι θα μπορούσε να επαναφέρει αυτόν τον τόπο στους παλιούς εγκόσμιους καιρούς ; Το νερό ; Είχαν περάσει τρία χρόνια χόρεψε τελευταία φορά με μια δεινότητα εκφυλισμένη το πρόσωπό της δεν πρόδιδε τίποτα

2.

 αιφνίδια δυσαρέσκεια που αρέσει στη Νάστενκα [5] της ανήκει ολοσχερώς μια τέτοια επιφύλαξη διαβάζει τους δυστυχισμένους ικέτες το άδειο βλέμμα των αγαλμάτων - ξεκολλημένη απ' τη δική της παχυλή υγρασία έκανε βήματα πίσω ο ήχος των κουπιών που άγγιζε και χτυπούσαν στο κανάλι σα γυναίκα που βάδιζε ή χειρονομούσε μες στη νύχτα - σαν αυτή τη νύχτα - η ίδια μοναξιά αδημονούσε να με αφορίσει - ο κόσμος απ' τα χωριά κοιτούσε τις αδιαπέραστες ομίχλες - ήταν πολύ μακριά Θα 'ρθω σύντομα η σκιά μου περιμένει να γυρίσω - μονολόγησε - αν κατάλαβες βρίσκεσαι στο έλεός μου - έκανε - φάνηκε πως το καπέλο μου απείχε μια αιωνιότητα και μια ζωή μπορούσε άραγε να επιστρέψει στον κάτοχό του Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΝΟΙΚΟΣ : .....θα στέκω δίπλα σου αλλά θα είναι σαν να μην υπάρχω και θα κάνω - ο,τι θέλεις να κάνω - ο,τι μου πεις -/ την έπιασε και την ταρακούνησε το πρόσωπο έτσι βουλιαγμένο στο χώμα ο οίκτος που στην αρχή τής είχε προκαλέσει την ευθυμία να μάς φιλοξενήσει - με το αζημίωτο βέβαια - εξαφανίστηκε γρήγορα - οι δύο Ένοικοι κι εγώ - η θύμηση αυτού του άλλου πιο δυσβάσταχτου αποχωρισμού Απότομα τα χέρια της ξέσφιξαν Παραιτήθηκε Προσπάθησε να με δει στα νερά δίπλα απ' το είδωλό μου - ο Ένοικος με την φανταχτερή γραβάτα κοίταξε αλλού δεν είχε αντιρρήσεις για τους καυγάδες το αίμα όμως της προξενούσε ταραχή - πέρασε ολόκληρη τη νύχτα παίζοντας αυτό το ανταγωνιστικό παιχνίδι δύναμης που απεχθάνεται κάθε γυναίκα : Της άρεζε να τρώει από το χέρι του άντρα τράβηξα την πόρτα - έκλεισε μ' ένα στρεβλό μοχθηρό στεναγμό : Με διώξατε - συγκατένευσα- πριν μέρες - απύθμενη σιγή πεθύμησα ν' ακούσω την πρώτη μου κραυγή χωρίς να κρατώ προσχήματα ή λογικές Εδώ γεννήθηκα εδώ ξεδίψασαν οι περασμένες γενιές όταν στάθμευαν στις σκοτεινές στοές αγκομαχώντας - δεν είμαι πια Ένοικος ούτε περαστικός εμπρός από την άμορφη ασάφεια που έχουν τα παράθυρα ισχυρότερη κάθε περσινό καλοκαίρι : in the storm howling : he discovered the bed [6]

3.

ανάμεσα απ' τα κάγκελα τον πλημμύρισε με το χέρι προφέροντας λόγια παραμυθίας - ένοιωθε ανησυχία κυριεύτηκε από θάνατο για το μοναχικό θηλυκό ο τρίτος έμεινε γυμνός μεταναστεύοντας στην αντίπερα όχθη του δωματίου αυτοί που κάποτε αγγίχτηκαν από τις ράχες του φεγγαριού δεν είχαν τίποτε να πουν ή μήπως ήταν η ίδια η πεμπτουσία του ανθρώπινου ; ύστερα δόθηκε η ανώφελη εξήγηση η απάντηση σίγουρα δεν ικανοποίησε το παράθυρο που είχα δει μέσα από την πόρτα έδινε το φως του μαυριδερό κι αδύναμο και πάντα θα συμβαίνουν αξιοσημείωτα περιστατικά απ' την άλλη πλευρά της θάλασσας όμως είναι ανώφελο να επιμείνω σ' αυτή την περίοδο της ζωής μου στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά η αναβολή της αναπόφευκτης παρακμής ΝΑΣΤΕΝΚΑ : .....καλώς ήρθες στην κάμαρά μου κάπως θ' αποκτηθεί η ειδική επισημότητα της σιωπής -/ [ΣΚΗΝΙΚΟ : ....ο ορίζοντας το έσχατο άκρο της πολιτείας εμφανίζεται το περίγραμμα μιας ερυθράς σελήνης Ανυποψίαστης Στη θέση της βάζαμε συνήθως έναν απλό άνθρωπο - οι Ένοικοι κι εγώ έχουμε βγει μόλις απ' το Παλτό του Gogol η μανόλια ταιριάζει απόλυτα με τη χαριτωμένη μας επισκέπτρια η ξαγρύπνια μού δίνει ένα είδος ύπνου][μικρή παύση] Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΝΟΙΚΟΣ : ....τα γεγονότα που καταγράφονται εδώ περιορίζουν οποιαδήποτε υποψία ιστορικής απάτης ποιος θα μπορούσε να εξυφάνει ενοχές ; ή εκδοχές ανακριβείς από πηγές αφερέγγυες κι αναξιόπιστες ; -/ έτσι από τότε έπρεπε να πηγαίνω προς την αντίθετη κατεύθυνση επειδή τα περισσότερα συμβαίνουνε σούρουπο η γαλήνη είτε ο φύλακας στο προάστιο της Κολόμνα [7] που με γνώριζε και σε τι ωφελούνε οι πληροφορίες αυτές ; - σε τι ωφελούνε ; πέστε μου Είδε με τα τα μάτια της το φάντασμα να εμφανίζεται Η βροχή χτυπάει τα τζάμια Γαλήνη Μα στο τέλος κατάλαβα τη λαλιά : ΝΑΣΤΕΝΚΑ : ...ήμουν εγώ : Η Ιοκάστη. Για τον Οιδίποδα έλεγαν φορούσε ένα μακρύ παλτό να κρύβει τα αχαμνά του στη γέφυρα Ομπούκωφ [8]

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Ευγενία Κριτσέφσκαγια, Ξαναδιαβάζοντας Το Παλτό του Νικολάι Γκογκόλ [Διαδίκτυο]

[2] αναφορά στις Λευκές Νύχτες /Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι

[3] τοπωνύμιο βλ. Nikolay Gogol / Το Παλτό - μτφρ. Ορέστης Ορλώφ, Ars brevis Παραπέντε, αχρονολόγητο

[4] Ζοζέ Σαραμάγκου, Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον, μτφρ. Αθηνά Ψυλλιά, Καστανιώτης 2010

[5] κεντρικό πρόσωπο στις Λευκές Νύχτες

[6] Ουίλιαμ Μπλέηκ Το άρρωστο Ρόδο : Μες στης καταιγίδας το ουρλιαχτό : Ανακάλυψε την κλίνη [απόσπασμα στις Σημειώσεις τού : Ναντίν Γκόρντιμερ, Ο τυχαίος εραστής - μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο, Καστανιώτης 2010]
[7] προάστιο στην Αγία Πετρούπολη βλ. N.Gogol ο.π.

[8] τοπωνύμιο ο.π. N. Gogol σημ. 3

* Δείτε τον Τιπούκειτο της Γνώμης

* ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΓΝΩΜΗΣ

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Facebook

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Twitter

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Pinterest

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Dailymotion

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Youtube

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Instagram