Στο Κιλκίς ζουν εκατοντάδες ανάπηροι. Ζουν μεν στην πόλη, αλλά δεν πολυβγαίνουν εκτός σπιτιού, αφού κάθε προσπάθεια για περίπατο, δουλειές κτλ, μετατρέπεται σε ένα μαρτύριο.
Δεν μιλώ για τις υποδομές ( πεζοδρόμια, ράμπες κτλ) αφού θα μπορούσε να γραφτεί βιβλίο με τα λάθη και παραλείψεις πολλών ετών, αν κάποτε αναρτηθούν φωτογραφίες μέσα από την πόλη μας. Η φωτογραφίες είναι σημερινές και τραβήχτηκαν στον κεντρικότερο δρόμο του Κιλκίς την 21η Ιουνίου.
Οι εικόνες δεν είναι ούτε καινούργιες, ούτε πρωτόγνωρες, ούτε σπάνιες. Είναι ένα ελάχιστο κομμάτι της καθημερινότητας ενός ανάπηρου. Υπόψη πως παρόμοια κατάσταση μπορεί να βιώσει μια μαμά με βρεφικό καρότσι, ένας παππούς η γιαγιά με μπαστούνι ή "περπατούρα".
Για τυφλό δεν μιλάμε, αφού αν δεν καρφωθεί πάνω στο παράνομα σταθμευμένο αυτοκίνητο, θα τον παρασύρει σίγουρα κάποιο διερχόμενο ΙΧ. Προσωπικά δεν έχω καμία ελπίδα να αλλάξει κάτι στη νοοτροπία μας.
Απλά όταν κάποτε κλείσουμε τα ματάκια μας, θα λέμε ότι τουλάχιστον δεν σιωπήσαμε στα αίσχη που βλέπαμε.
Καλό κουράγιο ανάπηροι.
Ευχαριστώ για το κουράγιο επισης
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς η αντιμετώπιση των αναπηρικών αμαξιδίων όπως και των καροτσιων μονών ή διπλών που κουβαλάνε μωρά είναι άθλια.Πρωτον από τα μαγαζιά καφέ που αν μπορούσαν μεχρι και στην αυλή του σπιτιού μας θα έβαζαν τραπέζια -αναισθησια και απληστία και δεύτερον από τους οδηγούς που κι αυτοί μέχρι και στο σαλόνι μας θα έβαζαν τ αυτοκίνητα τους γιατί δεν μπορούν να περπατήσουν ενώ δεν είναι ανάπηροι.
ΑπάντησηΔιαγραφή