Αγαπητέ υποψήφιε δήμαρχε Κιλκίς
Σίγουρα θα γνωρίζεις ότι το «φτωχό Κιλκίς» έχει τεράστια ακίνητη περιουσία. Περιουσία που δεν έχει μόνο ιστορική-θρησκευτική-πολιτιστική αξία, αλλά κυρίως οικονομική.
Το Κιλκίς έχει πολλά ακίνητα τεράστιας αξίας που όμως ποτέ κανείς από τους προηγούμενους δεν είχε τα κάκαλα να ασχοληθεί σοβαρά και με αγάπη για αυτό το δύσμοιρο τόπο, ώστε να αξιοποιήσει τα πάντα προς όφελος των Κιλκισιωτών. Μόνο προεκλογικές υποσχέσεις, μεγάλα λόγια, ψεύτικα χαμόγελα και χειραψίες σε δυνητικούς ψηφοφόρους, καμιά παρουσία σε πανηγύρι-παρέλαση-εκκλησία-καφενείο αλλά μέχρι εκεί. Πικρή αλήθεια αλλά δυστυχώς έτσι είναι.
Ένα από δυνατά χαρτιά της πόλης και με τεράστια οικονομική αξία είναι και το κτίριο της παλιάς Νομαρχίας. Όχι εκείνο το ψηλό και απαίσιο που ανήκει στη Μητρόπολη που και αυτό χρειάζεται ανακαίνιση, αλλά το άλλο το υπέροχο νεοκλασικό κτίριο που ρημάζει στις παρυφές του Αη Γιώργη.
Από τότε που έφυγε η Νομαρχία, αυτό το κτίριο κόσμημα για την αρχιτεκτονική του, παραμένει κλειστό, ανεκμετάλλευτο, ρημαγμένο, αφημένο στη μοίρα του. Έχει και μια πινακίδα που γράφει «Πινακοθήκη»..... Να γελάς και να κλαις με την κατάντια αυτής της πόλης γιατρέ μου. Και τους βλέπεις όλους ( υποψήφιους δημάρχους και συμβούλους) μέσα στα χαμόγελα και την αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον. Που αν γνώριζαν σε βάθος πόσα προβλήματα έχει αυτή η πόλη και τι βάρος έχει η ευθύνη ενασχόλησης με τα κοινά, θα την είχαν κάνει τρέχοντας.
Έχει πρόβλημα στατικότητας το συγκεκριμένο κτίριο; Γκρεμίστε το, τι το κρατάτε; Δεν συμφέρει να ρίξεις λεφτά για να το αναστηλώσεις και να το ανακαινίσεις; Γκρέμιστο ξανά και εκμεταλλεύσου το οικόπεδο. Αν δεν διώξεις τα παλιά δεν υπάρχει χώρος για να έρθουν τα καινούργια στη ζωή σου. Και μη μιλήσεις κανείς με παπαριές τύπου « είναι η ιστορία του Κιλκίς», «έχει συναισθηματική αξία» κτλ. Την ιστορία τη σέβεσαι και την αναδεικνύεις αξιοποιώντας την. Δεν την παρατάς στη μοίρα της.
Θα μπορούμε κάλλιστα να γίνει πχ ένα «Μουσείο Σιταριού και Αγροτικής Ζωής» η «Μουσείο Ποντιακής και όχι μόνο Προσφυγιάς» η και τα δύο μαζί. Το σιτάρι και οι Πόντιοι πρόσφυγες πάντα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των Κιλκισιωτών.
Από το ταπεινό σιταράκι όμως, φτιάχνεται ο άρτος ο επιούσιος. Η σημαντικότερη ίσως τροφή για την επιβίωση του ανθρώπου. Άρτος, « το άρτιον παρασκεύασμα εκ του σίτου». Η μοναδική τροφή ( αποδεδειγμένο επιστημονικά) που την τρως καθημερινά και δεν την σιχαίνεσαι.
Δεν πρέπει να ΠΡΟΒΑΛΟΥΜΕ και να ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΜΕ, αυτόν τον πολύτιμο καρπό που παράγει η γη μας, τόσο απλόχερα; Μέχρι και η θρησκεία μας με άρτο και κρασί συμβολίζει το αίμα και σώμα του Χριστού. Για κρασί μη στεναχωριέστε έχουμε το υπέροχο της Γουμένισσας.
Μπορεί άνετα να γίνει ένα διαδραστικό μουσείο, εντυπωσιακό, εκπαιδευτικό, συναρπαστικό, «ζωντανό». Θα έχει εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για την καλλιέργεια, από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα. Όχι όμως σαν απλά εκθέματα, αλλά «ζωντανά» σε κίνηση, πάνω σε εικονικά χωράφια κατά στάδια ανάπτυξης, από τη σπορά μέχρι θερισμό. Με κέρινα ομοιώματα των αγροτών, με θόρυβο, ομιλίες, εντυπωσιακό φωτισμό κτλ. Με αφηγήσεις και μνήμες προσφύγων από τον Πόντο ή την Στενήμαχο.
Με τεράστιες ανάγλυφες μακέτες και τη βοήθεια τεχνολογίας θα απεικονίζονται τα πάντα, με σκοπό να κατανοούν με ρεαλιστικό τρόπο οι μαθητές και οι τουρίστες που θα έρχονται από όλη την Ελλάδα και όλο τον κόσμο.
Σε άλλο χώρο, μπορεί να υπάρχει οπτικοακουστικό σύστημα, για τη θρεπτική αξία του φλοιού των φυτικών ινών, και του ορισμού «Ολικής άλεσης», ενώ ειδικός διατροφολόγος θα ενημερώνει όσους ενδιαφέρει η υγιεινή διατροφή.
Θα υπάρχει τμήμα με τα παράγωγα του σιταριού. Αρτοποιοί του Κιλκίς αλλά και εταιρείες διατροφής (αρτοβιομηχανίες, ζυμαρικών, μπισκότων κτλ), θα είναι χορηγοί στο μουσείο, όπου θα δίνουν τρόφιμά τους για δοκιμή, είτε σαν δωράκια κτλ. Θα μοσχοβολάει ο τόπος με ζεστά ψωμάκια και κουλούρια.
Σε άλλο χώρο ειδικά για παιδιά, θα μαθαίνουν να ζυμώνουν και να ψήνουν παίζοντας. Μέχρι και κομμάτι «ανοιχτής» από μέσα, θεριζοαλωνιστικής μηχανής σε λειτουργία θα έχει, σε ειδικό διαμορφωμένο χώρο, για να καταλάβουν οι επισκέπτες πως γίνεται η διαλογή του σπόρου κατά το θερισμό.
Στο τέλος θα υπάρχει ειδικό πρατήριο πώλησης, σε συνεργασία με τις αλευροβιομηχανίες-χορηγούς για να ψωνίσουν άλευρα όλων των ειδών από τον τόπο μας, αλλά και παράγωγα αυτών από τοπικά μαγαζιά (παξιμάδια, κουλούρια, ψωμιά κτλ) . Σε ειδικές εντυπωσιακές συσκευασίες για δώρο ή προσωπική χρήση.
Θα λειτουργεί και γραφείο «σύνδεσμος» για την απευθείας επαφή και πώληση των μεγάλων ποσοτήτων, μεταξύ των αγροτών μας και αγοραστών, για την αποφυγή μεσαζόντων και επίτευξη καλύτερης τιμής πώλησης.
Θα φτιαχτεί επίσης ένα χημείο, μια εταιρεία πιστοποίησης βιολογικού σιταριού, καθώς και τη χρηματοδότηση για έρευνα εναλλακτικών μορφών λίπανσης και καταπολέμησης των ζιζανίων, μακριά από τα δηλητηριώδη και επικίνδυνα ζιζανιοκτόνα.
Ένα απλό μουσείο κι όμως θα δώσει δουλειά σε δεκάδες αν όχι εκατοντάδες Κιλκισιώτες από διάφορα επαγγέλματα, αλλά και ανθρώπους που εμπλέκονται άμεσα. Προμηθευτές, αγρότες, ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια κτλ
Υπάρχουν τόσα Ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, υπάρχουν τόσοι χορηγοί που ενδιαφέρονται με αμοιβαίο κέρδος, που σίγουρα θα βρεθούν χρήματα να γίνει κάτι καλό. Πολλά μπορούμε να κάνουμε αν θέλουμε, αλλά μέχρι τότε εμείς θα μιζεριάζουμε και μπροστά από την παλιά νομαρχία θα αναπαύεται ο «Ακάλυπτος».
Τουλάχιστον αυτός μας ξεβρωμίζει...
Στο επόμενο: Υποψήφιε Δήμαρχε Κιλκίς πέρασες καμιά βόλτα από το προαύλιο του Ά Γιώργη;
Το Κιλκίς έχει πολλά ακίνητα τεράστιας αξίας που όμως ποτέ κανείς από τους προηγούμενους δεν είχε τα κάκαλα να ασχοληθεί σοβαρά και με αγάπη για αυτό το δύσμοιρο τόπο, ώστε να αξιοποιήσει τα πάντα προς όφελος των Κιλκισιωτών. Μόνο προεκλογικές υποσχέσεις, μεγάλα λόγια, ψεύτικα χαμόγελα και χειραψίες σε δυνητικούς ψηφοφόρους, καμιά παρουσία σε πανηγύρι-παρέλαση-εκκλησία-καφενείο αλλά μέχρι εκεί. Πικρή αλήθεια αλλά δυστυχώς έτσι είναι.
Ένα από δυνατά χαρτιά της πόλης και με τεράστια οικονομική αξία είναι και το κτίριο της παλιάς Νομαρχίας. Όχι εκείνο το ψηλό και απαίσιο που ανήκει στη Μητρόπολη που και αυτό χρειάζεται ανακαίνιση, αλλά το άλλο το υπέροχο νεοκλασικό κτίριο που ρημάζει στις παρυφές του Αη Γιώργη.
Από τότε που έφυγε η Νομαρχία, αυτό το κτίριο κόσμημα για την αρχιτεκτονική του, παραμένει κλειστό, ανεκμετάλλευτο, ρημαγμένο, αφημένο στη μοίρα του. Έχει και μια πινακίδα που γράφει «Πινακοθήκη»..... Να γελάς και να κλαις με την κατάντια αυτής της πόλης γιατρέ μου. Και τους βλέπεις όλους ( υποψήφιους δημάρχους και συμβούλους) μέσα στα χαμόγελα και την αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον. Που αν γνώριζαν σε βάθος πόσα προβλήματα έχει αυτή η πόλη και τι βάρος έχει η ευθύνη ενασχόλησης με τα κοινά, θα την είχαν κάνει τρέχοντας.
Έχει πρόβλημα στατικότητας το συγκεκριμένο κτίριο; Γκρεμίστε το, τι το κρατάτε; Δεν συμφέρει να ρίξεις λεφτά για να το αναστηλώσεις και να το ανακαινίσεις; Γκρέμιστο ξανά και εκμεταλλεύσου το οικόπεδο. Αν δεν διώξεις τα παλιά δεν υπάρχει χώρος για να έρθουν τα καινούργια στη ζωή σου. Και μη μιλήσεις κανείς με παπαριές τύπου « είναι η ιστορία του Κιλκίς», «έχει συναισθηματική αξία» κτλ. Την ιστορία τη σέβεσαι και την αναδεικνύεις αξιοποιώντας την. Δεν την παρατάς στη μοίρα της.
Θα μπορούμε κάλλιστα να γίνει πχ ένα «Μουσείο Σιταριού και Αγροτικής Ζωής» η «Μουσείο Ποντιακής και όχι μόνο Προσφυγιάς» η και τα δύο μαζί. Το σιτάρι και οι Πόντιοι πρόσφυγες πάντα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των Κιλκισιωτών.
Αυτός ο τόπος χάρη σε αυτούς τους προκομμένους ανθρώπους άλλαξε από το 1923 και μετά, ενώ αυτό το σημαντικό δημητριακό έδωσε ζωή και δουλειές στο Κιλκίς για δεκάδες χρόνια. Η δε αγροτική ζωή, ήταν η βασική απασχόληση των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής. Τα παλιά χρόνια οι αγρότες έβαζαν σιτάρι χρόνο παρά χρόνο. Την ενδιάμεση χρονιά έβαζαν ποικιλία δημητριακών. Έτσι εξασφάλιζαν την τροφή για αυτούς και τα ζώα τους, αλλά συγχρόνως «ξεκούραζαν» το χωράφι, για να γίνει αποδοτικότερο την επόμενη χρονιά.
Οι άλλοι έχουν γαλάζιες θάλασσες και εμείς στο Κιλκίς ήμαστε «πνιγμένοι σε μια ατέλειωτη χρυσαφένια θάλασσα σιτοκαλαμιών». Αυτό καθόριζε και την οικονομική ζωή της πόλης. Χάλια η παραγωγή και οι τιμές; Χάλια και η τοπική αγορά. Αυτό καθορίζει και την αισθητική του νομού. Το καλοκαίρι στις ξέρες, λες και είμαστε κάτι μεταξύ Σαχάρας, Αριζόνας και Φάρ Ουέστ…
Οι άλλοι έχουν γαλάζιες θάλασσες και εμείς στο Κιλκίς ήμαστε «πνιγμένοι σε μια ατέλειωτη χρυσαφένια θάλασσα σιτοκαλαμιών». Αυτό καθόριζε και την οικονομική ζωή της πόλης. Χάλια η παραγωγή και οι τιμές; Χάλια και η τοπική αγορά. Αυτό καθορίζει και την αισθητική του νομού. Το καλοκαίρι στις ξέρες, λες και είμαστε κάτι μεταξύ Σαχάρας, Αριζόνας και Φάρ Ουέστ…
Από το ταπεινό σιταράκι όμως, φτιάχνεται ο άρτος ο επιούσιος. Η σημαντικότερη ίσως τροφή για την επιβίωση του ανθρώπου. Άρτος, « το άρτιον παρασκεύασμα εκ του σίτου». Η μοναδική τροφή ( αποδεδειγμένο επιστημονικά) που την τρως καθημερινά και δεν την σιχαίνεσαι.
Δεν πρέπει να ΠΡΟΒΑΛΟΥΜΕ και να ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΜΕ, αυτόν τον πολύτιμο καρπό που παράγει η γη μας, τόσο απλόχερα; Μέχρι και η θρησκεία μας με άρτο και κρασί συμβολίζει το αίμα και σώμα του Χριστού. Για κρασί μη στεναχωριέστε έχουμε το υπέροχο της Γουμένισσας.
Μπορεί άνετα να γίνει ένα διαδραστικό μουσείο, εντυπωσιακό, εκπαιδευτικό, συναρπαστικό, «ζωντανό». Θα έχει εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για την καλλιέργεια, από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα. Όχι όμως σαν απλά εκθέματα, αλλά «ζωντανά» σε κίνηση, πάνω σε εικονικά χωράφια κατά στάδια ανάπτυξης, από τη σπορά μέχρι θερισμό. Με κέρινα ομοιώματα των αγροτών, με θόρυβο, ομιλίες, εντυπωσιακό φωτισμό κτλ. Με αφηγήσεις και μνήμες προσφύγων από τον Πόντο ή την Στενήμαχο.
Με τεράστιες ανάγλυφες μακέτες και τη βοήθεια τεχνολογίας θα απεικονίζονται τα πάντα, με σκοπό να κατανοούν με ρεαλιστικό τρόπο οι μαθητές και οι τουρίστες που θα έρχονται από όλη την Ελλάδα και όλο τον κόσμο.
Σε άλλο χώρο, μπορεί να υπάρχει οπτικοακουστικό σύστημα, για τη θρεπτική αξία του φλοιού των φυτικών ινών, και του ορισμού «Ολικής άλεσης», ενώ ειδικός διατροφολόγος θα ενημερώνει όσους ενδιαφέρει η υγιεινή διατροφή.
Θα υπάρχει τμήμα με τα παράγωγα του σιταριού. Αρτοποιοί του Κιλκίς αλλά και εταιρείες διατροφής (αρτοβιομηχανίες, ζυμαρικών, μπισκότων κτλ), θα είναι χορηγοί στο μουσείο, όπου θα δίνουν τρόφιμά τους για δοκιμή, είτε σαν δωράκια κτλ. Θα μοσχοβολάει ο τόπος με ζεστά ψωμάκια και κουλούρια.
Σε άλλο χώρο ειδικά για παιδιά, θα μαθαίνουν να ζυμώνουν και να ψήνουν παίζοντας. Μέχρι και κομμάτι «ανοιχτής» από μέσα, θεριζοαλωνιστικής μηχανής σε λειτουργία θα έχει, σε ειδικό διαμορφωμένο χώρο, για να καταλάβουν οι επισκέπτες πως γίνεται η διαλογή του σπόρου κατά το θερισμό.
Στο τέλος θα υπάρχει ειδικό πρατήριο πώλησης, σε συνεργασία με τις αλευροβιομηχανίες-χορηγούς για να ψωνίσουν άλευρα όλων των ειδών από τον τόπο μας, αλλά και παράγωγα αυτών από τοπικά μαγαζιά (παξιμάδια, κουλούρια, ψωμιά κτλ) . Σε ειδικές εντυπωσιακές συσκευασίες για δώρο ή προσωπική χρήση.
Θα λειτουργεί και γραφείο «σύνδεσμος» για την απευθείας επαφή και πώληση των μεγάλων ποσοτήτων, μεταξύ των αγροτών μας και αγοραστών, για την αποφυγή μεσαζόντων και επίτευξη καλύτερης τιμής πώλησης.
Θα φτιαχτεί επίσης ένα χημείο, μια εταιρεία πιστοποίησης βιολογικού σιταριού, καθώς και τη χρηματοδότηση για έρευνα εναλλακτικών μορφών λίπανσης και καταπολέμησης των ζιζανίων, μακριά από τα δηλητηριώδη και επικίνδυνα ζιζανιοκτόνα.
Ένα απλό μουσείο κι όμως θα δώσει δουλειά σε δεκάδες αν όχι εκατοντάδες Κιλκισιώτες από διάφορα επαγγέλματα, αλλά και ανθρώπους που εμπλέκονται άμεσα. Προμηθευτές, αγρότες, ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια κτλ
Υπάρχουν τόσα Ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, υπάρχουν τόσοι χορηγοί που ενδιαφέρονται με αμοιβαίο κέρδος, που σίγουρα θα βρεθούν χρήματα να γίνει κάτι καλό. Πολλά μπορούμε να κάνουμε αν θέλουμε, αλλά μέχρι τότε εμείς θα μιζεριάζουμε και μπροστά από την παλιά νομαρχία θα αναπαύεται ο «Ακάλυπτος».
Τουλάχιστον αυτός μας ξεβρωμίζει...
Στο επόμενο: Υποψήφιε Δήμαρχε Κιλκίς πέρασες καμιά βόλτα από το προαύλιο του Ά Γιώργη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.