Ο Φίλιππος το 338 π.Χ., στη μάχη της Χαιρώνειας της Βοιωτίας, αντιμετώπισε και νίκησε κατά κράτος έναν ολόκληρο συνασπισμό ελληνικών πόλεων. 32.000 Μακεδόνες νίκησαν 32.000 Αθηναίους, Θηβαίους Κορινθίους, Ευβοείς, Μαντινείς, κ.ά. Οι Μακεδόνες ήθελαν να σταματήσουν οι εμφύλιες συγκρούσεις στη Νότιο Ελλάδα, να αποκατασταθεί η ενότητα και να πραγματοποιηθεί η πανελλήνια ιδέα.
Στη μάχη διακρίθηκε ο Αλέξανδρος επί κεφαλής του μακεδονικού ιππικού σε ηλικία 18 ετών. Η Νότιος Ελλάδα σταματάει τις συγκρούσεις κι επιτέλους επικρατεί γαλήνη και σύνεση. Οι Έλληνες ενώθηκαν έστω και σε μια ιδιόμορφη πολιτική ενότητα με τη βία. Ο Φίλιππος επιβλήθηκε ως ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης που είχε τη δυνατότητα να ηγηθεί του κοινού αγώνα εναντίον των Περσών. Ο Ελληνισμός ανανεώνεται και μπαίνει σε μια νέα φάση της μεγαλοπρεπούς ιστορίας του!
Η «πανελλήνια ένωση» θεμελιώθηκε σε συνέδριο στην Κόρινθο, το 337 π.Χ. Συμμετείχαν όλες οι ελληνικές πόλεις εκτός της Σπάρτης. Συμφωνήθηκε Γενική Ειρήνη μεταξύ των Ελλήνων και:
α) Απαγορεύτηκαν οι συγκρούσεις μεταξύ των ελληνικών πόλεων και η βίαιη μεταβολή των καθεστώτων τους.
β) Κατοχυρώθηκε η ελεύθερη ναυσιπλοΐα και καταδικάστηκε η πειρατεία.
γ) Ιδρύθηκε πανελλήνια συμμαχία, αμυντική κι επιθετική, με ισόβιο αρχηγό το Φίλιππο Β΄.
Η συμμαχία στρεφόταν κατά των Περσών. Ως «στρατηγός αυτοκράτωρ» της πανελλήνιας εκστρατείας εναντίον των Περσών ορίστηκε ο Φίλιππος. Καθορίστηκε ο αριθμός των οπλιτών και των πλοίων που θα προσέφερε κάθε πόλη. Ο πόλεμος κατά των Περσών χαρακτηρίστηκε «τιμωρητικός» καθώς οι Έλληνες θα εκδικούνταν για τις λεηλασίες που είχε κάνει ο Ξέρξης στην Ελλάδα.
Την άνοιξη του 336 π.Χ. ο Φίλιππος έστειλε 10.000 στρατό υπό τον Παρμενίωνα και τον Άτταλο στη Μικρά Ασία, ως προπομπή της εκστρατείας που θα ακολουθούσε. Το καλοκαίρι δολοφονήθηκε. Τον διαδέχτηκε ο Αλέξανδρος. Τον ίδιο χρόνο επαναλήφθηκε το συνέδριο της Κορίνθου. Σε αυτό, οι αντιπρόσωποι ανανέωσαν στο πρόσωπο του νέου ηγέτη τον όρκο που είχαν δώσει προ έτους στον πατέρα του.
Ο «στρατηγός αυτοκράτωρ» Αλέξανδρος, ενώ βρισκόταν σε εκστρατεία κατά των εχθρών στο Βορρά (Θρακών, Ιλλυριών), πληροφορήθηκε την επανάσταση των Θηβαίων. Μετά από εξαντλητική συνεχή πορεία 13 ημερών έφτασε από τα ιλλυρικά σύνορα (Πήλιον) στην Ογχηστό της Βοιωτίας, έξω από τη Θήβα. Οι Θηβαίοι τα έχασαν. Ωστόσο, απέρριψαν τις προτάσεις παράδοσης. Ο Αλέξανδρος δεν ήθελε να εμπλακεί σε πόλεμο αλλά να δώσει στους Θηβαίους την ευκαιρία να συνετιστούν. Έτσι, αφού έλαβε αρνητική απάντηση δεν επιτέθηκε παρά μόνο την τέταρτη μέρα, όταν κινδύνευε ο στρατός του από τους Θηβαίους.
Η μάχη ήταν σφοδρή, αλλά οι Θηβαίοι τελικά κάμφθηκαν. Το κίνημα κατεστάλη κι ο Αλέξανδρος συγκάλεσε ξανά το συνέδριο της Κορίνθου προκειμένου να αποφασίσουν όλες οι ελληνικές πόλεις την τύχη της Θήβας. Οι ελληνικές πόλεις του ζήτησαν να σφάξει τους κατοίκους ή να τους πουλήσει ως δούλους και την ίδια την πόλη να την κατασκάψει, να την εκβαραρθρώσει και να την αφανίσει!
Έκπληκτος ο Αλέξανδρος ζήτησε να μάθει γιατί να φερθεί τόσο σκληρά σε μία Ελληνίδα πόλη κι έλαβε την απάντηση: «διότι στα μηδικά εμήδισε»!
Ο Αλέξανδρος κατέσκαψε τη Θήβα, με εξαίρεση την Καδμεία, τους ναούς και το σπίτι του Πινδάρου, το 335 π.Χ. και επέστρεψε στη Μακεδονία. Απερίσπαστος προετοίμασε την εκστρατεία εναντίον των Περσών.
Πράγματι, οι Θηβαίοι εκτός των Θεσπιών και των Πλαταιών έδωσαν «γη και ύδωρ» στους Πέρσες απεσταλμένους πριν τη μάχη των Θερμοπυλών, το 480 π. Χ. προκειμένου να εξασφαλιστούν σε περίπτωση ήττας. Διέσωσαν τις οικογένειες και τη χώρα τους από τον περσικό στρατό, όμως εγκαταλείφθηκαν από τους άλλους Έλληνες συμμάχους για τον επίσημο «μηδισμό» τους. Οι Θεσπιές και οι Πλαταιές ήταν οι μόνες από τις βοιωτικές πόλεις που δεν «εμήδισαν» και μάλιστα πολέμησαν υπέρ του Μαρδόνιου στη μάχη των Πλαταιών, ενάντια σε μια βοιωτική πόλη.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται στα σημαινόμενα. Όμως οι Έλληνες ουδέποτε υπήρξαν επιλήσμονες και τιμωρούσαν αμείλικτα τους προδότες. Τούτη η χώρα είναι τόπος ιερός, τόπος μεγαλοσύνης. Στο όνομα της ελευθερίας της συγκρότησης και τη σύστασης της Πατρίδας, έγιναν αμέτρητες θυσίες κι αθρόες γενοκτονίες.
Δυστυχώς, αυτός ο πολύπαθος τόπος έφτασε να βλέπει αδαείς, ελλιποβαρείς, απάτριδες κι ανάξιους πολιτικούς να έχουν καταδικάσει το έθνος σε παγκόσμια χλεύη και τον τόπο σε παράδοση άνευ όρων!
Συνέλληνες, ποια θα πρέπει να είναι η ΤΙΜΩΡΙΑ τους;
Πηγή: Ηροδότου Ιστορία
Στη μάχη διακρίθηκε ο Αλέξανδρος επί κεφαλής του μακεδονικού ιππικού σε ηλικία 18 ετών. Η Νότιος Ελλάδα σταματάει τις συγκρούσεις κι επιτέλους επικρατεί γαλήνη και σύνεση. Οι Έλληνες ενώθηκαν έστω και σε μια ιδιόμορφη πολιτική ενότητα με τη βία. Ο Φίλιππος επιβλήθηκε ως ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης που είχε τη δυνατότητα να ηγηθεί του κοινού αγώνα εναντίον των Περσών. Ο Ελληνισμός ανανεώνεται και μπαίνει σε μια νέα φάση της μεγαλοπρεπούς ιστορίας του!
Η «πανελλήνια ένωση» θεμελιώθηκε σε συνέδριο στην Κόρινθο, το 337 π.Χ. Συμμετείχαν όλες οι ελληνικές πόλεις εκτός της Σπάρτης. Συμφωνήθηκε Γενική Ειρήνη μεταξύ των Ελλήνων και:
α) Απαγορεύτηκαν οι συγκρούσεις μεταξύ των ελληνικών πόλεων και η βίαιη μεταβολή των καθεστώτων τους.
β) Κατοχυρώθηκε η ελεύθερη ναυσιπλοΐα και καταδικάστηκε η πειρατεία.
γ) Ιδρύθηκε πανελλήνια συμμαχία, αμυντική κι επιθετική, με ισόβιο αρχηγό το Φίλιππο Β΄.
Η συμμαχία στρεφόταν κατά των Περσών. Ως «στρατηγός αυτοκράτωρ» της πανελλήνιας εκστρατείας εναντίον των Περσών ορίστηκε ο Φίλιππος. Καθορίστηκε ο αριθμός των οπλιτών και των πλοίων που θα προσέφερε κάθε πόλη. Ο πόλεμος κατά των Περσών χαρακτηρίστηκε «τιμωρητικός» καθώς οι Έλληνες θα εκδικούνταν για τις λεηλασίες που είχε κάνει ο Ξέρξης στην Ελλάδα.
Την άνοιξη του 336 π.Χ. ο Φίλιππος έστειλε 10.000 στρατό υπό τον Παρμενίωνα και τον Άτταλο στη Μικρά Ασία, ως προπομπή της εκστρατείας που θα ακολουθούσε. Το καλοκαίρι δολοφονήθηκε. Τον διαδέχτηκε ο Αλέξανδρος. Τον ίδιο χρόνο επαναλήφθηκε το συνέδριο της Κορίνθου. Σε αυτό, οι αντιπρόσωποι ανανέωσαν στο πρόσωπο του νέου ηγέτη τον όρκο που είχαν δώσει προ έτους στον πατέρα του.
Ο «στρατηγός αυτοκράτωρ» Αλέξανδρος, ενώ βρισκόταν σε εκστρατεία κατά των εχθρών στο Βορρά (Θρακών, Ιλλυριών), πληροφορήθηκε την επανάσταση των Θηβαίων. Μετά από εξαντλητική συνεχή πορεία 13 ημερών έφτασε από τα ιλλυρικά σύνορα (Πήλιον) στην Ογχηστό της Βοιωτίας, έξω από τη Θήβα. Οι Θηβαίοι τα έχασαν. Ωστόσο, απέρριψαν τις προτάσεις παράδοσης. Ο Αλέξανδρος δεν ήθελε να εμπλακεί σε πόλεμο αλλά να δώσει στους Θηβαίους την ευκαιρία να συνετιστούν. Έτσι, αφού έλαβε αρνητική απάντηση δεν επιτέθηκε παρά μόνο την τέταρτη μέρα, όταν κινδύνευε ο στρατός του από τους Θηβαίους.
Η μάχη ήταν σφοδρή, αλλά οι Θηβαίοι τελικά κάμφθηκαν. Το κίνημα κατεστάλη κι ο Αλέξανδρος συγκάλεσε ξανά το συνέδριο της Κορίνθου προκειμένου να αποφασίσουν όλες οι ελληνικές πόλεις την τύχη της Θήβας. Οι ελληνικές πόλεις του ζήτησαν να σφάξει τους κατοίκους ή να τους πουλήσει ως δούλους και την ίδια την πόλη να την κατασκάψει, να την εκβαραρθρώσει και να την αφανίσει!
Έκπληκτος ο Αλέξανδρος ζήτησε να μάθει γιατί να φερθεί τόσο σκληρά σε μία Ελληνίδα πόλη κι έλαβε την απάντηση: «διότι στα μηδικά εμήδισε»!
Ο Αλέξανδρος κατέσκαψε τη Θήβα, με εξαίρεση την Καδμεία, τους ναούς και το σπίτι του Πινδάρου, το 335 π.Χ. και επέστρεψε στη Μακεδονία. Απερίσπαστος προετοίμασε την εκστρατεία εναντίον των Περσών.
Πράγματι, οι Θηβαίοι εκτός των Θεσπιών και των Πλαταιών έδωσαν «γη και ύδωρ» στους Πέρσες απεσταλμένους πριν τη μάχη των Θερμοπυλών, το 480 π. Χ. προκειμένου να εξασφαλιστούν σε περίπτωση ήττας. Διέσωσαν τις οικογένειες και τη χώρα τους από τον περσικό στρατό, όμως εγκαταλείφθηκαν από τους άλλους Έλληνες συμμάχους για τον επίσημο «μηδισμό» τους. Οι Θεσπιές και οι Πλαταιές ήταν οι μόνες από τις βοιωτικές πόλεις που δεν «εμήδισαν» και μάλιστα πολέμησαν υπέρ του Μαρδόνιου στη μάχη των Πλαταιών, ενάντια σε μια βοιωτική πόλη.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται στα σημαινόμενα. Όμως οι Έλληνες ουδέποτε υπήρξαν επιλήσμονες και τιμωρούσαν αμείλικτα τους προδότες. Τούτη η χώρα είναι τόπος ιερός, τόπος μεγαλοσύνης. Στο όνομα της ελευθερίας της συγκρότησης και τη σύστασης της Πατρίδας, έγιναν αμέτρητες θυσίες κι αθρόες γενοκτονίες.
Δυστυχώς, αυτός ο πολύπαθος τόπος έφτασε να βλέπει αδαείς, ελλιποβαρείς, απάτριδες κι ανάξιους πολιτικούς να έχουν καταδικάσει το έθνος σε παγκόσμια χλεύη και τον τόπο σε παράδοση άνευ όρων!
Συνέλληνες, ποια θα πρέπει να είναι η ΤΙΜΩΡΙΑ τους;
Πηγή: Ηροδότου Ιστορία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.