Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019

Νέα πρόκληση από την σχισματική “Μακεδονική Εκκλησία” με την εκλογή Επισκόπου Πολυανής

Διαμαρτυρία του Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ για την εκλογή Επισκόπου Πολυανής
Με όχημα τον αλυτρωτισμό συνεχίζεται το κύμα της σκοπιανής προκλητικότητας δυναμιτίζοντας επικίνδυνα το ήδη αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στις διμερείς σχέσεις των δύο κρατών μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Η νέα πρόκληση εκδηλώνεται στους κόλπους της Εκκλησίας με το σφετερισμό του διοικητικού εκκλησιαστικού τίτλου ''Πολυανής'' με την εκλογή και χειροτονία Επισκόπου Πολυανής υπό τις ευλογίες της σχισματικής ''Μακεδονικής Εκκλησίας'' και με τη νομιμοποίηση της πολιτικής εξουσίας της γείτονος χώρας.

Εν κρυπτώ και παραβύστω η σχισματική ''Μακεδονική Εκκλησία'' προχώρησε στην εκλογή Επισκόπου “Πολυανής” στις 29 Σεπτεμβρίου 2018, υφαρπάζοντας προκλητικά τον τίτλο Πολυανής που χαρακτηρίζει αποκλειστικά την ακριτική Μητρόπολη της Μακεδονίας Πολυανής και Κιλκισίου με έδρα το Κιλκίς.

Η χειροτονία του “Πολυανής” Ιακώβου πραγματοποιήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2018 παρόντος μάλιστα και του Πρωθυπουργού των Σκοπίων κ. Zoran Zaev από τον σχισματικό “Αρχιεπίσκοπο” Σκοπίων κ. Στέφανο και “μέλη” της Ιεράς Συνόδου της “Μακεδονικής Εκκλησίας”.

Η εξαιρετικά δυσμενής αυτή εξέλιξη, προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτoυ Πολυανής και Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ ο οποίος με επιστολή του, κάνει λόγο για αλυτρωτικές τάσεις, για διαθέσεις ύπουλες και σφετεριστικές απέναντι στην Ελλάδα, στην Μακεδονία και στην κανονική Ορθόδοξh Εκκλησία. Το κείμενο της επιστολής αποστέλλεται στον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο και στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο από τους οποίους και ζητείται η πνευματική τους καθοδήγηση.

Ιστορικά, η Επισκοπή Πολυανής με έδρα τη Δοϊράνη υπαγόταν στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η έδρα της μεταφέρθηκε στο Κιλκίς, με την επαναχάραξη των συνόρων, μετά από τους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-1913 κατ' εφαρμογή των όρων της Συνθήκης του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου 1913.

Άξιο αναφοράς είναι επίσης ότι τον Οκτώβριο του 1924 το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ανύψωσε την Επισκοπή Πολυανής, με Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη, την οποία παραθέτουμε, εις αυτοτελή Ιερά Μητρόπολη με όρια της “την περιοχήν αποκλειστικώς της υποδιοικήσεως Κιλκίς” όπως σχετικά αναφέρει η Πράξις. Ενώ τον Σεπτέμβριο του 1928 παραχώρησε «επιτροπικώς» την Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου μαζί με τις υπόλοιπες Μητροπόλεις των Νέων Χωρών στην Εκκλησία της Ελλάδος.

Οι παραπάνω ενέργειες της σχισματικής Εκκλησίας προσφέρουν κάκιστες υπηρεσίες στην οικοδόμηση των σχέσεων εμπιστοσύνης και φιλίας μεταξύ των δύο λαών και έχουν ήδη προκαλέσει αναστάτωση και οργή στους κατοίκους της ακριτικής Μητροπόλεως του Κιλκίς από την καταφανή αλυτρωτική επιθετικότητα και την παραχάραξη της ιστορικής μας αλήθειας.

Είναι ακόμη χαρακτηριστικό να αναφερθεί ότι η προκλητική αυτή ενέργεια εκ μέρους της σχισματικής “Μακεδονικής Εκκλησίας” έγινε το φθινόπωρο του προηγούμενου έτους, περίοδος που υποτίθεται ότι οι γείτονές μας καλλιεργούσαν ένα κλίμα φιλίας, μακριά από αλυτρωτισμούς, το οποίο αποτυπωνόταν στην Συμφωνία των Πρεσπών που είχε υπογραφεί τον Ιούνιο του 2018.

Ως γνωστόν το γειτονικό κράτος ενισχύει και υποστηρίζει την σχισματική “Μακεδονική Εκκλησία” εις βάρος της κανονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος υπό τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιωάννη η οποία υπάγεται στο Πατριαρχείο Σερβίας.

https://www.youtube.com/watch?v=EfkVot-nt-A&feature=youtu.be


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.