Δελτίο τύπου ΤΟ Κιλκίς του ΚΚΕ
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η κεντρική εκδήλωση της ΤΟ Κιλκίς του ΚΚΕ, την Κυριακή 2 Δεκέμβρη 2018, που ήταν αφιερωμένη στα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ και στη δράση του Κόμματος στο Κιλκίς, με πλήθος κόσμου να γεμίζει το Συνεδριακό Κέντρο Κιλκίς.
Το κύριο μέρος της εκδήλωσης περιλάμβανε καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Μέσα από αυτό αποτυπώθηκαν τα πρώτα βήματα οργάνωσης του ΚΚΕ στο Κιλκίς με τη συμβολή των ποντίων προσφύγων από την περιοχή του Καρς και με τη συγκρότηση των πρώτων οργανώσεων στο Μεταλλικό, τη Μεταμόρφωση και τα γύρω χωριά ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1920.
Αναδείχτηκε η οργάνωση των καπνεργατών και των αγροτών στο νομό, καθώς και οι μεγάλες κινητοποιήσεις που πραγματοποιούσαν σε όλη τη διάρκεια του μεσοπολέμου, παλεύοντας για μια καλύτερη ζωή. Πολλοί από αυτούς τους καπνεργάτες συμμετείχαν και στις ιστορικές κινητοποιήσεις το Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη.
Ξεχωριστή στιγμή αποτέλεσε η ανάγνωση γράμματος των μαθητών Γυμνασίου του Κιλκίς, το 1930, οι οποίοι ήταν μέλη της ΟΚΝΕ και οι οποίοι αποβλήθηκαν απ’ όλα τα σχολεία, εξαιτίας της κομμουνιστικής ιδεολογίας και δράσης τους.
Κατά τη διάρκεια του καλλιτεχνικού μέρους ερμηνεύτηκαν εργατικά και αγροτικά τραγούδια, αντάρτικα, καθώς και ένα ποντιακό αντάρτικο τραγούδι, ενώ ξεχώρισαν γνωστά τραγούδια σε στίχους σημαντικών Ελλήνων ποιητών και στιχουργών, όπως του Γ. Ρίτσου, του Κ. Βάρναλη, του Φ. Λαδή, του Μ. Ελευθερίου κ.ά., και σε μουσική επίσης σπουδαίων συνθετών, όπως του Χρ. Λεοντή, του Μ. Θεοδωράκη, του Θ. Μικρούτσικου, του Γ. Μαρκόπουλου και άλλων.
Την εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό του ο Κώστας Σιδηρόπουλος, Γραμματέας της ΤΕ Κιλκίς του ΚΚΕ.
Την ομιλία της εκδήλωσης έκανε ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος τόνισε ότι με τις εκδηλώσεις προς τιμήν των 100 χρόνων του ΚΚΕ «τιμάμε όσους και όσες, και εδώ στο Κιλκίς, έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για να θριαμβεύσει η ζωή, πάλεψαν μέχρι τέλους την αδικία».
Συνέχισε λέγοντας ότι «γενιές κομμουνιστών και αγωνιστών διαπαιδαγωγήθηκαν και συνεχίζουν να διαπαιδαγωγούνται από τη στάση ζωής και την ατσάλινη θέληση συντρόφων, που στάθηκαν αλύγιστοι στις εξορίες, στις φυλακές, πάντα μπροστά για τα δίκια του λαού.»
Σημείωσε ότι το ΚΚΕ «από την ίδρυσή του, προσπάθησε με συνέπεια να αναδείξει τον ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης, τη δυνατότητά της, ως επαναστατικής τάξης, να κατακτήσει και να ασκήσει την εξουσία της.
Το ΚΚΕ απέκτησε ισχυρούς δεσμούς με την εργατική τάξη, γιατί, εκφράζοντας τα ιστορικά συμφέροντά της, μπήκε μπροστά σε κάθε μάχη για τις διεκδικήσεις της, γιατί πρωτοστάτησε στην οργάνωση του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος καθημερινά και σε όλες τις κρίσιμες περιόδους της Ιστορίας». Και εξήγησε πως «χωρίς αυτούς τους ακατάλυτους δεσμούς, δεν θα μπορούσε να αντέξει το συνεχές σφυροκόπημα και τις διώξεις της αστικής τάξης, που έχει ως στόχο να εξασθενίσει τον επαναστατικό χαρακτήρα του ΚΚΕ, να το περιθωριοποιήσει ή ακόμα και να το διαλύσει.»
Τόνισε πως αυτή η πείρα, που υπάρχει και στο Κιλκίς, χρειάζεται να αξιοποιηθεί, και σήμερα το Κόμμα να δώσει τις δυνάμεις του και να εστιάσει στις ΒΙΠΕ του νομού, όπου υπάρχει σημαντική συγκέντρωση της εργατικής τάξης, σε μεγάλες επιχειρήσεις, με υψηλή κερδοφορία.
Ο Ν. Χριστάνης, αναφέρθηκε και στο γεγονός ότι το ΚΚΕ, μέσα στην εκατοντάχρονη πορεία του δεν απέφυγε και τα λάθη και τις παραλείψεις. «Όμως», όπως επισήμανε, «δεν έκρυψε τα λάθη του, προχώρησε μέσα από συλλογικές διαδικασίες στη συλλογική αποτίμηση τόσο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όσο και των δικών του ευθυνών.»
Στη συνέχεια, μιλώντας για τις διεθνείς εξελίξεις είπε ότι το ΚΚΕ σε όλη την ιστορία του έκανε πράξη αυτό που λέει το γνωστό σύνθημα “στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί”. Το ΚΚΕ, σημείωσε, «από τα πρώτα του νεαρά χρόνια αντιπάλεψε τα αστικά ρεύματα του εθνικισμού και του κοσμοπολιτισμού, καταδίκασε την εκστρατεία στη Μικρά Ασία, αντιπάλεψε την Μεγάλη Ιδέα, προειδοποίησε στη δεκαετία του ‘30 για νέο μεγάλο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση της πάλης ενάντια στην γερμανική και βουλγαρική κατοχή (…) στην περίοδο μετά την απελευθέρωση και μπροστά στο δίλημμα “υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση”, επέλεξε το δεύτερο δρόμο.»
Αναφέρθηκε, ακόμα, και στις σημερινές επικίνδυνες εξελίξεις, με την παρουσία του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και στη χώρα μας, καθώς και για τη θέση του ΚΚΕ στο ζήτημα με τις εξελίξεις στη γειτονική χώρα της ΠΓΔΜ, λέγοντας ότι η συμφωνία των Πρεσπών είναι επικίνδυνη, έχει στόχο την εξυπηρέτηση συμφερόντων ξένων προς τους λαούς της περιοχής, ενώ περιέχει και το σπέρμα του αλυτρωτισμού.
Γι’ αυτό το λόγο κάλεσε το λαό να δει καθαρά πίσω από τον κουρνιαχτό που σηκώνουν τόσο οι κοσμοπολίτες, όσο και οι εθνικιστές, οπαδοί των στόχων της αστικής τάξης, κρύβοντας τα βρόμικα παιχνίδια που παίζονται πίσω από τις πλάτες του λαού.
Απευθυνόμενος ιδιαίτερα στη νεολαία, τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, τους κάλεσε να κάνουν δική τους υπόθεση το σύνθημα: «Όχι στη συμφωνία των Πρεσπών – Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια – Έξω οι φασίστες από τα σχολεία.»
Ολοκληρώνοντας, είπε: «Εμείς καλούμε την εργατική τάξη να μη στρατεύεται κάτω από ξένες σημαίες. Δεν πρέπει να ταυτίζει τη ζωή της, τα συμφέροντά της, το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών της με τα συμφέροντα των εργοδοτών, των καπιταλιστών. Να μην εγκλωβίζεται στα συμφέροντα του κάθε ξεχωριστού εργοδότη, μικρού ή μεγαλύτερου και τα τσιράκια τους (…)
Μπορούμε να πάμε μπροστά, μπορούμε να κάνουμε πολλά, μόνο με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ, με ένα πολύ πιο ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα, με μια δυνατή αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή συμμαχία.
Όλα αυτά μετριούνται με έναν βασικό δείκτη: Το πόσο δυνατό θα είναι το ΚΚΕ, ακριβώς γιατί είναι η αποφασισμένη δύναμη να μην εγκαταλείψει ποτέ τη θέση της στην εμπροσθοφυλακή των εργατικών και νεανικών αγώνων (…)
Ο σοσιαλισμός είναι και επίκαιρος και αναγκαίος! Η αναγκαιότητα και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού, η δυνατότητα κατάργησης της εκμετάλλευσης εξαιτίας της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής πηγάζουν από την ίδια την καπιταλιστική εξέλιξη, τον μονοπωλιακό καπιταλισμό, που οδηγεί στη μεγάλη και συγκεντρωμένη παραγωγή, συνθλίβοντας τον εργαζόμενο μισθωτό, τον αυτοαπασχολούμενο.
Τόσο μέσα από την ομιλία, όσο και από την έκθεση που υπήρχε στο φουαγιέ του Συνεδριακού Κέντρου, αναδείχτηκαν και άλλες πτυχές της ιστορίας του ΚΚΕ στο Κιλκίς, όπως η μεγάλη οργανωτική ανάπτυξη του Κόμματος τη δεκαετία του 1930, η ίδρυση μιας από τις πρώτες αντιστασιακές ομάδες, ο «Αθανάσιος Διάκος» το 1941, τα γεγονότα με την καταστροφή από τους Γερμανούς των τριών χωριών των Κρουσίων το 1941, οι 3 Κιλκισιώτες που ήταν ανάμεσα στους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944, το ολοκαύτωμα της Ξηρόβρυσης το 1946, η πολιτική προσφυγιά και η ζωή στα σοσιαλιστικά κράτη, η αντιδικτατορική πάλη και οι εξόριστοι και φυλακισμένοι κατά την περίοδο της χούντας, οι αντιιμπεριαλιστικοί αγώνες από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα, με αποκορύφωμα τις κινητοποιήσεις ενάντια στο ΝΑΤΟ, το 1999, κατά τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, με τον αποκλεισμό της γέφυρας στο Πολύκαστρο κ.ά.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τη «Διεθνή» και με τη φυσική παρουσία, επί σκηνής, μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που εκπροσωπούσαν όλες τις γενιές του Κόμματος, από τη γενιά της εθνικής αντίστασης, μέχρι τους νεότερους, τα σημερινά μέλη της ΚΝΕ, και με την ανάρτηση πανό με το σύνθημα: «100 χρόνια ΚΚΕ. Γράψαμε ιστορία. Συνεχίζουμε… Θα νικήσουμε…!»
Στις παρακάτω συνδέσεις υπάρχει ολόκληρο το καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης και η ομιλία του Νίκου Χριστάνη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ:
https://www.youtube.com/watch?v=wEEqxeYsbOE
https://www.youtube.com/watch?v=v48g00fRKso
Το κύριο μέρος της εκδήλωσης περιλάμβανε καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Μέσα από αυτό αποτυπώθηκαν τα πρώτα βήματα οργάνωσης του ΚΚΕ στο Κιλκίς με τη συμβολή των ποντίων προσφύγων από την περιοχή του Καρς και με τη συγκρότηση των πρώτων οργανώσεων στο Μεταλλικό, τη Μεταμόρφωση και τα γύρω χωριά ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1920.
Αναδείχτηκε η οργάνωση των καπνεργατών και των αγροτών στο νομό, καθώς και οι μεγάλες κινητοποιήσεις που πραγματοποιούσαν σε όλη τη διάρκεια του μεσοπολέμου, παλεύοντας για μια καλύτερη ζωή. Πολλοί από αυτούς τους καπνεργάτες συμμετείχαν και στις ιστορικές κινητοποιήσεις το Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη.
Ξεχωριστή στιγμή αποτέλεσε η ανάγνωση γράμματος των μαθητών Γυμνασίου του Κιλκίς, το 1930, οι οποίοι ήταν μέλη της ΟΚΝΕ και οι οποίοι αποβλήθηκαν απ’ όλα τα σχολεία, εξαιτίας της κομμουνιστικής ιδεολογίας και δράσης τους.
Κατά τη διάρκεια του καλλιτεχνικού μέρους ερμηνεύτηκαν εργατικά και αγροτικά τραγούδια, αντάρτικα, καθώς και ένα ποντιακό αντάρτικο τραγούδι, ενώ ξεχώρισαν γνωστά τραγούδια σε στίχους σημαντικών Ελλήνων ποιητών και στιχουργών, όπως του Γ. Ρίτσου, του Κ. Βάρναλη, του Φ. Λαδή, του Μ. Ελευθερίου κ.ά., και σε μουσική επίσης σπουδαίων συνθετών, όπως του Χρ. Λεοντή, του Μ. Θεοδωράκη, του Θ. Μικρούτσικου, του Γ. Μαρκόπουλου και άλλων.
Την εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό του ο Κώστας Σιδηρόπουλος, Γραμματέας της ΤΕ Κιλκίς του ΚΚΕ.
Την ομιλία της εκδήλωσης έκανε ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος τόνισε ότι με τις εκδηλώσεις προς τιμήν των 100 χρόνων του ΚΚΕ «τιμάμε όσους και όσες, και εδώ στο Κιλκίς, έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για να θριαμβεύσει η ζωή, πάλεψαν μέχρι τέλους την αδικία».
Συνέχισε λέγοντας ότι «γενιές κομμουνιστών και αγωνιστών διαπαιδαγωγήθηκαν και συνεχίζουν να διαπαιδαγωγούνται από τη στάση ζωής και την ατσάλινη θέληση συντρόφων, που στάθηκαν αλύγιστοι στις εξορίες, στις φυλακές, πάντα μπροστά για τα δίκια του λαού.»
Σημείωσε ότι το ΚΚΕ «από την ίδρυσή του, προσπάθησε με συνέπεια να αναδείξει τον ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης, τη δυνατότητά της, ως επαναστατικής τάξης, να κατακτήσει και να ασκήσει την εξουσία της.
Το ΚΚΕ απέκτησε ισχυρούς δεσμούς με την εργατική τάξη, γιατί, εκφράζοντας τα ιστορικά συμφέροντά της, μπήκε μπροστά σε κάθε μάχη για τις διεκδικήσεις της, γιατί πρωτοστάτησε στην οργάνωση του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος καθημερινά και σε όλες τις κρίσιμες περιόδους της Ιστορίας». Και εξήγησε πως «χωρίς αυτούς τους ακατάλυτους δεσμούς, δεν θα μπορούσε να αντέξει το συνεχές σφυροκόπημα και τις διώξεις της αστικής τάξης, που έχει ως στόχο να εξασθενίσει τον επαναστατικό χαρακτήρα του ΚΚΕ, να το περιθωριοποιήσει ή ακόμα και να το διαλύσει.»
Τόνισε πως αυτή η πείρα, που υπάρχει και στο Κιλκίς, χρειάζεται να αξιοποιηθεί, και σήμερα το Κόμμα να δώσει τις δυνάμεις του και να εστιάσει στις ΒΙΠΕ του νομού, όπου υπάρχει σημαντική συγκέντρωση της εργατικής τάξης, σε μεγάλες επιχειρήσεις, με υψηλή κερδοφορία.
Ο Ν. Χριστάνης, αναφέρθηκε και στο γεγονός ότι το ΚΚΕ, μέσα στην εκατοντάχρονη πορεία του δεν απέφυγε και τα λάθη και τις παραλείψεις. «Όμως», όπως επισήμανε, «δεν έκρυψε τα λάθη του, προχώρησε μέσα από συλλογικές διαδικασίες στη συλλογική αποτίμηση τόσο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όσο και των δικών του ευθυνών.»
Στη συνέχεια, μιλώντας για τις διεθνείς εξελίξεις είπε ότι το ΚΚΕ σε όλη την ιστορία του έκανε πράξη αυτό που λέει το γνωστό σύνθημα “στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί”. Το ΚΚΕ, σημείωσε, «από τα πρώτα του νεαρά χρόνια αντιπάλεψε τα αστικά ρεύματα του εθνικισμού και του κοσμοπολιτισμού, καταδίκασε την εκστρατεία στη Μικρά Ασία, αντιπάλεψε την Μεγάλη Ιδέα, προειδοποίησε στη δεκαετία του ‘30 για νέο μεγάλο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση της πάλης ενάντια στην γερμανική και βουλγαρική κατοχή (…) στην περίοδο μετά την απελευθέρωση και μπροστά στο δίλημμα “υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση”, επέλεξε το δεύτερο δρόμο.»
Αναφέρθηκε, ακόμα, και στις σημερινές επικίνδυνες εξελίξεις, με την παρουσία του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και στη χώρα μας, καθώς και για τη θέση του ΚΚΕ στο ζήτημα με τις εξελίξεις στη γειτονική χώρα της ΠΓΔΜ, λέγοντας ότι η συμφωνία των Πρεσπών είναι επικίνδυνη, έχει στόχο την εξυπηρέτηση συμφερόντων ξένων προς τους λαούς της περιοχής, ενώ περιέχει και το σπέρμα του αλυτρωτισμού.
Γι’ αυτό το λόγο κάλεσε το λαό να δει καθαρά πίσω από τον κουρνιαχτό που σηκώνουν τόσο οι κοσμοπολίτες, όσο και οι εθνικιστές, οπαδοί των στόχων της αστικής τάξης, κρύβοντας τα βρόμικα παιχνίδια που παίζονται πίσω από τις πλάτες του λαού.
Απευθυνόμενος ιδιαίτερα στη νεολαία, τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, τους κάλεσε να κάνουν δική τους υπόθεση το σύνθημα: «Όχι στη συμφωνία των Πρεσπών – Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια – Έξω οι φασίστες από τα σχολεία.»
Ολοκληρώνοντας, είπε: «Εμείς καλούμε την εργατική τάξη να μη στρατεύεται κάτω από ξένες σημαίες. Δεν πρέπει να ταυτίζει τη ζωή της, τα συμφέροντά της, το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών της με τα συμφέροντα των εργοδοτών, των καπιταλιστών. Να μην εγκλωβίζεται στα συμφέροντα του κάθε ξεχωριστού εργοδότη, μικρού ή μεγαλύτερου και τα τσιράκια τους (…)
Μπορούμε να πάμε μπροστά, μπορούμε να κάνουμε πολλά, μόνο με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ, με ένα πολύ πιο ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα, με μια δυνατή αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή συμμαχία.
Όλα αυτά μετριούνται με έναν βασικό δείκτη: Το πόσο δυνατό θα είναι το ΚΚΕ, ακριβώς γιατί είναι η αποφασισμένη δύναμη να μην εγκαταλείψει ποτέ τη θέση της στην εμπροσθοφυλακή των εργατικών και νεανικών αγώνων (…)
Ο σοσιαλισμός είναι και επίκαιρος και αναγκαίος! Η αναγκαιότητα και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού, η δυνατότητα κατάργησης της εκμετάλλευσης εξαιτίας της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής πηγάζουν από την ίδια την καπιταλιστική εξέλιξη, τον μονοπωλιακό καπιταλισμό, που οδηγεί στη μεγάλη και συγκεντρωμένη παραγωγή, συνθλίβοντας τον εργαζόμενο μισθωτό, τον αυτοαπασχολούμενο.
Τόσο μέσα από την ομιλία, όσο και από την έκθεση που υπήρχε στο φουαγιέ του Συνεδριακού Κέντρου, αναδείχτηκαν και άλλες πτυχές της ιστορίας του ΚΚΕ στο Κιλκίς, όπως η μεγάλη οργανωτική ανάπτυξη του Κόμματος τη δεκαετία του 1930, η ίδρυση μιας από τις πρώτες αντιστασιακές ομάδες, ο «Αθανάσιος Διάκος» το 1941, τα γεγονότα με την καταστροφή από τους Γερμανούς των τριών χωριών των Κρουσίων το 1941, οι 3 Κιλκισιώτες που ήταν ανάμεσα στους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944, το ολοκαύτωμα της Ξηρόβρυσης το 1946, η πολιτική προσφυγιά και η ζωή στα σοσιαλιστικά κράτη, η αντιδικτατορική πάλη και οι εξόριστοι και φυλακισμένοι κατά την περίοδο της χούντας, οι αντιιμπεριαλιστικοί αγώνες από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα, με αποκορύφωμα τις κινητοποιήσεις ενάντια στο ΝΑΤΟ, το 1999, κατά τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, με τον αποκλεισμό της γέφυρας στο Πολύκαστρο κ.ά.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τη «Διεθνή» και με τη φυσική παρουσία, επί σκηνής, μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που εκπροσωπούσαν όλες τις γενιές του Κόμματος, από τη γενιά της εθνικής αντίστασης, μέχρι τους νεότερους, τα σημερινά μέλη της ΚΝΕ, και με την ανάρτηση πανό με το σύνθημα: «100 χρόνια ΚΚΕ. Γράψαμε ιστορία. Συνεχίζουμε… Θα νικήσουμε…!»
Στις παρακάτω συνδέσεις υπάρχει ολόκληρο το καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης και η ομιλία του Νίκου Χριστάνη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ:
https://www.youtube.com/watch?v=wEEqxeYsbOE
https://www.youtube.com/watch?v=v48g00fRKso
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.