Εκδήλωση για τα 74 χρόνια της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τον ΕΛΑΣ, διοργάνωσε στις 4/11/2018, η Κομματική Οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και η Περιφερειακή Διοίκηση Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, μπροστά από το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο Κώστας Σαπρανίδης πρόεδρος της Περιφερειακής Διοίκησης Κ. Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ
Από μέρους της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης της (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) χαιρετίζω τη σημερινή μας εκδήλωση για την επέτειο της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, από τους μαχητές του θρυλικού ΕΛΑΣ, του στρατιωτικού σκέλους του ΕΑΜ.
Από εδώ, από τη Θεσσαλονίκη πρωτοξεκίνησε η Εθνική Αντίσταση τους πρώτους μήνες της κατοχής.
Εδώ με πρωτοβουλία του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ, μάλλον του μοναδικού που δεν μπόρεσε να διαλύσει η μεταξική δικτατορία, συγκροτήθηκε η πρώτη αντιστασιακή οργάνωση σε Ελλάδα και Ευρώπη, η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» με την ομώνυμη παράνομη εφημερίδα της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» επίσης, η οποία εκδιδόταν μέχρι τις τελευταίες μέρες της κατοχής στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Εντάχθηκε στο ΕΑΜ αμέσως μετά την ίδρυσή του, στις 27 Σεπτέμβρη 1941.
Πρωτεργάτες στην ανάπτυξη του έπους της εθνικής αντίστασης ήταν όσοι, από τους φυλακισμένους και εξόριστους κομμουνιστές που το καθεστώς της μεταξικής δικτατορίας παρέδωσε στους Γερμανούς, κατάφεραν να δραπετεύσουν.
Αυτοί, αντί να μαζευτούν στα σπίτια τους, στις δεινοπαθημένες οικογένειές τους, ξεχύθηκαν σε πόλεις και σε χωριά – από άκρου σ’ άκρο της Ελλάδας - και μαζί με άλλους αγνούς πατριώτες οργάνωσαν τον απελευθερωτικό αγώνα.
Και τι έκανε η άρχουσα αστική τάξη; Ένα μέρος της, με τη βασιλομεταξική δικτατορική κυβέρνηση, έφυγε σε Κάιρο και Λονδίνο, ένα μέρος της αδράνησε και προέτρεπε το λαό να κάνει το ίδιο, ενώ ένα μέρος της συνεργάστηκε με τον κατακτητή, συνεχίζοντας να πλουτίζει με τη μαύρη αγορά και να εκτελεί τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα, σε βάρος του αντιστεκόμενου λαού.
Οι ομάδες που ξεκίνησαν το αντάρτικο με την ολόπλευρη στήριξη του λαού στην πορεία εξελίχθηκαν σε λόχους, τάγματα, συντάγματα και μεραρχίες, που μάτωναν πολεμώντας τον κατακτητή στα βουνά και στις πόλεις.
Αυτό που ειπώθηκε για το αλβανικό μέτωπο, ότι «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», δίκαια μπορεί να ειπωθεί και για την ελληνική αντίσταση, ότι «οι ήρωες αντιστέκονται στον κατακτητή σαν τους Έλληνες.
Γιατί, για την αντιμετώπιση της Εθνικής Αντίστασης της μικρής Ελλάδας, οι Γερμανοί απασχολούσαν 12 μεραρχίες βαριά εξοπλισμένες, μαζί με ιταλικά και βουλγαρικά στρατεύματα, καθώς και τις κατοχικές προδοτικές κυβερνήσεις των Τσολάκογλου και Ράλλη, με τα, αγγλογερμανικής έμπνευσης, τάγματα ασφαλείας τους, την ΠΑΟ τους και άλλων προδοτικών οργανώσεων τους, που συγκροτούσαν από τα κατακάθια και τους πιο στυγνούς εγκληματίες της ελληνικής κοινωνίας.
Ενώ, την κατεχόμενη Νορβηγία και Γαλλία τις έλεγχαν οι Γερμανοί με μερικές χιλιάδες υπαλλήλους και στρατιώτες και με τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι
Τον τελευταίο χρόνο της κατοχής, οι Γερμανοί, για να αντιμετωπίσουν τα σκληρά χτυπήματα του ΕΛΑΣ , που ήδη είχε απελευθερώσει μεγάλα τμήματα της χώρας,αλλά και για να εξασφαλίσουν την αποχώρησή τους, που ήταν πια προδιαγεγραμμένη, μετά τις συντριπτικές νίκες του Κόκκινου Στρατού της Σοβιετικής Ένωσης στο Στάλινγκραντ, το Κούρσκ και αλλού, έκαναν δεκτό το αίτημα της κατοχικής κυβέρνησης Ράλλη για τη δημιουργία των γνωστών προδοτικών ταγμάτων ασφαλείας, που όπως αποδείχτηκε και «εκ του αποτελέσματος» ήταν και υπόγειο αίτημα των Άγγλων και της κυβέρνησης του Καΐρου.
Με σκοπό βέβαια των Άγγλων οι «γερμανοταγματασφαλίτες να μετατραπούν σε αγγλοταγματασφαλίτες – όπως και έγινε - για να αποτελέσουν το στρατό τους που θα χρησιμοποιούνταν ενάντια στον ΕΛΑΣ, κατά τον εμφύλιο που προγραμμάτισαν με την άρχουσα τάξη της χώρας μας. Κι αυτό έγινε βέβαια με την μετονομασία των προδοτικών οργανώσεων σε ΕΔΕΣ.
Έτσι στις αρχές Οκτώβρη ξεκίνησε για εφαρμογή σχέδιο των Άγγλων, για κατάληψη της Θεσσαλονίκης και για την εξόντωση, βέβαια, του ΕΛΑΣ.
Αυτή η κατάληψη θα παρουσιαζόταν σαν απελευθέρωση από μια δύναμη δική τους μαζί με τους ταγματασφαλίτες τους μεταλλαγμένους σε ΕΔΕΣίτες αντιστασιακούς.
Για το σκοπό αυτό οι ταγματασφαλίτες (Κισά Μπατζάκ, Δαγκουλαίοι και άλλοι), με προτροπή τους προφανώς, βγήκαν από τη Θεσσαλονίκη στον Άγιο Αθανάσιο, όπου περίμεναν τους Άγγλους, για να μπουν «απελευθερωτές» στην πόλη μαζί με τα νέα αφεντικά. Δεν τους βγήκε όμως, γιατί ο ΕΛΑΣ, παρακούοντας την εκπορευόμενη από τα παραπάνω σχέδια διαταγή του στρατηγού Σκόμπι, κατέλαβε την πόλη και δεν … πρόλαβαν και τα νέα αφεντικά.
Τα παραπάνω σχέδια των Άγγλων συνδυαζόταν και κούμπωναν με τη μυστική συμφωνία των Άγγλων με τους Γερμανούς, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Σπέερ υπουργού πολεμικής βιομηχανίας του Χίτλερ. Η συμφωνία προέβλεπε να παραδοθεί η Θεσσαλονίκη αμαχητί στους Άγγλους και οι Γερμανοί να αποχωρήσουν ανενόχλητοι από την Ελλάδα. Όπως και έγινε όσον αφορά την αποχώρηση. Μάρτυρες γι’ αυτό όλοι οι κάτοικοι του νομού Κιλκίς.
Ο ΕΛΑΣ, μη υπακούοντας στη δόλια διαταγή του Σκόμπι, να μη διαβούν τους ποταμούς Αξιό και Στρυμόνα προς Θεσσαλονίκη, για να μείνουν στην περιοχή οι ταγματασφαλίτες τους, με τους οποίους να μπουν στη Θεσσαλονίκη ,ως απελευθερωτές, προχώρησε προς Θεσσαλονίκη.
-Στις 26 αρχίζει το πέρασμα του Αξιού από τμήματα του ΕΛΑΣ.
-Στις 27 αποβιβάζονται δύο τάγματα στην παραλία Μηχανιώνας.
-Στις 29 άλλα δύο τάγματα (αποβιβάζονται) στην παραλία Χαλάστρας.
-Με αυτά ενώνονται ένα τάγμα του 16ου συντάγματος και δύο λόχοι του 50ου, που πέρασαν τον Αξιό.
-Τις ίδιες μέρες το τρίτο τάγμα του 13ου συντάγματος του Κιλκίς μπαίνει στις βορειοδυτικές συνοικίες και το 19ο στην Πυλαία – Χαριλάου.
Οι Γερμανοί προκειμένου να αποχωρήσουν ναρκοθετούν ζωτικούς χώρους της Θεσσαλονίκης, για να παραλύσουν τη ζωή της πόλης.
Ξημερώματα της 30ης Οκτώβρη ανατινάζουν την Εφορεία Υλικού Πολέμου και εγκαταστάσεις στο Τελωνείο. Επιχειρούν να ανατινάξουν και το παγιδευμένο με εκρηκτικά κεντρικό υδραγωγείο της πόλης (περιοχή Παναγίας φανερωμένης) και την Ηλεκτρική Εταιρεία (εκεί που είναι σήμερα η ΔΕΗ της Αγίου Δημητρίου), που τα διασώζει το τρίτο τάγμα του 13ου συντάγματος Κιλκίς. Παράλληλα λόχος 120 μαχητών του εφεδρικού ΕΛΑΣ μυλεργατών αποτρέπει την ανατίναξη των αλευρόμυλων Αλλατίνη.
Τέλος οι δυνάμεις χωροφυλακής που είχαν οχυρωθεί στο κτίριο ΧΑΝΘ παραδόθηκαν και έτσι ολοκληρώθηκε η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στις 3 το μεσημέρι.
Η φάλαγγα των Γερμανών, κυρίως τανκς και μηχανοκίνητα, της οποίας πλαγιοφυλακή και οπισθοφυλακή υπεράσπισης αποτελούσαν οι ταγματασφαλίτες, υποχωρούσε από το δρόμο Θεσσαλονίκης – Κιλκίς καταδιωκόμενη από τον ΕΛΑΣ.
Τελικά οι Άγγλοι δεν τα κατάφεραν να αλώσουν την Θεσσαλονίκη όπως το είχαν σχεδιάσει.
Τα κατάφεραν όμως λίγο αργότερα με τα δεκεμβριανά στην Αθήνα.
Με τη βοήθεια των Άγγλων και στη συνέχεια των Αμερικανών, (μετά την παράδοση των όπλων από τον ΕΛΑΣ), επιβλήθηκε το καθεστώς βίας και τρομοκρατίας, με βασανισμούς και θανατώσεις των αντιστασιακών του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, στις πόλεις και προπαντός στα χωριά. ώστε να οδηγήσουν τη χώρα στον, προσχεδιασμένου απ’ αυτούς,Εμφύλιο πόλεμο.
-Η οποία πλουτοκρατία βέβαια, πότε με ωμές δικτατορίες και πότε με κοινοβουλευτικές ψευτοδημοκρατίες (συγκαλυμμένες δικτατορίες ουσιαστικά), διατηρεί την εξουσία της μέχρι σήμερα, με το κράτος που οικοδόμησε στα μέτρα της.
Αυτό το κράτος, που έχει συνέχεια όπως μας είπε και ο Τσίπρας, γιόρταζε μέχρι πρόσφατα και στην πόλη μας μόνο το όχι της 28ης Οκτωβρίου και όχι την απελευθέρωσή της.
Πρόσφατα ο δήμος Θεσσαλονίκης καθιέρωσε, ύστερα από 7 δεκαετίες, τον εορτασμό της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, σωστά ως προς την πρόθεση, όμως στην ανιστόρητη λογική ότι όλοι οι Έλληνες ενωμένοι αντιστάθηκαν στο κατακτητή.
Έτσι, καλεί σε τιμητικές εκδηλώσεις και για συνεορτασμό και οργάνωση του ανύπαρκτου, εκτός της Ηπείρου, ΕΔΕΣ Θεσσαλονίκης, μια οργάνωση απαρτιζόμενη από πρώην ταγματασφαλίτες και απογόνους τους. Σ’ αυτές τις εκδηλώσεις, βέβαια, εμείς δεν είναι δυνατό να συμμετέχουμε.
Για αυτό εδώ το μνημείο που βλέπετε, των πεσόντων αντιστασιακών του ΕΛΑΣ, του ελευθερωτή της Θεσσαλονίκης, όταν μετά το πέρας του έργου αναμόρφωσης της παραλιακής ζώνης επανατοποθετήθηκε και διαπιστώσαμε ότι ήταν μισοκατεστραμμένα τα μάρμαρα επένδυσης της βάσης, υποβάλαμε κατ’ επανάληψη στο δήμο αίτημα αντικατάστασής τους με γρανίτες, στο οποίο δεν ανταποκρίθηκε.
Στις 27-10-18 επανυποβάλαμε το αίτημα για την επισκευή της βάσης του μνημείου.
Παράλληλα ζητήσαμε και την μετατόπιση και τοποθέτησή του μνημείου στο όριο μεταξύ του πρασίνου (γκαζόν) και της παραλιακής ζώνης περιπάτου, για να το βλέπει ο κόσμος. Να είναι δηλαδή σε περίοπτη θέση, όπως γίνεται με όλα τα μνημεία όπου γης και όπως είναι π.χ. το παραδίπλα τοποθετημένο άγαλμα του ντεμέκ εθνάρχη Καραμανλή.
Επίσης ζητήσαμε το τμήμα του Πάρκου που περιβάλλει το μνημείο να ονομαστεί «Πάρκο της εθνικής Αντίστασης».
Φίλες και φίλοι
Και απ’ αυτό το βήμα:
Εμείς οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που συνεχίζουμε μαζί σας τους αγώνες, αυτών που έδωσαν τη ζωή τους για τα ιδανικά και οράματα της κοινωνικής απελευθέρωσης, ΚΑΛΟΥΜΕ τους εργαζόμενους, που η εκμεταλλεύτρια άρχουσα τάξη με χίλια μέσα και τρόπους, τους έχει οδηγήσει στην αδράνεια, την απογοήτευση και την εξαθλίωση, να πιστέψουν στη δύναμή του οργανωμένου αγώνα και να κάνουν τη δική τους νέα αντίσταση.
Τη νέα αντίσταση, σε συμπαράταξη με το ΚΚΕ, το οποίο και πάλι – όπως και στην κατοχή - είναι ο οργανωτής, εμψυχωτής και μπροστάρης:
-Στην αντίσταση ενάντια στις ατέρμονες εξοντωτικές αντιλαϊκές πολιτικές της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις οποίες βαθαίνει παραπέρα η κρίση, οδηγώντας το λαό στην πλήρη εξαθλίωση.
- Στην αντίσταση για τη μοναδική διέξοδο από την κρίση, που είναι η διαγραφή του χρέους, η έξοδος από τη λυκοσυμμαχία της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, στη ρότα ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος, με λαϊκή εξουσία και με κοινωνικοποίηση του πλούτου που ο λαός παράγει.
Ζήτω τα 74 χρόνια της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης.
Τιμή και δόξα στους αθάνατους νεκρούς της Εθνικής μας Αντίστασης
Ομιλία Kώστα Σαπρανίδη (4/11/18)
Από μέρους της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης της (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) χαιρετίζω τη σημερινή μας εκδήλωση για την επέτειο της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, από τους μαχητές του θρυλικού ΕΛΑΣ, του στρατιωτικού σκέλους του ΕΑΜ.
Από εδώ, από τη Θεσσαλονίκη πρωτοξεκίνησε η Εθνική Αντίσταση τους πρώτους μήνες της κατοχής.
Εδώ με πρωτοβουλία του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ, μάλλον του μοναδικού που δεν μπόρεσε να διαλύσει η μεταξική δικτατορία, συγκροτήθηκε η πρώτη αντιστασιακή οργάνωση σε Ελλάδα και Ευρώπη, η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» με την ομώνυμη παράνομη εφημερίδα της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» επίσης, η οποία εκδιδόταν μέχρι τις τελευταίες μέρες της κατοχής στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Εντάχθηκε στο ΕΑΜ αμέσως μετά την ίδρυσή του, στις 27 Σεπτέμβρη 1941.
Πρωτεργάτες στην ανάπτυξη του έπους της εθνικής αντίστασης ήταν όσοι, από τους φυλακισμένους και εξόριστους κομμουνιστές που το καθεστώς της μεταξικής δικτατορίας παρέδωσε στους Γερμανούς, κατάφεραν να δραπετεύσουν.
Αυτοί, αντί να μαζευτούν στα σπίτια τους, στις δεινοπαθημένες οικογένειές τους, ξεχύθηκαν σε πόλεις και σε χωριά – από άκρου σ’ άκρο της Ελλάδας - και μαζί με άλλους αγνούς πατριώτες οργάνωσαν τον απελευθερωτικό αγώνα.
Και τι έκανε η άρχουσα αστική τάξη; Ένα μέρος της, με τη βασιλομεταξική δικτατορική κυβέρνηση, έφυγε σε Κάιρο και Λονδίνο, ένα μέρος της αδράνησε και προέτρεπε το λαό να κάνει το ίδιο, ενώ ένα μέρος της συνεργάστηκε με τον κατακτητή, συνεχίζοντας να πλουτίζει με τη μαύρη αγορά και να εκτελεί τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα, σε βάρος του αντιστεκόμενου λαού.
Οι ομάδες που ξεκίνησαν το αντάρτικο με την ολόπλευρη στήριξη του λαού στην πορεία εξελίχθηκαν σε λόχους, τάγματα, συντάγματα και μεραρχίες, που μάτωναν πολεμώντας τον κατακτητή στα βουνά και στις πόλεις.
Αυτό που ειπώθηκε για το αλβανικό μέτωπο, ότι «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», δίκαια μπορεί να ειπωθεί και για την ελληνική αντίσταση, ότι «οι ήρωες αντιστέκονται στον κατακτητή σαν τους Έλληνες.
Γιατί, για την αντιμετώπιση της Εθνικής Αντίστασης της μικρής Ελλάδας, οι Γερμανοί απασχολούσαν 12 μεραρχίες βαριά εξοπλισμένες, μαζί με ιταλικά και βουλγαρικά στρατεύματα, καθώς και τις κατοχικές προδοτικές κυβερνήσεις των Τσολάκογλου και Ράλλη, με τα, αγγλογερμανικής έμπνευσης, τάγματα ασφαλείας τους, την ΠΑΟ τους και άλλων προδοτικών οργανώσεων τους, που συγκροτούσαν από τα κατακάθια και τους πιο στυγνούς εγκληματίες της ελληνικής κοινωνίας.
Ενώ, την κατεχόμενη Νορβηγία και Γαλλία τις έλεγχαν οι Γερμανοί με μερικές χιλιάδες υπαλλήλους και στρατιώτες και με τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι
Τον τελευταίο χρόνο της κατοχής, οι Γερμανοί, για να αντιμετωπίσουν τα σκληρά χτυπήματα του ΕΛΑΣ , που ήδη είχε απελευθερώσει μεγάλα τμήματα της χώρας,αλλά και για να εξασφαλίσουν την αποχώρησή τους, που ήταν πια προδιαγεγραμμένη, μετά τις συντριπτικές νίκες του Κόκκινου Στρατού της Σοβιετικής Ένωσης στο Στάλινγκραντ, το Κούρσκ και αλλού, έκαναν δεκτό το αίτημα της κατοχικής κυβέρνησης Ράλλη για τη δημιουργία των γνωστών προδοτικών ταγμάτων ασφαλείας, που όπως αποδείχτηκε και «εκ του αποτελέσματος» ήταν και υπόγειο αίτημα των Άγγλων και της κυβέρνησης του Καΐρου.
Με σκοπό βέβαια των Άγγλων οι «γερμανοταγματασφαλίτες να μετατραπούν σε αγγλοταγματασφαλίτες – όπως και έγινε - για να αποτελέσουν το στρατό τους που θα χρησιμοποιούνταν ενάντια στον ΕΛΑΣ, κατά τον εμφύλιο που προγραμμάτισαν με την άρχουσα τάξη της χώρας μας. Κι αυτό έγινε βέβαια με την μετονομασία των προδοτικών οργανώσεων σε ΕΔΕΣ.
Ο οποίος ΕΔΕΣ φυσικά ήταν η αγγλοδιμιούργητη και αγγλοστήρικτη αντιστασιακή
οργάνωση της αστικής τάξης της χώρας και μάλιστα με μισθοδοσία σε λίρες, που όταν ευκαιρούσε από τις συγκρούσεις του με τον ΕΛΑΣ, «έπαιζε» και κάποια μάχη με τους Γερμανούς, με τους οποίους έκανε και κολεγιές, όταν του χρειαζόταν.
Οι Άγγλοι, όλους αυτούς, όπως αποδείχτηκε, τους προετοίμαζαν για τη δρομολογημένη δική τους νέα κατοχή και με την επανεγκατάσταση στην εξουσία της αστικής τάξης στη χώρα μας.
οργάνωση της αστικής τάξης της χώρας και μάλιστα με μισθοδοσία σε λίρες, που όταν ευκαιρούσε από τις συγκρούσεις του με τον ΕΛΑΣ, «έπαιζε» και κάποια μάχη με τους Γερμανούς, με τους οποίους έκανε και κολεγιές, όταν του χρειαζόταν.
Οι Άγγλοι, όλους αυτούς, όπως αποδείχτηκε, τους προετοίμαζαν για τη δρομολογημένη δική τους νέα κατοχή και με την επανεγκατάσταση στην εξουσία της αστικής τάξης στη χώρα μας.
Έτσι στις αρχές Οκτώβρη ξεκίνησε για εφαρμογή σχέδιο των Άγγλων, για κατάληψη της Θεσσαλονίκης και για την εξόντωση, βέβαια, του ΕΛΑΣ.
Αυτή η κατάληψη θα παρουσιαζόταν σαν απελευθέρωση από μια δύναμη δική τους μαζί με τους ταγματασφαλίτες τους μεταλλαγμένους σε ΕΔΕΣίτες αντιστασιακούς.
Για το σκοπό αυτό οι ταγματασφαλίτες (Κισά Μπατζάκ, Δαγκουλαίοι και άλλοι), με προτροπή τους προφανώς, βγήκαν από τη Θεσσαλονίκη στον Άγιο Αθανάσιο, όπου περίμεναν τους Άγγλους, για να μπουν «απελευθερωτές» στην πόλη μαζί με τα νέα αφεντικά. Δεν τους βγήκε όμως, γιατί ο ΕΛΑΣ, παρακούοντας την εκπορευόμενη από τα παραπάνω σχέδια διαταγή του στρατηγού Σκόμπι, κατέλαβε την πόλη και δεν … πρόλαβαν και τα νέα αφεντικά.
Τα παραπάνω σχέδια των Άγγλων συνδυαζόταν και κούμπωναν με τη μυστική συμφωνία των Άγγλων με τους Γερμανούς, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Σπέερ υπουργού πολεμικής βιομηχανίας του Χίτλερ. Η συμφωνία προέβλεπε να παραδοθεί η Θεσσαλονίκη αμαχητί στους Άγγλους και οι Γερμανοί να αποχωρήσουν ανενόχλητοι από την Ελλάδα. Όπως και έγινε όσον αφορά την αποχώρηση. Μάρτυρες γι’ αυτό όλοι οι κάτοικοι του νομού Κιλκίς.
Μάρτυρας κι εγώ, που ενώ από το χωριό μου (30 χιλ. από τη Θεσσαλονίκη), πριν λίγες μέρες, έβλεπα τα συνεφάκια από τις οβίδες των αντιαεροπορικών που έσκαγαν στον ουρανό της πόλης, δεν είδα κανένα αεροπλάνο να βομβαρδίζει τη φάλαγγα των αποχωρούντων γερμανών που περνούσε δίπλα από το χωριό μας, μέσα από ανοιχτούς κάμπους. Και βέβαια θα τους συνέτριβαν με την κυριαρχούσα πλέον αεροπορία τους οι Άγγλοι, οι οποίοι πριν λίγες μέρες βομβάρδιζαν μέσα στην πόλη, προκαλώντας και πολλές απώλειες κατοίκων.
Άλλες βέβαια ήσαν «αι βουλαί» του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.
Ήδη από τον Μάη του 44 ανάπτυξαν μια τέτοια δραστηριότητα, που από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβρη απελευθέρωσαν τις γύρω συνοικίες της Θεσσαλονίκης.
Εν τω μεταξύ ο Κόκκινος στρατός έχει απελευθερώσει την Ρουμανία και Βουλγαρία και απειλούσε την οδό διαφυγής των Γερμανών.
Άλλες βέβαια ήσαν «αι βουλαί» του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.
Ήδη από τον Μάη του 44 ανάπτυξαν μια τέτοια δραστηριότητα, που από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβρη απελευθέρωσαν τις γύρω συνοικίες της Θεσσαλονίκης.
Εν τω μεταξύ ο Κόκκινος στρατός έχει απελευθερώσει την Ρουμανία και Βουλγαρία και απειλούσε την οδό διαφυγής των Γερμανών.
Ο ΕΛΑΣ, μη υπακούοντας στη δόλια διαταγή του Σκόμπι, να μη διαβούν τους ποταμούς Αξιό και Στρυμόνα προς Θεσσαλονίκη, για να μείνουν στην περιοχή οι ταγματασφαλίτες τους, με τους οποίους να μπουν στη Θεσσαλονίκη ,ως απελευθερωτές, προχώρησε προς Θεσσαλονίκη.
-Στις 26 αρχίζει το πέρασμα του Αξιού από τμήματα του ΕΛΑΣ.
-Στις 27 αποβιβάζονται δύο τάγματα στην παραλία Μηχανιώνας.
-Στις 29 άλλα δύο τάγματα (αποβιβάζονται) στην παραλία Χαλάστρας.
-Με αυτά ενώνονται ένα τάγμα του 16ου συντάγματος και δύο λόχοι του 50ου, που πέρασαν τον Αξιό.
-Τις ίδιες μέρες το τρίτο τάγμα του 13ου συντάγματος του Κιλκίς μπαίνει στις βορειοδυτικές συνοικίες και το 19ο στην Πυλαία – Χαριλάου.
Οι Γερμανοί προκειμένου να αποχωρήσουν ναρκοθετούν ζωτικούς χώρους της Θεσσαλονίκης, για να παραλύσουν τη ζωή της πόλης.
Ξημερώματα της 30ης Οκτώβρη ανατινάζουν την Εφορεία Υλικού Πολέμου και εγκαταστάσεις στο Τελωνείο. Επιχειρούν να ανατινάξουν και το παγιδευμένο με εκρηκτικά κεντρικό υδραγωγείο της πόλης (περιοχή Παναγίας φανερωμένης) και την Ηλεκτρική Εταιρεία (εκεί που είναι σήμερα η ΔΕΗ της Αγίου Δημητρίου), που τα διασώζει το τρίτο τάγμα του 13ου συντάγματος Κιλκίς. Παράλληλα λόχος 120 μαχητών του εφεδρικού ΕΛΑΣ μυλεργατών αποτρέπει την ανατίναξη των αλευρόμυλων Αλλατίνη.
Τέλος οι δυνάμεις χωροφυλακής που είχαν οχυρωθεί στο κτίριο ΧΑΝΘ παραδόθηκαν και έτσι ολοκληρώθηκε η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στις 3 το μεσημέρι.
Η φάλαγγα των Γερμανών, κυρίως τανκς και μηχανοκίνητα, της οποίας πλαγιοφυλακή και οπισθοφυλακή υπεράσπισης αποτελούσαν οι ταγματασφαλίτες, υποχωρούσε από το δρόμο Θεσσαλονίκης – Κιλκίς καταδιωκόμενη από τον ΕΛΑΣ.
Τελικά οι Άγγλοι δεν τα κατάφεραν να αλώσουν την Θεσσαλονίκη όπως το είχαν σχεδιάσει.
Τα κατάφεραν όμως λίγο αργότερα με τα δεκεμβριανά στην Αθήνα.
Με τη βοήθεια των Άγγλων και στη συνέχεια των Αμερικανών, (μετά την παράδοση των όπλων από τον ΕΛΑΣ), επιβλήθηκε το καθεστώς βίας και τρομοκρατίας, με βασανισμούς και θανατώσεις των αντιστασιακών του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, στις πόλεις και προπαντός στα χωριά. ώστε να οδηγήσουν τη χώρα στον, προσχεδιασμένου απ’ αυτούς,Εμφύλιο πόλεμο.
Όπου εδραίωσαν με τη φωτιά και το σίδερο την εξουσία της πλουτοκρατίας και πάλι, με την επικυριαρχία των «άσπονδων προστατών» μας ιμπεριαλιστών Αγγλοαμερικάνων.
-Η οποία πλουτοκρατία βέβαια, πότε με ωμές δικτατορίες και πότε με κοινοβουλευτικές ψευτοδημοκρατίες (συγκαλυμμένες δικτατορίες ουσιαστικά), διατηρεί την εξουσία της μέχρι σήμερα, με το κράτος που οικοδόμησε στα μέτρα της.
Αυτό το κράτος, που έχει συνέχεια όπως μας είπε και ο Τσίπρας, γιόρταζε μέχρι πρόσφατα και στην πόλη μας μόνο το όχι της 28ης Οκτωβρίου και όχι την απελευθέρωσή της.
Πρόσφατα ο δήμος Θεσσαλονίκης καθιέρωσε, ύστερα από 7 δεκαετίες, τον εορτασμό της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, σωστά ως προς την πρόθεση, όμως στην ανιστόρητη λογική ότι όλοι οι Έλληνες ενωμένοι αντιστάθηκαν στο κατακτητή.
Έτσι, καλεί σε τιμητικές εκδηλώσεις και για συνεορτασμό και οργάνωση του ανύπαρκτου, εκτός της Ηπείρου, ΕΔΕΣ Θεσσαλονίκης, μια οργάνωση απαρτιζόμενη από πρώην ταγματασφαλίτες και απογόνους τους. Σ’ αυτές τις εκδηλώσεις, βέβαια, εμείς δεν είναι δυνατό να συμμετέχουμε.
Για αυτό εδώ το μνημείο που βλέπετε, των πεσόντων αντιστασιακών του ΕΛΑΣ, του ελευθερωτή της Θεσσαλονίκης, όταν μετά το πέρας του έργου αναμόρφωσης της παραλιακής ζώνης επανατοποθετήθηκε και διαπιστώσαμε ότι ήταν μισοκατεστραμμένα τα μάρμαρα επένδυσης της βάσης, υποβάλαμε κατ’ επανάληψη στο δήμο αίτημα αντικατάστασής τους με γρανίτες, στο οποίο δεν ανταποκρίθηκε.
Στις 27-10-18 επανυποβάλαμε το αίτημα για την επισκευή της βάσης του μνημείου.
Παράλληλα ζητήσαμε και την μετατόπιση και τοποθέτησή του μνημείου στο όριο μεταξύ του πρασίνου (γκαζόν) και της παραλιακής ζώνης περιπάτου, για να το βλέπει ο κόσμος. Να είναι δηλαδή σε περίοπτη θέση, όπως γίνεται με όλα τα μνημεία όπου γης και όπως είναι π.χ. το παραδίπλα τοποθετημένο άγαλμα του ντεμέκ εθνάρχη Καραμανλή.
Επίσης ζητήσαμε το τμήμα του Πάρκου που περιβάλλει το μνημείο να ονομαστεί «Πάρκο της εθνικής Αντίστασης».
Φίλες και φίλοι
Και απ’ αυτό το βήμα:
Εμείς οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που συνεχίζουμε μαζί σας τους αγώνες, αυτών που έδωσαν τη ζωή τους για τα ιδανικά και οράματα της κοινωνικής απελευθέρωσης, ΚΑΛΟΥΜΕ τους εργαζόμενους, που η εκμεταλλεύτρια άρχουσα τάξη με χίλια μέσα και τρόπους, τους έχει οδηγήσει στην αδράνεια, την απογοήτευση και την εξαθλίωση, να πιστέψουν στη δύναμή του οργανωμένου αγώνα και να κάνουν τη δική τους νέα αντίσταση.
Τη νέα αντίσταση, σε συμπαράταξη με το ΚΚΕ, το οποίο και πάλι – όπως και στην κατοχή - είναι ο οργανωτής, εμψυχωτής και μπροστάρης:
-Στην αντίσταση ενάντια στις ατέρμονες εξοντωτικές αντιλαϊκές πολιτικές της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις οποίες βαθαίνει παραπέρα η κρίση, οδηγώντας το λαό στην πλήρη εξαθλίωση.
- Στην αντίσταση για τη μοναδική διέξοδο από την κρίση, που είναι η διαγραφή του χρέους, η έξοδος από τη λυκοσυμμαχία της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, στη ρότα ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος, με λαϊκή εξουσία και με κοινωνικοποίηση του πλούτου που ο λαός παράγει.
Ζήτω τα 74 χρόνια της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης.
Τιμή και δόξα στους αθάνατους νεκρούς της Εθνικής μας Αντίστασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.