Συμπληρώνονται φέτος 74 χρόνια από την μάχη του Κιλκίς, που έγινε στις 4 Νοέμβρη 1944. Η μάχη του Κιλκίς ήταν μια από τις φονικότερες και πιο σκληρές μάχες που έδωσε ο ηρωικός Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ) ενάντια σε κατακτητές και δοσίλογους – ταγματασφαλίτες.
Στις 3 Νοέμβρη του 1944, πάνω από 6.000 άντρες συνεργάτες των Γερμανών, σχεδόν απ’ όλες τις δοσιλογικές ομάδες της Βόρειας Ελλάδας, συγκεντρώθηκαν στην πόλη του Κιλκίς. Ήταν οι λεγόμενοι εθνικόφρονες, οι οπλισμένοι από τους Γερμανούς καταχτητές οπλίτες της ΠΑΟ, που αργότερα για να ξεγελάσουν το λαό ονομάστηκαν Εθνικός Ελληνικός Στρατός.
Πριν αρχίσει η μάχη του Κιλκίς, ο ΕΛΑΣ τους κάλεσε να παραδοθούν με ρητή εγγύηση για τη ζωή τους, όμως αυτοί απέρριψαν την πρόταση και έτσι ακολούθησε σφοδρή μάχη.
Το πιο γνωστό, ίσως, περιστατικό της μάχης, είναι αυτό όπου οι οχυρωμένοι στο Νοσοκομείο συνεργάτες των Γερμανών ύψωσαν λευκή σημαία. Οι ΕΛΑΣίτες πήγαν να τους συλλάβουν και εκείνοι άνοιξαν πυρ, σκοτώνοντας τους περισσότερους. Στη συνέχεια καταλήφθηκε και το Νοσοκομείο από τον ΕΛΑΣ.
Ενδεικτικό της στάσης που κρατούσε ο λαός του Κιλκίς απέναντι στους δοσίλογους και τους ταγματασφαλίτες, είναι το γεγονός ότι με τη λήξη της μάχης τους κυνηγούσε για να τους λυντσάρει, μιας και γνώριζε την εγκληματική τους δράση από την περίοδο της κατοχής.
Γιατί, όμως, ένας τόσο μεγάλος αριθμός δοσίλογων – ταγματασφαλιτών βρέθηκε μαζεμένος στο Κιλκίς και μάλιστα ενώ οι Γερμανοί είχαν εγκαταλείψει τη χώρα;
Στις 30 Οκτώβρη του 1944 απελευθερώνεται από τον ΕΛΑΣ η Θεσσαλονίκη, ενώ τμήματά του καταδιώκουν τα γερμανικά στρατεύματα μέχρι τα σύνορα. Οι Γερμανοί, ωστόσο, επισπεύδουν την αναχώρησή τους από τις προηγούμενες μέρες, που ο κλοιός μέσα στην πόλη άρχισε να σφίγγει. Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 26 Οκτώβρη είχε δοθεί μάχη και στη Νέα Σάντα.
Οι ταγματασφαλίτες τους συνοδεύουν στην έξοδο από τη χώρα και στη συνέχεια φυγαδεύονται στο Κιλκίς, με σκοπό να περιμένουν νέες εντολές από τους Άγγλους.
Οι τελευταίοι, εξάλλου, μπορεί να καταδιώκουν τους Γερμανούς, αλλά τους ντόπιους συνεργάτες τους τούς ετοιμάζουν για την επόμενη μέρα, να συνεχίσουν στον ίδιο ρόλο, να βρίσκονται απέναντι από τα λαϊκά συμφέροντα και να συμβάλουν στη σταθεροποίηση της αστικής εξουσίας.
Έτσι εξηγείται γιατί μαζεύτηκαν όλοι μαζί σε ένα μέρος. Γιατί, ενώ οι Γερμανοί έφυγαν, αυτοί συνέχισαν τη δράση τους. Έτσι εξηγείται και γιατί ο ίδιος ο λαός τους πήρε στο κυνήγι.
Από την επόμενη κιόλας της μάχης, ξεκίνησε μία προπαγανδιστική εκστρατεία ενάντια στον ΕΛΑΣ και στο ΚΚΕ για τα όσα έγιναν τον Νοέμβριο του 1944 στο Κιλκίς, όπως και για όσα είχαν προηγηθεί σε όλη τη διάρκεια της κατοχής.
Μια εκστρατεία αναποδογυρίσματος της πραγματικότητας και διαστρέβλωσης της αλήθειας.
Στο όνομα της αντικειμενικότητας της ιστορίας και των «ίσων αποστάσεων», εξισώθηκαν οι θύτες και τα θύματα. Αυτοί που έδωσαν και τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας μας, μνημονεύονται μαζί μ’ αυτούς που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές, μ’ αυτούς που μετά την απελευθέρωση συνέχισαν να βρίσκονται απέναντι από το λαό. Μ’ αυτούς που προκάλεσαν την καταστροφή στην Ξηρόβρυση, στην Κοκκινιά και σ’ άλλα χωριά του Κιλκίς, μετά την απελευθέρωση.
Αυτούς, τους συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών που σκοτώθηκαν στη μάχη του Κιλκίς τιμάει κάθε χρόνο, η Χρυσή Αυγή, μαζί με τοπικούς παράγοντες, βουλευτές, εκλεγμένους στην τοπική διοίκηση, στο μνημείο όπου έστησε η χούντα.
Η ιστορική αλήθεια, όμως, είναι μία και έχει γραφτεί στη μνήμη του λαού. Τη χώρα μας την απελευθέρωσαν από τους Γερμανούς και τα Τάγματα Ασφαλείας το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ που κύριος αιμοδότης του ήταν το ΚΚΕ. Αυτή η αλήθεια δεν πρόκειται να διαγραφεί, όσο και να προσπαθούν τα αστικά επιτελεία και οι διάφορες πληρωμένες γραφίδες τους.
Σήμερα, προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι οι κρίσεις, η φτώχεια, οι πόλεμοι και η προσφυγιά είναι φυσικά φαινόμενα, ότι η συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι μονόδρομος, ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή για το λαό. Μας καλούν να στρατευτούμε πίσω από τις «εθνικές επιλογές», όλοι μαζί να βάλουμε πλάτη στην καπιταλιστική ανάπτυξη, που πατάει πάνω στο πετσόκομμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.
Στις 3 Νοέμβρη του 1944, πάνω από 6.000 άντρες συνεργάτες των Γερμανών, σχεδόν απ’ όλες τις δοσιλογικές ομάδες της Βόρειας Ελλάδας, συγκεντρώθηκαν στην πόλη του Κιλκίς. Ήταν οι λεγόμενοι εθνικόφρονες, οι οπλισμένοι από τους Γερμανούς καταχτητές οπλίτες της ΠΑΟ, που αργότερα για να ξεγελάσουν το λαό ονομάστηκαν Εθνικός Ελληνικός Στρατός.
Πριν αρχίσει η μάχη του Κιλκίς, ο ΕΛΑΣ τους κάλεσε να παραδοθούν με ρητή εγγύηση για τη ζωή τους, όμως αυτοί απέρριψαν την πρόταση και έτσι ακολούθησε σφοδρή μάχη.
Το πιο γνωστό, ίσως, περιστατικό της μάχης, είναι αυτό όπου οι οχυρωμένοι στο Νοσοκομείο συνεργάτες των Γερμανών ύψωσαν λευκή σημαία. Οι ΕΛΑΣίτες πήγαν να τους συλλάβουν και εκείνοι άνοιξαν πυρ, σκοτώνοντας τους περισσότερους. Στη συνέχεια καταλήφθηκε και το Νοσοκομείο από τον ΕΛΑΣ.
Ενδεικτικό της στάσης που κρατούσε ο λαός του Κιλκίς απέναντι στους δοσίλογους και τους ταγματασφαλίτες, είναι το γεγονός ότι με τη λήξη της μάχης τους κυνηγούσε για να τους λυντσάρει, μιας και γνώριζε την εγκληματική τους δράση από την περίοδο της κατοχής.
Γιατί, όμως, ένας τόσο μεγάλος αριθμός δοσίλογων – ταγματασφαλιτών βρέθηκε μαζεμένος στο Κιλκίς και μάλιστα ενώ οι Γερμανοί είχαν εγκαταλείψει τη χώρα;
Στις 30 Οκτώβρη του 1944 απελευθερώνεται από τον ΕΛΑΣ η Θεσσαλονίκη, ενώ τμήματά του καταδιώκουν τα γερμανικά στρατεύματα μέχρι τα σύνορα. Οι Γερμανοί, ωστόσο, επισπεύδουν την αναχώρησή τους από τις προηγούμενες μέρες, που ο κλοιός μέσα στην πόλη άρχισε να σφίγγει. Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 26 Οκτώβρη είχε δοθεί μάχη και στη Νέα Σάντα.
Οι ταγματασφαλίτες τους συνοδεύουν στην έξοδο από τη χώρα και στη συνέχεια φυγαδεύονται στο Κιλκίς, με σκοπό να περιμένουν νέες εντολές από τους Άγγλους.
Οι τελευταίοι, εξάλλου, μπορεί να καταδιώκουν τους Γερμανούς, αλλά τους ντόπιους συνεργάτες τους τούς ετοιμάζουν για την επόμενη μέρα, να συνεχίσουν στον ίδιο ρόλο, να βρίσκονται απέναντι από τα λαϊκά συμφέροντα και να συμβάλουν στη σταθεροποίηση της αστικής εξουσίας.
Έτσι εξηγείται γιατί μαζεύτηκαν όλοι μαζί σε ένα μέρος. Γιατί, ενώ οι Γερμανοί έφυγαν, αυτοί συνέχισαν τη δράση τους. Έτσι εξηγείται και γιατί ο ίδιος ο λαός τους πήρε στο κυνήγι.
Από την επόμενη κιόλας της μάχης, ξεκίνησε μία προπαγανδιστική εκστρατεία ενάντια στον ΕΛΑΣ και στο ΚΚΕ για τα όσα έγιναν τον Νοέμβριο του 1944 στο Κιλκίς, όπως και για όσα είχαν προηγηθεί σε όλη τη διάρκεια της κατοχής.
Μια εκστρατεία αναποδογυρίσματος της πραγματικότητας και διαστρέβλωσης της αλήθειας.
Στο όνομα της αντικειμενικότητας της ιστορίας και των «ίσων αποστάσεων», εξισώθηκαν οι θύτες και τα θύματα. Αυτοί που έδωσαν και τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας μας, μνημονεύονται μαζί μ’ αυτούς που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές, μ’ αυτούς που μετά την απελευθέρωση συνέχισαν να βρίσκονται απέναντι από το λαό. Μ’ αυτούς που προκάλεσαν την καταστροφή στην Ξηρόβρυση, στην Κοκκινιά και σ’ άλλα χωριά του Κιλκίς, μετά την απελευθέρωση.
Αυτούς, τους συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών που σκοτώθηκαν στη μάχη του Κιλκίς τιμάει κάθε χρόνο, η Χρυσή Αυγή, μαζί με τοπικούς παράγοντες, βουλευτές, εκλεγμένους στην τοπική διοίκηση, στο μνημείο όπου έστησε η χούντα.
Η ιστορική αλήθεια, όμως, είναι μία και έχει γραφτεί στη μνήμη του λαού. Τη χώρα μας την απελευθέρωσαν από τους Γερμανούς και τα Τάγματα Ασφαλείας το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ που κύριος αιμοδότης του ήταν το ΚΚΕ. Αυτή η αλήθεια δεν πρόκειται να διαγραφεί, όσο και να προσπαθούν τα αστικά επιτελεία και οι διάφορες πληρωμένες γραφίδες τους.
Σήμερα, προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι οι κρίσεις, η φτώχεια, οι πόλεμοι και η προσφυγιά είναι φυσικά φαινόμενα, ότι η συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι μονόδρομος, ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή για το λαό. Μας καλούν να στρατευτούμε πίσω από τις «εθνικές επιλογές», όλοι μαζί να βάλουμε πλάτη στην καπιταλιστική ανάπτυξη, που πατάει πάνω στο πετσόκομμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.
Ταυτόχρονα, με τις πρόσφατες συμφωνίες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τη συναίνεση και των υπόλοιπων κομμάτων, έχει μετατρέψει τη χώρα μας σε σημαιοφόρο των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, σε ορμητήριο των αμερικανοΝΑΤΟικών εγκληματικών σχεδιασμών και συμμετοχής στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, προκαλώντας μεγάλους κινδύνους για τη χώρα και το λαό μας.
Η ιστορία, όμως, αποδεικνύει ότι οι λαοί μπορούν να νικήσουν, οργανωμένοι, αποφασισμένοι, μαχητικοί.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας οργάνωσε και οργανώνει, ενέπνευσε και εμπνέει τους εργάτες, τη νεολαία, το λαό και τους οδηγεί σε αυτόν τον αγώνα, σε αυτήν την προοπτική. Έτσι έγινε τότε, έτσι θα ξαναγίνει αύριο, όσες φορές χρειαστεί, μέχρι να χαθεί στο βάθος του ιστορικού χρόνου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οι πόλεμοι και όλα τα εγκλήματα που εκπορεύονται από τη συνθήκη αυτή.
Η ιστορία, όμως, αποδεικνύει ότι οι λαοί μπορούν να νικήσουν, οργανωμένοι, αποφασισμένοι, μαχητικοί.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας οργάνωσε και οργανώνει, ενέπνευσε και εμπνέει τους εργάτες, τη νεολαία, το λαό και τους οδηγεί σε αυτόν τον αγώνα, σε αυτήν την προοπτική. Έτσι έγινε τότε, έτσι θα ξαναγίνει αύριο, όσες φορές χρειαστεί, μέχρι να χαθεί στο βάθος του ιστορικού χρόνου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οι πόλεμοι και όλα τα εγκλήματα που εκπορεύονται από τη συνθήκη αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.