Γραμματέας Ν.Ε. ΔΗΜΑΡ Κιλκίς
Μέλος Ν.Ε. Κινήματος Αλλαγής
Την Παρασκευή 29 Ιουνίου συμπληρώθηκαν 144 χρόνια από την ημέρα που ο Χαρίλαος Τρικούπης δημοσίευσε το περίφημο άρθρο του «Τίς πταίει;» και οδήγησε στην αρχή της δεδηλωμένης. Τη στήριξη δηλαδή που οφείλει να έχει εντός της βουλής η κυβέρνηση προκειμένου να θεωρείται ότι απολαμβάνει την λαϊκή νομιμοποίηση.
Στο άρθρο του ο Τρικούπης κατηγορεί τους Βούλγαρη, Ζαϊμη και Δεληγεώργη ότι υπήρξαν πρόεδροι κυβερνήσεων, μέσω των οποίων προωθούσαν τα προσωπικά τους συμφέροντα, χωρίς τη νομιμοποίηση της πλειοψηφίας της Βουλής.
Στο άρθρο του ο Τρικούπης κατηγορεί τους Βούλγαρη, Ζαϊμη και Δεληγεώργη ότι υπήρξαν πρόεδροι κυβερνήσεων, μέσω των οποίων προωθούσαν τα προσωπικά τους συμφέροντα, χωρίς τη νομιμοποίηση της πλειοψηφίας της Βουλής.
Είχαν οριστεί πρωθυπουργοί με την προνομία του στέμματος να ορίζει και να παύει υπουργούς όποιο πρόσωπο ήταν αρεστό σε αυτό καθώς και την ανάμειξη των φιλοβασιλικών κυβερνήσεων στην εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη προσώπων προσκείμενων σε αυτούς. Συνεπώς ο λαός δεν έφερε ουδεμία ευθύνη για την ανάληψη της εξουσίας από τους συγκεκριμένους. Δεν τους είχε επιλέξει.
Σήμερα προνομία του ορισμού υπουργών κατά τις προτιμήσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν υπάρχει και ο ορισμός των υπουργών έχει αντικατασταθεί από τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών για το σχηματισμό κυβέρνησης και την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από την Βουλή μετά από πρόταση του πρωθυπουργού του κόμματος που διαθέτει την πλειοψηφία.
Σήμερα προνομία του ορισμού υπουργών κατά τις προτιμήσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν υπάρχει και ο ορισμός των υπουργών έχει αντικατασταθεί από τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών για το σχηματισμό κυβέρνησης και την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από την Βουλή μετά από πρόταση του πρωθυπουργού του κόμματος που διαθέτει την πλειοψηφία.
Αν στην εποχή της μεταπολίτευσης αυτό θεωρούνταν εξασφαλισμένο λόγω των μονοκομματικών πλειοψηφικών κυβερνήσεων, από το 2010 και έπειτα απαιτούνται ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις. Είναι σαφές ότι οι ευρύτερες κυβερνητικές συνεργασίες αποβαίνουν θετικές για τον τόπο, ειδικά όταν δημιουργούνται – όπως οφείλουν - στη βάση προγραμματικών συμφωνιών που τηρούνται.
Θεωρούσε ο Τρικούπης ότι εφόσον είχε προηγηθεί η νομιμοποίηση της κυβέρνησης με τη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης από τη Βουλή, θα ήταν αδύνατο να παραλύσει η δημόσια διοίκηση και τυχόν κατάχρηση εξουσίας θα «ηδύνατο να εκληφθή ως ένδειξις της ανικανότητος του ελληνικού λαούς προς αυτοδιοίκησιν».
Θεωρούσε ο Τρικούπης ότι εφόσον είχε προηγηθεί η νομιμοποίηση της κυβέρνησης με τη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης από τη Βουλή, θα ήταν αδύνατο να παραλύσει η δημόσια διοίκηση και τυχόν κατάχρηση εξουσίας θα «ηδύνατο να εκληφθή ως ένδειξις της ανικανότητος του ελληνικού λαούς προς αυτοδιοίκησιν».
Νομιμοποίηση της κυβέρνησης από την Βουλή σημαίνει ότι οφείλει να υπηρετεί την εθνική πολιτική, όπως αυτή προκύπτει μέσα από την κοινοβουλευτική διαδικασία και τη συναίνεση σε μεγάλης σημασίας πολιτικά ζητήματα. Άραγε είχε δίκιο ο Χαρίλαος Τρικούπης ή σήμερα θα ξαναέγραφε το άρθρο του διαπιστώνοντας την κατάσταση που επικρατεί γύρω μας;
Εδώ και χρόνια πριν από τις εκλογές στη χώρα δεν λειτουργεί τίποτα θαρρείς και δεν υπάρχουν ζητήματα που σχετίζονται με την πρόοδο και την ανάπτυξη ανεξαρτήτως του ποιος βρίσκεται στην εξουσία. Θαρρείς και αρνούμαστε να συζητήσουμε την ύπαρξη ενός εθνικού σχεδίου το οποίο όλοι οφείλουμε να υπηρετούμε και στη συνέχεια σε άλλα ζητήματα να τίθεται η διαφορετική προσέγγιση πάντα με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα.
Εδώ και χρόνια πριν από τις εκλογές στη χώρα δεν λειτουργεί τίποτα θαρρείς και δεν υπάρχουν ζητήματα που σχετίζονται με την πρόοδο και την ανάπτυξη ανεξαρτήτως του ποιος βρίσκεται στην εξουσία. Θαρρείς και αρνούμαστε να συζητήσουμε την ύπαρξη ενός εθνικού σχεδίου το οποίο όλοι οφείλουμε να υπηρετούμε και στη συνέχεια σε άλλα ζητήματα να τίθεται η διαφορετική προσέγγιση πάντα με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα.
Όσο για την κατάχρηση εξουσίας, όταν αυτή αποκαλύπτεται, το δικαστικό σύστημα προχωρά σα να πρόκειται για βραδύποδα και αρνούμενο πολλές φορές να συμβαδίσει με την εξέλιξη.
Μετά τη διάλυση της Βουλής το 1868, οι υποψήφιοι αντί να σπεύσουν στην επαρχία προκειμένου να ξεκινήσει ο προεκλογικός αγώνας πρώτα αποδύθηκαν σε αγώνα δρόμου για να εξασφαλίσουν το υπουργικό χρίσμα και έπειτα μετέβησαν στις επαρχίες προκειμένου να πείσουν τον λαό υποσχόμενοι…υπουργικά δώρα και όλος ο δημόσιος μηχανισμός υπάκουε «….εις τα νεύματα του υπουργικού υποψηφίου και γενόμενον το όργανον της καταπατήσεως του νόμου και των ελευθεριών του πολίτου».
Μετά τη διάλυση της Βουλής το 1868, οι υποψήφιοι αντί να σπεύσουν στην επαρχία προκειμένου να ξεκινήσει ο προεκλογικός αγώνας πρώτα αποδύθηκαν σε αγώνα δρόμου για να εξασφαλίσουν το υπουργικό χρίσμα και έπειτα μετέβησαν στις επαρχίες προκειμένου να πείσουν τον λαό υποσχόμενοι…υπουργικά δώρα και όλος ο δημόσιος μηχανισμός υπάκουε «….εις τα νεύματα του υπουργικού υποψηφίου και γενόμενον το όργανον της καταπατήσεως του νόμου και των ελευθεριών του πολίτου».
Συγχρόνως η κυβέρνηση κατήρτιζε τους συνδυασμούς των υποψηφίων «….ως ληδεμών της ψήφου του λαού». Έτσι η Βουλή έφερε ψευδεπίγραφα τον τίτλο της Εθνικής Αντιπροσωπείας και στο όνομα αυτό οι κυβερνήσεις υλοποιούσαν την προσωπική τους ατζέντα.
Ο λαός κατηγορήθηκε τότε γιατί δεν αντιδρούσε σε αυτή την κατάσταση αλλά γιατί επιδίωκε να εξαντλήσει όλα τα υπόλοιπα μέσα. Η διαγωγή των πολιτευομένων βάρυνε τους ίδιους αφού λειτουργούσαν στο πλαίσιο του συγκεκριμένου συστήματος, με το φόβο της βασιλικής καρατόμησης.
Ο λαός κατηγορούνταν για αδυναμία επανάστασης αλλά για τους ίδιους ούτε λόγος. Άλλωστε η ευθύνη – σύμφωνα και με τον Τρικούπη – ανήκει στο φορέα άσκησης της εξουσίας και ακόμα περισσότερο όταν η εξουσία διατηρείται «δια της διαστροφής των συνταγματικών ημών θεσμών».
Ο λαός κατηγορούνταν για αδυναμία επανάστασης αλλά για τους ίδιους ούτε λόγος. Άλλωστε η ευθύνη – σύμφωνα και με τον Τρικούπη – ανήκει στο φορέα άσκησης της εξουσίας και ακόμα περισσότερο όταν η εξουσία διατηρείται «δια της διαστροφής των συνταγματικών ημών θεσμών».
Έχουμε βιώσει τεχνάσματα για την κατάκτηση της εξουσίας ουκ ολίγα, τουλάχιστον όσοι έχουμε γεννηθεί από την μεταπολίτευση και μετά και ασχολούμαστε με βαρετά πράγματα χωρίς ουσία όπως η πολιτική. Άλλωστε μια τέτοια διαστροφή του συντάγματος είναι αυτή που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό. Με τον μικρότερο εταίρο τόσο σε επίπεδο νομής των υπουργείων όσο και σε επίπεδο ψήφου εμπιστοσύνης.
Διαφωνεί σε μείζον εθνικό ζήτημα αλλά ψηφίζει υπέρ της κυβέρνησης στην πρόταση μομφής, με μόνο σκοπό τη διατήρηση της καρέκλας. Στηρίζει δηλαδή μια κυβέρνηση η οποία προωθεί μια συμφωνία με την οποία ο ίδιος διαφωνεί. Οποία διαστροφή δηλαδή.
Οι δούλοι λαοί κυμαίνονται μεταξύ ανοχής της αυθαιρεσίας και συνωμοσίας. Οι ελεύθεροι λαοί επιβάλλουν στους άρχοντες τον σεβασμό με ειρηνικά μέσα, μας λέει ο Τρικούπης. Ειρηνικά μέσα όπως η ψήφος την ημέρα των εκλογών. Ψήφος όμως μετά από κριτική σκέψη και δοκιμασία όσων την ζητούν.
Οι δούλοι λαοί κυμαίνονται μεταξύ ανοχής της αυθαιρεσίας και συνωμοσίας. Οι ελεύθεροι λαοί επιβάλλουν στους άρχοντες τον σεβασμό με ειρηνικά μέσα, μας λέει ο Τρικούπης. Ειρηνικά μέσα όπως η ψήφος την ημέρα των εκλογών. Ψήφος όμως μετά από κριτική σκέψη και δοκιμασία όσων την ζητούν.
Όχι ψήφος μετά από ένα υποτιμητικό χτύπημα στην πλάτη και ίσως ένα φορτηγό ξύλα για το χειμώνα. Όχι ψήφος σε όποιον απλώς χαϊδεύει τα αυτιά μας και εκμεταλλεύεται την αγωνία μας.
Όταν διοργανώνεις Ζάππεια αρνούμενος να συζητήσεις. Όταν αναλαμβάνεις την εξουσία πράττοντας διαφορετικά από αυτά που έλεγες στο Ζάππεια. Όταν ο λαός υποφέρει και εσύ μιλάς για success story με πιτσαρίες στην Αμερική. Όταν αντί να δημιουργείς θεσμούς που μπορούν να δημιουργήσουν και να μοιράσουν πλούτο, εσύ συντηρείς την ελίτ.
Όταν διοργανώνεις Ζάππεια αρνούμενος να συζητήσεις. Όταν αναλαμβάνεις την εξουσία πράττοντας διαφορετικά από αυτά που έλεγες στο Ζάππεια. Όταν ο λαός υποφέρει και εσύ μιλάς για success story με πιτσαρίες στην Αμερική. Όταν αντί να δημιουργείς θεσμούς που μπορούν να δημιουργήσουν και να μοιράσουν πλούτο, εσύ συντηρείς την ελίτ.
Όταν ξεσηκώνεις τον λαό με πλατείες αγανακτισμένων και συνθήματα που θέτουν βόμβα στα θεμέλια του πολιτεύματος και διχάζουν τον λαό. Όταν δίνεις ψεύτικες υποσχέσεις που γνωρίζεις και εσύ ο ίδιος ότι δεν πρόκειται να υλοποιηθούν.
Όταν εν όψει εξόδου από τα μνημόνια δεν συμπράττεις για την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας αλλά προκαλείς εκλογές. Όταν επιβαρύνεις τη χώρα με ένα ακόμα μνημόνιο και φέρνεις την καταβαράθρωση των συντάξεων και τον φορολογικό πνιγμό της κοινωνίας.
Όταν οργανώνεις δημοψηφίσματα για να υφαρπάξεις την έγκριση για ένα ανύπαρκτο θέμα.
Όταν εκμεταλλεύεσαι την απελπισία του λαού έρχεται η στιγμή να γευτείς τους καρπούς των κόπων σου, δηλαδή την αποδοκιμασία. Δεν αρκεί μια δημόσια παραδοχή ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας για τις λάθος επιλογές.
Δεν αρκεί μια γραβάτα στο Ζάππειο για την επιμήκυνση του χρέους που άλλοτε θεωρούσες ως μακρύτερο σκοινί για τη θηλιά που θα μας πνίξει. Και δεν αρκούν γιατί δημαγώγησες και παραπλάνησες τον λαό με ψεύτικες υποσχέσεις με σκοπό την εξουσία στην οποία οι κυβερνητικοί εταίροι προσπαθούν να κρατηθούν πάση θυσία.
Δεν κάνατε λάθη που αφορούν εσάς αλλά τη χώρα. Άραγε ποιος φταίει σήμερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.