Τρίτη 29 Μαΐου 2018

Γιατί είναι λάθος κάθε πιθανή ονομασία που συζητείται δημόσια


Του Θωμά Χ. Μαρκόπουλου*
Gorna, Severna, Nova… πόσο λάθος είναι το καθένα από αυτά. Πόση ανιστορικότητα κρύβεται στο καθένα και πόσοι ακόμη κίνδυνοι. Αυτά ξέρουμε και αποτελούν θέμα του δημόσιου διαλόγου και αυτά θα αναλύσω. Ίσως μέσα στις επόμενες ώρες και μέρες να έχουμε και κάτι νεότερο, ευχόμαστε όλοι κάτι καλύτερο και όχι πάλι κανένα… Ilinden! Έχετε σκεφθεί πόσες φορές λύσαμε εμπράκτως το ‘’Μακεδονικο’’-‘’Σκοπιανό’’; 


Εννοώ κυριολεκτικά και όχι με συμφωνίες που ίσως κανείς επί της ουσίας να μην τηρεί. Αρχικά λοιπόν, να αναφέρω εν συντομία πόσες φορές το Ελληνικό Κράτος τα τελευταία 106 χρόνια, είτε σε διπλωματικό – είτε σε στρατιωτικό επίπεδο, ‘’έσωσε’’ την Μακεδονία από τους γείτονες Σλάβους (Σέρβους και Βούλγαρους).

Μακεδονικός Αγώνας 1904-1908: Όταν οργανωμένες ομάδες Ελλήνων της Μακεδονίας με ή χωρίς την επίσημη υποστήριξη του Βασιλείου της Ελλάδος αντιστάθηκαν στον σερβικό και βουλγαρικό (αλλά και ρουμανικό) εθνικό και θρησκευτικό επεκτατισμό στην ευρύτερη περιοχή, από Καστόρια μέχρι Ξάνθη. Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό, έως θετικό. 

Τέθηκαν οι αρχικές βάσεις, όπως και να χει, για το μετέπειτα σπουδαίο αποτέλεσμα. (Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Μακεδονικός Αγώνας έγινε μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες των σλάβων στο Ίλιντεν και το Κρούσοβο… και σκεφτείτε το μόνοι σας αυτό.) Μικρο-εντάσεις και μάχες όχι τόσο μεγάλου βαθμού είχαν συμβεί και στην περιοχή του Κιλκίς και της Γουμένισσας, μεταξύ Ελλήνων και Σλαβικής καταγωγής πληθυσμών.

Πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος 1912: Οι ανώτατες ελληνικές αρχές, Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος και Γεώργιος ο Πρώτος, είχαν κατανοήσει από το 1910 ότι ήρθε η ώρα της Ελλάδος να μιλήσει επίσημα και στρατιωτικά, να αναλάβει ανοιχτά δράση και να πάρει αυτό που τις αξίζει στα Βαλκάνια και το Αιγαίο. Το αποτέλεσμα γνωστό και απόλυτα επιτυχημένο. Η Ελλάς γίνεται αξία σεβασμού ως διπλωματική και στρατιωτική δύναμη τις περιοχής.Αυτό βέβαια δημιουργεί -πέρα από φίλους- και εχθρούς.

Δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος 1913: Έλληνες και Σέρβοι, εφόσον έστω και πρόσκαιρα τα είχαν βρει μεταξύ τους, βάζουν τέλος στα όνειρα της μέχρι τότε συμμαχικής Βουλγαρίας που είχε πόθους για κτήσεις προς δυτικά (περιοχή Σκοπίων και Μοναστηρίου και προς νότια (Θεσσαλονίκη). Σημαντικός σταθμός της εποχής που αφορά την περιοχή μας: Η Μάχη του Κιλκίς στις 19, 20, 21 Ιουνίου του 1913.

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος 1914-1918: Η Σερβία καταρρέει από την τριπλή επίθεση Γερμανών, Αυστροούγγρων και Βουλγάρων. Ο στρατός της όμως μαζί με Έλληνες, Βρετανούς, Γάλλους και λίγους Ιταλούς πολεμά στο Μακεδονικό Μέτωπο. Το όποιο εκτείνεται από τις Σέρρες μέχρι την νότια Αλβανία. 

Η Ελλάδα ‘’σουρεαλιστικά’’ χωρισμένη στα δυο μέχρι το 1917, ο Ελ. Κ. Βενιζέλος από την Θεσσαλονίκη φανατικά στο πλευρό της Αντάντ και ο Κωνσταντίνος ο Πρώτος από την Αθήνα φανατικά ουδέτερος, αλλά με γερμανόφιλους συνεργάτες και υπουργούς. Αρχικά λοιπόν η‘’μισή Ελλάδα’’ και αργότερα ολόκληρη δίνει σκληρές μάχες στο πλευρό των συμμάχων της απέναντι σε Γερμανούς και Βούλγαρους και δεν αργεί η στιγμή που νικά. 

Ο στρατός μας φτάνει να μπει θριαμβευτής μέχρι και στο βουλγαρικό Πλόβντιβ (Φιλιππούπολη) και να επανακτήσει Σέρρες, Δράμα,Καβάλα, Θάσο καθώς και να βάλει βάσεις για την μετέπειτα επέκταση προς Δυτ. Θράκη. Σημαντικοί σταθμοί της εποχής που αφορούν την περιοχή μας: Η Μάχη του Σκρα, άνοιξη του 18 και η Μάχη της Δοϊράνης φθινόπωρο του 18.

Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-1945: Για άλλη μια φορά η σλαβική Βουλγαρία, ξανά με την βοήθεια των Γερμανών, απλώνει τα χέρια της προς την Μακεδονία. Οι τοπικές κοινωνίες της περιοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης υποφέρουν αλλά αντιστέκονται σθεναρά. 

Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες Έλληνες κάνουν ότι μπορούν παράνομα-νόμιμα να περάσουν στην περιοχή κατοχής των Γερμανών και Ιταλών που είναι αρκετά ποιο… ‘’χαλαρή’’ η αντιμετώπιση τους από της κατοχικές αρχές. Σημαντικός σταθμός της εποχής που αφορά την περιοχή μας: Η ηρωική αντίσταση των Ελληνικών Δυνάμεων στο Ρούπελ.

Ελληνικός Ανταρτοπόλεμος 1946-1949: Αποτελεί ιστορική αλήθεια ότι ηγετικές φιγούρες της σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας και γενικά του ανατολικού μπλοκ προωθούσαν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο την περίοδο λίγο πριν και αμέσως μετά το τέλος του Β Π.Π. την δημιουργία μιας μεγάλης βαλκανικής κρατικής οντότητας, σοσιαλιστικού και σλάβικου χαρακτήρα με κέντρο το Βελιγράδι, η οποία θα εμπεριείχε και την Ελληνική Μακεδονία. 

Η οποία θα αποσπόνταν με την βία (λογικά!) και θα αποτελούσε ομόσπονδο κομμάτι του σοσιαλιστικού-σλαβικού αυτό μορφώματος. Αυτό το πλάνο δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ κυρίως διότι υπήρξαν εσωτερικές πολιτικές έριδες εντός του ανατολικού μπλοκ και δευτερευόντως γιατί ποτέ οι αριστεροί Έλληνες αντάρτες δεν κατάφεραν να πραγματώσουν τους ιδεολογικούς τους σκοπούς εντός της επικρατείας μας. 

Μα για να είμαι αντικειμενικός δεν θελαν ποτέ όλοι οι Έλληνες αριστεροί απόσπαση της Μακεδονίας, μόνο εκείνοι που βάζανε πρώτα την ιδεολογία και μετά την πατρίδα. Ήταν και οι περισσότεροι άλλωστε, είναι ακόμη οι λεγόμενοι και ως διεθνιστές. Προφανώς, υπήρξαν και υπάρχουν αριστεροί πατριώτες, λίγοι βέβαια.

Η Μακεδονία λοιπόν, μπορεί να μην είναι γεωγραφικά μια, αλλά με τόσο ελληνικό αίμα που έχει χυθεί για αυτήν είναι σίγουρα ιστορικά και πολιτιστικά Ελληνική! Ποιες είναι οι ονομασίες που αναλύονται σε κυβερνητικά κλιμάκια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και του σκοπιανού ΠΘ κ. Ζάεφ, έστω ποιες ξέρουμε εμείς δημόσια, ποια τα λάθη, ποιοι οι κίνδυνοι:

Βόρεια Μακεδονία ή Άνω Μακεδονία, Severna Makedonija/Gorna Makedonija): Είναι αρκετά λάθος ως ονοματολογικές προσεγγίσεις και κρύβουν πιθανούς κινδύνους. Ενοχλεί σε μεγάλο βαθμό και την Βουλγαρία σαν πιθανή λύση. ''Βόρεια'' και ''Άνω'' σημαίνει ότι υπάρχει και κάποια Δυτική, Ανατολική, Νότια ή Κάτω Μακεδονία. Κάτι που συμβαίνει - θέλουμε δεν θέλουμε - γιατί πολύ απλά ποτέ από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους δεν περιελάμβαναν τα ελληνικά σύνορα το σύνολο της Αρχαίας ή αν θέλετε της Αλεξανδρινής Κραταιάς Μακεδονίας.

Η Αρχαία Μακεδονία ήταν ένα αρκετά μεγάλο γεωγραφικό διαμέρισμα που συμπεριελάμβανε: Όλη την σημερινή Ελληνική Μακεδονία, που είναι περίπου το 55% γεωγραφικά της Αρχαίας Μακεδονίας. Ένα κομμάτι της Βουλγαρίας (γνωστή σήμερα ως Περιοχή του Πιρίν, είναι Περιφέρεια της γειτονικής Βουλγαρίας), περίπου 20% του Αρχαίου Μακεδονικού Βασιλείου. Ένα μικρό κομμάτι που σήμερα ανήκει στην Αλβανία, (η περιοχή γύρω από τις Πρέσπες δηλ.). Και περίπου το 20% της έκτασης του σημερινού κράτους της ΠΓΔΜ.

Άρα με τον ορό ''Βόρεια'' ή ''Άνω'', αυτόματα ανοίγουμε την όρεξη, μελλοντικά πάντα - δεν λέω για σήμερα, σε ορισμένους εκτός ελληνικών συνόρων για δυο πράγματα: α. Να προχωρήσουν σε νέα ονοματολογία έμμεσα ή άμεσα στην δική τους περιοχή, π.χ. ''Δήμος Αλβανικής Μακεδονίας'' ή ''Περιφέρεια Βουλγαρικής Μακεδονίας'' και β. Όταν και αν – ποτέ δεν ξέρεις – γίνει κάποια ευρεία ή τοπική σύγκρουση στα Βαλκάνια, ορισμένοι να αισθανθούν ότι θέλουν να ‘’ενώσουν’’ την δικιά τους Μακεδονία με τις 3 υπόλοιπες. Παράλογο; Ναι, σήμερα ναι! Σε 20 χρόνια όμως; Και αν αυτός ο κάποιος παίκτης της Βαλκανικής Σκακιέρας έχει πίσω του μια ισχυρή δύναμη της ευρύτερης περιοχής όπως π.χ. την Ρωσία ή την Τουρκία;

Νέα Μακεδονία (Nova Makedonija): Λάθος και προσβλητικό. ''Νέα'' σημαίνει ότι υπάρχει και κάποια ''Παλαιά''. Άρα αυτόματα μοιραζόμαστε κάτι με τους βόρειους γείτονες μας, κάτι που βέβαια δεν τους ανήκει πολιτικά, πολιτιστικά και ιστορικά καθόλου. Οι Νοτιοσλάβοι και οι άλλες σλάβικες φυλές ήρθαν στα Βαλκάνια περίπου 600 χρόνια πριν πέσει η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Άρα περίπου το 800 μ.Χ. Κράτη όπως η Σερβία, η Βουλγαρία etc είναι εθνικές οντότητες που δημιουργήθηκαν πολύ αργότερα.

Δεν είναι κακό να λέμε τα πράγματα όπως είναι. Οι άνθρωποι αυτοί φτιάξανε πολιτισμό και κράτος με στοιχειά ελληνικά, ρωμαϊκά και τουρκικά. Δεν είναι κακοί άνθρωποι, ως λαός και φυλή, αλλά δεν θα τους δώσουμε και κάτι που μας ανήκει 3.000 χρόνια. Όταν ο Φίλλιπος, πατέρας του Αλέξανδρου, προσπαθούσε να ενώσει του Έλληνες, είτε με το καλό - είτε με το άγριο, οι αγαπητοί Νοτιοσλάβοι ήταν (το πολύ-πολύ) νομάδες κάπου ψηλά-ψηλά, αρκετά πάνω από τον Δούναβη και τα Καρπάθια. 

Να αναφέρουμε, αξίζει, ότι μόνο το 54% του πληθυσμού του κράτους των Σκοπίων είναι σλάβικης (σερβικής και βουλγαρικής) καταγωγής. Το υπόλοιπο είναι: 34% αλβανικής καταγωγής και ένα 12% ‘’μωσαϊκό’’ από Έλληνες, Ρουμάνους, Τούρκους και Ρομά.

Ουδείς σώφρων νους, είτε απλός είτε περισπούδαστος θα ήθελε να δει στην θέση αυτού του μικρού σλαβοαλβανικού κράτους, που εύκολα μπορούμε (και ως ένα βαθμό έχουμε ήδη κάνει) να αλώσουμε σαν οικονομία, μια μεγαλύτερη Βουλγαρία και Αλβανία. Όποτε και αν εφόσον γίνει αυτό τότε η Ελλάδα ελάχιστα έχει να κερδίσει. 

Μας συμφέρει πολύ περισσότερο να αποτελεί ‘’οικονομικό δορυφόρο’’ μας, βεβαία αυτό θέλει σοβαρό στρατηγικό πλάνο και αποφάσεις ευθύνης από κάποιο στιβαρό κυβερνητικό χέρι εντός Ελλάδος. Σήμερα δεν υπάρχει, ίσως στο μέλλον. Όπως και να χει 30.000 θέσεις εργασίας εντος της ΠΓΔΜ προέρχονται από ελληνικές επενδύσεις και ελληνικά κεφάλαια και αυτό λέει πολλά.

Το μικρό αυτό κράτος πρέπει να στηριχτεί και να μπει στις μεγάλες ευρωατλαντικες συμμαχίες που αποτελούμε και εμείς μέλη και μάλιστα ιστορικά. Αρκεί να ξεχάσουν το αμαρτωλό παρελθόν τους οι φίλοι Σκοπιανοί και να κοιτάξουν μπροστά. Εναλλακτικές ονομασίες και ευέλικτες προτάσεις μπορούν να βρεθούν, όπως π.χ. η ομοσπονδοποίηση σε σλάβικο και αλβανικό κομμάτι, με χρήση του όρου ‘’Makedonija’’, μόνο για αυτοδιοίκητη χρήση. 

Σε ακαδημαϊκούς και δημοσιογραφικούς κύκλους έχει προταθεί-αναλυθεί και μάλιστα όχι μόνο στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ. Σε πολιτικό επίπεδο και δημόσια δεν το έχει προτείνει ποτέ και κανείς… (Παλαιότερο μου άρθρο περί του θέματος: http://www.rizopoulospost.com/i-kentriki-valkaniki-dimokratia-itan-mia-kapoia-lysi/ )

Λύση άμεση, σαν νέος 26χρονος, δεν βλέπω να έρχεται μέσα στο επόμενο διάστημα, το ΝΑΤΟ SUMMIT 2018 στις Βρυξέλλες είναι κοντά, ένα ακόμη στραβοπάτημα από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ή τον κύριο Ζάεφ αρκεί για να μην υπάρξει λύση. Θαρρώ λοιπόν ότι καλό θα ήταν να περιμένουμε λίγα χρόνια ακόμη… έως τότε, φθηνή βενζίνη εμείς στις σκοπιανές πόλεις Γευγελή και Μπίτολα (Μοναστήρι) και ρομαντικά καφεδάκια και ψώνια εκείνοι στην δικιά μας Θεσσαλονίκη!

*Ο Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς είναι Επικοινωνιολόγος, blogger, ενεργό μέλος της ΟΝΝΕΔ Κιλκίς και στέλεχος του Κέντρου Αστικής Μεταρρύθμισης στην Θεσσαλονίκη. Ζει στο Κιλκίς και αυτό τον καιρό κάνει το μεταπτυχιακό του πάνω στις Διεθνείς Σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.