Μπροστά στην 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα στις γυναίκες του καθημερινού μόχθου.
Καλούμε τις μισθωτές και αυτοαπασχολούμενες, τις άνεργες, τις γυναίκες της υπαίθρου, τις συνταξιούχους, τις μετανάστριες και πρόσφυγες, να ενώσουμε τις φωνές μας στο δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης για τα σύγχρονα δικαιώματά μας.
Απευθύνουμε κάλεσμα στις νέες γυναίκες, στις φοιτήτριες-σπουδάστριες, στις νέες μητέρες, να βγουν μπροστά στον αγώνα για το μέλλον που τους αξίζει, να παλέψουμε μαζί για μόρφωση, εργασία και δημιουργική ζωή.
161 χρόνια πριν, στις 8 Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατέβηκαν σε απεργία διεκδικώντας μείωση των ωρών εργασίας στις 10 (από 16 που δούλευαν τότε), ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους. Σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της. Με εντολή κυβέρνησης και εργοδοτών, οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχτηκαν με μανία πάνω στις μαχητικές διαδηλώσεις των εργατριών και τις αιματοκύλησαν.
Σήμερα, 8 Μάρτη 2018, Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει:
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες, με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά-ασφαλιστικά δικαιώματα.
Ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, ικανοποίηση των ιδιαίτερων βιολογικών αναγκών μας, αλλά και των αναγκών των οικογενειών μας, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών τους με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών.
Ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα μας, αλλά και για νασυμμετέχουμε στην κοινωνική δράση.
Όμως όλα αυτά σκοντάφτουν πάνω στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων που στηρίζουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των γυναικών θεωρείται ατομική τους υπόθεση, ενώ αντίθετα πρέπει να είναι υπόθεση της κοινωνίας, του κράτους.
Όσο κάνουν κουμάντο στην οικονομία οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και οι μεγαλοξενοδόχοι, τόσο τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στη δημιουργική ζωή θα τσακίζονται στις μυλόπετρες του επιχειρηματικού κέρδους.
Δε θα τους Αφήσουμε!
Δε συμβιβαζόμαστε με την εργασιακή ζούγκλα που μας έχει καταδικάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το αντεργατικό, αντιλαϊκό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Δε αποδεχόμαστε τη διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη δουλειά χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, με μισθούς που δε φτάνουν για να καλύψουμε ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης για μας και τις οικογένειές μας. Η κυβέρνηση έχει βάλει τη σφραγίδα της σε αυτή την αθλιότητα. Διατηρεί και ενισχύει τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων που καταδικάζουν τις νέες εργαζόμενες στους “υποκατώτατους” μισθούς.
Επιστρέφουμε ως απαράδεκτες τις υποκριτικές κορώνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ περί “ισότητας των φύλων”. Η βαρβαρότητα της μερικής και ευέλικτης εργασίας, που το 60% των εργαζόμενων είναι γυναίκες, όχι μόνο δεν έχει σχέση με την ισότητα, αλλά μας καταδικάζει να ζούμε σε καθεστώς τρόμου, είτε εξαιτίας του μισθού που δε φτάνει, είτε με το φόβο της απόλυσης.
Η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας σμπαραλιάζει την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή. Μας στερεί κάθε δυνατότητα συμμετοχής στην κοινωνική δράση. Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις μεγαθήρια καταπίνουν τις αυτοαπασχολούμενες.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στέλνει τη μητρότητα στο απόσπασμα, γιατί θεωρείται κόστος για την εργοδοσία και το κράτος. Διατηρεί όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο, που δίνει αέρα στα πανιά των εργοδοτών για να απολύουν εγκύους. Είναι σχεδόν καθημερινά τέτοια παραδείγματα με εργαζόμενες “με μπλοκάκι” και εργαζόμενες με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Με αντίστοιχο νομικό οπλοστάσιο το κράτος αντιμετωπίζει τις εγκύους αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς με «επαπειλούμενη» εγκυμοσύνη.
Για αυτό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει βγάλει άχνα για την απαράδεκτη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που νομιμοποιεί τις απολύσεις εγκύων.
Δεν υποτασσόμαστε στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Έχουμε τη δύναμη να διεκδικήσουμε όλα αυτά που μας ανήκουν και μας στερούν Ε.Ε. και κυβερνήσεις.
Δε θα επιτρέψουμε στους επιχειρηματικούς ομίλους και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ να βάλει στον πάγο το δικαίωμα των γυναικών στη συνδικαλιστική δράση και στην απεργία.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας:
Στις εργαζόμενες που πετάχτηκαν στην ανεργία από την επιχείρηση "Καρυπίδης" και τώρα αντιμετωπίζουν τις μηνύσεις και τους τραμπουκισμούς της νέας εργοδοσίας του "Market In", μαζί με την κρατική καταστολή.
Στην απολυμένη συνδικαλίστρια από την επιχείρηση "Σαβοϊδάκης" στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Στις εργάτριες του εργοστασίου SELECTA, που αντέχουν απέναντι στην εργοδοτική βία που έχει τη στήριξη των δικαστικών αρχών.
Σήμερα μόνο η συλλογική δράση, η αγωνιστική στάση ζωής, η διεκδίκηση για όλα αυτά που μας ανήκουν αποτελεί διέξοδο για να βγούμε στο ξέφωτο μιας ζωής με δικαιώματα στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο.
Δυναμώνουμε το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, τα εργατικά σωματεία, τις ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, τους αγροτικούς και φοιτητικούς συλλόγους.
Εντείνουμε την πάλη για τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο.
Για μια ζωή χωρίς πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά,
ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ & ΕΕ.
Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε το αγωνιστικό περιεχόμενο της 8ης Μάρτη
Απαιτούμε:
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής Αργίας
Εφαρμογή του νόμου για την προστασία της εργαζόμενης μητέρας, την απαγόρευση της απόλυσης.
Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξάρτητα εργασιακών σχέσεων.
Άδεια μητρότητας για ένα χρόνο, με πλήρη μισθό, ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δυνατότητα να γίνει χρήση της και από τον πατέρα.
Στη συνέχεια διευκόλυνση της επιστροφής της μητέρας στην εργασία με μειωμένα ωράρια κατά δύο ώρες για τα επόμενα δύο χρόνια και κατά μία ώρα για άλλα δύο με δίκτυο δημόσιων και δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών και υποδομών για τη δημιουργική απασχόληση βρεφών, νηπίων, παιδιών.
Άδειες στο ζευγάρι για ασθένειες ή άλλες ανάγκες του παιδιού για τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή με παιδιά ΑμΕΑ.
Επίδομα τοκετού 1000 ευρώ για κάθε γέννα, ανεξάρτητα από άλλες προϋποθέσεις, από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος. Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας- Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας ιατρικής για όλες και όλους, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων.
Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για τις εργαζόμενες. Εφαρμογή και επέκταση των ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες εγκύους, λεχώνες και θηλάζουσες. Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία.
Επαναφορά της 5ετούς διαφοράς στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Να μην ξεπερνούν τα 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 60 για τους άνδρες, τα 50 και 55 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
Καλούμε τις μισθωτές και αυτοαπασχολούμενες, τις άνεργες, τις γυναίκες της υπαίθρου, τις συνταξιούχους, τις μετανάστριες και πρόσφυγες, να ενώσουμε τις φωνές μας στο δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης για τα σύγχρονα δικαιώματά μας.
Απευθύνουμε κάλεσμα στις νέες γυναίκες, στις φοιτήτριες-σπουδάστριες, στις νέες μητέρες, να βγουν μπροστά στον αγώνα για το μέλλον που τους αξίζει, να παλέψουμε μαζί για μόρφωση, εργασία και δημιουργική ζωή.
161 χρόνια πριν, στις 8 Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατέβηκαν σε απεργία διεκδικώντας μείωση των ωρών εργασίας στις 10 (από 16 που δούλευαν τότε), ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους. Σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της. Με εντολή κυβέρνησης και εργοδοτών, οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχτηκαν με μανία πάνω στις μαχητικές διαδηλώσεις των εργατριών και τις αιματοκύλησαν.
Σήμερα, 8 Μάρτη 2018, Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει:
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες, με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά-ασφαλιστικά δικαιώματα.
Ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, ικανοποίηση των ιδιαίτερων βιολογικών αναγκών μας, αλλά και των αναγκών των οικογενειών μας, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών τους με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών.
Ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα μας, αλλά και για νασυμμετέχουμε στην κοινωνική δράση.
Όμως όλα αυτά σκοντάφτουν πάνω στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων που στηρίζουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των γυναικών θεωρείται ατομική τους υπόθεση, ενώ αντίθετα πρέπει να είναι υπόθεση της κοινωνίας, του κράτους.
Όσο κάνουν κουμάντο στην οικονομία οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και οι μεγαλοξενοδόχοι, τόσο τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στη δημιουργική ζωή θα τσακίζονται στις μυλόπετρες του επιχειρηματικού κέρδους.
Δε θα τους Αφήσουμε!
Δε συμβιβαζόμαστε με την εργασιακή ζούγκλα που μας έχει καταδικάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το αντεργατικό, αντιλαϊκό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Δε αποδεχόμαστε τη διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη δουλειά χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, με μισθούς που δε φτάνουν για να καλύψουμε ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης για μας και τις οικογένειές μας. Η κυβέρνηση έχει βάλει τη σφραγίδα της σε αυτή την αθλιότητα. Διατηρεί και ενισχύει τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων που καταδικάζουν τις νέες εργαζόμενες στους “υποκατώτατους” μισθούς.
Επιστρέφουμε ως απαράδεκτες τις υποκριτικές κορώνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ περί “ισότητας των φύλων”. Η βαρβαρότητα της μερικής και ευέλικτης εργασίας, που το 60% των εργαζόμενων είναι γυναίκες, όχι μόνο δεν έχει σχέση με την ισότητα, αλλά μας καταδικάζει να ζούμε σε καθεστώς τρόμου, είτε εξαιτίας του μισθού που δε φτάνει, είτε με το φόβο της απόλυσης.
Η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας σμπαραλιάζει την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή. Μας στερεί κάθε δυνατότητα συμμετοχής στην κοινωνική δράση. Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις μεγαθήρια καταπίνουν τις αυτοαπασχολούμενες.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στέλνει τη μητρότητα στο απόσπασμα, γιατί θεωρείται κόστος για την εργοδοσία και το κράτος. Διατηρεί όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο, που δίνει αέρα στα πανιά των εργοδοτών για να απολύουν εγκύους. Είναι σχεδόν καθημερινά τέτοια παραδείγματα με εργαζόμενες “με μπλοκάκι” και εργαζόμενες με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Με αντίστοιχο νομικό οπλοστάσιο το κράτος αντιμετωπίζει τις εγκύους αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς με «επαπειλούμενη» εγκυμοσύνη.
Για αυτό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει βγάλει άχνα για την απαράδεκτη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που νομιμοποιεί τις απολύσεις εγκύων.
Δεν υποτασσόμαστε στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Έχουμε τη δύναμη να διεκδικήσουμε όλα αυτά που μας ανήκουν και μας στερούν Ε.Ε. και κυβερνήσεις.
Δε θα επιτρέψουμε στους επιχειρηματικούς ομίλους και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ να βάλει στον πάγο το δικαίωμα των γυναικών στη συνδικαλιστική δράση και στην απεργία.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας:
Στις εργαζόμενες που πετάχτηκαν στην ανεργία από την επιχείρηση "Καρυπίδης" και τώρα αντιμετωπίζουν τις μηνύσεις και τους τραμπουκισμούς της νέας εργοδοσίας του "Market In", μαζί με την κρατική καταστολή.
Στην απολυμένη συνδικαλίστρια από την επιχείρηση "Σαβοϊδάκης" στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Στις εργάτριες του εργοστασίου SELECTA, που αντέχουν απέναντι στην εργοδοτική βία που έχει τη στήριξη των δικαστικών αρχών.
Σήμερα μόνο η συλλογική δράση, η αγωνιστική στάση ζωής, η διεκδίκηση για όλα αυτά που μας ανήκουν αποτελεί διέξοδο για να βγούμε στο ξέφωτο μιας ζωής με δικαιώματα στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο.
Δυναμώνουμε το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, τα εργατικά σωματεία, τις ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, τους αγροτικούς και φοιτητικούς συλλόγους.
Εντείνουμε την πάλη για τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο.
Για μια ζωή χωρίς πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά,
ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ & ΕΕ.
Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε το αγωνιστικό περιεχόμενο της 8ης Μάρτη
Απαιτούμε:
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής Αργίας
Εφαρμογή του νόμου για την προστασία της εργαζόμενης μητέρας, την απαγόρευση της απόλυσης.
Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξάρτητα εργασιακών σχέσεων.
Άδεια μητρότητας για ένα χρόνο, με πλήρη μισθό, ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δυνατότητα να γίνει χρήση της και από τον πατέρα.
Στη συνέχεια διευκόλυνση της επιστροφής της μητέρας στην εργασία με μειωμένα ωράρια κατά δύο ώρες για τα επόμενα δύο χρόνια και κατά μία ώρα για άλλα δύο με δίκτυο δημόσιων και δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών και υποδομών για τη δημιουργική απασχόληση βρεφών, νηπίων, παιδιών.
Άδειες στο ζευγάρι για ασθένειες ή άλλες ανάγκες του παιδιού για τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή με παιδιά ΑμΕΑ.
Επίδομα τοκετού 1000 ευρώ για κάθε γέννα, ανεξάρτητα από άλλες προϋποθέσεις, από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος. Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας- Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας ιατρικής για όλες και όλους, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων.
Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για τις εργαζόμενες. Εφαρμογή και επέκταση των ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες εγκύους, λεχώνες και θηλάζουσες. Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία.
Επαναφορά της 5ετούς διαφοράς στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Να μην ξεπερνούν τα 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 60 για τους άνδρες, τα 50 και 55 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.