Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Είναι η Μακεδονία ελληνική;


Γράφει η Βασιλική Μαυρογονάτου*
Μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο για το όνομα των Σκοπίων εγείρονται πολλά ερωτήματα κυρίως στους κύκλους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αρκετοί είναι αυτοί που έσπευσαν να αμφισβητήσουν την ελληνικότητα των μακεδόνων. 

Το χειρότερο όλων είναι το μένος ορισμένων νοτίων προς τους ομοεθνείς τους και μάλιστα προς ανθρώπους που ζούνε στα σύνορα και διαφυλάττουν τη χώρα αυτή με τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν λόγω των γειτόνων αυτών. Μια απλή ιστορική αναδρομή δεν έβλαψε κανέναν. Θα μου πείτε τι θες να αποδείξεις, τα αυτονόητα;

Δυστυχώς ναι, για το λόγο ότι τελικά είμαστε αρκετά ανιστόρητοι και πολύ επικίνδυνοι, καθώς ορισμένοι είμαστε εκπαιδευτικοί, επιστήμονες, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι και υποτίθεται πως μεταλαμπαδεύουμε γνώση.

Θα ξεκινήσω την αναδρομή μου με κείμενα του Ηρόδοτου, ο οποίος αναφέρει ότι οι Μακεδόνες ήταν δωρικής καταγωγής, ίδιου έθνους με τους Σπαρτιάτες , εκείνου που στη μεν Πελοπόννησο λέγονταν «δωρικό» στη δε Πίνδο «Μακεδνό». Αναφέρει επίσης ότι η Ελλάδα αρχικά ήταν κατοικία βάρβαρων φύλλων, ένα από τα οποία ήταν οι καλούμενοι Πελασγοί και μετά αποκόπηκαν πρώτοι οι Δωριείς από τους Πελασγούς και αποτέλεσαν ξέχωρο έθνος, το Ελληνικό και μετά προσχώρησαν σ’ αυτό όλοι οι Πελασγοί, που ήταν οι Ίωνες ή Αθηναίοι, οι Αιολείς ή Θεσσαλοί κ.α..

«Ύστερα έβαλε μπρος (ο Κροίσος, βασιλιάς των Λυδίων) να εξετάσει ποιοι ανάμεσα στους Έλληνες ήσαν οι δυνατότεροι, που θα μπορούσε να κάνει φίλους. Και ψάχνοντας βρήκε πως ξεχώριζαν οι Λακεδαιμόνιοι και οι Αθηναίοι, οι πρώτοι ανάμεσα στους Δωριείς, οι δεύτεροι ανάμεσα στους Ίωνες. Γιατί τα έθνη αυτά ήσαν τα πιο γνωστά, όντας τα παλιά χρόνια το τελευταίο Πελασγικό, το πρώτο Ελληνικό. Οι Αθηναίοι ποτέ ως τώρα δεν ξεσηκώθηκαν από τον τόπο τους, ενώ οι άλλοι ήταν πολυπλάνητοι. 

Γιατί όσο βασίλευε ο Δευκαλίων, κατοικούσαν τη Φθιώτιδα, στα χρόνια πάλι του Δώρου, του γιου του Έλληνα, τη χώρα στις πλαγιές της Όσσας και του Ολύμπου που τη λεν Ιστιαιώτιδα. Και αφότου και από την Ιστιαιώτιδα τους ξεσήκωσαν οι Καδμείοι, κατοικούσαν στην Πίνδο με το όνομα έθνος Μακεδνόν. Από εκεί πάλι άλλαξαν τόπο και πήγαν στη Δρυοπίδα και από εκεί έφτασαν πια εκεί που είναι, δηλαδή στην Πελοπόννησο, και ονομάστηκαν έθνος Δωρικό. 

Το ελληνικό έθνος αφότου φάνηκε, την ίδια πάντα γλώσσα μιλά - αυτό είναι η πεποίθησή μου, αφότου όμως ξέκοψε από το Πελασγικό, αδύνατο τότε και στην αρχή και μικρό, αυξήθηκε ύστερα και πλήθαινε σε έθνη, καθώς προσχώρησαν σ’ αυτό κυρίως οι Πελασγοί, αλλά και πάρα πολλά άλλα βαρβαρικά φύλα. Τέλος είμαι της γνώμης ότι το Πελασγικό έθνος πρωτύτερα και εφόσον ήταν βαρβαρικό ποτέ δε γνώρισε μεγάλη δύναμη» (Ηρόδοτος Α, 57- 58)

«Συγκροτούσαν δε το στόλο (τον ελληνικό στη Μάχη της Σαλαμίνας) οι εξής: Από την Πελοπόννησο οι Λακεδαιμόνιοι με 16 πλοία, οι Κορίνθιοι, με τον ίδιο αριθμό πλοίων, το οποίον έδωσαν και εις το Αρτεμίσιον. Οι Σικυώνιοι, με δέκα πλοία, οι Επιδαύριοι με δέκα, οι Τροιζήνιοι με πέντε, οι Ερμιονείς με τρία. 

Όλοι αυτοί, εκτός των Ερμιονέων ανήκουν στο Δωρικό και Μακεδνόν έθνος, ελθόντες στην Πελοπόννησο από τον Ερινεόν και την Πίνδον(«εόντες ούτοι πλην Ερμιονέων Δωρικό τε και Μακεδνόν έθνος, εξε Ερινεού τα και Πίνδου»), και το τελευταίον από την Δρυοπίδα. Οι δε Ερμιονείς είναι καθαυτό Δρύοπες τους οποίους εξεσήκωσαν από τη σήμερον λεγόμενη Δωρίδα ο Ηρακλής και οι Μαλιείς. Εκ των Πελοπονησίων αυτοί ήσαν εις το στόλον (δηλαδή τον ελληνικό στη Μάχη της Σαλαμίνας)» (Ηρόδοτος Η, 43)

Επίσης παραθέτω την αναφορά του Αισχύλου, ο οποίος αναφέρει ότι ο βασιλιάς του Άργους καυχιόταν λέγοντας ότι είναι στο γένος Πελασγός και το γένος των Πελασγών άρχει μέχρι της Παιονίας και του Στρυμόνος ποταμού (Αισχύλος, Ικέτιδες 250).

Επίσης αναφορές για την ελληνικότητα των μακεδόνων βρίσκουμε στο Στράβωνα στα Γεωγραφικά του, στον Πολύβιο, στον Ιταλό Τίτο Λύβιο ακόμη και στην Αγία Γραφή. Το πιο προφανές όλων βέβαια είναι πως όλα τα μνημεία, τα νομίσματα και οι επιγραφές είναι γραμμένα στα ελληνικά. Η θρησκεία των μακεδόνων ήταν η ελληνική (το δωδεκάθεο).

Πρωτεύουσα των Μακεδόνων ήταν αρχικά η Έδεσα, αφού ο Περδίκκας , 7ος αι. π.Χ., ίδρυσε άλλη στις Αιγές (= η Βεργίνα). Από εκεί τον 5ο αι. π.Χ. μεταφέρθηκε από τον Αρχέλαο στην Πέλλα. Σήμερα (ήδη από τους βυζαντινούς χρόνους) πρωτεύουσα της Μακεδονίας είναι η Θεσσαλονίκη.

Ο Σκύλακας (Ελλάδος Περιήγησις), σχετικά με τη χώρα των Μακεδόνων, αναφέρει: «Από δε Πηνετού ποταμού Μακεδόνες εισίν έθνος και κόλπος Θερμαίος. Πρώτη πόλις Μακεδονίας Ηράκλειον, Δίον, Πύδνα πόλις Ελληνίς. Μεθώνη πόλις Ελληνίς και Αλιάκμων ποταμός, Αλωρός πόλις και ποταμός Λυδίας, Πέλλα πόλις και βασίλειον εν αυτή και ανάπλους εις αυτήν ανά τον Λυδίαν. 

Άξιος ποταμός, Εχέδωρος ποταμός, Θέρμη πόλις. Αίνεια Ελληνίς, Παλλήνη άκρα μακρά εις το πέλαγος ανατείνουσα, και πόλεις αίδε εν τη Παλλήνη Ελληνίδες. Ποτίδαια εν τω μέσω το ισθμόν εμφράττουσα, Μένδη, Άφυτις, Θραμβηϊς, Σκιώνη, Κανάστραιον της παλλήνης ιερόν ακρωτήριον. (Σκύλακας, Περίπλους- περί Μακεδονίας)

Επαρχίες της Μακεδονίας : Αλμωπία, Βισαλτία, Βοτιαία, Ελιμία, Εορδαία, Ηδωνίς, Ημαθία, Κρηστωνία, Λύγκηστίς, Μυγδονία, Οδομαντική, Ορεστειάς, Παιονία, Πελαγονία, Πιερία, Σιντική, Χαλκιδική.

Πόλεις : Αιγαί, Πέλλα, Βεργίνα, Ορεστίς, Άργος Ορεστικόν, Ηράκλεια, Δίον, Θεσσαλονίκη, Αμφίπολις, Φίλιπποι, Μεθώνη, Πύδνα, Αντιγόνεια, Γαρησκός, Όλυνθος, Αιανή, Εράτυρα, Γορτυνία, Αταλάντη, Ειδομένη, Γορτυνία, Άρνισσα, Απολλωνία κ. α.

Όρη: Όλυμπος, Άσκιον, Βέρμιον, Βερνόν,Βόιον, Βόρας, Βαρνούς, Κερκίνη, Μεσσάπιον, Πιέρια όροι κ.α.

Το εκπληκτικό συμπέρασμα που βγάζει κανείς διαβάζοντας την ιστορία είναι πως η Μακεδονία τελικά δεν είναι ελληνική. Η Ελλάδα είναι Μακεδονία, καθώς οι Μακεδόνες κατάγονται από πολλές περιοχές της Ελλάδας και δημιούργησαν ένα τόσο δυνατό ελληνικό φύλο, που με τον βασιλιά Φίλιππο ένωσε όλους τους Έλληνες και με τον Μέγα Αλέξανδρο την προέκτεινε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.