Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

Γιόγκα, Βελονισμός, Ομοιοπαθητική, Ρέικι κ.λπ. εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας


Γράφει ο Ηλίας Αθ. Θεοχαράκης
Θεολόγος
Είναι φαίνεται ελάττωμα, «κουσούρι» της φυλής μας να ξιπάζεται μ’ ότι ξενόφερτο της σερβίρουν, χωρίς να εξετάζει τι μπορεί να κρύβεται από πίσω και τι κίνδυνοι μπορεί να ελλοχεύουν. Όπως δε έλεγε ο αείμνηστος Φώτης Κόντογλου πριν εξήντα (60) χρόνια περίπου:

«Η ξενομανία μας έγινε τώρα σωστή ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή, κι όποιος έχει τούτη την αρρώστια πιο βαριά παρμένη, λογαριάζεται για σπουδαίος άνθρωπος.

Η Ελλάδα έγινε ένα παζάρι που πουλιούνται όλα, σε όποιον θέλει να το αγοράσει.

Καταντήσαμε να μην έχουμε απάνω μας τίποτα ελληνικό, από το σώμα μας ίσαμε το πνεύμα μας.

Το μασκάρεμα άρχισε πρώτα από το πνεύμα, και ύστερα έφθασε και στο σώμα».
Σκεφθείτε τι θα έλεγε αν ζούσε σήμερα.

Έτσι λοιπόν σήμερα πολύ μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων αποδέχονται αβασάνιστα και υιοθετούν εναλλακτικές θεραπευτικές μεθοδολογίες (Γιόγκα – Βελονισμό – Reiki – ομοιοπαθητική κινέζικη Ιατρική κ.α).

Οι θεραπευτικές μέθοδοι αυτές, κρύβουν κάτω από την δήθεν επιστήμη τους, ένα έντονο θρησκευτικό στοιχείο και πλάνη.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, αγαπά την επιστήμη και την πρόοδο και το έχει αποδείξει ιστορικά. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί νααμφισβητήσει την επιστήμη, όταν όμως είναι επιστήμη. Η Εκκλησία μας δεν αμφισβητεί έναν άνθρωπο άλλου θρησκεύματος, σέβεται τηνεπιστήμη και την ελευθερία.

Δεν μπορούμε σε κανέναν να αρνηθούμε να έχει άλλο θρήσκευμα, αυτό είναι ελευθερία, αρκεί απροκάλυπτα να δηλώνει αυτό που πιστεύει π.χ. είμαι Βουδιστής, χωρίς να πεί τον λόγο είναι ελευθερία του, και χωρίς όμως να παρουσιάζει άλλα πράγματα και να κρύβει πίσω απ’ αυτά την πίστη του.

Θέλεις να είσαι Βουδιστής να είσαι, θέλεις να είσαι ινδουιστής να είσαι, μη κρύβεσαι όμως πίσω από κάποιες διαδικασίες με καθαρό θρησκευτικό νόημα. Μ’ αυτόν τον ύπουλο τρόπο έχουν εισέλθει στην πατρίδα μας, στην ζωή μας, οι προαναφερθείσες θεραπευτικές μεθοδολογίες.

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών τις ονομάζει Ανορθόδοξες θεραπευτικές Μεθόδους. Πίσω πλέον απ’ όλα αυτά κρύβεται ολοφάνερα το κίνημα της Νέας Εποχής γι’ αυτό κι’ ακούμε πολλούς πολιτικούς τα τελευταία χρόνια να ομιλούν για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Με το θέμα των εναλλακτικών θεραπειών ασχολήθηκε και η Θ΄ Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων δια θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας, που πραγματοποιήθηκε από 8 μέχρι 13 Οκτωβρίου 1997 στο Προκόπιον Ευβοίας (Ιερόν Προσκύνημα Αγίου Ιωάννη του Ρώσσου), η οποία στα Πορίσματά της έχει ειδικό κεφάλαιο με τίτλο «Ανορθόδοξες» Θεραπευτικές Μέθοδοι.

Εκεί μεταξύ άλλων διαπιστώνονται τα εξής: «Οι ανορθόδοξες (κατά τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών) θεραπευτικέςμέθοδοι», γνωστότερες ευρύτερα ως εναλλακτικές θεραπείες, επαναφέρουν τον γιατρό – μάγο στη σύγχρονη κοινωνία.

Τα τελευταία χρόνια οι αποκρυφιστικές και παραθρησκευτικές ομάδες, χρησιμοποιούν τις ανορθόδοξες θεραπευτικές μεθόδους και άλλες αποκρυφιστικές τεχνικές για να εξαπλώσουν τις δοξασίες τους μέσω αρθρογράφων – δημοσιογράφων σε εφημερίδες και περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, προμηθευτές δι’ αλληλογραφίας, καταστήματα υγιεινής διατροφής, δια θεραπευτικών «θρησκευτικών» πρακτικών, βοτανολογίας, ομοιοπαθητικής, ψυχοθεραπευτικής κ.α.

Οι πλείστες από τις μεθόδους και τεχνικές αυτές, θεμελιώνονται σε ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Πίστη και ζωή κοσμοθεωριακή τοποθέτηση και εμπλέκουν μέσα στις διαδικασίες τους τον ανατολικό μυστικισμό, τη μαγεία – σαμανισμό και τις αντιχριστιανικές αντιλήψεις της «Νέας Εποχής».

Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε εδώ μια πολύ σύντομη προσέγγιση των μεθόδων αυτών με σκοπό ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ για περαιτέρω εξέταση, αντλώντας πολλά στοιχεία από την μεγάλη έρευνα του Δρ Θεολογίας και Οικονομικών Πατρός Κων/ντίνου Στρατηγόπουλου.

Στην Ασία επικρατεί ο Βουδισμός και ο Ταοϊσμός. Ο Βουδισμός (Ινδία) προσπαθεί να κάνει τον άνθρωπο να ξεχάσει αυτό που είναι. Έχει στόχο τη λεγόμενη Νιρβάνα. Να βρεθούν οι άνθρωποι σε κατάσταση κενού.

Κάνει κανείς γιόγκα για να ξεχάσει αυτό που είναι.Αλλά το ζήτημα δεν είναι να νιώσει κανείς το αίσθημα του κενού αλλά αυτό της κάθαρσης της καρδιάς από τα πάθη, όπως γίνεται στην Ορθοδοξία. 

Πάντως όλες οι ασκήσεις τους υποκρύπτουν βουδιστικά στοιχεία. Ο σχηματισμός π.χ. των κύκλων με τα δάκτυλα σημαίνει την ανακύκλωση των πάντων και τη μετεμψύχωση, που αποτελεί το χαρακτηριστικό πιστεύω του Βουδισμού.

Ο Ταοϊσμός πιστεύει ότι δεν υπάρχει σωτηρία χωρίς να παλεύεις. Εννοείται η πάλη μεταξύ του καλού και του κακού. Η πάλη όμως για αυτούς είναι μια ενεργητική πράξη, που πίσω της κρύβεται η έννοια της σωτηρίας.

Άρα οι διάφορες ασκήσεις τους είναι δρόμοι σωτηρίας δια της πάλης. Όλες αυτές οι εναλλακτικές θεραπείες δεν αναγνωρίζονται πουθενά στον κόσμο ως επιστήμες, και δεν υπάρχει σε καμία χώρα του κόσμου αναγνωρισμένη πανεπιστημιακή έδρα, γιατί δεν μιλάμε για θεραπεία αλλά για την είσοδο στον ασθενή μιας ενέργειας (το τσι), που έρχεται από ψηλά.

Η κινέζικη Ιατρική είναι μια καθαρά Ταοϊστική προσέγγιση στην υγεία. Ο Ταοϊστής γιατρός δεν μετρά τους σφυγμούς του ασθενή όταν πιάνει το χέρι του, αλλά μετρά την ενέργεια δηλαδή την ισορροπία μεταξύ του καλού και του κακού, που εισέρχεται στον ασθενή.

Φυσικά η Κινεζική Ιατρική έχει ως βασικό θεραπευτικό μέσο τα βότανα και το βελονισμό. Με το βελονισμό προσπαθούν να κατεβάσουν την ενέργεια τσι, βάζοντας τις βελόνες στα κύτταρα του πόνου και τα καταστρέφουν. Δεν πονάμε αλλά η αρρώστια παραμένει μέσα μας. Κι αυτό είναι σημαντικό.

Η ασθένεια δρα εν αγνοία μας. Το ίδιο ισχύει και με τη λεγόμενη ισορροπία της κινέζικής διατροφής.

Το Reiki. Κι αυτή η μέθοδος βασίζεται στην εισαγωγή στον οργανισμό διαφόρων ενεργειών. Είναι ένας συνδυασμός διαλογισμού Βουδισμού και Χριστιανισμού. Μια δηλαδή απόλυτη σύγχυση. 

Η τεχνική του Reiki είναι μια απόλυτη ανοησία. Δεν εμπεριέχει ίχνος επιστημονικής απόδειξης. Κι εδώ συναντούμε πλήθος θρησκευτικών στοιχείων. Εξαγνισμό του χώρου πριν τη λεγόμενη θεραπεία, διάφορα κεριά κ.λπ.

Τέλος η ρεφλεξολογία δεν αποτελεί μασάζ των ποδιών αλλά μεταφορά ενέργειας σύμφωνα με τις εναλλακτικές ασιατικές θεραπείες.

Στην Ευρώπη ανάλογη μέθοδος είναι η ομοιοπαθητική. Κι αυτή δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως επιστημονική ιατρική μέθοδος θεραπείας. Γιατί κι εδώ έχουμε ιατρική με επενέργεια υπερβατικών δυνάμεων. Ας είμαστε λοιπόν προσεχτικοί.

Εμείς έχουμε την Εκκλησία μας, δεν ξέρουμε άλλες ενέργειες εκτός από τις άκτιστες ενέργειες του Χριστού όπως μας λέει ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς.

Μέσα στην Εκκλησία με τα Άγια Μυστήρια ζούμε τον Αληθινό Θεό και ενεργείται η σωτηρία μας. Είναι ανάγκη να αφυπνισθούμε να ερευνήσουμε την Ορθοδοξία μας, τον μεγάλο θησαυρό μας, τον πραγματικό πλούτο μας να παραδειγματισθούμε από τους βίους των Αγίων μας που εφάρμοσαν το Ευαγγέλιο στην ζωή τους, τηρώντας έως θανάτου τις παραδόσεις των Αγίων Αποστόλων και Πατέρων. Αυτό μας λέει κι’ ο Απόστολος Παύλος :

-Άρα ουν αδελφοί στήκετε, και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε διαλόγου, είτε δι’ επιστολής ημών (προς Θεσσαλονικείς Β΄ επιστολή κεφ.Β παρ.15).

- Ίσως στεναχωρέσουμε πολλούς, μ’ όλα αυτά, όμως ο Χριστός είπε : «ού δύνασαι δυσίν Κυρίοις δουλεύεις» Ματθ.κεφ.6 παρ.24 δηλαδή δεν μπορείς να υπηρετείς δύο κυρίους, πρέπει να επιλέξεις με ποιόν είσαι, δεν μπορείς να κάνεις διαλογισμο, γιόγκα, reiki και ταυτόχρονα προσευχή.

Κλείνοντας, καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία, όταν το 1990 ως νέος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. είχα εγγραφεί σε σχολή Κουνγκ Φου στην Αθήνα. Κατά το πρώτο χρονικό διάστημα ο δάσκαλος εκεί μας δίδασκε τέχνες πάλης.

Αργότερα όμως, μια μέρα της εβδομάδος, ήθελε να αφιερώνεται σε αυτοσυγκέντρωση, σε στάση προσοχής και προσευχής με συνδυασμό αναπνοών, ενώ παράλληλα υπήρχε κινέζικη μουσική και «θυμιάματα». Όπως καταλαβαίνετε, αμέσως εγκατέλειψα την σχολή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.