Δελτίο τύπου Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας
Την Κυριακή 22-10-2017, το παράρτημα Κιλκίς της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ (Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας), μαζί με την ΚΟ του ΚΚΕ Κιλκίς, πραγματοποίησαν την ετήσια εκδήλωση τιμής και μνήμης, για τους 96 νεκρούς των τριών χωριών Κλειστού (Μούσγαλη), Αμπελόφυτου (Μούρσαλη) και Κυδωνιάς (Κοτσαλάρ), που έκαψαν οι Γερμανοί στις 25-10-1941, μπροστά στο μνημείο των πεσόντων των τριών μαρτυρικών χωριών.
Παρατίθενται αποσπάσματα του χαιρετισμού του Κώστα Σαπρανίδη αντιπροέδρου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και προέδρου της περιφερειακής Επιτροπής Κ. Μακεδονίας.
Αγαπητοί συναγωνίστριες και συναγωνιστές, συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι
Από μέρους της Κεντρικής διοίκησης της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας χαιρετίζω τη σημερινή εκδήλωση τιμής και μνήμης των ηρωικών νεκρών των τριών μαρτυρικών χωριών των Κρουσίων, του Κλειστού (Μούζγαλη) του Αμπελόφυτου (Μούρσαλη) και Κυδωνιάς (Κοτσαλάρ), που έγιναν ολοκαύτωμα, τους πρώτους μήνες της κατοχής από τους ναζιστές Γερμανούς κατακτητές, στις 25 Οκτώβρη 1941.
Μαζί τους τιμάμε και όλους τους ηρωικούς μαχητές του 13ο συντάγματος Κιλκίς του ΕΛΑΣ, που είχαν λημέρι αυτό το βουνό, καθώς και όλους όσους έδωσαν τη ζωή τους για την υπεράσπιση του λαού μας από τους γερμανοφασίστες κατακτητές και το βασιλοφασιστικό αστικό κράτος της πλουτοκρατίας , που στήθηκε με τη ολόπλευρη στήριξη των αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών.
Το καλοκαίρι του 1941, λίγους μήνες μετά την κατάληψη της χώρας μας από τους Γερμανούς, με πρωτοβουλία του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ, το μόνο που δεν κατάφερε να διαλύσει η βασιλομεταξική τετράχρονη δικτατορία, συγκροτήθηκαν οι πρώτες ανταρτικές ομάδες του απελευθερωτικού αγώνα, οι πρώτες στην Ελλάδα.
Οι πρώτες ομάδες Αντίστασης του ελληνικού λαού κατά του κατακτητή.
Η μία στο βουνό Κερδύλια της Νιγρίτας, με την ονομασία «Οδυσσέας Ανδρούτσος» και η άλλη στο βουνό Κρούσια του Κιλκίς, με την ονομασία «Αθανάσιος Διάκος»
Ξεκινώντας την αντιστασιακή της δράση, η ομάδα «Αθανάσιος Διάκος» χτύπησε ένα γερμανικό αυτοκίνητο στο δρόμο Θεσσαλονίκης Σερρών, στην περιοχή του Λαχανά, όπου σκοτώθηκαν τρεις Γερμανοί και πιάστηκαν και δύο Έλληνες που ήταν μαζί τους.
Αυτούς ο επικεφαλής της ομάδας Καπετάν Πέτρος (ο δάσκαλος Μόσχος , αργότερα μέραρχος του ΕΛΑΣ) τους άφησε ελεύθερους λέγοντάς τους: «Οι Γερμανοί με τους Γερμανούς και οι Έλληνες με τους Έλληνες».
Ο σταθμάρχης χωροφυλακής της περιοχής πληροφόρησε τα γερμανικά φρουραρχεία στο Λαχανά, Κιλκίς και Θεσσαλονίκη, ότι οι κάτοικοι των τριών χωριών στηρίζουν, συμμετέχουν και τροφοδοτούν τους αντάρτες.
Ότι, σύμφωνα με «ασφαλείς» πληροφορίες του, το Κλειστό, το Αμπελόφυτο και η Κυδωνιά «λειτουργούν σαν βάσεις των ανταρτών και ότι οι κάτοικοι κατέχουν όπλα και συμμετέχουν στις ανταρτικές ομάδες».
Από την πρώτη εμφάνιση της εθνικής Αντίστασης λοιπόν, ο κρατικός μηχανισμός της (γερμανόφιλης άλλωστε) δικτατορίας του Μεταξά, με το δίκτυο των χαφιέδων του, μπήκε πρόθυμα στην υπηρεσία του κατακτητή.
Η γερμανική διοίκηση αντέδρασε με τον πιο αποτρόπαιο φασιστικό της τρόπο.
Για να τρομοκρατήσει το λαό και να αποτρέψει το φούντωμα της Εθνικής Αντίστασης, που είδε ότι είχε ξεκινήσει δυναμικά, διέταξε απάνθρωπα αντίποινα.
Έτσι στις 25 Οκτώβρη 1941, τμήματα των Γερμανών περικύκλωσαν τα τρία χωριά, το Κλειστό (Μούζγαλη), το Αμπελόφυτο (Μούρσαλη) και την Κυδωνιά (Κοτσαλάρ), εκτέλεσαν τους Άνδρες από 16 μέχρι 65 ετών και υποχρέωσαν τα γυναικόπαιδα να παρακολουθούν από απόσταση τις εκτελέσεις και στη συνέχεια να εγκαταλείψουν το χωριό, με προθεσμία μιας ώρας, συναποκομίζοντας με κάρα λίγα από τα φτωχικά υπάρχοντά τους.
Με διαταγή βέβαια να κατοικήσουν όπου αλλού εκτός από τα χωριά τους, τα οποία έκαψαν και ισοπέδωσαν.
Έτσι οι ναζί κατακτητές έκαναν την αρχή για τα αποτρόπαια αντίποινα, τα οποία εφάρμοζαν σε όλη τη διάρκεια της κατοχής και μάλιστα με πρωταγωνιστές Έλληνες συνεργάτες τους, όπως π. χ. με το περιβόητο τμήμα των Ελλήνων αποβρασμάτων του Σούμπερτ στην Κρήτη, στο Χορτιάτη και τα Γιαννιτσά.
-Δέκα άτομα από το χωριό Ίσωμα που έτυχε να βρίσκονται στην Κυδωνιά εκτελέστηκαν μαζί με τους κατοίκους του χωριού.
-Στο Κλειστό τους βάλανε στην εκκλησία, βάλανε φωτιά και άρχισαν να την γκρεμίζουν με δυναμίτες.
Όσοι πετάγονταν έξω για να γλιτώσουν από τη φωτιά θερίζονταν κυριολεκτικά από τους Γερμανούς. Οι εκτελεσθέντες ήταν 96 πατριώτες.
Όσα γυναικόπαιδα σώθηκαν διασκορπίστηκαν σε διάφορα χωριά της περιοχής και φιλοξενήθηκαν προσωρινά σε συγγενικά και φιλικά τους σπίτια, για να εγκατασταθούν, στη συνέχεια, μόνιμα σε διάφορα από αυτά.
Τότε βγήκε και τραγουδιόταν με την ποντιακή λύρα το γνωστό τραγούδι αφήγησης της τραγωδίας:
«Το Μούζγαλη, το Μούρσαλη, το Κοτσαλάρ, τα τρία,
Τα κάψανε οι Γερμανοί του Χίτλερ τα θηρία.
Τους Μουσγαλιώτες κλείσανε, μέσα στην εκκλησιά τους
και τους εβάλανε φωτιά μαζί με τα παιδιά τους.
Κι ένα παλικαρόπουλο το θάνατο αψηφώντας,
Μη μας ξεχνάτε Έλληνες είπε χαμογελώντας.
Τα γυναικόπαιδα των τριών μαρτυρικών χωριών δεν τόλμησαν, ούτε μετά τη λήξη του πολέμου, να επιστρέψουν στα ισοπεδωμένα σπίτια τους, φοβούμενοι προφανώς και τα «αναδρομικά» αντίποινα των συνεργατών του κατακτητή, που αποτελούσαν την κύρια δύναμη του κράτους του ζόφου που έστησαν με τη δύναμη των όπλων οι αγγλοαμερικάνοι καταχθόνιοι σύμμαχοί μας. Για τους οποίους, προφανώς, ένοχοι για το ολοκαύτωμα δεν θεωρούνταν οι Γερμανοί αλλά οι κάτοικοι των μαρτυρικών χωριών, που στήριζαν τον απελευθερωτικό αγώνα.
Μάλιστα, μετά την απελευθέρωση, οι ΠΑΟτζίδες και ταγματασφαλίτες συνεργάτες του εχθρού «αναβάθμισαν» το σφαγιαστικό τους έργο, με τις συνταγές των Άγγλων αιμοβόρων αποικιοκρατών, σφάζοντας και γυναικόπαιδα.
Όπως έκαναν στην Ξηρόβρυση, που στις 20 Νοέμβρη 1946, με επικεφαλής τους οπλαρχηγούς της ΠΑΟ Μπουντουβάκη και Λαζίκ έσφαξαν 47 γυναικόπαιδα, όπου μέρος από τους σφαγιασθέντες ήταν γυναικόπαιδα, πρώην κάτοικοι των τριών μαρτυρικών χωριών, τα οποία είχαν παραλείψει να σφάξουν οι Γερμανοί.
Έτσι οι πρώην κάτοικοι αυτών των μαρτυρικών χωριών αναγκαστικά ζουν διασκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και είναι τα μόνα χωριά της Ελλάδας που δεν ξανακατοικήθηκαν.
Η «πολιτεία» βέβαια, μετά την απελευθέρωση και μέχρι σήμερα, δεν έδωσε καμιά αρωγή για όλα αυτά τα θύματα της φασιστικής θηριωδίας και όπως είναι γνωστό ούτε καν τολμάει να ζητήσει την πολεμική αποζημίωση από την Γερμανία για τα εγκλήματά τους, ούτε καν την αποπληρωμή του γνωστού κατοχικού δανείου τους.
Αυτά τα μεταπολεμικά, ακόμη πιο ειδεχθή εγκλήματα, γίνονταν βάσει σχεδίων του κράτους, που στήθηκε από την αστική τάξη της χώρας και τα κόμματά της (δεξιά και κεντρώα) με την ολόπλευρη στήριξη στην αρχή των Άγγλων και στη συνέχεια των Αμερικανών.
Γίνονταν βέβαια με κύρια δύναμη κρούσης τους τεταρτοαυγουστιανούς και τους συνεργάτες των κατακτητών, τους ταγματασφαλίτες.
Του κράτους, που συγκροτήθηκε από τους προδότες και τους απόντες του απελευθερωτικού αγώνα, τους οποίους αναγόρευσε σε υπερπατριώτες, εθνικόφρονες, ενώ «αντάμειψε» με φωτιά και σίδερο τους αγωνιστές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.
Φίλες και φίλοι
Τελικά, με βάση και την θετική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Κιλκίς (μόνο για τα τρία χωριά και όχι και για την Ξηρόβρυση, όπως προτάθηκε από μεριάς της Εθνικής Αντίστασης), το 2014 αναγνωρίστηκαν σαν μαρτυρικά, επιτέλους, τα τρία χωριά.
Να πούμε βέβαια ότι χρειάστηκε να έχουν περάσει 73 χρόνια, χρονικό διάστημα δύο και πλέον γενεών, για να φθάσει αυτή η σφαγή των τριών αυτών χωριών , όχι στην δικαίωση, αλλά σε μια απλή αναγνώριση, για να μπορεί να ενταχθεί στο «δίκτυο μαρτυρικών χωριών και πόλεων» !!! Να πούμε και ότι, αν κάποιοι, τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση, έκαναν αυτήν την πρόταση αναγνώρισης, θα αντιμετώπιζαν στρατοδικείο με τις πιο βαριές ποινές.
Αυτό το δίκτυο βέβαια των μαρτυρικών χωριών και πόλεων «χτυπάει – εδώ και χρόνια - «στου κουφού την πόρτα», όπου περιφρονείται και απαξιώνεται, στην πράξη, από την υπόχρεη Γερμανία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ίδια μας την Πολιτεία και την δικαιοσύνη της.
Η πραγματική δικαίωση γι’ αυτά τα θύματα και για όλα τα άλλα που έδωσαν τη ζωή τους για τη απελευθέρωση της χώρας από την φασιστική κατοχή δεν ήρθε μέχρι σήμερα, όπως δεν ήρθε ούτε και για όλα τα θύματα του βάρβαρου μεταβαρκιζιανού κράτους και ας έχουν περάσει από τότε 7 δεκαετίες.
Και τώρα από ποιους να περιμένουμε τη δικαίωση;
-Από τους ιμπεριαλιστές που είχαν προκαλέσει τον πρώτο και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και στις μέρες μας μια σειρά πολέμους, όπως Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Ουκρανία και πάει λέγοντας; χρησιμοποιώντας τις ίδιες αποτρόπαιες «συνταγές»;
- Από την λυκοσυμμαχία τους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στην οποία ομνύουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, με εντυπωσιακά θερμό θιασώτη τον ΣΙΡΙΖΑ, - και η οποία λυκοσυμμαχία αναγνωρίζει στις χώρες της Βαλτικής του στυγνούς εγκληματίες συνεργάτες των κατακτητών Λεγεωνάριους (τους αντίστοιχους με τους εδώ ταγματασφαλίτες) σαν πατριώτες απελευθερωτές;
- Από αυτούς της λυκοσυμμαχίας, που για το πραξικόπημα στην Ουκρανία, με έμμεση και άμεση υποκίνηση και στήριξη ΕΕ και Αμερικανών, χρησιμοποίησαν σαν κύρια δύναμη κρούσης τους φασίστες του δεξιού τομέα, ομογάλακτους της Χρυσής Αυγής, απόγονους των εκεί ταγματασφαλιτών, οι οποίοι συγκυβερνούν σήμερα;
Αυτό μας παραπέμπει στην ίδια συνταγή , που χρησιμοποιήθηκε και στη χώρα μας αμέσως μετά την απελευθέρωση , όπου τα αστικά κόμματα συγκυβερνούσαν μαζί με τους ταγματασφαλίτες
Την πραγματική δικαίωση θα την κατακτήσουμε μόνο με τους αγώνες μας με οργανωμένο το λαό, με τη λαϊκή Συμμαχία. Ανατρέποντας το εκμεταλλευτικό, σάπιο σύστημα του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.
Σύστημα, που είναι η μητέρα όλων των φασισμών, των πολέμων και των γενοκτονιών, που με την μεγάλη και αξεπέραστη κρίση του βγάζει από την εφεδρεία και το «μαστίγιο», τον φασισμό και το «καρότο», την σοσιαλδημοκρατία και τον καραμπινάτο οπορτουνισμό.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι
Η μεγαλύτερη τιμή για τα τραγικά θύματα αυτών των τριών χωριών , αλλά και όλων τα αγωνιστών του απελευθερωτικού αγώνα, που έδωσαν τη ζωή τους, είναι να συνεχίσουμε τους αγώνες για τα οράματα και τα ιδανικά, για τα οποία θυσιάστηκαν.
Είμαστε ο μόνος φορέας, μαζί με την κομματική οργάνωση Κιλκίς του ΚΚΕ, που εδώ και δεκαετίες οργανώνουμε αυτές τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης γι’ αυτά τα τρία ηρωικά χωριά. Μαζί βέβαια και με λίγους πρώην κατοίκους αυτών των χωριών (από τους ελάχιστους που βρίσκονται στην περιοχή) , μεταξύ αυτών και του Γιάννη Ιωσηφίδη, που με πρωτοβουλία του και την βασική τεχνική δουλειά του έγινε αυτό το μνημείο.
Κύρια όμως τους τιμάμε κάθε μέρα με τους αγώνες μας για να γίνουν πράξη τα ιδανικά για τα οποία θυσιάστηκαν. Με τους αγώνες μας:
-Για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του. Ιδιοκτήτης και νομέας του πλούτου που αυτός παράγει και τον ιδιοποιούνται οι ιμπεριαλιστές.
-Για να ανοίξουν ορίζοντες για τη νεολαία, τα παιδιά και τα εγγόνια μας, που τα έχουν φέρει σε πλήρες αδιέξοδο για τη ζωή και το μέλλον τους, που με την τρομακτική ανεργία και την ανασφάλεια δεν τολμούν, στη συντριπτική της πλειοψηφία, ούτε καν να κάνουν οικογένεια και παιδιά.
Τιμή και δόξα στους αθάνατους νεκρούς αυτών των τριών ηρωικών μαρτυρικών χωριών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.