Ανακοίνωση Νέας Δημοκρατίας
Έφυγε δικαιωμένος και πλήρης ημερών ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο άνθρωπος που ταύτισε τη ζωή του και την πολιτική του διαδρομή με τη σύγχρονη ιστορία του τόπου.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα του δημόσιου βίου, που στη μεγάλη του διαδρομή άνοιγε δρόμους. Για αυτό και περνά στην ιστορία ως ένας πολιτικός πολύ μπροστά από την εποχή του.
Διακρίθηκε για την αντιστασιακή και αντιδικτατορική του δράση. Συνέβαλλε, όσο λίγοι, στην εθνική συμφιλίωση και στην υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών.
Ξεχώρισε με το ήθος του και με τη συνέπεια λόγων και έργων. Ήταν ένας φλογερός πατριώτης, ταυτισμένος με τον τόπο του, την Κρήτη και ταυτόχρονα ένας πολίτης του κόσμου. Αγωνίστηκε για μια Ελλάδα υπερήφανη, στο κέντρο των Ευρωπαϊκών εξελίξεων.
Ήταν ο πολιτικός του ρεαλισμού, της συνεννόησης, των ανοιχτών οριζόντων, που υπηρέτησε με συνέπεια τον ορθό λόγο, την αλήθεια, τις μεγάλες αλλαγές, συχνά κόντρα στο ρεύμα. Με βαθιά πίστη στη Δημοκρατία και στον διάλογο, πορεύτηκε όλη του τη ζωή τιμώντας το ελληνικό Κοινοβούλιο επί 58 χρόνια.
Ένας ευπατρίδης της πολιτικής, με βαθιά ριζωμένη αίσθηση καθήκοντος, που οδήγησε την παράταξη σε τρεις μεγαλειώδεις νίκες, έχοντας μαζί του σχεδόν έναν στους δύο Έλληνες. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπηρέτησε τη Νέα Δημοκρατία με αυταπάρνηση και αφοσίωση ως το τέλος της ζωής του.
Σύσσωμη η οικογένεια της Νέας Δημοκρατίας, - ο Πρόεδρος, οι βουλευτές, τα στελέχη και όλοι οι φίλοι της μεγάλης φιλελεύθερης δημοκρατικής παράταξης - αποχαιρετούν με ευγνωμοσύνη και οδύνη τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Το 1941 πήρε μέρος ως έφεδρος αξιωματικός στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού μετώπου. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση κατά των κατακτητών ως ηγετικό στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης. Για τη δράση του αυτή φυλακίστηκε και καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο από τους Γερμανούς.
Κατά τη δεύτερη φυλάκιση απελευθερώθηκε μετά από ανταλλαγή Βρετανών και Γερμανών αιχμαλώτων, η οποία συμφωνήθηκε σε ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο μεταξύ Βρετανίας και Γερμανίας. Για την αντιστασιακή του δράση τιμήθηκε το 1986 από το Βρετανικό Κοινοβούλιο.
Πρωταγωνίστησε στην πραγματοποίηση των Συμφωνιών του Θερίσσου και της Τρομάρισσας, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την αποφυγή της εμφύλιας διαμάχης στην Κρήτη.
Οξυδερκής, διορατικός και ρεαλιστής, υπήρξε η φωνή της λογικής, της συναίνεσης και της μετριοπάθειας στη μακρά σταδιοδρομία του στο ελληνικό Κοινοβούλιο, που διήρκεσε 58 χρόνια. Η συμβολή του στην άρση των διχαστικών διαχωριστικών γραμμών του εμφυλίου πολέμου και στην ενότητα του Ελληνικού λαού υπήρξε καθοριστική. Εργάστηκε συστηματικά για την σταθερή ευρωπαϊκή πορεία της πατρίδας μας και τη συμμετοχή της στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Στην πολιτική του πορεία ήταν σταθερά αντίθετος στο λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής το 1946 και ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη Βουλή το 2004.
Ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου το 1951.
Στις 21 Απριλίου 1967, συνελήφθη από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και κρατήθηκε σε καθεστώς περιορισμού. Αφέθηκε ελεύθερος με την αμνηστία του Δεκεμβρίου 1967 και διέφυγε στη Γαλλία. Εκεί, παρέμεινε περίπου πεντέμισι χρόνια, συμμετέχοντας ενεργά στη δράση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1973. Μετά το πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου συνελήφθη εκ νέου και ελευθερώθηκε τελικώς τον Ιούλιο του 1974, οπότε και ανατράπηκε το δικτατορικό καθεστώς.
Το 1977, συμμετείχε στις εκλογές της ως αρχηγός και ιδρυτής του Κόμματος των Νεοφιλελευθέρων και εξελέγη βουλευτής στην περιφέρεια Χανίων. Ένα χρόνο αργότερα, προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, επί Προεδρίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το 1981 ορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος.
Εξελέγη Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας το Σεπτέμβριο του 1984. Τον Ιούνιο και το Νοέμβριο του 1989 η Νέα Δημοκρατία κατέκτησε στις εκλογές την πρώτη θέση και συνέβαλε στο σχηματισμό της Κυβέρνησης Τζανετάκη σε συνεργασία με το Συνασπισμό και στη συνέχεια της οικουμενικής Κυβέρνησης.
Στις 8 Απριλίου 1990, υπό την ηγεσία του, η Νέα Δημοκρατία νίκησε στις εκλογές, σχηματίζοντας Κυβέρνηση. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανέλαβε πρωθυπουργός της Ελλάδας, θέση στην οποία παρέμεινε ως τις 10 Οκτωβρίου του 1993.
Με πρόταση του Μ. Έβερτ και ομόφωνη απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ανακηρύχθηκε επίτιμος Πρόεδρος του Κόμματος στις 3 Νοεμβρίου του 1993.
Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το μέγα βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Ιπεκτσί» για τις δράσεις του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.
Τον Οκτώβριο του 2005, ιδρύθηκε προς τιμήν του έδρα Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ του Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα του δημόσιου βίου, που στη μεγάλη του διαδρομή άνοιγε δρόμους. Για αυτό και περνά στην ιστορία ως ένας πολιτικός πολύ μπροστά από την εποχή του.
Διακρίθηκε για την αντιστασιακή και αντιδικτατορική του δράση. Συνέβαλλε, όσο λίγοι, στην εθνική συμφιλίωση και στην υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών.
Ξεχώρισε με το ήθος του και με τη συνέπεια λόγων και έργων. Ήταν ένας φλογερός πατριώτης, ταυτισμένος με τον τόπο του, την Κρήτη και ταυτόχρονα ένας πολίτης του κόσμου. Αγωνίστηκε για μια Ελλάδα υπερήφανη, στο κέντρο των Ευρωπαϊκών εξελίξεων.
Ήταν ο πολιτικός του ρεαλισμού, της συνεννόησης, των ανοιχτών οριζόντων, που υπηρέτησε με συνέπεια τον ορθό λόγο, την αλήθεια, τις μεγάλες αλλαγές, συχνά κόντρα στο ρεύμα. Με βαθιά πίστη στη Δημοκρατία και στον διάλογο, πορεύτηκε όλη του τη ζωή τιμώντας το ελληνικό Κοινοβούλιο επί 58 χρόνια.
Ένας ευπατρίδης της πολιτικής, με βαθιά ριζωμένη αίσθηση καθήκοντος, που οδήγησε την παράταξη σε τρεις μεγαλειώδεις νίκες, έχοντας μαζί του σχεδόν έναν στους δύο Έλληνες. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπηρέτησε τη Νέα Δημοκρατία με αυταπάρνηση και αφοσίωση ως το τέλος της ζωής του.
Σύσσωμη η οικογένεια της Νέας Δημοκρατίας, - ο Πρόεδρος, οι βουλευτές, τα στελέχη και όλοι οι φίλοι της μεγάλης φιλελεύθερης δημοκρατικής παράταξης - αποχαιρετούν με ευγνωμοσύνη και οδύνη τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Το 1941 πήρε μέρος ως έφεδρος αξιωματικός στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού μετώπου. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση κατά των κατακτητών ως ηγετικό στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης. Για τη δράση του αυτή φυλακίστηκε και καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο από τους Γερμανούς.
Κατά τη δεύτερη φυλάκιση απελευθερώθηκε μετά από ανταλλαγή Βρετανών και Γερμανών αιχμαλώτων, η οποία συμφωνήθηκε σε ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο μεταξύ Βρετανίας και Γερμανίας. Για την αντιστασιακή του δράση τιμήθηκε το 1986 από το Βρετανικό Κοινοβούλιο.
Πρωταγωνίστησε στην πραγματοποίηση των Συμφωνιών του Θερίσσου και της Τρομάρισσας, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την αποφυγή της εμφύλιας διαμάχης στην Κρήτη.
Οξυδερκής, διορατικός και ρεαλιστής, υπήρξε η φωνή της λογικής, της συναίνεσης και της μετριοπάθειας στη μακρά σταδιοδρομία του στο ελληνικό Κοινοβούλιο, που διήρκεσε 58 χρόνια. Η συμβολή του στην άρση των διχαστικών διαχωριστικών γραμμών του εμφυλίου πολέμου και στην ενότητα του Ελληνικού λαού υπήρξε καθοριστική. Εργάστηκε συστηματικά για την σταθερή ευρωπαϊκή πορεία της πατρίδας μας και τη συμμετοχή της στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Στην πολιτική του πορεία ήταν σταθερά αντίθετος στο λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής το 1946 και ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη Βουλή το 2004.
Ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου το 1951.
Στις 21 Απριλίου 1967, συνελήφθη από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και κρατήθηκε σε καθεστώς περιορισμού. Αφέθηκε ελεύθερος με την αμνηστία του Δεκεμβρίου 1967 και διέφυγε στη Γαλλία. Εκεί, παρέμεινε περίπου πεντέμισι χρόνια, συμμετέχοντας ενεργά στη δράση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1973. Μετά το πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου συνελήφθη εκ νέου και ελευθερώθηκε τελικώς τον Ιούλιο του 1974, οπότε και ανατράπηκε το δικτατορικό καθεστώς.
Το 1977, συμμετείχε στις εκλογές της ως αρχηγός και ιδρυτής του Κόμματος των Νεοφιλελευθέρων και εξελέγη βουλευτής στην περιφέρεια Χανίων. Ένα χρόνο αργότερα, προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, επί Προεδρίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το 1981 ορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος.
Εξελέγη Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας το Σεπτέμβριο του 1984. Τον Ιούνιο και το Νοέμβριο του 1989 η Νέα Δημοκρατία κατέκτησε στις εκλογές την πρώτη θέση και συνέβαλε στο σχηματισμό της Κυβέρνησης Τζανετάκη σε συνεργασία με το Συνασπισμό και στη συνέχεια της οικουμενικής Κυβέρνησης.
Στις 8 Απριλίου 1990, υπό την ηγεσία του, η Νέα Δημοκρατία νίκησε στις εκλογές, σχηματίζοντας Κυβέρνηση. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανέλαβε πρωθυπουργός της Ελλάδας, θέση στην οποία παρέμεινε ως τις 10 Οκτωβρίου του 1993.
Με πρόταση του Μ. Έβερτ και ομόφωνη απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ανακηρύχθηκε επίτιμος Πρόεδρος του Κόμματος στις 3 Νοεμβρίου του 1993.
Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το μέγα βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Ιπεκτσί» για τις δράσεις του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.
Τον Οκτώβριο του 2005, ιδρύθηκε προς τιμήν του έδρα Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ του Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.