Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Ειδομένη: Η αδικία και η αδιαφορία

Γράφει ο Πάνος Μόλλιας
Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό παραβατικότητας, αυτό της διάρρηξης οικίας και πιθανόν από μετανάστες και πρόσφυγες, στάθηκε αφορμή η επίσκεψή μου στην Ειδομένη. Αυτή η φορά ήταν διαφορετική επειδή καταλήξαμε, έπειτα από κάλεσμα σε καζάνι διπλανού χωριού για απόσταξη τσίπουρου. Η διαδικασία είναι μια μικρή γιορτή σε μια μεγάλη παρέα. 

Στο τραπέζι ξεκινήσαμε μια συζήτηση για το προσφυγικό θέμα, και γενικότερα την επικρατούσα κατάσταση εκεί. Όλοι μιλήσανε για την απαξιωτική εικόνα της Ειδομένης που έχει περάσει στον κόσμο. Ο κάθε άσχετος με την κατάσταση συγκρίνει την όποια κατάσταση στον τόπο του με την Ειδομένη ταυτίζοντας τη Ειδομένη με κάτι άσχημο, παραβλέποντας και αδιαφορώντας για την πλούσια ιστορία του τόπου. 

Επίσης χαρακτήρισαν την κατάσταση στην Ειδομένη ως ένα μεγάλο παιχνίδι πολιτικό και οικονομικό που εις βάρος της Ειδομένης ασκήθηκε πολιτική πίεση για την επίτευξη σκοπών από την πολιτική ηγεσία ενώ στο οικονομικό τομέα οι Μ.Κ.Ο. διάφοροι επιχειρηματίες και εργαζόμενοι από την γύρω περιοχή ωφελήθηκαν οικονομικά. Υπάρχει και η μερίδα εκείνων που μέσα από την δημοσιότητα και την αίγλη που απέκτησαν, έχουν βλέψεις για μελλοντικό στόχο στον δημοσιογραφικό αλλά και πολιτικό χώρο. 

Όταν έπαψε να εξυπηρετεί τα πολιτικά συμφέροντα η Ειδομένη αποφασίστηκε η εκκένωσή της. Οι μόνοι χαμένοι, κατά γενική ομολογία, είναι οι κάτοικοι της Ειδομένης, οι οποίοι είδαν τον τόπο τους να δυσφημίζεται δια μέσου των ΜΜΕ ανά τον κόσμο. Είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται και το κράτος να αδιαφορεί. 

Αποκορύφωμα μετά το πέρας των έξι μηνών η κωλυσιεργία για την απόδοση αποζημιώσεων για ζημίες που έχουν υποστεί και ενώ το ίδιο το κράτος την περίοδο αυτή να ζητεί καταβολές ΕΝΦΙΑ, Εφορίας και τελών κυκλοφορίας. Αδιαφορία του κράτους, αδιαφορία των αρμοδίων, έως και το ΚΤΕΛ Κιλκίς αδιαφορεί στην επέκταση του καθημερινού δρομολογίου προς το τελωνείο των ευζώνων, να επεκταθεί στην Ειδομένη, μια απόσταση πέντε χιλιόμετρων που θα έλυνε το πρόβλημα της συγκοινωνίας έναντι του ενός δρομολογίου την εβδομάδα που υπάρχει σήμερα. 

Κάποιες μηνύσεις χαρακτηρίστηκαν ανεπαρκής και άστοχες. Επειδή οι μηνύσεις εικάζεται ότι αποσκοπούσαν σε επίδειξη, χωρίς ουσία και με πολιτικά κίνητρα, και σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα των κατοίκων.

Τι θα ήταν δίκαιο για τους κατοίκους; Η ανάληψη ευθυνών από αυτούς που ευθύνονται για όλα αυτά που έχουν συμβεί. Αυτοί που δημιούργησαν και διατήρησαν τον παράνομο καταυλισμό. Παράνομος διότι όλοι το γνώριζαν ότι παραβιάζει την Ελληνική νομοθεσία, αλλά βόλευε πολλούς η ύπαρξη του και σκόπιμα χαρακτήριζαν παράτυπο φροντίζοντας την διατήρηση του. 

Δόθηκε στον παράνομο καταυλισμό ρεύμα και νερό θεωρητικά νόμιμα. Οι ιδιοκτήτες των παροχών ύδρευσης και ηλεκτροδότησης να θεωρηθούν υπεύθυνοι και υπόλογοι της λειτουργίας του παράνομου καταυλισμού, όπου η Ειδομένη εξ αιτίας αυτού υπέστη την εκτεταμένη παραβατική συμπεριφορά των μεταναστών και προσφύγων.

Τώρα είμαστε καλά, αλλά ανησυχούμε για το τι θα γίνει….. στο μέλλον εξέφρασαν την ανησυχία τους οι θαμώνες. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις καθημερινές διαρρήξεις, κλοπές , καταλήψεις χώρων, βανδαλισμούς, συμπλοκές, καταστάσεις που πλέον γενικεύτηκαν σε διάφορα σημεία της Ελλάδας με πρωταγωνιστές τους μετανάστες και πρόσφυγες,, αυτούς που οι έλληνες αγκάλιασαν και στήριξαν, και η ανταπόδοση να υπάρχουν κλοπές, συμπλοκές, βιασμοί και πολλά άλλα που γεμίζουν καθημερινά το αστυνομικό δελτίο.

Οι αδιαφορία δείχνει ότι στην Ειδομένη κατοικούν πολίτες δεύτερης κατηγορίας της Ελλάδας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.