Το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων μετά τις παλινωδίες, τα «ήξεις- αφίξεις» και τις εξαγγελίες για δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, κατέθεσε το νέο σχέδιο Νόμου «Ρυθμίσεις για την Έρευνα και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με το οποίο (άρθρο 35) αλλάζει η οργανικότητα των Νηπιαγωγείων και διπλασιάζεται αυθαίρετα ο ελάχιστος αριθμός παιδιών για τη λειτουργία του Νηπιαγωγείου.
Συγκεκριμένα, «η οργανικότητα των νηπιαγωγείων προσδιορίζεται με βάση την αντιστοιχία νηπιαγωγού προς αριθμό νηπίων και η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τον ένα (1) νηπιαγωγό για κάθε είκοσι πέντε (25) νήπια και όχι λιγότερο από: α) δέκα τέσσερα (14) νήπια και β) πέντε (5) νήπια σε σχολικές μονάδες απομακρυσμένων, δυσπρόσιτων και παραμεθόριων περιοχών». Μέχρι σήμερα η ρύθμιση προέβλεπε γενικά το λιγότερο επτά (7) - και όχι δεκατέσσερα (14) - και το ανώτερο είκοσι πέντε (25) νήπια ανά νηπιαγωγό.
Με βάση τις ανωτέρω ρυθμίσεις φαίνεται ότι το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε όχι μόνο να μη προχωρήσει σε μόνιμους διορισμούς, αλλά διπλασιάζοντας τον αριθμό των νηπίων που απαιτείται για τη λειτουργία του Νηπιαγωγείου να προχωρήσει σε μαζικές συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων και με τον τρόπο αυτό να κατεδαφίσει ό, τι έχει απομείνει από την Προσχολική Αγωγή.
Είναι φανερό ότι τα στελέχη του Υπουργείου Παιδείας πειραματίζονται για το πώς θα λειτουργήσουν τα Νηπιαγωγεία κατά τη νέα σχολική χρονιά. Μετρούν αντιδράσεις, γιατί έχουν επίγνωση ότι οι διορισμοί εκπαιδευτικών θα είναι μηδενικοί. Εξάλλου, φαίνεται ότι κανείς από τους «φωστήρες» του Υπουργείου Παιδείας δεν έχει αναλογιστεί τις υπάρχουσες κτηριακές υποδομές των Νηπιαγωγείων, που δεν ανταποκρίνονται στις βιολογικές και εκπαιδευτικές ανάγκες των ηλικιακών ομάδων που φιλοξενούν.
Θυμίζουμε στην κυβέρνηση ότι η υποχρεωτική προσχολική αγωγή του ενός έτους καθώς και η αναλογία ένας (1) Νηπιαγωγός προς εικοσιπέντε (25) νήπια, που υπήρξαν αιτήματα των εκπαιδευτικών για πολλά χρόνια, νομοθετήθηκαν το 2006. Από τότε μέχρι σήμερα ωρίμασε το αίτημα για καθιέρωση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής καθώς και αυτό για την αναλογία 1:15 για τα Νηπιαγωγεία. Προφανώς, όμως, ο κ. Υπουργός Παιδείας δεν κατάλαβε ότι το αίτημα αυτό αφορά το μέγιστο αριθμό νηπίων ανά τμήμα κι όχι τον ελάχιστο αριθμό νηπίων που απαιτείται, για να λειτουργεί Νηπιαγωγείο. Αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε μπορούμε άνετα να του αποδώσουμε τον τίτλο του αξιότερου μνημονιακού συνεχιστή της πολιτικής των συγχωνεύσεων της κυρίας Διαμαντοπούλου.
Είναι φανερό, πλέον, ότι χάθηκε η «Αριστερή» ευαισθησία για ισότιμη εκπαίδευση όλων των παιδιών του ελληνικού λαού ή πήγε να ανταμώσει το «ηθικό της πλεονέκτημα», το οποίο βέβαια, έχει ήδη απολεστεί προ πολλού.
Δυστυχώς, για την κυβέρνηση αλλά κυρίως για τη δημόσια εκπαίδευση, πρόκειται για μια κίνηση προσαρμογής και υποταγής στα κελεύσματα του ΟΟΣΑ και των «θεσμών» μιας επικίνδυνα δουλικής «αριστερής» κυβέρνησης. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η εκπαίδευση και δεν αναβαθμίζεται η ποιότητά της «στριμώχνοντας» τους μαθητές και «αραιώνοντας» τους εκπαιδευτικούς.
Όσο για τις διαβεβαιώσεις της πολιτικής ηγεσίας ότι «το υπουργείο επιχειρεί να απλώσει το δικαίωμα στην εκπαίδευση και στις απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές. Γι’ αυτό το λόγο μειώνει τον αριθμό των παιδιών στα Νηπιαγωγεία των περιοχών αυτών από 7 σε 5», θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η μείωση του ελάχιστου αριθμού των παιδιών από επτά (7) σε πέντε (5) αφορά ένα πολύ μικρό αριθμό Νηπιαγωγείων που υπάρχουν στις δυσπρόσιτες περιοχές, γεγονός που καθιστά κενή περιεχομένου την παραπάνω ρύθμιση και εμφανίζει ως επικίνδυνα αδαείς τους παράγοντες του Υπουργείου Παιδείας, εκτός και αν απλούστατα το Υπουργείο Παιδείας με τη θεσμοθέτηση της αύξησης του αριθμού των νηπίων από επτά (7) σε δεκατέσσερα (14) προσπαθεί να καλύψει το κύμα κατάργησης τμημάτων Νηπιαγωγείων, που θα πλήξει κυρίως την περιφέρεια.
Ιωάννης Κ. Λιναρδάκης,
Μ.Sc., Σχολική Ψυχολογία – Διαχείριση Κρίσεων στην Εκπαίδευση,
Μ.Sc., Διοίκηση των Σχολικών Μονάδων – MUNDIS.
Αν. Αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Π.Υ.Σ.Δ.Ε.) Κιλκίς.
Με βάση τις ανωτέρω ρυθμίσεις φαίνεται ότι το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε όχι μόνο να μη προχωρήσει σε μόνιμους διορισμούς, αλλά διπλασιάζοντας τον αριθμό των νηπίων που απαιτείται για τη λειτουργία του Νηπιαγωγείου να προχωρήσει σε μαζικές συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων και με τον τρόπο αυτό να κατεδαφίσει ό, τι έχει απομείνει από την Προσχολική Αγωγή.
Είναι φανερό ότι τα στελέχη του Υπουργείου Παιδείας πειραματίζονται για το πώς θα λειτουργήσουν τα Νηπιαγωγεία κατά τη νέα σχολική χρονιά. Μετρούν αντιδράσεις, γιατί έχουν επίγνωση ότι οι διορισμοί εκπαιδευτικών θα είναι μηδενικοί. Εξάλλου, φαίνεται ότι κανείς από τους «φωστήρες» του Υπουργείου Παιδείας δεν έχει αναλογιστεί τις υπάρχουσες κτηριακές υποδομές των Νηπιαγωγείων, που δεν ανταποκρίνονται στις βιολογικές και εκπαιδευτικές ανάγκες των ηλικιακών ομάδων που φιλοξενούν.
Θυμίζουμε στην κυβέρνηση ότι η υποχρεωτική προσχολική αγωγή του ενός έτους καθώς και η αναλογία ένας (1) Νηπιαγωγός προς εικοσιπέντε (25) νήπια, που υπήρξαν αιτήματα των εκπαιδευτικών για πολλά χρόνια, νομοθετήθηκαν το 2006. Από τότε μέχρι σήμερα ωρίμασε το αίτημα για καθιέρωση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής καθώς και αυτό για την αναλογία 1:15 για τα Νηπιαγωγεία. Προφανώς, όμως, ο κ. Υπουργός Παιδείας δεν κατάλαβε ότι το αίτημα αυτό αφορά το μέγιστο αριθμό νηπίων ανά τμήμα κι όχι τον ελάχιστο αριθμό νηπίων που απαιτείται, για να λειτουργεί Νηπιαγωγείο. Αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε μπορούμε άνετα να του αποδώσουμε τον τίτλο του αξιότερου μνημονιακού συνεχιστή της πολιτικής των συγχωνεύσεων της κυρίας Διαμαντοπούλου.
Είναι φανερό, πλέον, ότι χάθηκε η «Αριστερή» ευαισθησία για ισότιμη εκπαίδευση όλων των παιδιών του ελληνικού λαού ή πήγε να ανταμώσει το «ηθικό της πλεονέκτημα», το οποίο βέβαια, έχει ήδη απολεστεί προ πολλού.
Δυστυχώς, για την κυβέρνηση αλλά κυρίως για τη δημόσια εκπαίδευση, πρόκειται για μια κίνηση προσαρμογής και υποταγής στα κελεύσματα του ΟΟΣΑ και των «θεσμών» μιας επικίνδυνα δουλικής «αριστερής» κυβέρνησης. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η εκπαίδευση και δεν αναβαθμίζεται η ποιότητά της «στριμώχνοντας» τους μαθητές και «αραιώνοντας» τους εκπαιδευτικούς.
Όσο για τις διαβεβαιώσεις της πολιτικής ηγεσίας ότι «το υπουργείο επιχειρεί να απλώσει το δικαίωμα στην εκπαίδευση και στις απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές. Γι’ αυτό το λόγο μειώνει τον αριθμό των παιδιών στα Νηπιαγωγεία των περιοχών αυτών από 7 σε 5», θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η μείωση του ελάχιστου αριθμού των παιδιών από επτά (7) σε πέντε (5) αφορά ένα πολύ μικρό αριθμό Νηπιαγωγείων που υπάρχουν στις δυσπρόσιτες περιοχές, γεγονός που καθιστά κενή περιεχομένου την παραπάνω ρύθμιση και εμφανίζει ως επικίνδυνα αδαείς τους παράγοντες του Υπουργείου Παιδείας, εκτός και αν απλούστατα το Υπουργείο Παιδείας με τη θεσμοθέτηση της αύξησης του αριθμού των νηπίων από επτά (7) σε δεκατέσσερα (14) προσπαθεί να καλύψει το κύμα κατάργησης τμημάτων Νηπιαγωγείων, που θα πλήξει κυρίως την περιφέρεια.
Ιωάννης Κ. Λιναρδάκης,
Μ.Sc., Σχολική Ψυχολογία – Διαχείριση Κρίσεων στην Εκπαίδευση,
Μ.Sc., Διοίκηση των Σχολικών Μονάδων – MUNDIS.
Αν. Αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Π.Υ.Σ.Δ.Ε.) Κιλκίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.