Δευτέρα 2 Μαΐου 2016

Αυτό είναι το καλύτερο επάγγελμα του κόσμου


Γράφει η Βασιλική Μαυρογονάτου*
Οι Πανελλήνιες πλησιάζουν, οπότε το κέντρο συζήτησης είναι για τι σπουδές και ποιο επάγγελμα να ακολουθήσουν τα παιδιά, έτσι ώστε να έχουν άμεση αποκατάσταση. Πολλές συζητήσεις και άγχος για το ποια κατεύθυνση να διαλέξουν έτσι ώστε να έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να επιτύχουν στην καριέρα και στη ζωή. 


Αρχίζουμε λοιπόν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να στύβουμε το κεφάλι μας και δυστυχώς ένα ένα να αποκλείουμε. Αρχικά, τα παιδιά προτείνουν γιατροί. Καλό ακούγεται μα θα έχεις κουράγιο 6 χρόνια σπουδές και το λιγότερο άλλα έξι χρόνια αναμονή μέχρι η ώρα να έρθει να ξεκινήσεις ειδικότητα; Άντε και τελείωσες πόσους γιατρούς να αντέξει αυτή η χώρα; Κάθε οικοδομή και ένα ιατρείο.

Μετά σκέφτονται να μπούμε αστυνομία ή στρατό. Όπως πολλά από τα παιδιά μου λένε : εκεί πληρώνεσαι όσο σπουδάζεις και μετά αμέσως 1000€ στην τσέπη. Οκ όντως έτσι είναι, στα 1000€ (αν παίρνουν και τόσα), συνυπολογίσατε τα έξοδα για τα ενοίκια που μένεις σε διάφορες πόλεις λόγω των μεταθέσεων κάθε 3 χρόνια; Την οικογένεια, που σαν νομάς ξεσπιτώνεται συνέχεια την ρωτήσατε αν θέλει και αν μπορεί να ακολουθήσει; Το πιο σημαντικό. Την επικινδυνότητα που την βάζετε, ειδικά οι αστυνομικοί έως ότου μπουν σε ένα γραφείο βρίσκονται στους δρόμους . Αν ζεις στο Κιλκίς λες άντε είναι χαλαρά, αν είσαι σε περιοχές με εγκληματικότητα; Πάει κι αυτό.

Μετά λες, εκπαιδευτικός και εκεί είναι που το γέλιο σου βγαίνει αυθόρμητα και δεν μπορείς να συγκρατήσεις τον εαυτό σου. Σε συζήτηση πριν λίγες μέρες με εκπαιδευτικούς, από αυτούς που κάθε χρόνο περιμένουν να ανοίξει μια θέση για να την καλύψουν κανένα 6μηνο, αναπληρωτές λέγονται, αναφέραμε ο καθένας τα μόρια που πιάνει κάθε μεταπτυχιακό, όχι 4 όχι 6. Αναρωτιόμασταν πώς να αυξήσουμε τις πιθανότητες να μπούμε στους πίνακες αναπληρωτών, όχι κάτι παραπάνω. Έλεγε ο ένας εγώ έχω 2 μεταπτυχιακά να κάνω κανένα ακόμη; Ναι μωρέ έλεγε ο άλλος να κάνουμε και τρίτο και κύλαγε η συζήτηση με το να μετράμε μόρια για δουλειά μερικής απασχόλησης.

Αναφέρουμε γενικότερα πολλά επαγγέλματα και κάθε ένα έχει ένα κουσούρι. Άλλα δύσκολη αποκατάσταση, άλλα πολλή δουλειά και κούραση. Τελικά καταλήξαμε όλοι σε ένα συμπέρασμα. Πολιτικοί να γίνουμε ή έστω να προσπαθήσουμε. Ποιος δεν έχει να διηγηθεί ιστορίες συμφοιτητών που ήταν ενεργά μέλη στα κόμματα τα φοιτητικά για το θράσος τους. Όλοι μα όλοι περνούσαν τα μαθήματα χωρίς κανέναν κόπο με αντιγραφές, γλείψιμο, ακόμη και απειλές προς καθηγητές. Με ύφος μπλαζέ ξεκινούσαν την καριέρα τους από νωρίς. Άλλωστε, κανείς τους δεν χάθηκε μετά το τέλος των σπουδών.

Αν δεν το σκέφτονται κάποια παιδιά από τόσο νωρίς, ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί να κατέβεις υποψήφιος βουλευτής σε κάποιες εκλογές και οι ορίζοντές σου ανοιχτοί. Ας μην έχεις ούτε σπουδές ούτε τίποτα δεν πειράζει, άλλωστε αρκεί να ξέρεις με ποιους και πότε να κατέβεις. Και αν δεν εκλεχτείς μην ανησυχείς, σίγουρα κάπου θα βολευτείς.

Το καλύτερο βέβαια είναι να εκλεγείς, εκεί να δεις παροχές. Όχι μόνο οικονομικές, οποιοδήποτε έγκλημα και να διαπράξεις έχεις άσυλο, αν κατακλέψεις και το ανακαλύψουν μην αγχώνεσαι θα παραγραφεί. Σε φυλάνε 10 αστυνομικοί μην τυχόν και εκεί που τρως τη μπουγάτσα σου έρθει κανένα γιαούρτι. Και το κύρος, αυτό που το βάζεις, μέχρι και το χέρι σου φιλούν και ξαφνικά από εκεί που δεν σε εμπιστεύεται ούτε η μάνα σου να πας στο μπακάλικο διαχειρίζεσαι εκατομμύρια.

Για αυτό παιδάκια μου γλυκά και αγαπημένα μην άγχεσται για τίποτα, ούτε Πανελλήνιες, ούτε Πανεπιστήμια, ούτε επαγγέλματα, μια είναι η λύση ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.