Το παρακάτω απόσπασμα που αναφέρεται σε "κάτι Κολοκοτρώνηδες" το βρίσκουμε στο βιβλίο του «Τετραδίου Εργασιών» της Νεοελληνικής Γλώσσας της Β´ Γυμνασίου (σ. 35), με τίτλο «Αρχίζουμε πρόβες για την εθνική γιορτή». Στο βιβλίο το οποίο εκδίδει, μεταξύ των άλλων, το πρώην επί της Εθνικής Παιδείας Υπουργείο, και βεβαίως έχει πληρωθεί από όλους τους Έλληνες πολίτες με κόπο, μόχθο και ιδρώτα, γράφονται τα εξής εκπληκτικά:
«Τέλεια! Σήμερα στο μάθημα της μουσικής ήταν τέλεια! Γιατί από αύριο αρχίζουμε πρόβες για τη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Θα κάνουμε πρόβες με τη χορωδία, θα χάνουμε μαθήματα! Έχουμε μια κάπως μικρή χορωδία στο σχολείο, καμιά τριανταριά άτομα και έχει πλάκα. Το ρεπερτόριο θα ‘ναι το συνηθισμένο: Ελεύθεροι Πολιορκημένοι και δωσ᾽του… Από τώρα ονειρεύομαι τις ώρες μαθημάτων που θα χαθούν στις πρόβες. Και η καλλιτεχνικού, η Βαφιώτη, μας λέει ότι θέλει μια ομάδα να σχεδιάσει κάτι σκηνικά και κάτι Κολοκοτρώνηδες και κάτι σημαίες και δάφνες. Μέσα! Υπολογίζω κι άλλες χαμένες ώρες μαθημάτων…»
Το δυστύχημα είναι ότι το παραπάνω απόσπασμα δεν είναι το μοναδικό από την ιστορική και πολιτική χυδαιότητα που εμφανίζουν εδώ και χρόνια οι θεσμικοί και μη, του Υπουργείου της πρώην Εθνικής Παιδείας, οι οποίοι εκθειάζουν το φασίστα δάσκαλο του Χίτλερ, Μουσταφά Κεμάλ (!) προσφέροντας γνώση από συνταγές μαγειρικής, οδηγίες χρήσης καφετιέρας και κλιματιστικού (!), ενώ υβρίζουν τον Κολοκοτρώνη, την Επανάσταση, τον εθνικό μας ύμνο, τους απελευθερωτές μας.
Έτσι στο βιβλίο της Νεοελληνικής Γλώσσας της Α´ Γυμνασίου (σ. 82-83) περιέχεται κείμενο -αφιέρωμα στο 1821 με τίτλο «Η παράσταση», από όπου παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: «...τότε ο Βαγγελάκης πουέκανε τον Μπότσαρη και τον στένευε η στολή του, έσκυψε να πάρει τα τσαρούχια μου να μου τα δώσει και φάνηκε το σώβρακό του και τα κορίτσια έβαλαν τα γέλια κι εκείνος τα κλάματα... Και ο κύριος διευθυντής... άρχισε να φωνάζει:
- Ζήτω η 25η Μαρτίου! και είπε «και του χρόνου» κι όλοι σηκώσαμε τα χέρια μπροστά και είπαμε και ζήτω κι η κυρία Ουρανία φώναξε πάλι προσοχή! και σταθήκαμε όλοι προσοχή και τραγουδήσαμε τον εθνικό ύμνο και γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα; και φύγαμε να πάμε σπίτι μας να φάμε σκορδαλιά για το καλό της ημέρας, να κοιμηθούμε, να ξυπνήσουμε, να βάλουμε τα καλά μας και να πάμε να πούμε χρόνια πολλά του Βαγγελάκη που είχε την εθνική εορτή του».
Είναι επίσης προκλητικό το πως εμφανίστηκε η σημαντική ομιλία του Κολοκοτρώνη, αυτή προς τους νέους, που εκφωνήθηκε στην Πνύκα και καταγράφεται στο βιβλίο της Γλώσσας της Στ´ Δημοτικού (β´ τεύχος, σ. 105). Η λέξη λογοκρισία ενδεχομένως να μην προσεγγίζει στην ολότητά της την παρακάτω παραπομπή ωστόσο την αναφέρουμε για τη συζήτηση.
Λέει ο Κολοκοτρώνης : «Οἱ παλαιοί Ἕλληνες, οἱ πρόγονοί μας, ἔπεσαν εἰς τήν διχόνοιαν καί ἐτρώγονταν μεταξύ τους, καί ἔτσι ἔλαβαν καιρό πρῶτα οἱ Ρωμαῖοι, ἔπειτα ἄλλοι βάρβαροι καί τούς ὑπόταξαν.Ύστερα ἦλθαν οἱ Μουσουλμάνοι. Οἱ ἔμποροι καί οἱ προκομμένοι…».
Μετά τήν λέξη «Μουσουλμάνοι», ο ήρωας είπε καί κάποια άλλα λόγια: «Καί ἔκαμαν ὅ,τι ἠμποροῦσαν διά νά ἀλλάξῃ ὁ λαός την πίστιν του. Ἔκοψαν γλῶσσες εἰς πολλούς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ ἐστάθη ἀδύνατο νά το κατορθώσουν. Τόν ἕνα ἔκοπταν, ὁ ἄλλος τόν σταυρό του ἔκαμνε».
Το μέρος βεβαίως αυτό για τους ευνόητους λόγους δεν αναφέρεται στο σχολικό βιβλίο......
Στο βιβλίο «Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» της Γ´ Γυμνασίου ( σ. 46-48) ολοκληρώνεται (; ) η ύβρις εναντίον του Κολοκοτρώνη, αφού προστέθηκε ένα απόσπασμα από τα Απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη, το οποίο όμως γράφει ἐναντίον τοῦ Κολοκοτρώνη, κατηγορώντας τον άδολο και ανιδιοτελή Γέρο του Μωριά για πλουτισμό(!): «Οἱ ἄρχοντές μας, οἱ ἀρχηγοί μας ἔγιναν “Ἐκλαμπρότατοι”… ἔγινε ὁ Κολοκοτρώνης καί οἱ ἄλλοι συγγενεῖς καί φίλοι, πλούσιοι ἀπό γές (χωράφια), ἀργαστήρια, μύλους… Ὅταν ὁ Κολοκοτρώνης καί οἱ σύντροφοί του ἦρθαν ἀπό τή Ζάκυνθο, δέν εἶχαν οὔτε πιθαμή γῆς…».
Ἔπειτα εἶπε: “κρίνετε, ἂν μὲ βρίζουν δίκαια”.
Καὶ τινές, λέγουν, ἐπρόσθεσε: “Ὁ κάλπικος παρὰς μένει στὸ νοικοκύρη του».
Δείτε το βιβλίο του Θ. Μαλκίδη, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης "Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την επανάσταση" Εκδόσεις Αιγαίον- Λευκωσία
«Τέλεια! Σήμερα στο μάθημα της μουσικής ήταν τέλεια! Γιατί από αύριο αρχίζουμε πρόβες για τη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Θα κάνουμε πρόβες με τη χορωδία, θα χάνουμε μαθήματα! Έχουμε μια κάπως μικρή χορωδία στο σχολείο, καμιά τριανταριά άτομα και έχει πλάκα. Το ρεπερτόριο θα ‘ναι το συνηθισμένο: Ελεύθεροι Πολιορκημένοι και δωσ᾽του… Από τώρα ονειρεύομαι τις ώρες μαθημάτων που θα χαθούν στις πρόβες. Και η καλλιτεχνικού, η Βαφιώτη, μας λέει ότι θέλει μια ομάδα να σχεδιάσει κάτι σκηνικά και κάτι Κολοκοτρώνηδες και κάτι σημαίες και δάφνες. Μέσα! Υπολογίζω κι άλλες χαμένες ώρες μαθημάτων…»
Το δυστύχημα είναι ότι το παραπάνω απόσπασμα δεν είναι το μοναδικό από την ιστορική και πολιτική χυδαιότητα που εμφανίζουν εδώ και χρόνια οι θεσμικοί και μη, του Υπουργείου της πρώην Εθνικής Παιδείας, οι οποίοι εκθειάζουν το φασίστα δάσκαλο του Χίτλερ, Μουσταφά Κεμάλ (!) προσφέροντας γνώση από συνταγές μαγειρικής, οδηγίες χρήσης καφετιέρας και κλιματιστικού (!), ενώ υβρίζουν τον Κολοκοτρώνη, την Επανάσταση, τον εθνικό μας ύμνο, τους απελευθερωτές μας.
Έτσι στο βιβλίο της Νεοελληνικής Γλώσσας της Α´ Γυμνασίου (σ. 82-83) περιέχεται κείμενο -αφιέρωμα στο 1821 με τίτλο «Η παράσταση», από όπου παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: «...τότε ο Βαγγελάκης πουέκανε τον Μπότσαρη και τον στένευε η στολή του, έσκυψε να πάρει τα τσαρούχια μου να μου τα δώσει και φάνηκε το σώβρακό του και τα κορίτσια έβαλαν τα γέλια κι εκείνος τα κλάματα... Και ο κύριος διευθυντής... άρχισε να φωνάζει:
- Ζήτω η 25η Μαρτίου! και είπε «και του χρόνου» κι όλοι σηκώσαμε τα χέρια μπροστά και είπαμε και ζήτω κι η κυρία Ουρανία φώναξε πάλι προσοχή! και σταθήκαμε όλοι προσοχή και τραγουδήσαμε τον εθνικό ύμνο και γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα; και φύγαμε να πάμε σπίτι μας να φάμε σκορδαλιά για το καλό της ημέρας, να κοιμηθούμε, να ξυπνήσουμε, να βάλουμε τα καλά μας και να πάμε να πούμε χρόνια πολλά του Βαγγελάκη που είχε την εθνική εορτή του».
Είναι επίσης προκλητικό το πως εμφανίστηκε η σημαντική ομιλία του Κολοκοτρώνη, αυτή προς τους νέους, που εκφωνήθηκε στην Πνύκα και καταγράφεται στο βιβλίο της Γλώσσας της Στ´ Δημοτικού (β´ τεύχος, σ. 105). Η λέξη λογοκρισία ενδεχομένως να μην προσεγγίζει στην ολότητά της την παρακάτω παραπομπή ωστόσο την αναφέρουμε για τη συζήτηση.
Λέει ο Κολοκοτρώνης : «Οἱ παλαιοί Ἕλληνες, οἱ πρόγονοί μας, ἔπεσαν εἰς τήν διχόνοιαν καί ἐτρώγονταν μεταξύ τους, καί ἔτσι ἔλαβαν καιρό πρῶτα οἱ Ρωμαῖοι, ἔπειτα ἄλλοι βάρβαροι καί τούς ὑπόταξαν.Ύστερα ἦλθαν οἱ Μουσουλμάνοι. Οἱ ἔμποροι καί οἱ προκομμένοι…».
Μετά τήν λέξη «Μουσουλμάνοι», ο ήρωας είπε καί κάποια άλλα λόγια: «Καί ἔκαμαν ὅ,τι ἠμποροῦσαν διά νά ἀλλάξῃ ὁ λαός την πίστιν του. Ἔκοψαν γλῶσσες εἰς πολλούς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ ἐστάθη ἀδύνατο νά το κατορθώσουν. Τόν ἕνα ἔκοπταν, ὁ ἄλλος τόν σταυρό του ἔκαμνε».
Το μέρος βεβαίως αυτό για τους ευνόητους λόγους δεν αναφέρεται στο σχολικό βιβλίο......
Στο βιβλίο «Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» της Γ´ Γυμνασίου ( σ. 46-48) ολοκληρώνεται (; ) η ύβρις εναντίον του Κολοκοτρώνη, αφού προστέθηκε ένα απόσπασμα από τα Απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη, το οποίο όμως γράφει ἐναντίον τοῦ Κολοκοτρώνη, κατηγορώντας τον άδολο και ανιδιοτελή Γέρο του Μωριά για πλουτισμό(!): «Οἱ ἄρχοντές μας, οἱ ἀρχηγοί μας ἔγιναν “Ἐκλαμπρότατοι”… ἔγινε ὁ Κολοκοτρώνης καί οἱ ἄλλοι συγγενεῖς καί φίλοι, πλούσιοι ἀπό γές (χωράφια), ἀργαστήρια, μύλους… Ὅταν ὁ Κολοκοτρώνης καί οἱ σύντροφοί του ἦρθαν ἀπό τή Ζάκυνθο, δέν εἶχαν οὔτε πιθαμή γῆς…».
Ο Μακρυγιάννης σε δεκάδες άλλα σημεία γράφει για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Κολοκοτρώνη στην Επανάσταση, προβάλλοντας τη μοναδική προσωπικότητά του, αλλά αυτό έπρεπε να αναφερθεί!
Ο Κολοκοτρώνης, ο απελευθερωτής μας, ο πιστός, ο έχων τον Θεό πάντα πρώτη αναφορά, ο Έλληνας που έχασε το παιδί του αλλά συγχώρεσε τους δολοφόνους του, που φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο, που έχασε δεκάδες συγγενείς στον Αγώνα, που αντιστάθηκε στην εθνική και κοινωνική αδικία, είναι για τους σημερινούς αρνητές, εθνοφοβικούς, συκοφάντες, καριερίστες, ψευτοκαθηγητές και ψευτοδιανοούμενους, "κάτι Κολοκοτρώνηδες"....
Την απάντηση σε όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα που δεν τα αναφέρουμε τη δίνει ο ίδιος Κολοκοτρώνης, με τον μοναδικό τρόπο που αυτός γνωρίζει («Κολοκοτρώνη Ἀπομνημονεύματα», τόμ. Γ´, ἔκδ. «Γ. Βαλέτα», σ. 224):
«Εἰς τὴν Τριπολιτσάν», γράφει ο Τερτσέτης, ο ἀπομνημονευματογράφος του Γέρου του Μοριά, «εἶχον γράψει σάτιρα ἐναντίον τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ τὴν ἐτοιχοκόλλησαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν. Ἦταν Κυριακὴ καὶ ἐσυνάχθη κόσμος καὶ ἐδιάβαζε. Ὁ Γέρο Κολοκοτρώνης ἐπήγαινε εἰς τὴν ἐκκλησίαν νὰ λειτουργηθεῖ, καὶ ὅταν εἶδε τὸν κόσμο συμμαζωμένο, ἔστειλε τὸν γραμματικό του, νὰ ἰδεῖ τί τρέχει. Ὁ γραμματικὸς ἐπέστρεψε καὶ ἐμούδιαζε νὰ τοῦ εἰπεῖ. Ἔμαθε, τέλος πάντων, τί εἶναι. Τότε ἐπῆγε τὴν ἐξεκόλλησε καὶ τὴν ἐπῆρε στὸ χέρι καὶ ὅταν ἀπόλυσεν ἡ ἐκκλησία, τὴν ἔδωσε τοῦ παπᾶ καὶ τὸν ὑποχρέωσε νὰ τὴν διαβάσει μεγαλοφώνως εἰς τὸν λαό.
Ο Κολοκοτρώνης, ο απελευθερωτής μας, ο πιστός, ο έχων τον Θεό πάντα πρώτη αναφορά, ο Έλληνας που έχασε το παιδί του αλλά συγχώρεσε τους δολοφόνους του, που φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο, που έχασε δεκάδες συγγενείς στον Αγώνα, που αντιστάθηκε στην εθνική και κοινωνική αδικία, είναι για τους σημερινούς αρνητές, εθνοφοβικούς, συκοφάντες, καριερίστες, ψευτοκαθηγητές και ψευτοδιανοούμενους, "κάτι Κολοκοτρώνηδες"....
Την απάντηση σε όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα που δεν τα αναφέρουμε τη δίνει ο ίδιος Κολοκοτρώνης, με τον μοναδικό τρόπο που αυτός γνωρίζει («Κολοκοτρώνη Ἀπομνημονεύματα», τόμ. Γ´, ἔκδ. «Γ. Βαλέτα», σ. 224):
«Εἰς τὴν Τριπολιτσάν», γράφει ο Τερτσέτης, ο ἀπομνημονευματογράφος του Γέρου του Μοριά, «εἶχον γράψει σάτιρα ἐναντίον τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ τὴν ἐτοιχοκόλλησαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν. Ἦταν Κυριακὴ καὶ ἐσυνάχθη κόσμος καὶ ἐδιάβαζε. Ὁ Γέρο Κολοκοτρώνης ἐπήγαινε εἰς τὴν ἐκκλησίαν νὰ λειτουργηθεῖ, καὶ ὅταν εἶδε τὸν κόσμο συμμαζωμένο, ἔστειλε τὸν γραμματικό του, νὰ ἰδεῖ τί τρέχει. Ὁ γραμματικὸς ἐπέστρεψε καὶ ἐμούδιαζε νὰ τοῦ εἰπεῖ. Ἔμαθε, τέλος πάντων, τί εἶναι. Τότε ἐπῆγε τὴν ἐξεκόλλησε καὶ τὴν ἐπῆρε στὸ χέρι καὶ ὅταν ἀπόλυσεν ἡ ἐκκλησία, τὴν ἔδωσε τοῦ παπᾶ καὶ τὸν ὑποχρέωσε νὰ τὴν διαβάσει μεγαλοφώνως εἰς τὸν λαό.
Ἔπειτα εἶπε: “κρίνετε, ἂν μὲ βρίζουν δίκαια”.
Καὶ τινές, λέγουν, ἐπρόσθεσε: “Ὁ κάλπικος παρὰς μένει στὸ νοικοκύρη του».
Δείτε το βιβλίο του Θ. Μαλκίδη, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης "Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την επανάσταση" Εκδόσεις Αιγαίον- Λευκωσία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.